Κυκλοφόρησε το 3ο τεύχος της ΚΟΜΕΠ

Ορισμένα ζητήματα καθοδήγησης που αφορούν την πείρα της κομματικής οικοδόμησης στην Αττική

Αποσπάσματα από το άρθρο της Λουίζας Ράζου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που δημοσιεύει η ΚΟΜΕΠ

Η ΚΟ στην περιοχή της Αττικής, υλοποιώντας τις κεντρικές κατευθύνσεις, βγάζει σε πέρας έναν σχετικά μεγάλο όγκο πολιτικών και μαζικών καθηκόντων. Αυτό το γεγονός μπορεί να επισκιάσει κενά και αδυναμίες της καθοδηγητικής δουλειάς, που σε μια επόμενη φάση της δράσης μας θα εμφανιστούν πιθανά και με οξυμένο τρόπο.

Γι' αυτό δεν μας αρκεί ότι βρισκόμαστε γενικά σε σωστό δρόμο. Γιατί το κοντέρ είναι πιθανό να γράφει πολλά χιλιόμετρα, αλλά να μην υπάρχει αντικειμενική πρόβλεψη εξασφάλισης των απαραίτητων εφοδίων και εφεδρειών, προϋπόθεση απαραίτητη για να συνεχίσουμε να υπηρετούμε τους μεγάλους προγραμματικούς μας στόχους.

Τόσο η θετική πείρα, όσο και οι αδυναμίες της δουλειάς μας, βοήθησαν να συνειδητοποιηθεί ως κρίσιμο ζήτημα η ανάγκη της ενίσχυσης της ιδεολογικής - μορφωτικής δουλειάς μέσα στο Κόμμα, ειδικά στην ΚΟΑ.

Η ιδεολογική - μορφωτική δουλειά επιδρά και αφορά άμεσα τα ζητήματα οργάνωσης, καθοδήγησης, καταμερισμού δουλειάς, διάταξης δυνάμεων, ελέγχου και των ποσοτικών δεικτών στη δουλειά μας κ.ά. Ζητήματα που έχουν να κάνουν και με το πώς δουλεύουμε μέσα στις εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, μέσα στο εργατικό κίνημα, πώς προωθείται η κοινωνική συμμαχία.

Αφορά ταυτόχρονα την εκλαΐκευση του Προγράμματος, την πολεμική μας στην αστική ιδεολογία, στον οπορτουνισμό, στον ρεφορμισμό, την κριτική μας στην πολιτική της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, που το καθένα στηρίζει το καπιταλιστικό σύστημα.

Αυτά όλα έχουν αποδειχθεί κρίσιμα ζητήματα και σε μεγάλο βαθμό προϋπόθεση για την κομματική οικοδόμηση, την επαναστατική λειτουργία στη βάση αρχών, την ανανέωση των γραμμών του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Το πρόβλημα της ανάπτυξης των κομματικών δυνάμεων, σε συνθήκες μεγάλης υποχώρησης του εργατικού κινήματος, είναι πολυπαραγοντικό και θα κάνουμε λάθος αν αποσπάσουμε τη μία ή την άλλη πλευρά του από το να φωτίσουμε με επάρκεια το κεντρικό ζήτημα, ότι καλύτερες προϋποθέσεις οικοδόμησης γερών Οργανώσεων του ΚΚΕ δημιουργούνται εκεί που τα καθοδηγητικά όργανα καταφέρνουν τη συγκρότηση - και επιμένουν στην υλοποίηση - ενός σχεδίου πολιτικής-μαζικής δράσης με επίκεντρο την επεξεργασμένη στρατηγική μας, με προτεραιότητα και ιεραρχήσεις στους χώρους, στους κλάδους και στις γειτονιές όπου πρέπει να οικοδομήσουμε.

