Οι εκλεγμένοι του ΚΚΕ μοναδική αντιπολίτευση από τη σκοπιά των συμφερόντων του λαού

 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Στο «ανάπτυξη για ποιον» η πολιτική της διοίκησης και των άλλων δυνάμεων απαντάει ξεκάθαρα: Για τους επιχειρηματικούς ομίλους, σε βάρος των λαϊκών αναγκών

Μπροστά στις επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές υπάρχει σοβαρή δυνατότητα να πετύχουμε ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση, συμπόρευση κόσμου στα αγωνιστικά ψηφοδέλτια, σημαντική ενίσχυση των συνδυασμών της «Λαϊκής Συσπείρωσης» με περισσότερους συμβούλους σε όλους τους δήμους και στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Μπορεί να γίνει ένα ακόμα βήμα απέναντι στον αρνητικό συσχετισμό της πολιτικής των κομμάτων που στηρίζουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ.

Σε γενικές γραμμές η Περιφερειακή Διοίκηση αποτελεί τμήμα του ενιαίου αντιλαϊκού αστικού κρατικού μηχανισμού, με πλήθος κρίσιμων αρμοδιοτήτων (αντιπλημμυρικά έργα και πολιτική προστασία, οδικά έργα, περιβαλλοντικοί έλεγχοι και έλεγχοι για τη δημόσια υγεία, στήριξη και έλεγχος της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής κ.ά.) αλλά και ειδικό καταμερισμό στην προώθηση των κεντρικών πολιτικών επιλογών. Η περιβόητη «πολυεπίπεδη διακυβέρνηση» επί της ουσίας είναι η πολυεπίπεδη στήριξη της κερδοφορίας των λίγων και προώθηση μιας αντιλαϊκής πολιτικής.

Ενωση Περιφερειών (ΕΝΠΕ), διοίκηση Τζιτζικώστα - ΝΔ της Περιφέρειας, παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, άλλων αστικών κομμάτων στηρίζουν τις κεντρικές πολιτικές επιλογές των κομμάτων τους, προωθούν την αστική στρατηγική στο περιφερειακό επίπεδο. Είναι συνυπεύθυνοι για τα προβλήματα αλλά και τους μεγάλους κινδύνους που αντιμετωπίζει σε όλες τις πλευρές της ζωής της η κοινωνική πλειοψηφία των εργατών, υπαλλήλων, αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών της πόλης και της υπαίθρου.

Διαμαρτυρία στο Βέρμιο ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών

Ολοι τους στηρίζουν μια ανάπτυξη που έχει στο επίκεντρο την κερδοφορία των λίγων και ως γενικές προϋποθέσεις την ένταση της εκμετάλλευσης και τη φοροληστεία για τους πολλούς. Ακόμα, την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση και της Περιφερειακής Διοίκησης για να περισσεύει «δημοσιονομικός χώρος» για τους επενδυτές και να ανοίγει «πεδίο επιχειρηματικής δράσης» στην παροχή τεχνικών υπηρεσιών, στον καθαρισμό των ρεμάτων, στη σηματοδότηση και ηλεκτροφωτισμό του οδικού δικτύου, στη φύλαξη και καθαριότητα κτιρίων και εργοταξίων της Περιφέρειας κ.ά.

Ομως και η έλλειψη έργων και υποδομών για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών στην περιοχή μας συνδέεται με τη γενική πορεία της χώρας και δεν αποτελεί κάποια «τοπική ιδιαιτερότητα», αφού γενικά ιεραρχούνται όσα αποδίδουν γρήγορο κέρδος και στηρίζουν άμεσα ή έμμεσα τους σχεδιασμούς των επιχειρηματιών ομίλων, π.χ. η περιβόητη υπερυψωμένη λεωφόρος (flyover) της Θεσσαλονίκης ή διάφορες αναπλάσεις για τη στήριξη του «τουριστικού προϊόντος».

Οι στρατηγικές στοχεύσεις του κεφαλαίου

Με την ανοχή της Περιφέρειας τα «φουγάρα του θανάτου» θερίζουν στη Δυτ. Θεσσαλονίκη

Ο στρατηγικός στόχος του κεφαλαίου για μετατροπή της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας σε ενεργειακό, μεταφορικό, τεχνολογικό, τουριστικό κόμβο, υπηρετείται σταθερά εκτός από το κεντρικό και από το τοπικό ΕΣΠΑ - ΠΕΠ (Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα), το οποίο διαχειρίζεται ο περιφερειάρχης χωρίς εμπλοκή, ακόμα και απλή ενημέρωση, του Περιφερειακού Συμβουλίου. Τα ποσά που διαχειρίζεται δεν είναι καθόλου αμελητέα. Υπολογίζονται σε 1,5 δισ. ευρώ για την προγραμματική περίοδο 2021-2027 και ως γνωστόν δεν είναι «ουρανοκατέβατα», αλλά προέρχονται από τη φοροληστεία όλων των λαών της ΕΕ.

Ποιος κερδίζει όμως και ποιος χάνει από την υλοποίηση αυτών των «αναπτυξιακών στόχων»; Η ανάπτυξη ενεργειακών και μεταφορικών υποδομών προχωράει ταυτόχρονα με τη λεγόμενη «απελευθέρωση» και περαιτέρω ιδιωτικοποίηση (Ενέργεια, ΟΛΘ, αεροδρόμιο «Μακεδονία», Εγνατία Οδός) και όχι μόνο δεν εξασφαλίζει φθηνή Ενέργεια και μετακίνηση για τον λαό, αλλά έρχεται μαζί με την αύξηση της ενεργειακής φτώχειας, χειρότερους όρους δουλειάς, τα πανάκριβα διόδια και χαράτσια κάθε είδους.

Τα ρεκόρ κερδοφορίας στον κλάδο του τουρισμού, που υποστηρίζονται από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ αλλά και τον πενιχρό τακτικό προϋπολογισμό της Περιφέρειας, βασίζονται στις εργασιακές συνθήκες γαλέρας και στους χαμηλούς μισθούς. Οι επενδύσεις στον κλάδο πληροφορικής και νέων τεχνολογιών πραγματοποιούνται με κίνητρο το σχετικά φθηνό και εξειδικευμένο προσωπικό, την πρόσβαση στις ερευνητικές υποδομές του ΑΠΘ και του ΕΚΕΤΑ, επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές, τα «πακέτα» του ψηφιακού μετασχηματισμού που «ξεκοκαλίζουν» μεγάλες επιχειρήσεις και μονοπώλια του κλάδου.

Οι εξαγωγές αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων που υποστηρίζονται από τα διάφορα προγράμματα της Περιφέρειας πάνε πακέτο με την ακρίβεια για τους καταναλωτές και τις χαμηλές τιμές για τους μικρούς παραγωγούς, που βρίσκονται πολύ συχνά μπροστά σε αδιέξοδα.

Την ίδια ώρα, η κοινωνική - λαϊκή πλειοψηφία από τα κονδύλια κεντρικού - περιφερειακού ΕΣΠΑ και Ταμείου Ανάκαμψης λαμβάνει πραγματικά ψίχουλα, τα οποία κατευθύνονται κυρίως προς την ακραία φτώχεια και τη ληξιπρόθεσμη κατάρτιση (διάφορα voucher και προγράμματα κατάρτισης - απασχόλησης, ληξιπρόθεσμες κοινωνικές υπηρεσίες), ενώ συνοδεύονται από αντιλαϊκά προαπαιτούμενα, όπως η προώθηση της πιο ευέλικτης εργασίας, η ένταση των πλειστηριασμών, η ανταποδοτικότητα κ.ά.

Τα μεγάλα λόγια για «στήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας» δεν αφορούν τη μεγάλη πλειοψηφία αυτοαπασχολούμενων και πολύ μικρών επιχειρήσεων που στενάζουν από τη φορολογία και τον ανταγωνισμό, αλλά τις μεγαλύτερες και πιο «δυναμικές» επιχειρήσεις.

