Το ΚΚΕ βολεύεται στη διαμαρτυρία, αντί να αναλάβει τις ευθύνες του...

Το ΚΚΕ βολεύεται στη διαμαρτυρία, αντί να αναλάβει τις ευθύνες του...

Οταν τα κόμματα του κεφαλαίου και οι κυβερνήσεις τους μιλούν για «ευθύνες» που αναλαμβάνουν, εννοούν τις «ευθύνες» τους απέναντι στους επιχειρηματικούς ομίλους, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, για το τσάκισμα δηλαδή της ζωής των εργαζομένων, με σκοπό να αυξάνονται τα κέρδη.

Γιατί το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι στις 22 Μάη μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση από τα άλλα κόμματα που έχουν κοινές προγραμματικές κατευθύνσεις;

Τα ίδια τα προγράμματα των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ που μεταξύ τους γίνεται το βασικό αλισβερίσι για να σχηματιστεί κυβέρνηση επιβεβαιώνουν αυτό που λέει το ΚΚΕ: Οτι αυτά τα κόμματα μπορούν να τα βρουν μετά τις εκλογές της 21ης Μάη, «επιστρατεύοντας» και όποια άλλη διαθέσιμη δύναμη (π.χ. από ΜέΡΑ25 ή Ελληνική Λύση).

Δεν ψηφίζω κανένα από τα «συστημικά» κόμματα. Αυτήν τη φορά η ψήφος θα είναι σε κόμματα που δεν έχουν κυβερνήσει

Κάθε εργαζόμενος που δικαιολογημένα έχει μπουχτίσει από τη μαυρίλα που έφεραν στη ζωή του εδώ και χρόνια όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα, έχει επιλογή: Να ψηφίσει το ΚΚΕ, να βγει όσο πιο δυνατό γίνεται από τις κάλπες της 21ης Μάη, αλλά και από όσες ακόμα στηθούν από τα κόμματα του κεφαλαίου.

Γιατί το ΚΚΕ λέει ότι κάθε κυβέρνηση είναι χειρότερη από την προηγούμενη;

- Γιατί το ΚΚΕ λέει ότι κάθε κυβέρνηση είναι χειρότερη από την προηγούμενη;

- Λίγες μέρες πριν τις κάλπες πλέον, και η μνήμη του λαού μας, ευτυχώς, δεν είναι μνήμη χρυσόψαρου, παρά το γεγονός ότι η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ επιχειρούν, με μια άθλια πλειοδοσία - μαζεμένων είναι η αλήθεια - υποσχέσεων, να κρύψουν ότι τα τελευταία πολλά χρόνια που έχουν κυβερνήσει με διάφορα σχήματα, έχουν καταδικάσει τα λαϊκά νοικοκυριά να πηγαίνουν απ' το κακό στο χειρότερο.

Θα αλλάξει κάτι αν το ΚΚΕ εκλέξει περισσότερους βουλευτές;

Σε αυτές τις εκλογές, το πραγματικό ζητούμενο είναι να βγει πιο δυνατός ο λαός απέναντι στην επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση, που με βεβαιότητα θα σχηματιστεί, στο έδαφος των στρατηγικών συγκλίσεων όλων των άλλων κομμάτων. Εγγύηση γι' αυτό είναι ένα πιο δυνατό ΚΚΕ και μέσα στη Βουλή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία να κυβερνήσει χωρίς τρόικα και να εφαρμόσει το πρόγραμμά του;

 
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κρατήσει «ζεστή» την αυταπάτη ότι ξέρει τη «συνταγή» για να κερδίζουν ταυτόχρονα το κεφάλαιο και ο λαός. Η θέση όμως αυτή χρεοκόπησε την περίοδο 2015 - 2019. Γιατί τελικά, η πολιτική που οδήγησε στο 3ο μνημόνιο και στην εφαρμογή του ήταν πολιτική που δεν «έσωσε» γενικά τη «χώρα» και την «οικονομία», αλλά εξασφάλισε τα συμφέροντα των ομίλων και συνέχισε τη χρεοκοπία για τον λαό. Δεν ήταν λοιπόν κάποια «αναγκαστική» εξέλιξη, λες και έπεσε από τον ουρανό, αλλά σαφής πολιτική επιλογή.

