Γεννιέται ο Αζίζ Νεσίν

 

Γεννιέται, 20/12/1915, στην Πόλη ο Τούρκος συγγραφέας Αζίζ Νεσίν από φτωχή μικροαστική οικογένεια.

Οι γονείς του ήθελαν να μορφωθεί ο γιος τους, να γίνει σπουδαίος. Η μόρφωση συνδυάστηκε με ένα θρησκευτικό σχολείο όπου οι μαθητές μαθαίναν να διαβάζουν το Κοράνι και στη συνέχεια να το αποστηθίζουν. Έτσι ο Ισλαμισμός κάλυψε τη βασική του εκπαίδευση.

«Πάλεψα πολύ για να ξεπεράσω τη θρησκευτική επίδραση πάνω μου, χαίρομαι να βλέπω σήμερα νέους να σκέφτονται προοδευτικά, πράγματα που εγώ πέτυχα πολύ αργά, 32 χρόνων».

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αφιερώθηκε στη μάχη κατά του θρησκευτικού φανατισμού και αναδείχθηκε ένας από τους ασυμβίβαστους επικριτές του Ισλάμ.

 Στις 2 Ιουλίου 1993, ενώ παρακολουθούσε μια πολιτιστική εκδήλωση των Αλεβιτών στην πόλη Σιβάς (Σεβάστεια), ένα εξαγριωμένο πλήθος φανατικών μουσουλμάνων πολιόρκησε το ξενοδοχείο και στη συνέχεια το πυρπόλησε. 

Μεταξύ των διανοουμένων παρευρίσκονταν και ο μεγάλος ποιητής και συγγραφέας Αζίζ Νεσίν.
Ένα φανατισμένο πλήθος ισλαμιστών συγκεντρώθηκε έξω από το ξενοδοχείο, έσπασε τα μπλόκα της αστυνομίας, η οποία δεν προσπάθησε να τους εμποδίσει και δεν παρενέβη καθόλου, και επιτέθηκαν στο ξενοδοχείο και έβαλαν φωτιά στο κτίριο. Η επίθεση κράτησε οκτώ ολόκληρες ώρες, χωρίς καμία παρέμβαση της αστυνομίας, του στρατού ή της πυροσβεστικής υπηρεσίας.

Το φανατισμένο πλήθος ήταν αγριεμένο για την συγέντρωση των Αλεβιτών και ιδιαίτερα για την παρουσία του Αζίζ Νεσίν, ο οποίος εκείνη την εποχή είχε γίνει στόχος των ισλαμιστών φονταμενταλιστών για την μετάφραση και δημοσίευση που είχε κάνει σε αποσπάσματα των «Σατανικών Στίχων» του Σαλμάν Ρουσντί, από τα ιρανικά στα τουρκικά. Οι συμμετέχοντες αλεβίτες στο συνέδριο κατηγορήθηκαν ότι ήταν άπιστοι από το συγκεντρωμένο πλήθος των φονταμενταλιστών, οι οποίοι είχαν υποκινηθεί από διάφορους τοπικούς πολιτικούς ηγέτες. Η τοπική Δημοτική Αρχή, αρκετές μέρες πριν την επίθεση, είχε τυπώσει και μοιράσει φυλλάδια και φέιγ βολάν με τα οποία καλούσε σε δράση ενάντια στους άπιστους αλεβίτες.

Η πυρκαγιά στο ξενοδοχείο είχε σαν αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 35 άνθρωποι που εγκλωβίστηκαν στο κτίριο και δεν μπόρεσαν να φύγουν, καθώς και δυο υπάλληλοι του ξενοδοχείου.

Ο Αζίζ Νεσίμ, ο ποιητής του «Σώπα, μη μιλάς…» κατάφερε να διαφύγει καθώς οι επιτιθέμενοι στην αρχή δεν τον αναγνώρισαν. Διασώθηκε από τους πυροσβέστες που όμως όταν κατάλαβαν ποιος είναι τον ξυλοκόπησαν άγρια.