Οσα απαραίτητα έργα και υπηρεσίες υλοποιούνται (π.χ. ορισμένα σχολεία, αποσπασματικά έργα πολιτικής προστασίας, έργα ύδρευσης - αποχέτευσης που έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί πριν από δεκαετίες, ορισμένα έργα οδικής ασφάλειας κ.ά.) είναι ελάχιστα μπροστά στις ανάγκες της περιοχής μας, ενώ ταυτόχρονα τα χρυσοπληρώνει ο λαός μας προς τις μεγάλες κατασκευαστικές επιχειρήσεις και προμηθευτές, αλλά και στους ομίλους που θα αναλάβουν τη συντήρηση και λειτουργία.

Ανάπτυξη για τους επιχειρηματικούς ομίλους

Οι επενδύσεις στο λιμάνι υπηρετούν την ανάδειξή του σε διαμετακομιστικό κέντρο για τα κέρδη του κεφαλαίου και για τους στρατιωτικούς σκοπούς του ΝΑΤΟ

Ολα τα παραπάνω αποκαλύπτουν τα παχιά λόγια περί ανάπτυξης και ευρωπαϊκών κονδυλίων από τα οποία ωφελούνται υποτίθεται όλοι. Σε κάθε περίπτωση το πραγματικό ερώτημα δεν είναι «ναι ή όχι στην ανάπτυξη», αλλά «ανάπτυξη για ποιον», για τους λίγους επιχειρηματικούς ομίλους και μεγάλες επιχειρήσεις ή για τον λαό;

Αποκαλυπτική είναι και η προσπάθεια διοίκησης και άλλων παρατάξεων στο Περιφερειακό Συμβούλιο να παρουσιαστεί η στρατηγική της «Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας», η εξειδίκευσή της στην περιοχή της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας ως η λύση για την προστασία του περιβάλλοντος και για μια υποτίθεται «δίκαιη και συμπεριληπτική» καπιταλιστική ανάπτυξη, που θα εξασφαλίζει ταυτόχρονα τα κέρδη των λίγων και πολλές και καλές δουλειές για μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους.

Συμφωνούν και στηρίζουν εκτός των άλλων στην πράξη την «απελευθέρωση» της Ενέργειας, μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις, συνολικά έναν ενεργειακό σχεδιασμό που έχει εκτινάξει την ενεργειακή φτώχεια σε όλη την ευρύτερη περιοχή και έχει πολλαπλές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Με επιμέρους ενστάσεις και αστερίσκους προωθούν μέσα από την πολιτική στήριξη που παρέχουν και θετικές γνωμοδοτήσεις σε Δημοτικά Συμβούλια και επιτροπές της Περιφέρειας τη μετατροπή της υπαίθρου, αγροτικών εκτάσεων, ορεινών όγκων σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής Ενέργειας από ΑΠΕ.

Κάπως έτσι το Βέρμιο αλλά και ορεινοί όγκοι σε όλες τις Περιφερειακές Ενότητες γεμίζουν ανεμογεννήτριες χωρίς ουσιαστική εκτίμηση των επιπτώσεων στον κίνδυνο πλημμυρών και πυρκαγιών, των επιπτώσεων από τη διάνοιξη εκατοντάδων χιλιομέτρων δρόμων μέσα στα βουνά, των επιπτώσεων σε χλωρίδα και πανίδα.

Χιλιάδες στρέμματα π.χ. στην πεδιάδα της Θεσσαλονίκης, του Κιλκίς που θα μπορούσαν να παράγουν αγροτικά προϊόντα και να στηρίζουν την κτηνοτροφική παραγωγή και συνολικά να συμβάλλουν στη διατροφική επάρκεια της χώρας, μετατρέπονται σε φωτοβολταϊκά πάρκα. Μεγάλες βιομηχανικές επί της ουσίας εγκαταστάσεις, που μόνο ουδέτερες δεν είναι όσον αφορά το περιβάλλον, από την ίδια τη διαδικασία παραγωγής τους, τη διαχείριση της απόσυρσής τους, τις πολλαπλές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον που συστηματικά υποεκτιμώνται.

Αλλά και στις Σέρρες εκτός από τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά που αδειοδοτούνται σωρηδόν, από το Μενοίκιο που απειλείται, χιλιάδες στρέμματα αλλάζουν είδος καλλιέργειας, προωθούνται τα λεγόμενα ενεργειακά φυτά που είναι απαραίτητα για την παραγωγή πρώτης ύλης για τα εργοστάσια βιοαερίου, υπονομεύοντας τη διατροφική αυτάρκεια της χώρας.

Ενώ ως τελευταίο κομμάτι στο ενεργειακό «παζλ» σχεδιάζεται να εγκατασταθεί στον Θερμαϊκό Κόλπο πλωτός σταθμός αποθήκευσης και επαναεριοποίησης (FSRU) του πανάκριβου LNG, που συνοδεύεται από πλήθος περιβαλλοντικών, και όχι μόνο, κινδύνων, ενώ οξύνει την ενεργειακή φτώχεια και εξάρτηση της χώρας, εξέλιξη για την οποία η διοίκηση της Περιφέρειας τηρεί σιγή ιχθύος.

Πυλώνας όμως της λεγόμενης «πράσινης» και «κυκλικής» οικονομίας που στηρίζουν όλοι τους, αναδεικνύεται και στην περιοχή μας η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της αλυσίδας συλλογής, μεταφοράς, επεξεργασίας απορριμμάτων που μεταφέρει επιπλέον κόστος στα λαϊκά στρώματα, η προώθηση της παραγωγής SRF - RDF (καύσιμο σκουπίδι) και η καρκινογόνα καύση τους για την παραγωγή Ενέργειας άμεσα ή έμμεσα με την αξιοποίησή του στην ενεργοβόρα βιομηχανία, όπως είναι η τσιμεντοβιομηχανία. Αυτές οι κατευθύνσεις διαπερνούν τον Περιφερειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΠΕΣΔΑ).

Ταυτόχρονα χωροθετούνται οι νέες Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων που θα παράγουν το SRF-RDF σε ακατάλληλες τοποθεσίες όπως αυτή της Γ' Ζώνης Προστασίας της Λίμνης Κορώνειας, που δικαιολογημένα έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις στην ευρύτερη περιοχή.

Την ίδια ώρα και παρά τα παχιά λόγια για «πράσινη Κεντρική Μακεδονία», συνεχίζεται κανονικά η βιομηχανική ρύπανση, με το αστικό κράτος και τους τοπικούς μηχανισμούς του να μην επιβάλλουν τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του λαού. Οποια μέτρα λαμβάνονται είναι αποσπασματικά, καθυστερημένα, εν τέλει αναποτελεσματικά. Και οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων στη δημοτική και περιφερειακή διοίκηση αρκούνται σε ευχολόγια, περιοδικές δηλώσεις στα ΜΜΕ για ξεκάρφωμα και στον συστηματικό εφησυχασμό ότι «το πρόβλημα λύνεται».

Ετσι στη Δυτική Θεσσαλονίκη συνεχίζει να «κόβεται η ανάσα» από την απουσία ουσιαστικών μέτρων για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ρύπανσης - δυσοσμίας που έχει ως πηγή το διυλιστήριο. Στη Σίνδο εγκαθίσταται μονάδα καύσης επικίνδυνων αποβλήτων σε μικρή απόσταση από κατοικημένες περιοχές και μέσα σε μια βιομηχανική ζώνη με χιλιάδες εργαζόμενους.

Στην Κατερίνη δεν έχει αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της δυσοσμίας της πόλης, λόγω ρύπανσης της αντιπλημμυρικής τάφρου από τα απόβλητα πτηνοσφαγείου. Στην Πέλλα γίνονται εθιμοτυπικές συναντήσεις της Περιφερειακής Διοίκησης με τους μεγάλους μεταποιητές αγροτικών προϊόντων - ρυπαντές της Τάφρου 66 και του Λουδία, οι οποίοι θέτουν προκλητικά το ζήτημα του ενεργειακού κόστους για τη λειτουργία των βιολογικών καθαρισμών. Κάθε χρόνο λοιπόν τα ίδια και χειρότερα και ο κατάλογος δεν έχει τέλος...