Εμπιστεύομαι τους κομμουνιστές στο κίνημα, αλλά η ψήφος στις εκλογές είναι άλλο. Εξάλλου, μια προοδευτική κυβέρνηση δεν θα είναι πιο «ευάλωτη» στις λαϊκές αντιδράσεις;

-- Εμπιστεύομαι τους κομμουνιστές στο κίνημα, αλλά η ψήφος στις εκλογές είναι άλλο. Εξάλλου, μια προοδευτική κυβέρνηση δεν θα είναι πιο «ευάλωτη» στις λαϊκές αντιδράσεις;

Κάθε εργαζόμενος που συμμετέχει στο σωματείο του, που διαπιστώνει στην πράξη την ανιδιοτέλεια και τη συνέπεια των κομμουνιστών, όπως στον αγώνα για το μεροκάματο, για μέτρα ενάντια στις ανατιμήσεις, στην ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια, ενάντια στα εργατικά «ατυχήματα», για να μπει φρένο στους πλειστηριασμούς κ.ο.κ., στις εκλογές έχει μία μόνο επιλογή, ώστε να πολλαπλασιάσει τη δυναμική αυτής της πάλης: Να ενισχύσει το ΚΚΕ και με την ψήφο του.

Οποια και αν είναι η επόμενη κυβέρνηση, θα συνεχίσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική. Πού το στηρίζουμε αυτό;

Ο λαός χρειάζεται ένα πιο δυνατό ΚΚΕ απέναντι στην επόμενη κυβέρνηση, γιατί όποια κι αν είναι αυτή, θα είναι από χέρι αντιλαϊκή, παίρνοντας τη σκυτάλη από τη σημερινή και όλες τις προηγούμενες.

Οι ανάγκες του κεφαλαίου για διαρκώς μεγαλύτερα κέρδη, πιο «αποδοτικές» επενδύσεις, φτηνότερη εργατική δύναμη και αύξηση της παραγωγικότητας είναι τα «βάθρα» της πολιτικής των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων.

Για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις θέσεις του ΚΚΕ

 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Στα video του TikTok εναλλάσσονται πλέον, πιθανά, οι στιγμές από τη ζωή διαφόρων «influencers» με πλάνα εκτόξευσης αντιαεροπορικών πυραύλων «Javelin», στον φαληρικό όρμο οι βάρκες που μαθαίνει κάποιος ιστιοπλοΐα είχαν για ντεκόρ το γαλλικό αεροπλανοφόρο.

Η προπαγάνδα του πολέμου και της ελληνικής εμπλοκής ... στο κόσκινο

 ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ενας καθολικός πόλεμος προπαγάνδας βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις μέρες από την κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα και επιτελεία, τα ΜΜΕ, με στόχο να θολώσουν τις πραγματικές αιτίες και τους ενόχους του ιμπεριαλιστικού πολέμου, να νομιμοποιηθεί η ελληνική εμπλοκή και να ταυτιστεί ο λαός με τις πολεμικές ιαχές της αστικής τάξης και των ΑμερικανοΝΑΤΟικών συμμάχων της.

Είναι θετικές εξελίξεις όπως αυτή του Brexit;

Στις Θέσεις γίνεται αναφορά σε ορισμένα σημεία στο Brexit. Ετσι, σημειώνεται πως «οξύνεται ο ανταγωνισμός της ΕΕ με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Η συμφωνία ΕΕ - Βρετανίας για το Brexit θα οξύνει τον ανταγωνισμό στον χρηματοπιστωτικό τομέα στην Ευρώπη, αφού περιορίζεται βασικά στη διακίνηση εμπορευμάτων. Παράλληλα, αντανακλά τις πιέσεις που ασκούνται για την επίτευξη συμβιβασμών, που θα ισχυροποιήσουν τον ευρωατλαντικό άξονα, στον αντίποδα της δυναμικής της Κίνας. Αυτές οι πιέσεις θα αυξηθούν μετά τη νίκη των Δημοκρατικών στις εκλογές στις ΗΠΑ».

