«Στις εκλογές κρίνεται αν θα επιστρέψουμε στα μνημόνια, στο ΔΝΤ, στην κρίση, αν θα καταργηθούν τα θετικά μέτρα που νομοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ»

 «Στις εκλογές κρίνεται αν θα επιστρέψουμε στα μνημόνια, στο ΔΝΤ, στην κρίση, αν θα καταργηθούν τα θετικά μέτρα που νομοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ»

Ο ΣΥΡΙΖΑ καθόλου δεν πρωτοτυπεί. Σηκώνει προεκλογικά τον «κίνδυνο της δεξιάς», για να φοβίσει και να εγκλωβίσει λαϊκούς ανθρώπους, όπως έκαναν οι προκάτοχοί του στο ΠΑΣΟΚ.
Γι' αυτόν το λόγο αξιοποιεί την αρνητική πείρα που έχει ο λαός από τις προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις της ΝΔ, ιδιαίτερα την περίοδο της κρίσης, είτε κυβερνούσε μόνη της είτε σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και άλλα κόμματα. Η πραγματικότητα όμως λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τη διακυβέρνησή του αποδείχθηκε άξιος συνεχιστής αυτού του αντιλαϊκού έργου. Και η πραγματικότητα είναι αμείλικτη:

• Η πραγματικότητα λέει λοιπόν ότι ΚΑΙ με τον ΣΥΡΙΖΑ τα μνημόνια είναι ΕΔΩ και δεν έφυγαν ποτέ. Είναι εδώ όλοι οι αντεργατικοί - αντιλαϊκοί νόμοι που κατοχυρώθηκαν, εφαρμόστηκαν και επεκτάθηκαν καθ' όλα τα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησής του.
• Η πραγματικότητα λέει ότι μαζί ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, καθώς βεβαίως και το ΠΑΣΟΚ, ψήφισαν το τρίτο και φαρμακερό μνημόνιο. Μαζί έχουν φορέσει στο λαό τον στενό κορσέ της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της εποπτείας, των ματωμένων πρωτογενών πλεονασμάτων μέχρι το 2060.
• Η πραγματικότητα λέει ότι η ΝΔ, προκειμένου να ξεπεράσει την αμηχανία της από τα «μπράβο» και τα «εύγε» που δίνονταν όλα αυτά τα χρόνια στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ από εκπροσώπους των επιχειρηματικών ομίλων, από στελέχη της ΕΕ, του ΔΝΤ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, επιδίδεται σε μια αντιλαϊκή πλειοδοσία, διακηρύσσοντας - ανοιχτά - αντιλαϊκά μέτρα. Αυτό αξιοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ για να σηκώσει τον «δεξιό κίνδυνο». Ομως η αλήθεια είναι ότι η ΝΔ λέει φωναχτά αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη υλοποιεί: Φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους, «απελευθέρωση» τομέων της οικονομίας, ιδιωτικοποιήσεις, παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας κ.λπ.
• Η πραγματικότητα λέει ότι τα περίφημα «θετικά μέτρα» γίνονται τελικά αέρας κοπανιστός. Πρώτα απ' όλα γιατί εξουδετερώνονται μέσα στο αντιλαϊκό πλαίσιο. Δεύτερον, γιατί για το ένα που μπορεί να παίρνουν οι εργαζόμενοι κάτω από την πίεση και τους αγώνες τους, χάνουν δέκα. Γιατί στον στενό κορσέ των μνημονίων διαρκείας δεν χωράνε ούτε ανάκτηση απωλειών, ούτε - πολύ περισσότερο - σύγχρονα δικαιώματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Για να μη μειωθεί το αφορολόγητο, ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε τη διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, των υψηλών συντελεστών φορολογίας για τα λαϊκά στρώματα, τη διατήρηση της «εισφοράς αλληλεγγύης». Η λογική είναι απλή: Διάλεξε τι θα χάσεις... Εξάλλου, για να ξεγελάσει το λαό και να κρύψει τον αντιλαϊκό της χαρακτήρα, μιλά και η ΝΔ για ανάλογα μέτρα, που είναι άλλωστε ανέξοδα.
• Η πραγματικότητα λέει ότι η «μεταμνημονιακή εποχή» και η «δίκαιη ανάπτυξη» του ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφέρουν από τη «βιώσιμη ανάπτυξη» της ΝΔ. Κοινός παρονομαστής τους είναι τα περισσότερα κέρδη και οι νέες μπίζνες για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Οι στόχοι όμως αυτοί σημαίνουν εργασιακή ζούγκλα, ανακύκλωση της ανεργίας, επέλαση φοροληστείας για το λαό, περικοπές σε δαπάνες αναγκαίες για τα λαϊκά στρώματα, περιττές όμως για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αρα, νέα βάσανα και βάρη για το λαό.
• Η πραγματικότητα λέει επίσης ότι ο φαύλος κύκλος «ανάπτυξη - θυσίες - κρίση - θυσίες», που υπηρέτησαν και θα συνεχίσουν να υπηρετούν όλοι μαζί, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και όλα τα άλλα αστικά κόμματα, όπως και αν ονομάζονται, παλιά και καινούργια, είναι αδιέξοδος για το λαό, είναι παγίδα. Η κρίση βγαίνει μέσα από την ανάπτυξή τους, είναι στο DNA του άδικου καπιταλιστικού συστήματος που υπηρετούν, και σε κάθε φάση, είτε έτσι είτε αλλιώς, ο λαός καλείται να κάνει θυσίες διαρκείας, να κατεβάζει όλο και πιο χαμηλά τις απαιτήσεις του, να περιορίζει τις ανάγκες του.

Εχοντας αυτά κατά νου, ο λαός πρέπει να σκεφτεί καλά την επόμενη μέρα των εκλογών, τα ψευτοδιλήμματα και τις παγίδες που του στήνουν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και τα άλλα κόμματα για να χειραγωγήσουν την ψήφο του. Το «έργο» για το κεφαλαίο θα συνεχίσει να ξεδιπλώνεται πάνω στο ίδιο αντιλαϊκό σενάριο, έστω και με άλλους πρωταγωνιστές. Το ζήτημα επομένως είναι να υπάρχει ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ στο πλευρό του λαού, για να δυναμώσουν η αντίσταση, η διεκδίκηση και ο αγώνας που θα δημιουργεί προϋποθέσεις αντεπίθεσης. Για να μπουν σε καινούργιες, πιο στέρεες ράγες η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και η συγκρότηση της Κοινωνικής Συμμαχίας, η πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.