Στις ελληνικές καλένδες τα αναγκαία έργα για την προστασία της ζωής του λαού

Διοίκηση και παρατάξεις των αστικών κομμάτων έχουν όμως ευθύνη και για τις τραγικές ελλείψεις σε έργα αντιπλημμυρικής προστασίας σε όλες τις Περιφερειακές Ενότητες. Από τις Σέρρες μέχρι τη Χαλκιδική, και από την Πέλλα μέχρι την Πιερία, από τον δήμο Παύλου Μελά μέχρι τον δήμο Λαγκαδά και τον δήμο Θέρμης στην ΠΕ Θεσσαλονίκης καταγράφονται τα τελευταία χρόνια σοβαρά πλημμυρικά φαινόμενα, με απώλεια ανθρώπινης ζωής αλλά και εκτεταμένες καταστροφές σε περιουσίες και υποδομές.

Τεράστιες ελλείψεις εντοπίζονται στην αντισεισμική θωράκιση, ιδιαίτερα του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης που είναι πυκνοκατοικημένο, αλλά και στη δασοπροστασία και πυροπροστασία π.χ. του μοναδικού πνεύμονα του Σέιχ Σου, της Χαλκιδικής αλλά και περιοχών όπως η ανατολική Θεσσαλονίκη, που έχει αναπτυχθεί ραγδαία και δεν διαθέτει πυροσβεστικό σταθμό!

Είναι τα έργα που «κοστίζουν» - όπως μας λένε - πολύ και δεν αποδίδουν στον επιθυμητό βαθμό άμεσα ή έμμεσα για το κεφάλαιο, γι' αυτό βρίσκονται στα αζήτητα του κεντρικού και των τοπικών προϋπολογισμών όπως και του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης. Είναι έργα «μη επιλέξιμα» σε μεγάλη κλίμακα και όσα προχωράνε είναι πολύ πίσω από τις μεγάλες ανάγκες και τις σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Οι «τοπικοί αυτοδιοικητικοί παράγοντες» των αστικών κομμάτων έχουν ευθύνες και για την παραπέρα εμπορευματοποίηση της γης, για τις τεράστιες ελλείψεις σε ελεύθερους χώρους και χώρους πρασίνου, ιδιαίτερα στο πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης.

Με τη σφραγίδα ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ και τη «θολή» στάση του ΠΑΣΟΚ, κεντρικά και τοπικά σε Περιφέρεια και δήμο Θεσσαλονίκης προωθείται η μετατροπή του χώρου της ΔΕΘ σε ένα σύγχρονο επιχειρηματικό κέντρο με πράσινο προαύλιο και «πράσινη πιστοποίηση», στερώντας από τον λαό της πόλης τη δυνατότητα να πάρει πραγματικά μια ανάσα με τη διαμόρφωση ενός μεγάλου χώρου πρασίνου και αναψυχής.

Με την ίδια σφραγίδα δεν προχωράει η αξιοποίηση του πρώην Στρατοπέδου Κόδρα στην Καλαμαριά προς όφελος του λαού, ενώ επιδιώχθηκε η ιδιωτικοποίηση της μαρίνας στην Αρετσού (έχει παγώσει μετά τις αντιδράσεις των κατοίκων στις οποίες πρωταγωνίστησαν οι δυνάμεις του ΚΚΕ) που αποκαλύπτει βεβαίως και την κατεύθυνση αξιοποίησης του παραλιακού μετώπου με τους όρους του κεφαλαίου ως χώρου επενδύσεων και όχι ως χώρου απρόσκοπτης πρόσβασης και αναψυχής για τον λαό της περιοχής.

Ακόμα κι εκεί που φαίνεται να έχουν ξεκινήσει ορισμένα απαραίτητα έργα όπως αυτό της ανάπλασης στο πρώην στρατόπεδο Π. Μελά, αυτά υλοποιούνται καθυστερημένα, αποσπασματικά και αφού έχουν κοπεί κάποια «φιλέτα», χωρίς διασφαλισμένη χρηματοδότηση και με προοπτική την άμεση η έμμεση εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της λειτουργίας, φύλαξης, συντήρησής του.

