27/06/1850
Γεννιέται ο συγγραφέας Λευκάδιος Χερν.
27/06/1877
Αρχίζει ο ρωσοτουρκικός πόλεμος.
27/06/1905
Ανταρσία στο θωρηκτό Ποτέμκιν, κατά τη διάρκεια της αποτυχημένης ρωσικής επανάστασης. Οι ναύτες του θωρηκτού «Πρίγκιπας Ποτέμκιν της Ταυρίδας», αγανακτισμένοι από την απάνθρωπη μεταχείριση και την ανήκουστη σκληρότητα της διοίκησης, εξόντωσαν τους πιο μισητούς αξιωματικούς και ύψωσαν στο πλοίο κόκκινη σημαία.
Η εξέγερση στο θωρηκτό «Ποτέμκιν»
27/06/1929
Ιδρύεται η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας.
27/06/1941
Ιδρύεται το Γενικό Στρατηγείο των εθνικοαπελευθερωτικών παρτιζάνικων σωμάτων της Γιουγκοσλαβίας με επικεφαλής τον Ι. Μπ. Τίτο.
27/06/1941
Γεννιέται ο Πολωνός σκηνοθέτης Κριστόφ Κισλόφσκι.
27/06/1942
Εκδίδεται η περίφημη διαταγή 227 του Ι. Β. Στάλιν «Ούτε ένα βήμα πίσω!».
Διαταγή του Ι. Β. Στάλιν «Ούτε ένα βήμα πίσω!».
27/06/1944
Το μπλόκο της πλατείας Γαρδένιας στου Ζωγράφου.
27/06/1945Ολοκληρώνει τις εργασίες της η 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία διακηρύσσει ότι για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η κατάσταση χρειάζεται να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα η Συμφωνία της Γιάλτας (εκμηδένιση των υπολειμμάτων του φασισμού και εκλογή από κάθε απελευθερωμένη χώρα της μορφής της διακυβέρνησής της).
Για την αντιμετώπιση της δολοφονικής τρομοκρατικής δράσης της αστικής τάξης, η 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ έριξε το σύνθημα της οργάνωσης της μαζικής λαϊκής αυτοάμυνας.
27/06/1946
Η διάσκεψη των τεσσάρων υπουργών Εξωτερικών (Σοβιετικής Ένωσης, ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας) αποφάσισε ομόφωνα, μετά από πρόταση της Σοβιετικής Ένωσης, την απόδοση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα.
27/06/1947
Αντιπροσωπεία του ΚΚΕ στο Συνέδριο του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, αποτελούμενη από τους Ν. Ζαχαριάδη και Μ. Πορφυρογένη, τονίζει πως η «αποφασιστική επίδοση και ανάπτυξη του ΔΣΕ, μπροστά στο γεγονός της αμερικανοαγγλικής πολιτικής και της μοναρχοφασιστικής αδιαλλαξίας, αναγκαστικά τείνει να αποκρυσταλλωθεί και αποκρυσταλλώνεται κιόλας προς τη δημιουργία λεύτερης δημοκρατικής Ελλάδας, με δική της κυβέρνηση και δική της υπόσταση…»
27/06/1960
Πεθαίνει ο Χάρι Πόλιτ, Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Βρετανίας (1929-1956).
27/06/1962
Την αντίθεσή του στη δημιουργία ανεξάρτητης γαλλικής πυρηνικής δύναμης διατυπώνει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζ. Κένεντι, χαρακτηρίζοντάς την αντίθετη με τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ.
27/06/1967
Συνέρχεται η 11η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία, μεταξύ άλλων, εγκρίνει το πόρισμα για το Νίκο Ζαχαριάδη που εκτιμούσε ως αναπόδεικτη την κατηγορία εναντίον του ως πράκτορα του εχθρού.
27/06/1973
Δημοσιεύεται απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με το δημοψήφισμα της Χούντας γύρω από το πολιτειακό (την κατάργηση της μοναρχίας και την ανακήρυξη της λεγόμενης προεδρικής δημοκρατίας), με την οποία καλούσε τον ελληνικό λαό «να εκδηλώσει την αντίθεσή του στο στρατιωτικοφασιστικό καθεστώς, με οποιοδήποτε προσιτό τρόπο και μορφή: Με το ψηφοδέλτιο του ΟΧΙ, με σχισμένο, με σβησμένο, με άκυρο ψηφοδέλτιο, με άδειο φάκελο ή και με αποχή».
27/06/1998
Πέθανε,ο κομμουνιστής διανοούμενος Κωστής Μοσκώφ
Το μπλόκο της πλατείας Γαρδένιας στου Ζωγράφου
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κουκουλοφόρος χαφιές αναγνωρίστηκε αμέσως από όλους τους συγκεντρωμένους. Ενας ψίθυρος κυκλοφόρησε αστραπιαία από στόμα σε στόμα: «Ο Κλήμης». Τα γαλαζοπράσινα μάτια και η καμπούρα του τον πρόδωσαν. Ο Κλήμης, που ήξερε καλά πρόσωπα και πράγματα ήξερε καλά ποιους έπρεπε να υποδείξει. Τους κομμουνιστές ΕΛΑΣίτες και ΕΠΟΝίτες.
