Για μια θέση σε βρεφονηπιακό σταθμό

«Παιδιά εκτός βρεφονηπιακών σταθμών δεν μένουν πλέον στη χώρα μας». Αυτό υποστήριξε η υφυπουργός Παιδείας Δόμνα Μιχαηλίδου σε συνέντευξή της, όταν κλήθηκε να σχολιάσει το χτεσινό πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη». Τι έγραφε η εφημερίδα μας; Οτι επαναλήφθηκαν και φέτος οι εικόνες ντροπής, με απελπισμένους γονείς να κάνουν ουρές από το ξημέρωμα για μια θέση σε δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς, ώστε να μη χρειαστεί να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Στη συνέχεια, βέβαια, η υπουργός αναγκάστηκε να αναιρέσει από μόνη της όσα ισχυρίστηκε αρχικά και να επιβεβαιώσει το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη», ομολογώντας κυνικά: «Το πρόβλημα υπάρχει στις οικογένειες που έχουν λάβει κουπόνι (σ.σ. voucher) για βρεφονηπιακό σταθμό, αλλά θέλουν να στείλουν το παιδί σε βρεφικό και εκεί δεν έχουμε θέσεις. Εχουμε γύρω στα 180.000 βρέφη - έως 2,5 ετών - και έχουμε 25.000 θέσεις σε βρεφικούς σταθμούς». Δηλαδή οι θέσεις που υπάρχουν επαρκούν μόλις για το 14% των βρεφών!

* * *

Δραματικά λιγότερες, λοιπόν, είναι οι διαθέσιμες θέσεις στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, ιδιαίτερα στα βρεφικά τμήματα (παιδιά έως 2,5 ετών). Πολύ πίσω, όχι μόνο από τις πραγματικές ανάγκες, αλλά ακόμα και από τα voucher που χορηγούνται, με αποτέλεσμα οικογένειες να μένουν με το κουπόνι στο χέρι, χωρίς να μπορούν να το αξιοποιήσουν... Και τι σκέφτεται να κάνει η κυβέρνηση απέναντι στην αγωνία που ζουν χιλιάδες γονείς κάθε χρόνο για το τι θα γίνει με τα παιδιά τους; Σύμφωνα με την υπουργό, θα «τρέξει» ένα «πρόγραμμα από το Ταμείο Ανάκαμψης ύψους 200 εκατ. ευρώ, ώστε οι 25.000 θέσεις να γίνουν 75.000, δηλαδή να τριπλασιαστούν άμεσα και από τη νέα χρονιά να έχουμε (περισσότερους) βρεφικούς σταθμούς».

Ο διάβολος, βέβαια, κρύβεται στις λεπτομέρειες: Η κυβέρνηση προεξοφλεί ότι ακόμα κι έτσι, το 58% των οικογενειών θα συνεχίσουν να ζουν τον ίδιο Γολγοθά από χρόνο σε χρόνο. Κι επιπλέον, κλείνει το μάτι στα επιχειρηματικά συμφέροντα, ότι «έχουν λαμβάνειν» ακόμα περισσότερα από την εμπορευματοποίηση κάθε λαϊκής ανάγκης, όπως είναι και η εξασφάλιση μιας θέσης σε βρεφονηπιακό σταθμό.

* * *

Και εξηγούμε: Σε συνέντευξή της την περασμένη βδομάδα, η Δ. Μιχαηλίδου είχε διευκρινίσει ότι οι εν λόγω πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης θα κατευθυνθούν για την «κατασκευή νέων θέσεων σε ιδιωτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς, έτσι ώστε να τριπλασιάσουμε τις θέσεις». Ετοιμάζει, δηλαδή, ένα ακόμα «δωράκι» για τους ιδιώτες, χρηματοδοτώντας τις υποδομές τους με χρήμα που πληρώνει από άλλη τσέπη ο λαός, αφήνοντας στη μοίρα τους τους δημόσιους βρεφονηπιακούς σταθμούς και μαζί χιλιάδες λαϊκές οικογένειες...