Αυτή είναι η υποτιθέμενη «βιώσιμη αστική ανάπτυξη» που διαφημίζουν Περιφέρεια και δήμοι τελικά για τα κέρδη των επενδυτών, η οποία προσπαθεί να διαχειριστεί τη δικαιολογημένη δυσαρέσκεια για την τραγική έλλειψη ελεύθερων χώρων, πρασίνου, οργανωμένων χώρων για άθληση και πολιτισμό, αλλά και να περιορίσει τα αιτήματα του λαού στα όρια του αστικού σχεδιασμού που αποτυπώνεται και στις Στρατηγικές Μελέτες Περιβαλλοντικών των Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΕΠΣ).

Τέλος, διοίκηση Τζιτζικώστα και άλλες παρατάξεις στηρίζουν την εμπλοκή της χώρας μας στο ιμπεριαλιστικό μακελειό, τη μετατροπή της Βόρειας Ελλάδας, της Κεντρικής Μακεδονίας, της Θεσσαλονίκης και ιδιαίτερα του λιμανιού της, σε κόμβο προώθησης στρατιωτικών δυνάμεων για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και άρα σε μαγνήτη κινδύνων για τον λαό της περιοχής.

Τελικά η προσπάθεια διαμόρφωσης από την πλευρά της κυβέρνησης και άλλων αστικών κομμάτων, διοικήσεων και παρατάξεων μιας «εικονικής πραγματικότητας» για «μια πράσινη - φιλική προς το περιβάλλον και προς τους κατοίκους της Περιφέρεια», καταρρέει στο έδαφος της σκληρής πραγματικότητας που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα στην περιοχή μας.

Ενα είναι το σίγουρο. Και την περίοδο 2019-2023 με κυβέρνηση ΝΔ και διοίκηση Τζιτζικώστα στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, άνοιξε η ψαλίδα ανάμεσα στο πώς μπορούν να ζουν οι εργαζόμενοι και στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας σύμφωνα με την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας και στο πώς ζουν.

Συνολικά διοίκηση αλλά και παρατάξεις αστικών κομμάτων (από τη σοσιαλδημοκρατία μέχρι τους φασίστες που εκπροσωπούνται στο Περιφερειακό Συμβούλιο) κρίνονται πάνω απ' όλα από το γεγονός ότι συμφωνούν και στηρίζουν τις στρατηγικές κατευθύνσεις της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, τις κατευθύνσεις της ΕΕ, έναν δρόμο ανάπτυξης που έχει ως βασικό κριτήριο την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Από το γεγονός ότι όλοι τους στο ερώτημα «τα κέρδη των λίγων ή οι ζωές μας» απαντάνε τα κέρδη.

Σε αυτό το πλαίσιο, οξύνονται προβλήματα και δημιουργούνται νέα για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, και όχι το 2030, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση και οι τοπικοί της παράγοντες, αλλά ούτε το 2300 δεν πρόκειται να απολαμβάνουμε σύγχρονες υπηρεσίες και υποδομές στο ύψος των αναγκών και μάλιστα χωρίς να τις χρυσοπληρώνουμε.

Το ΚΚΕ η μόνη πραγματική στρατηγική αντιπολίτευση

Στον αντίποδα όλης αυτής της πραγματικά δύσκολης κατάστασης για τον λαό και της στρατηγικής συμφωνίας των άλλων δυνάμεων, κινούνται οι θέσεις και η δράση, οι παρεμβάσεις των περιφερειακών μας συμβούλων, οι πρωτοβουλίες των Οργανώσεων του Κόμματός μας. Αναδειχθήκαμε και τα τελευταία χρόνια ως η μόνη πραγματική στρατηγική αντιπολίτευση που αποκάλυψε και αποδόμησε σε όλη τη γραμμή την αστική επιχειρηματολογία, την αντιλαϊκή συναίνεση, ανέδειξε προβλήματα, πίεσε για λύσεις προς όφελος του λαού.