Το χέρι του, ανάμεσα στους άλλους, έδειξε: τον ΕΑΜίτη Νίκο, τον κουρέα, τον δικηγόρο Ιωάννου, τον υπεύθυνο της Εθνικής Αλληλεγγύης στου Ζωγράφου Αντώνη Πασά, τον συνεργάτη του Αντώνη, τους Μίλτο Κοντογιάννη, Γιάννη Γεωργίου, Θανάση Χαρμαλιά, Λεωνίδα Κοντογιάννη, Στέλιο Κόττο. Εδειξε τις αδελφές Ερηνούλα και Μπεμπέκα Κατσέλη, την Ευμορφία Παγίδα, τον αδελφό της Κώστα και τον 22χρονο Τάσο Λυμπέρη, τον Κουπονιώτη παπά Ιγνάτιο Κοβατζή και τον Γραμματέα της ΚΟΒ Ζωγράφου Αγγελο Ευαγγελάτο.
Κι αφού οι περισσότεροι ΕΛΑΣίτες είχαν διαφύγει, έδειξε συγγενείς πρώτου, δεύτερου ακόμα και τρίτου βαθμού. Εδειξε την Αλτάνα Παπαδάμη, σύζυγο κομμουνιστή και μητέρα ΕΠΟΝίτισσας, τον Νίκο αδελφό του Γιάννη Σταθάτου, τον πατέρα του Τάκη Καρλαύτη, τον Στέλιο θείο του Κώστα Καραβίδα και πολλούς άλλους.[7]
https://gkagkarin.blogspot.com/2023/06/27061944.html
Σαν σήμερα, 27 Ιουνίου 1941, ιδρύεται το Γενικό Στρατηγείο εθνικοαπελευθερωτικών παρτιζάνικων σωμάτων της Γιουγκοσλαβίας, με επικεφαλής τον Ι. Μπ. Τίτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν οι ναζί εισέβαλλαν στην χώρα, ο βασιλιάς και η κυβέρνηση Σίμοβιτς δραπέτευσαν, στο εξωτερικό, ελπίζοντας στην αποκατάστασή τους μετά το τέλος του πολέμου (τα ίδια έγιναν και στην Ελλάδα).
Το Κομμουνιστικό Κόμμα δημιούργησε πολλά παράνομα τυπογραφεία, με τα οποία εξέδιδε παράνομα φύλλα και προκηρύξεις, που καλούσαν το κόσμο να αγωνισθεί ενάντια στο φασισμό.Δημιουργήθηκε και η Στρατιωτική Επιτροπή, επικεφαλής της οποίας ορίσθηκε ο γραμματέας της Κ.Ε. του Κ.Κ.Γ. Ιωσήφ Μπροζ–Τίτο.
Αμέσως μετά, δημιουργήθηκαν στρατιωτικές επιτροπές στη Σλοβενία, Κροατία, Σεβία, Βοσνία, Ερζεγοβίνη και Μαυροβούνιο, με στόχο την συγκρότηση ένοπλων ομάδων. Ανάμεσα στις γραμμές των Παρτιζάνων ήταν και πάνω από 4.000 Εβραίοι.
Οι πρώτες επιθέσεις των Παρτιζάνων εναντίον των ναζιστικών στρατευμάτων πραγματοποιήθηκαν στη δυτική Σερβία και στο Μαυροβούνιο και είχαν μεγάλη επιτυχία. Ο αγώνας της Γιουγκοσλαβίας ενάντια στους φασίστες κατακτητές πήρε τεράστιες διαστάσεις και βαθμιαία προσέλαβε το χαρακτήρα λαϊκοαπελευθερωτικού πολέμου, με ενα απο τα μεγαλύτερα κινήματα αντίστασης σε όλη την (κατεχόμενη απο τους ναζί) Ευρώπη.
2
ΔιαγραφήΣτον αντιφασιστικό πόλεμο ενώθηκαν αγωνιστές απο όλες τις διαφορετικές εθνότητες. Το κομμουνιστικό κίνημα της Γιουγκοσλαβίας είχε κύρια προτεραιότητα να σφυρηλατήσει ένα κοινό γιουγκοσλαβικό εθνικό αίσθημα όλων των διαφορετικών εθνοτήτων στη περιοχή, μέσα από τον κοινό Αντιφασιστικό Αγώνα.
Στα τέλη του 1942, ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός έφτανε τους 150.000 μαχητές. Οι κατακτητές και οι συνεργάτες τους (οι "Ουστάσι" του Πάβελιτς, η "Μιλίτσια" του Νέντιτς, και οι "Τσετνίκι"του Μιχαήλοβιτς), διέθεταν 830.000 άνδρες. Στη διάρκεια του 1943, το μεγαλύτερο τμήμα του γιουγκοσλαβικού εδάφους πέρασε στον έλεγχο του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού.