Για να αντιστοιχηθούμε με τις απαιτήσεις του 21ου Συνεδρίου, θα χρειαστεί να επιμείνουμε να γίνει κατανοητό απ' όλες τις πλευρές τι σημαίνει και πώς αντιμετωπίζουμε τη δυσκολία ότι «η καθοδήγηση και η δράση ξεκινούν από τη στρατηγική», χωρίς να επαναλαμβάνουμε έως την ΚΟΒ ότι «η καθοδήγηση και η δράση ξεκινούν από τη στρατηγική». Στις Θέσεις δίνονται εύστοχα σχετικά παραδείγματα.

Δεν είναι λίγες οι φορές που και στην ΚΟΑ έμπαινε ως εξής το ζήτημα: Πώς στους χώρους ευθύνης μας θα πετυχαίνουμε να δείχνουμε ότι απαιτούνται ριζικές αλλαγές έως το επίπεδο της εξουσίας, για να αλλάξουν οι οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις όπως εκφράζονται σε μεγάλα μέτωπα πάλης από την υλοποίηση της αστικής στρατηγικής.

Η πείρα δεν μετριέται με ισοζύγιο θετικών και αρνητικών πλευρών. Αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι για να γίνεται εύστοχη η δουλειά μας χρειαζόταν οι αποφάσεις της ΚΕ, οι επεξεργασίες των Τμημάτων της, να συνδυάζονται με τη στενή παρακολούθηση των εξελίξεων στους κλάδους και με αυτόν τον άξονα να σχεδιάζουμε και να οργανώνουμε την πολιτική, ιδεολογική μας παρέμβαση και την πάλη για τη διεκδίκηση της ικανοποίησης των αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, ώστε να μη ρέπουμε στην καμπανιακή δουλειά και να γινόμαστε πιο εύστοχοι, να ακουμπάμε την πείρα και το επίπεδο των μαζών.

Ταυτόχρονα, να κατακτάμε την ικανότητα να δένουμε σωστά και με επάρκεια, μέσα από το σύνολο των εξελίξεων, ότι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός είναι η απάντηση και αξίζει η πάλη γι' αυτόν μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ.

Σ' έναν τέτοιο σχεδιασμό πρέπει να εντάσσεται η κάθε ΚΟΒ, με το ιδιαίτερο δικό της σχέδιο. Σε αυτό το καθήκον δεν ανταποκριθήκαμε πάντα όπως έπρεπε.

Μια συντρόφισσα - Γραμματέας επιχειρησιακής ΚΟΒ - έκλεισε την ομιλία της στη Συνδιάσκεψη του Τομέα της συνοψίζοντας εύστοχα: «Χρειαζόμαστε, σύντροφοι, καλύτερη καθοδήγηση για να μην αφήνουμε το ένα και πιάνουμε το άλλο...». Μέσα σε αυτήν την απλή πρόταση συνοψίζεται ένα ουσιαστικό πρόβλημα - εμπόδιο που πρέπει να αντιμετωπιστεί, ότι τελικά αυτά που έφταναν έως την ΚΟΒ ήταν ασύνδετα καθήκοντα στα οποία δεν διακρινόταν το νήμα που συνέδεε τη δουλειά των συντρόφων αυτής της ΚΟΒ με το πολιτικό σχέδιο του Τομέα, ή τουλάχιστον δεν γινόταν αντιληπτό ως τέτοιο. Το θετικό είναι ότι σε αυτόν τον μεγάλο ξενοδοχειακό όμιλο απ' όπου αντλούμε το παράδειγμα έχουμε αποκτήσει ΚΟΒ, που δεν είχαμε. Το στοίχημα που παραμένει για την ΚΟΑ είναι ότι η μάχη με την ασυνέχεια, την αποσπασματικότητα και τον εμπειρισμό είναι μπροστά μας και πρέπει να την κερδίσουμε (...)