Οι εκλεγμένοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στην Περιφέρεια και την τελευταία περίοδο από τις προηγούμενες εκλογές:

- Πήραμε θέση με το εργατικό - λαϊκό κίνημα στην πάλη για αποτελεσματικά μέτρα από την πανδημία, στήριξη των υποδομών Υγείας και των υγειονομικών, ενάντια στην ακρίβεια και στην ενεργειακή φτώχεια, αυξήσεις στους μισθούς και στήριξη του εισοδήματος αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών της πόλης και της υπαίθρου. Είμαστε οι μόνοι που στηρίζουν πραγματικά τους εργαζόμενους της Περιφέρειας, μόνιμους και συμβασιούχους, και παλεύουμε για την κατάργηση του αίσχους της ελαστικής και με ημερομηνία λήξης εργασίας και για μαζικές προσλήψεις.

- Πήραμε καθαρή θέση απέναντι και στα δύο στρατόπεδα ιμπεριαλιστών - ληστών, απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αναδείξαμε τους κινδύνους για τον λαό από την εμπλοκή της χώρας μας, είμαστε η φωνή όσων προβληματίζονται από τις εξελίξεις και δεν συμβιβάζονται μέσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο.

- Αναδείξαμε από την πρώτη στιγμή την ουσία και τις στοχεύσεις της λεγόμενης «πράσινης» ανάπτυξης και της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Αντισταθήκαμε στην επέλαση των ΑΠΕ, στηρίξαμε τοπικές κινητοποιήσεις.

- Ασκήσαμε έλεγχο στη διοίκηση της Περιφέρειας, κάναμε Ερωτήσεις και Επερωτήσεις και πιέσαμε για όλα τα ζητήματα π.χ. για τη δυσοσμία στη Δυτική Θεσσαλονίκη, για την καύση απορριμμάτων, για το Σέιχ Σου, για το σημαντικό πρόβλημα με τα κουνούπια, για την τραγική υποστελέχωση κρίσιμων υπηρεσιών, για τις ελλείψεις στην πολιτική προστασία.

- Στηρίξαμε, μέσα και κυρίως έξω από το Περιφερειακό Συμβούλιο, ένα μαχητικό πλαίσιο διεκδίκησης με κριτήριο τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, για χρηματοδότηση και προσλήψεις στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, για έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό και έργα πολιτικής προστασίας, αντιπλημμυρικά και άλλα.

Για πραγματική προστασία του περιβάλλοντος και βελτίωση της ποιότητας ζωής με αιχμή την αντιμετώπιση της βιομηχανικής ρύπανσης - δυσοσμίας, για άμεση παύση της καύσης απορριμμάτων και ολοκληρωμένη διαχείρισή τους με κριτήρια την προστασία του λαού και του περιβάλλοντος. Αλλά και για υποδομές Παιδείας και Υγείας που τόσο λείπουν.

Ακόμα για επέκταση και ανάπτυξη ελεύθερων χώρων με διασφαλισμένη χρηματοδότηση, χωρίς ανταποδοτικότητα, άμεσα μέτρα βελτίωσης της τραγικής κατάστασης στις αστικές συγκοινωνίες, επεκτάσεις και επιτάχυνση του Μετρό, μέτρα συνολικά για το συγκοινωνιακό - κυκλοφοριακό ζήτημα στην περιοχή του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης, αλλά και απαραίτητα έργα για την ουσιαστική αναβάθμιση του περιφερειακού οδικού δικτύου. Και φυσικά για έργα προστασίας του υδάτινου περιβάλλοντος και στήριξης της αγροτικής κτηνοτροφικής παραγωγής με έργα εγγειοβελτιωτικά, αρδευτικά, αγροτικής οδοποιίας.

Σε αυτόν τον δρόμο συνεχίζουμε και θα καταβάλουμε όλες μας τις δυνάμεις τόσο στον αγώνα για βελτίωση της κατάστασης και την άμβλυνση των προβλημάτων όσο και για μια άλλη προοπτική με ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας, που θα επιτρέψουν την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο λαός και στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και την κατοχύρωση ενός πολύ ανώτερου επιπέδου ζωής σύμφωνα με τις δυνατότητες του 21ου αιώνα.

Του
Σωτήρη ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ*
* Ο Σ. Αβραμόπουλος είναι μέλος του Γραφείου Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»