Η σφαγή της Σεβάστειας στόχευε όχι μόνο τον Αζίζ Νεσίμ και τους Σατανικούς Στίχους, αλλά την Τουρκική μειονότητα των Αλεβιτών που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκευτική κοινότητα στην Τουρκία.

 

Σώπα μη μιλάς…

Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή

κόψ’ τη φωνή σου

σώπασε επιτέλους

κι αν ο λόγος είναι αργυρός

η σιωπή ειναι χρυσός.

 

Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί

έκλαιγα,γέλαγα,έπαιζα μου λέγανε:

“σώπα”.

 

Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή,

μου λέγανε :”εσένα τι σε νοιάζει ; Σώπα!”

 

Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:

“κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ….σώπα!”

 

Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.

Και αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.

 

Ο λόγος του μεγάλου

η σιωπή του μικρού.

 

Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,

“Τι σε νοιάζει εσένα;”, μου λέγανε,

“θα βρείς το μπελά σου, σώπα”.

 

Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι

“Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,

κάνε πως δεν καταλαβαίνεις ,σώπα”

 

Παντρεύτηκα , έκανα παιδιά ,

η γυναίκά μου ήταν τίμια κι εργατική και

ήξερε να σωπαίνει.

Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε “Σώπα”.

 

Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :

“Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα”

Μπορεί να μην είχαμε με δ’αύτους γνωριμίες ζηλευτές,

με τους γειτονες, μας ένωνε , όμως, το Σώπα.

 

Σώπα ο ενας,σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω,

σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.

Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.

Κατάπιαμε τη γλώσσά μας.

Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.

Φτιάξαμε το σύλλογο του “Σώπα”.

και μαζευτηκαμε πολλοι

μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη ,αλλά μουγκή!

 

Πετύχαμε πολλά,φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,

τα πάντα κι όλα πολύ.

Ευκολα , μόνο με το Σώπα.

Μεγάλη τέχνη αυτό το “Σώπα”.

 

Μάθε το στη γυναίκα σου,στο παιδί σου,στην πεθερά σου

κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου

και κάν’την να σωπάσει.

Κόψ’την σύρριζα.

Πέτα την στα σκυλιά.

Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.

 

Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.

Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς ,

χωρίς να μιλάς να λές “έχετε δίκιο,είμαι σαν κι εσάς”

Αχ! Πόσο θα ‘θελα να μιλήσω ο κερατάς.

 

και δεν θα μιλάς ,

θα γίνεις φαφλατάς ,

θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .

 

Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ’την αμέσως.

Δεν έχεις περιθώρια.

Γίνε μουγκός.

Αφού δε θα μιλήσεις , καλύτερα να το τολμησεις Κόψε τη γλώσσά σου.

 

Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου

ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,

γιατί νομίζω πως θα’ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω

και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω

και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,

με έναν ψιθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λεει:

ΜΙΛΑ!…

Έφυγε από τη ζωή 6 Ιούλη 1995

 

Βιβλιογραφία

Ο ΚΑΦΕΣ ΚΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΤΟ ΘΕΡΙΟ ΤΟΥ ΤΑΥΡΟΥ

ΚΡΕΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΑΝ ΤΑ ΤΣΑΜΠΙΑ

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ 1

ΕΤΣΙ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΑ ΕΤΣΙ ΔΕ ΘΑ ΠΑΝΕ

 

ΖΟΥΜΠΟΥΚ

Η ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Ο ΣΙΣΥΦΟΣ ΜΕ ΤΑ ΟΧΤΩ ΠΟΔΙΑ

 

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ 2

ΕΤΣΙ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΑ ΕΤΣΙ ΔΕ ΘΑ ΠΑΝΕ

 

Ο ΖΗΣΗΣ ΚΑΙ ΖΕΙ ΚΑΙ ΔΕ ΖΕΙ

ΣΩΠΑ, ΜΗΝ ΜΙΛΑΣ...

 

ΑζίζΝεσίν

Η Σφαγή της Σεβάστειας