Τα στοιχεία που παρατίθενται στη Θέση 14 αποτυπώνουν μια γενικευμένη και κλιμακούμενη πολεμική προετοιμασία. Αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με την εκτίμηση ότι προχωρούν οι διαδικασίες εμβάθυνσης σε διακρατικές ενώσεις, όπως η ΕΕ ή με την προσπάθεια των ΗΠΑ για διεύρυνση του σχήματος G7 με περισσότερες χώρες ή τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ κ.λπ.;

Στη Θέση 14 αποτυπώνονται παραδείγματα της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών, των πυρηνικών εξοπλισμών, ιδιαίτερα των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, της συγκρότησης νέων στρατιωτικών βάσεων και πέραν του εδάφους τους, ενώ σημειώνεται ως στοιχείο έντασης των ανταγωνισμών και στρατιωτικής προετοιμασίας η αλλαγή των στρατιωτικών δογμάτων τους.

Στη Θέση 10 σημειώνεται πως «στοιχείο που πιο έντονα χαρακτηρίζει τις διεθνείς σχέσεις είναι η όξυνση της αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία...». Πού αποτυπώνεται αυτό το στοιχείο; Πόσο μας αφορά;

Το νέο στοιχείο στον ανταγωνισμό μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας σήμερα είναι, όπως εκτιμάται στη Θέση 3 του 2ου κειμένου των Θέσεων, ότι «ενισχύεται αντικειμενικά η δυνατότητα της Κίνας να απειλήσει την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα τα επόμενα χρόνια». Σημειώνονται η σημαντική αύξηση του μεριδίου της Κίνας στο ΑΕΠ, η όξυνση του εμπορικού πολέμου με τις ΗΠΑ, οι προσπάθειες των ΗΠΑ να βάλουν εμπόδια στο σχέδιο του «Δρόμου του Μεταξιού».

Γιατί η «εξωστρέφεια» της ελληνικής οικονομίας αναφέρεται μέσα στις Θέσεις ως παράγοντας που επέδρασε αρνητικά στο βάθος της οικονομικής κρίσης; Δεν «ισχυροποιείται» η χώρα όταν εξάγει περισσότερα εμπορεύματα;

Η εξωστρέφεια της οικονομίας σχετίζεται με την αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας σε τομείς που εξάγουν, δηλαδή πωλούν στο εξωτερικό, είτε εμπορεύματα είτε τις λεγόμενες «υπηρεσίες». Στην ελληνική οικονομία η εξωστρέφεια σχετίζεται με την αύξηση των διεθνών μεταφορών, με την αύξηση του τουρισμού απ' το εξωτερικό, καθώς και την αύξηση της παραγωγής εμπορευμάτων για εξαγωγές.

«Μεγάλο μέγεθος υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, το οποίο δεν μπορούσε να ανακεφαλαιοποιηθεί, να επενδυθεί, διασφαλίζοντας ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους»

Στις Θέσεις αναφέρεται το «μεγάλο μέγεθος υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, το οποίο δεν μπορούσε να ανακεφαλαιοποιηθεί, να επενδυθεί, διασφαλίζοντας ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους». Πώς ακριβώς το καταλαβαίνουμε αυτό;

Το κεφάλαιο δεν είναι «χρήμα σε ένα σεντούκι». Το χρήμα για να γίνει κεφάλαιο πρέπει να επενδυθεί, να τοποθετηθεί δηλαδή κάπως στην οικονομία, είτε ως εργοστάσιο και μισθοί εργατών είτε ως εμπορεύματα είτε να «δανειστεί» με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σε κάποιον άλλον καπιταλιστή που με τη σειρά του θα το επενδύσει κάπου, με στόχο να βγάζει κέρδη.

