Ασπιλα και αμόλυντα...

Ούτε να περνάνε την πύλη δεν επιτρέπει σε εκατοντάδες εργαζόμενους των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά ο νέος ιδιοκτήτης τους τις τελευταίες μέρες, σε μια κίνηση που το προσωπικό ήδη εκλαμβάνει ως τα ...προεόρτια κύματος απολύσεων το επόμενο διάστημα. Υπενθυμίζεται ότι τα Ναυπηγεία «εκκαθαρίστηκαν», «εξυγιάνθηκαν» και παραδόθηκαν ...άσπιλα και αμόλυντα στον όμιλο Προκοπίου, «αστραφτερά» δηλαδή από δικαιώματα για τους εργαζόμενους.

Χαρακτηριστικά είναι όσα έλεγε πρόσφατα ο αρμόδιος υπουργός Αδωνις Γεωργιάδης: «Δεν χρειάζεται να πω τι εστί Γιώργος Προκοπίου και αν θα καταφέρει να φτιάξει ναυπηγείο. Γιατί δεν είναι μόνο θέμα ευφυΐας, είναι και το μεράκι που έχει. Οταν φτιάχνει κάτι, θέλει να το κάνει τέλειο, και θέλει να κάνει το τέλειο ναυπηγείο». Οι δε προκάτοχοί του από τον ΣΥΡΙΖΑ στο υπουργείο Οικονομίας έλεγαν τον Μάρτη του 2018: «Κερδίσαμε μία στρατηγικής σημασίας νίκη προκειμένου να διαμορφώσουμε την επόμενη μέρα για τη μεγαλύτερη ναυπηγική μονάδα της Ανατολικής Μεσογείου».

* * *

Η «επόμενη μέρα» λοιπόν ήρθε. Και δείχνει πώς χτίζεται η «μεγαλύτερη ναυπηγική μονάδα», δηλαδή τι φέρνει για τους πάνω από 600 εργαζόμενους:

Πρώτον, «κούρεμα» στα δεκάδες χιλιάδες ευρώ χρωστούμενα δεδουλευμένα από τους προηγούμενους εργοδότες. Δεύτερον, ατομικές συμβάσεις με πετσοκομμένα δικαιώματα, με ημερομηνία λήξης, ώστε η επιχείρηση να τους πετάξει πιο εύκολα στον δρόμο. Τρίτον, απαλλαγή - ουσιαστικά - του νέου ιδιοκτήτη από την υποχρέωση καταβολής μισθών, αφού αυτοί καταβάλλονται από το Δημόσιο, για το έργο του Πολεμικού Ναυτικού που «τρέχει» τώρα στο εργοστάσιο. Τέταρτον, ο ιδιοκτήτης παίρνει και λεφτά από το κράτος ως «υπενοικίαση» των υποδομών για το παραπάνω έργο!

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, πριν λίγες μέρες πάνω από 250 εργαζόμενοι των Ναυπηγείων είδαν να τους απαγορεύεται η είσοδος στον χώρο δουλειάς τους, από σεκιουριτάδες που έφερε η νέα ιδιοκτησία. Εκπληκτοι μάλιστα δέχονταν τηλεφωνήματα για να παρουσιαστούν στο στρατόπεδο Παλάσκα και από εκεί να μεταφερθούν στον ναύσταθμο της Σαλαμίνας για να κάνουν μεροκάματα, αν και παραμένουν εργαζόμενοι στον Σκαραμαγκά!

Το ξεσάλωμα δηλαδή του επιχειρηματικού ομίλου σε όλο του το μεγαλείο, με την εφαρμογή στην πράξη του νόμου που ψηφίστηκε πέρυσι το καλοκαίρι για την παράδοση του ναυπηγείου στον νέο ιδιοκτήτη. Η επένδυση μάλιστα εντάχθηκε στον χαρακτηρισμό «στρατηγικής σημασίας», με τα αντίστοιχα ευεργετήματα: Φοροαπαλλαγές, επενδυτικά κίνητρα και μια σειρά άλλα προνόμια.

Και σαν «κερασάκι» ήρθε και ο χαρακτηρισμός «πράσινο ναυπηγείο», ώστε στο «master plan» να περιλαμβάνεται και ο σχεδιασμός για αποθήκευση και εγκατάσταση μονάδας αποθήκευσης LNG, που έχει σηκώσει στο πόδι κατοίκους και εργαζόμενους της περιοχής, αφού βλέπουν να προστίθενται νέα κομμάτια στο «παζλ» ενός πιθανού Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Εκτασης.

* * *

Οι εξελίξεις στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά αποτελούν ένα από τα χειροπιαστά παραδείγματα της περιβόητης «συνέχειας του κράτους», με τις κυβερνήσεις να παραλαμβάνουν το «έργο» των προηγούμενων και να συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησαν. Σημειωτέον, οι σχετικοί νόμοι που, σαν τελευταίες πράξεις του δράματος, οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση, ψηφίστηκαν από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στη Βουλή το καλοκαίρι και τον Δεκέμβρη του 2022.

Ο δε ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να διαφωνούσε στις ...λεπτομέρειες, όμως είναι χαρακτηριστικά τα συγχαρητήρια του υπουργού Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρα, για τις προσπάθειες που είχε κάνει ως κυβέρνηση για την «αναστήλωση» της ναυπηγικής βιομηχανίας, δηλώνοντας ότι η κυβέρνηση της ΝΔ απλά προωθεί «με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς σχεδιασμούς που είχε ξεκινήσει η προηγούμενη». Ανάλογα συγχαρητήρια είχε δεχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ και από τον υπουργό Ανάπτυξης, Αδ. Γεωργιάδη, όταν ψήφιζαν μαζί την παράδοση των Ναυπηγείων Ελευσίνας, με παρόμοιο μοντέλο, το οποίο σαν «καινοτομία» είχε φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ στο Ναυπηγείο της Σύρου, όταν το παρέδιδε στην αμερικανικών συμφερόντων ONEX.

* * *

Η πείρα λοιπόν ειδικά των εργαζομένων στα ναυπηγεία είναι αμείλικτη: Από κυβέρνηση σε κυβέρνηση, από «σωτήρα» σε «σωτήρα», από επενδυτή σε επενδυτή, η κατάστασή τους γίνεται όλο και χειρότερη. Οι αγώνες που έχουν δώσει για τη δουλειά και το μεροκάματο, για τα δικαιώματά τους, για να μην τους πετάξουν «σαν την τρίχα απ' το ζυμάρι», αποδεικνύεται ότι ήταν και παραμένουν μονόδρομος.

Κανένα συγχωροχάρτι λοιπόν σήμερα σε κανένα από τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν, εμπλουτίζοντας την εργασιακή ζούγκλα, επιτείνοντας την ανασφάλεια και την απληρωσιά. Ο φαύλος αυτός κύκλος, αναδουλειάς - απληρωσιάς - αναμονής επενδυτών - εκβιασμών, δεν μπορεί παρά να σπάσει από την αγωνιστική διεκδίκηση, τη συμπόρευση με το ΚΚΕ, που δείχνει και τον πραγματικό αντίπαλο και τη διέξοδο: Την απαλλαγή από τα παράσιτα που, κυνηγώντας το κέρδος, τσακίζουν ακόμα και τα πιο στοιχειώδη κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων.

Δ. Π