Πείρα που χρειάζεται περαιτέρω μελέτη

Εχουν περάσει δέκα χρόνια από τη διαμόρφωση της ενιαίας ΚΟ Αττικής που προέκυψε από την ενοποίηση της παλιάς ΚΟΑ (Αθήνας) - ΚΟΠ (Πειραιά) - ΚΟ Υπόλοιπου Αττικής, όπου διαμορφώθηκε ενιαίο καθοδηγητικό κέντρο που συνέβαλε θετικά να σχεδιάζεται συλλογικά η παρέμβασή μας για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης στην ενιαία Περιφέρεια Αττικής. Διαδικασία που ολοκληρώθηκε πριν από 8 χρόνια, με την ψήφιση, στο 19ο Συνέδριο, του Προγράμματος και του νέου Καταστατικού του Κόμματος.

Σημειωτέον, η αναδιάταξη με στόχο τη συγκέντρωση δυνάμεων και την οικοδόμηση στα εργοστάσια και στους στρατηγικούς κλάδους στην περιοχή δεν αφορούσε ένα στατικό οργανωτικό σχήμα, αλλά μέσα στα χρόνια εξελισσόταν. Ετσι, στην πορεία διαμορφώθηκαν και νέες Οργανώσεις, αναδιατάχθηκαν άλλες, αφαιρέσαμε οργανωτικούς κρίκους προκειμένου να εξασφαλίσουμε πιο άμεση καθοδήγηση, συγκεντρώσαμε δυνάμεις εδαφοπαραγωγικά σε ευρύτερες γεωγραφικά περιοχές. Πρόκειται για μια πείρα που χρειάζεται περαιτέρω μελέτη (...)

Αν βάζαμε τίτλο για να συνοψίσουμε τις καμπές στη διαδρομή της δεκαετίας και τον ρόλο του ΚΚΕ, θα γράφαμε: «Από τις πλατείες των αγανακτισμένων στις άδειες πλατείες της πανδημίας, έλαμψε η πλατεία της οργανωμένης απειθαρχίας της Πρωτομαγιάς του 2020». Με πόσες, τι δυνάμεις, πού και με ποια πολιτικά εφόδια βρέθηκε να δρα η ΚΟΑ αυτά τα χρόνια ήταν κρίσιμο μέγεθος για τη διεξαγωγή της πάλης, γεγονός που επιβεβαιώνεται σε κάθε μας βήμα, σε κάθε θετική ή αρνητική πείρα που καταγράφαμε όλη αυτήν την περίοδο και μέσα στις συνθήκες της πανδημίας.

Σε αυτό το χρονικό διάστημα το Κόμμα επεξεργάστηκε παραπέρα τη στρατηγική του, διαμορφώνοντας το Πρόγραμμά του, απάντησε σωστά τα ζητήματα των πολιτικών συμμαχιών και των μεταβατικών σταδίων και κυβερνήσεων στο έδαφος του καπιταλισμού, απορρίπτοντάς τα, εμβάθυνε στα συμπεράσματά του από την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης τον 20ό αιώνα, έγραψε με επιστημονικό κομμουνιστικό τρόπο ένα μεγάλο μέρος της Ιστορίας του και συνεχίζει.

Αυτά αποτέλεσαν μεγάλα όπλα για τον εξοπλισμό και τη θωράκιση όλου του Κόμματος και της ΚΝΕ. Εδωσαν παλμό στην ιδεολογική αντεπίθεση με την κορύφωση των γιορτασμών των 100χρονων της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης και του Κόμματος. Δεν είναι τυχαίο ότι το 2016 και το 2018 η ΚΟ Αττικής βρέθηκε πιο κοντά από ποτέ στην υλοποίηση των στόχων οικοδόμησης και στρατολογίας, βγαίνοντας πρώτη στη σχετική άμιλλα που είχε προκηρύξει η ΚΕ (...)