Στη Θέση 26 αναφέρεται: «Η γενικότερη δανειακή επιβάρυνση είναι πλευρά των αντιφάσεων της καπιταλιστικής λειτουργίας». Πώς σχετίζεται ο δανεισμός με τις αντιφάσεις του καπιταλισμού;

Στον καπιταλισμό ο δανεισμός συνίσταται, γενικά, στο ότι ένας καπιταλιστής (πιστωτής) παραχωρεί τη χρήση του κεφαλαίου του σε έναν άλλον (δανειζόμενος) για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα, με τη συμφωνία πως όταν θα το πάρει πίσω θα εισπράξει ένα επιπλέον αντίτιμο, τον τόκο πάνω στο κεφάλαιο.

Στις Θέσεις αναφέρεται το «μεγάλο μέγεθος υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, το οποίο δεν μπορούσε να ανακεφαλαιοποιηθεί, να επενδυθεί, διασφαλίζοντας ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους». Πώς ακριβώς το καταλαβαίνουμε αυτό;

Το κεφάλαιο δεν είναι «χρήμα σε ένα σεντούκι». Το χρήμα για να γίνει κεφάλαιο πρέπει να επενδυθεί, να τοποθετηθεί δηλαδή κάπως στην οικονομία, είτε ως εργοστάσιο και μισθοί εργατών είτε ως εμπορεύματα είτε να «δανειστεί» με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σε κάποιον άλλον καπιταλιστή που με τη σειρά του θα το επενδύσει κάπου, με στόχο να βγάζει κέρδη.

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός, η καινοτομία γενικότερα, δεν είναι σε προοδευτική κατεύθυνση; Γιατί οι Θέσεις αναφέρουν αυτές τις εξελίξεις αποδίδοντας αρνητική χροιά;

Το ΚΚΕ, φύσει και θέσει ως Κόμμα που παλεύει για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας, ως Κόμμα του επιστημονικού σοσιαλισμού, δεν μπορεί παρά να βλέπει στα επιτεύγματα της ανθρώπινης κοινωνικής δραστηριότητας, στα προϊόντα της κοινωνικής παραγωγής της επιστήμης και της τεχνολογίας, τις δυνατότητες για τη νέα, σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνική οργάνωση. Εχει αποδείξει άλλωστε ότι στέκεται με θετική ματιά απέναντι σε αυτά. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά πως η πρώτη ιστοσελίδα κόμματος, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '90, ανήκει στο ΚΚΕ, ενώ αξιοποιούμε όλα τα μέσα για τη ενημέρωση των εργαζομένων. Ομως η αποτίμηση των συγκεκριμένων εξελίξεων που συνοδεύουν τον ψηφιακό μετασχηματισμό δεν μπορεί να είναι γενική.

Ποια ήταν η «αυθεντική» κεϊνσιανή πολιτική; Τι επιπτώσεις είχε;

Το 1929 η βαθιά και συγχρονισμένη καπιταλιστική κρίση σε ΗΠΑ, Ευρώπη και αλλού οδήγησε και σε όξυνση της εξαθλίωσης, απειλώντας ακόμα τη λεγόμενη «κοινωνική συνοχή», δηλαδή τη σταθερότητα του καπιταλιστικού συστήματος. Εκείνη την περίοδο, θεωρητικές απόψεις όπως αυτές του Βρετανού αστού οικονομολόγου Τζον Μεϊναρντ Κέινς βρήκαν ευρεία αποδοχή στις ΗΠΑ και σταδιακά σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο. Η βασική θέση του Κέινς ήταν πως η καπιταλιστική κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί αρκεί το καπιταλιστικό κράτος να αναλάβει άμεσο ρόλο στην οικονομία, αυξάνοντας τις κρατικές δαπάνες και παρεμβαίνοντας άμεσα στο πόσο χρήμα είναι διαθέσιμο στην αγορά.

Ποια η διαφορά νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής;

Το αστικό κράτος παρεμβαίνει με πολλούς τρόπους στην οικονομική ζωή για να διασφαλίσει την κερδοφορία του κεφαλαίου και, ιστορικά, με την ανάπτυξη του καπιταλισμού εξελίσσεται και ο τρόπος παρέμβασης του αστικού κράτους.