Και όλα αυτά, ενώ έχει προηγηθεί ΚΥΑ τον περασμένο Μάη που αφορά το πρόγραμμα των voucher, με την οποία η κυβέρνηση υποβαθμίζει παραπέρα την ποιότητα της Προσχολικής Αγωγής, «αβαντάροντας» προκλητικά τον ιδιωτικό τομέα: Επιτρέπει στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς να εγγράφουν βρέφη σε τμήματα με παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, με την προϋπόθεση να συμπληρώνουν την ηλικία των 2,5 ετών έως το τέλος του 2023. Κάτι που παιδαγωγικά είναι σε βάρος τόσο των μικρών, όσο και των μεγαλύτερων παιδιών, καθώς οι αναπτυξιακές, κοινωνικοσυναισθηματικές ανάγκες σε αυτές τις ηλικίες διαφοροποιούνται ακόμα κι από μήνα σε μήνα.

* * *

Την ίδια στιγμή, περίπου 50% των αιτήσεων για ΚΔΑΠ δεν έχουν γίνει δεκτές και δεν έχουν λάβει voucher, σύμφωνα με την υπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας Σοφία Ζαχαράκη. Πρόκειται για εξίσου αναγκαίες δομές για την παιδαγωγική και δημιουργική απασχόληση των παιδιών, που οι γονείς τους βιώνουν ήδη μια ζοφερή πραγματικότητα με άθλιους όρους εργασίας, με εξαντλητικά ωράρια κ.λπ. Η Σ. Ζαχαράκη σε συνέντευξή της την περασμένη βδομάδα, υποστήριξε ότι φέτος έχουν δοθεί 5.000 περισσότερα voucher σε σχέση με πέρσι συνολικά για βρεφονηπιακούς σταθμούς και ΚΔΑΠ.

Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Την προηγούμενη χρονιά, δεν είχαν λάβει voucher 84.000 οικογένειες απ' όσες είχαν καταθέσει αίτηση... Κι ο λόγος είναι ο «κόφτης» που βάζει το ίδιο το πρόγραμμα, αφού το voucher χορηγείται σε κάθε ωφελούμενο παιδί «με βάση τη μοριοδότηση και μέχρι εξαντλήσεως του προϋπολογισμού». Συνεπώς, «κόφτης» για τη συμμετοχή στο πρόγραμμα δεν είναι μόνο τα εισοδηματικά κριτήρια (τετραμελής οικογένεια με πάνω από 27.000 ευρώ εισόδημα το χρόνο θεωρείται ...υψηλόμισθη), αλλά και τα «όρια» του - πετσοκομμένου ούτως ή άλλως - προϋπολογισμού.

* * *

Κυβέρνηση και δημοτικές αρχές έχουν τεράστιες ευθύνες για τις ουρές της ντροπής έξω από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, για τους αποκλεισμούς χιλιάδων παιδιών από τα προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης. Γι' αυτό η αγωνία και η αγανάκτηση των λαϊκών οικογενειών, που κάθε χρόνο γίνονται στο ίδιο έργο θεατές, με όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τους εκπροσώπους τους στις δημοτικές αρχές, μπορεί να βρει έκφραση στο αγωνιστικό κάλεσμα που απευθύνουν σωματεία και φορείς, αλλά και η «Λαϊκή Συσπείρωση» σε περιφέρειες και δήμους: Να μη μείνει κανένα παιδί εκτός βρεφικού ή παιδικού σταθμού, με μηδενική συμμετοχή. Αναβάθμιση όλων των κτιρίων και δημιουργία νέων υποδομών που να καλύπτουν τις ανάγκες κοντά στον τόπο κατοικίας. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων. Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την ασφαλή λειτουργία όλων των παιδικών και βρεφικών σταθμών.

Ε. Χ