Τον Αύγουστο του 1944, η δύναμη του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, είχε φτάσει σε 15 σώματα με 50 μεραρχίες, 30 ανεξάρτητες ταξιαρχίες και 130 μονάδες ανταρτών. Σύνολο 500.000 άνδρες. Το 1944, ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός άρχισε την επίθεση για την απελευθέρωση της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της Δαλματίας, επίθεση που τέλειωσε νικηφόρα στα τέλη του 1944.
Στις μάχες για την απελευθέρωση της Βόρειας Σερβίας και του Βελιγραδίου, με βάση τη συμφωνία ανάμεσα στην Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης της Γιουγκοσλαβίας και την κυβέρνηση της Σοβιετικής Ένωσης, πήραν μέρος και μονάδες του Κόκκινου Στρατού.
Ο ηρωικός αγώνας των Γιουγκοσλάβων κομμουνιστών και αντιφασιστών, Παρτιζάνων, με μεγάλες θυσίες, κατόρθωσε να καθηλώσει 30 έως 40 γερμανικές μεραρχίες και συνέβαλε σημαντικά στη νίκη των λαών για τη συντριβή του φασισμού.
Στον πόλεμο έπεσαν πάνω από 50.000 μέλη του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας, (ανάμεσά τους και 10 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του) και πολύ περισσότερα μέλη της Ένωσης της Κομμουνιστικής Νεολαίας της Γιουγκοσλαβίας. Έδωσαν τη ζωή τους 305.000 αντιφασίστες αγωνιστές. Πάνω από 425.000 στρατιώτες και αξιωματικοί τραυματίστηκαν. Οι θυσίες των λαών της Γιουγκοσλαβίας ανέρχονται συνολικά σε πάνω από 1.700.000 δολοφονημένους και σκοτωμένους.
Μια απο τις ξεχωριστές πλευρές αυτού του αντιφασιστικού αγώνα στην Γιουγκοσλαβία, είναι και η ίδρυση και ηρωική δράση της "1ης Προλεταριακή Ταξιαρχίας", που ιδρύθηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα το 1941 στην Βοσνία. Αρχηγός της ήταν ο Κότσα Πόποβιτς, βετεράνος εθελοντής του ισπανικού εμφυλίου.
Κατά την ίδρυση της, αποτελούνταν απο 1.200 μαχητές (οι περισσότεροι, 750, θα σκοτωθούν πριν από την λήξη του πολέµου). Ξεχώριζε από τις υπόλοιπες Παρτιζάνικες µονάδες εξαιτίας του υπερτοπικού της χαρακτήρα (δρούσε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γιουγκοσλαβίας), της πολυεθνικής της σύνθεσης και απο το γεγονός ότι όλα τα μέλη της ήταν εργάτες και εργάτριες (όπως δήλωνε και το όνομα). Η σημαία της είχε χρώμα κόκκινο µε έμβλημα το πεντάκτινο αστέρι και το σφυροδρέπανο. Η 1η Προλεταριακή Ταξιαρχία μέτρησε 530 μάχες και 20.000 χιλιόμετρα στο ενεργητικό της, 15.000 µέλη και 7.500 νεκρούς.
Η σοσιαλιστική Γιουγκοσλαβία, παρά τις αδυναμίες και τις μεγάλες αντιφάσεις της, αποτέλεσε λαμπρό παράδειγμα συνύπαρξης διαφορετικών μειονοτήτων, εθνοτήτων κοκ στη περιοχή των Βαλκανίων. Σέρβοι, Ρομά, Κροάτες, Σλοβένοι, Βόσνιοι, Μαυροβούνιοι, Σλαβομακεδόνες, Αλβανόφωνοι, Εβραίοι, συνυπήρξαν ειρηνικά για 45 χρόνια. Αυτή η ειρηνική συνύπαρξη ανατράπηκε, με την παρέμβαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που ενίσχυσαν/αξιοποιήσαν και τοπικούς εθνικισμούς.
Είναι μια σημαντική ιστορική εμπειρία, ανεξάρτητα απο την μετέπειτα πορεία και τις θέσεις του Κ.Κ Γιουγκοσλαβίας και του Τίτο.
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02TqCc7ZLcFPSR1WJRCPqvWnE9jUrtU4DQwQ1LodXd73aNdJbn5TXvAsqDAezY6VuZl&id=100066793461714&__cft__[0]=AZVGxHJXIDCPmYPzujJo7aXJQzCdAosdHMNUTVXL9ZTJ9eWF7RlnATyhsHQRCzaeAgBiwM8djDEJOp1IfDTHWbvkOf132yNxWDkj0c31sajuRXEd7MyNyRNIvfKFKm5l4RAMUaKfp8LZcsxpzGvDyK3uP1ndpvma8QZ9K8tE5MmXErDPFVspQ6k-r2PVHnFsv45yjwP9qF9x_uQAtl8STNdu&__tn__=%2CO%2CP-R