 |
|
ο κομμουνιστής ποδοσφαιριστής του
λοχαγός του ΕΛΑΣ Νίκος Γόδας
|
Ο πρώτος λόγος είναι το γεγονός ότι το συμβάν έδωσε αφορμή για πολιτική σπέκουλα και εκμετάλλευση. Παίζοντας για άλλη μια φορά το παιχνίδι της εντυπωσιοθηρίας, ο πρωθυπουργός φόρεσε τη φανέλα με το όνομα του Αντετοκούνμπο ποζάροντας ως «τιμητής» του αντιρατσισμού. Όσα επικοινωνιακά τερτίπια κι’ αν σκαρφιστούν στο κυβερνών κόμμα, όσο κάλπικο αντιφασισμό κι’ αν πουλήσουν εν’ όψει εκλογών, γεγονός αδιαμφισβήτητο
παραμένει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι πολιτικοί του σύμμαχοι φέρουν μεγάλες ευθύνες για την ενίσχυση ακροδεξιών, φασιστικών μορφωμάτων.
Άλλωστε, δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τις κοινές επισκέψεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με ναζί χρυσαυγίτες στο Καστελόριζο ενώ είναι νωπές οι μνήμες από τις δηλώσεις κορυφαίων υπουργών της κυβέρνησης για… ενδεχόμενη σύγκλιση με μια «αλλαγμένη Χρυσή Αυγή». Άσφαιρος αντιρατσισμός και απύθμενη υποκρισία, λοιπόν, από εκείνους που με πρόσχημα την προσφυγική κρίση έφεραν τους φονιάδες του ΝΑΤΟ να περιπολούν στο Αιγαίο, που έχτισαν σύγχρονα κολαστήρια τύπου Μόριας στη Λέσβο, που συναγελάζονται στα διεθνή φόρα με τον αρχιρατσιστή- και «διαβολικά καλό»- Τραμπ και το φασιστικό καθεστώς της Ουκρανίας.
Υπάρχει ωστόσο και μια δεύτερη, πολύ σημαντική, πλευρά που αναδεικνύεται από το πρόσφατο ρατσιστικό επεισόδιο. Πρόκειται για την ίδια την ιστορία του Ολυμπιακού ως κορυφαίου αθλητικού σωματείου.
Και αυτό διότι απέναντι στον «Ολυμπιακό» των επαγγελματιών τηλεοπαδών, της καφρίλας, του ρατσισμού, του κουτσαβακισμού και της χυδαιότητας, υπάρχει ο Ολυμπιακός της λεβεντιάς, του ηρωϊσμού, ο Ολυμπιακός εκείνων για τους οποίους ο Πειραιάς- και η Ελλάδα ολόκληρη- οφείλει να είναι περήφανη.
Όπως ο κομμουνιστής ποδοσφαιριστής του Θρύλου- λοχαγός του ΕΛΑΣ κατά την περίοδο της φασιστικής κατοχής- Νίκος Γόδας, που έπεσε από τις σφαίρες του ελληνικού αστικού κράτους φορώντας την ερυθρόλευκη φανέλα στις 19 Νοεμβρίου του 1948 στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας. «Να μου ρίξετε και να με δολοφονήσετε με τη φανέλα του Ολυμπιακού, και να μη μου δέσετε τα μάτια, για να βλέπω τα χρώματα της ομάδας μου πριν από τη χαριστική βολή» ήταν η τελευταία του επιθυμία.
Να λοιπόν που υπάρχει ο Ολυμπιακός του Γόδα και ο «Ολυμπιακός» των «τσουκαλάδων». Απέναντι στο φασιστικό, ρατσιστικό δηλητήριο που επιχειρεί να σηκώσει κεφάλι στα γήπεδα, παραδείγματα όπως αυτό του ήρωα Νίκου Γόδα, όπως και άλλων που αγωνίστηκαν για ανώτερα ιδανικά και αξίες, μας δείχνουν την άλλη όψη. Αυτήν που πρέπει να εμπνέει τις νέες γενιές.
Του Ν. Μόττα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου