Συμβόλαιο πολεμικής εμπλοκής διά χειρός ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΗΠΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ

Τα βασικά σημεία και οι σταθμοί στη διαμόρφωση της Συμφωνίας που από την ερχόμενη Τρίτη θα συζητιέται στη Βουλή

Ο,τι μεσολάβησε από τη συνάντηση Τραμπ - Τσίπρα στο Λευκό Οίκο, τον Οκτώβρη το υ 2017, μέχρι την ίδια συνάντηση με τον Μητσοτάκη πριν από λίγες μέρες, επιβεβαιώνει ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, στοιχισμένοι με τα συμφέροντα της αστικής τάξης και έχοντας τη στήριξη όλων των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου, προωθούν βήμα βήμα τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς.

Η υπογραφή της αναθεωρημένης Συμφωνίας για τις Βάσεις, αποτέλεσμα του «Στρατηγικού Διαλόγου» ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ελλάδα, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το εύρος της συναίνεσης όλων των αστικών κομμάτων, ειδικά της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ στην ευρωατλαντική πολιτική και για την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, που εκθέτουν το λαό σε μεγάλο κίνδυνο.

Ειδικά στην περίπτωση της ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας, ο ένας την προετοίμασε και ο άλλος την καθαρόγραψε. Γι' αυτό, τώρα που η ΝΔ ετοιμάζεται να την καταθέσει προς συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή, η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί ότι ...«προβληματίζεται» για τη στάση του, καλώντας την κυβέρνηση να την «παγώσει», δεν πείθει κανέναν.

Μέχρι το «παρά πέντε» ήταν αυτός που δόμησε τον κορμό της Συμφωνίας στις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ, όχι μόνο στα χαρτιά, αλλά και στην πράξη, αφού παλιές και νέες υποδομές που περιγράφονται σε αυτήν εξυπηρετούν ήδη τους Αμερικανούς και τα δολοφονικά τους σχέδια στην περιοχή.

Με «ναυαρχίδα» τη Σούδα

Η Συμφωνία για τις Βάσεις αποτελεί προϊόν και «γέφυρα» ανάμεσα στους δύο γύρους του πολυδιαφημισμένου «Στρατηγικού Διαλόγου», που έγιναν ο πρώτος στις ΗΠΑ, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τον Δεκέμβρη του 2018 και ο δεύτερος επί ΝΔ, στην Αθήνα, ακριβώς έναν χρόνο μετά.

Με τη Συμφωνία παραχωρούνται όλα τα στρατόπεδα, τα στρατιωτικά αεροδρόμια και λιμάνια στην υπηρεσία των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, επεκτείνοντας το εύρος των δραστηριοτήτων τους στην Ελλάδα, που μετατρέπεται απ' άκρη σ' άκρη σε αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο και πολεμικό ορμητήριο.

Ενισχύει ειδικά τις πολεμικές δυνατότητες της βάσης της Σούδας στην Κρήτη, που διαχρονικά έχει χρησιμοποιηθεί από τους ΝΑΤΟικούς στους πολέμους και τις επεμβάσεις εναντίον της Γιουγκοσλαβίας (1999), του Αφγανιστάν (2001), του Ιράκ (2003), της Λιβύης (2011), της Συρίας (2011) κ.λπ.

Με οποιαδήποτε κυβέρνηση, η βάση λειτουργεί σταθερά ως αγκυροβόλιο αμερικανικών αεροπλανοφόρων, άλλων πολεμικών πλοίων, θηριωδών υποβρυχίων, όπλων πρώτης γραμμής για τους Αμερικανούς, ενώ εδώ και μήνες, ήδη από την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, έχουν δρομολογηθεί έργα επέκτασης των δυνατοτήτων της και στο αεροπορικό της σκέλος, προκειμένου να διευκολύνει και την ταχύτερη αεροπορική διεκπεραίωση εφοδίων και προσωπικού.

Τις μέρες αυτές ελλιμενίστηκε στη Σούδα και το αμερικανικό πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο «USS Florida», που το 2011 συμμετείχε στον βομβαρδισμό της Λιβύης από τις ΗΠΑ και τους πρόθυμους συμμάχους τους.

Νέα ορμητήρια πολέμου

Η Συμφωνία παγιώνει επίσης τη χρήση στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε Λάρισα και Στεφανοβίκειο για στάθμευση μη επανδρωμένων αεροσκαφών και ελικοπτέρων, αντίστοιχα, με μια σειρά από σκοπούς που υπηρετούνται ήδη, όπως η περιοδική μεταστάθμευση δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη, ο εναέριος έλεγχος εκτεταμένων ζωνών από τη Βόρεια Αφρική έως τη Μαύρη Θάλασσα, οι υψηλού επιπέδου συνεκπαιδεύσεις με ελληνικά πληρώματα σε σύνθετα σενάρια και αντικείμενα σε ένα απαιτητικό γεωμορφολογικό ανάγλυφο.

Επίσης, η Συμφωνία μονιμοποιεί τη χρήση του λιμένα της Αλεξανδρούπολης από τους Αμερικανούς για τη διεκπεραίωση επίλεκτων μάχιμων τμημάτων τους προς ό,τι οι ίδιοι ονοματίζουν ως «ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων», κάτι που γίνεται ήδη εδώ και χρόνια, με πρόσχημα π.χ. ασκήσεις στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη, στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, ή εν γένει την περιοδική μεταστάθμευση αμερικανικών μονάδων στην Ευρώπη.

Η Αλεξανδρούπολη θεωρείται στρατηγικό σημείο για τα σχέδια των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, αφού, εκτός των άλλων, «βλέπει» προς τα Δαρδανέλια, προσφέροντας τη δυνατότητα άμεσου αποκλεισμού της διόδου από τη Μαύρη Θάλασσα στη Μεσόγειο και αντίστροφα.

Εκτός από τις «επίσημες» βάσεις που περιγράφει ονομαστικά η Συμφωνία, υπάρχουν και υποδομές που συνδράμουν σταθερά τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς, όπως ο Αραξος όπου έχουν γίνει εκτεταμένες εργασίες συντήρησης και αναβάθμισης από την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να φιλοξενήσει ξανά πυρηνικές βόμβες των Αμερικανών, αν για παράδειγμα αποφασιστεί η μεταφορά τους από το Ιντσιρλίκ.

Καρφίτσες στο χάρτη...

Κατά τα άλλα, οι ΗΠΑ έχουν αφήσει το στρατιωτικό τους αποτύπωμα σε πολύ περισσότερα σημεία της Ελλάδας, «σημαδεύοντας» υποδομές και μέρη όπου στο μέλλον θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πιο συστηματικά για τα σχέδια και τις στρατιωτικές τους ανάγκες. Ειδικά επί ΣΥΡΙΖΑ, σε πολλά σημεία του χάρτη της Ελλάδας τοποθετήθηκαν καρφίτσες που σηματοδοτούν το αμερικανικό ενδιαφέρον και τα κατοχυρώνουν για μελλοντική χρήση.

Για παράδειγμα, πριν από μερικά χρόνια, επί υπουργίας Καμμένου, είχε διαρρεύσει το ενδιαφέρον των Αμερικανών να αξιοποιήσουν την Κάρπαθο για τη στάθμευση αεροπορικών τους δυνάμεων, ή και την Κάλυμνο, για βάση ελικοπτέρων.

Αν και τα σχέδια δεν προχώρησαν σ' αυτήν τη φάση, είναι δεδομένη η προθυμία των ΗΠΑ να αυξήσουν τις υποδομές που εξυπηρετούν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις στην περιοχή, και της κυβέρνησης, με τη συναίνεση και των άλλων κομμάτων, να τις παραχωρήσει.

Δεύτερη γνώμη γι' αυτό δεν υπάρχει και οι όποιες «υποδείξεις» γίνονται στην κυβέρνηση από τα άλλα αστικά κόμματα αφορούν την απόσπαση περισσοτέρων «ανταλλαγμάτων» για λογαριασμό της αστικής τάξης και τον καβγά τους για το ποιος θα μπορούσε καλύτερα να τα εξασφαλίσει.

Ναυπηγεία πολλών χρήσεων

Πέρα όμως από τη συμφωνία, στοιχεία της ελληνικής εμπλοκής που βάθυνε στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, είναι οι τακτικές συνεκπαιδεύσεις με τις αμερικανικές Ενοπλες Δυνάμεις, η συγκρότηση και διεύρυνση πολυμερών σχημάτων συνεργασίας στην περιοχή, είτε στα Βαλκάνια, είτε στην Ανατ. Μεσόγειο, η «στρατηγική συνεργασία» Ελλάδας - Ισραήλ, που κατέχει ξεχωριστή θέση ανάμεσα σε όλες τις άλλες συμμαχίες της αστικής τάξης της χώρας «υπό τη σκέπη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ».

Οπως δεν μπορεί να μην αναφερθεί και η σημασία που έχουν για τη στήριξη αποστολών των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή διάφορες πολιτικές υποδομές, που έχουν βάλει στο χέρι ή σχεδιάζουν να βάλουν οι ΗΠΑ. Τέτοια είναι, για παράδειγμα, τα Ναυπηγεία της Σύρου, που πουλήθηκαν στην αμερικάνικη ΟΝΕΧ με προεργασία του ΣΥΡΙΖΑ και την υπογραφή της ΝΔ.

Τα Ναυπηγεία προσφέρουν στους Αμερικανούς μια σημαντική ναυπηγοεπισκευαστική βάση στο Αιγαίο για τον πολεμικό τους στόλο. Αντίστοιχη συζήτηση γίνεται τώρα για τα ναυπηγεία στην Ελευσίνα, ενώ οι Αμερικανοί κάνουν ήδη «παρουσιάσεις» σε ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, για το τι ακριβώς «υπηρεσίες υποστήριξης» μπορεί να χρειαστούν, πάνω σε ποια πρότυπα κ.λπ...