Οι απαιτήσεις μεγαλώνουν

Στη νέα, πιο δύσκολη φάση της δουλειάς μας μεγαλώνουν οι απαιτήσεις. Κάποια ενδεικτικά παραδείγματα από ορισμένες κλαδικές Οργανώσεις της Αττικής:

Ο Τομέας της Βιομηχανίας περιλαμβάνει ορισμένους σημαντικούς στρατηγικούς κλάδους και μεταποιητικούς κλάδους, που μέσα στη δεκαετία έχουν υποστεί μεγάλες αναδιαρθρώσεις. Κλάδους που και σήμερα ιεραρχεί το Κόμμα μας, όπως η Ενέργεια, το Μέταλλο, τα Τρόφιμα, το Φάρμακο κ.ά. Οι επιπτώσεις στη διάταξη των κομματικών δυνάμεων λόγω της κινητικότητας ήταν μεγάλες. Ορισμένες φορές διαμορφώναμε στόχους στρατολογίας σε χώρους δουλειάς ενός κομματικού μέλους που απολυόταν ή έκλεινε το εργοστάσιο και τους χάναμε. Διαμορφώθηκαν και ενισχύθηκαν βιομηχανικές ζώνες εκτός οικιστικού ιστού στα Μεσόγεια, πάνω στην ΠΑΘΕ έως τα Οινόφυτα, που έθεταν νέες απαιτήσεις στην οργάνωση και καθοδήγηση της δουλειάς, ανεβασμένο επίπεδο συνεργασίας οργανωτικών και συνδικαλιστικών στελεχών και άλλα συνδυασμένα μέτρα κοινού σχεδιασμού μεταξύ των αντίστοιχων ΚΟ.

Ενισχύθηκαν νέες μορφές εργασίας, μέσω των δουλεμπορικών, που ενίσχυσαν την προσωρινότητα και την εποχικότητα, την ευέλικτη εργασία. Ο βαθμός οργάνωσης των εργατών, ιδιαίτερα σε νέες επιχειρήσεις βασικών κλάδων, είναι ακόμα πιο χαμηλός απ' ό,τι παλιότερα.

Η παρακολούθηση των εξελίξεων από τη συγκεκριμένη Οργάνωση απαιτεί ένα ευρύτερο ιδεολογικό υπόβαθρο, και ταυτόχρονα μεγάλη ικανότητα εκλαΐκευσης και σχέδιο παρέμβασης στο συνδικαλιστικό κίνημα με τους συνδυασμένους δείκτες της ανασύνταξης. Μέσα στον ίδιο κλάδο συναντάμε παλιά και νέα τμήματα εργαζομένων με μεγάλες διαφοροποιήσεις στην εργασιακή - κοινωνική - μορφωτική πείρα και εξειδίκευση, και ανάλογες διαφοροποιήσεις σε μισθούς και «πακέτα παροχών».

Φυσικά, συνεχώς, αδιαλείπτως και άμεσα συναντάμε την ιδεολογική παρέμβαση της εργοδοσίας και την αντίστοιχη εξειδικευμένη δράση της. Ακουμπάμε την «πράσινη» καπιταλιστική ανάπτυξη, την ίδια στιγμή που πρέπει να καθοδηγήσουμε σε χώρους με μεγάλη συγκέντρωση μεταναστών εργατών.

Οταν συγκροτούνταν ο Τομέας των Κατασκευών, οι μισθωτοί εργαζόμενοι στον κλάδο στην Αττική κινούνταν μειούμενοι από τις 107.000 το 2009, για να φτάσουν να είναι περίπου 44.000 το 2018. Σε μια φάση φτάσαμε να είναι η Τομεακή που είχε το μεγαλύτερο ποσοστό άνεργων κομματικών μελών. Χρειάστηκε επίμονη εσωοργανωτική δουλειά για να κατακτηθεί ο προσανατολισμός, να πάρει προτεραιότητα η δουλειά σε νέα τμήματα των Κατασκευών, σε νέες ειδικότητες, σε συνδυασμό με την υπερπροσπάθεια να διατηρηθούν και να ανανεωθούν οι παραδοσιακοί δεσμοί που διατηρεί το Κόμμα με τον κλάδο. Μέσα από μια πολύμορφη δραστηριότητα και αλληλεγγύη, που αναπτύχθηκε σε πολύ δύσκολες συνθήκες, μας δίνεται σήμερα η δυνατότητα να σχεδιάζουμε με άλλες απαιτήσεις τη δουλειά μας (...)

Με όλα τα σφυριά στον ίδιο στόχο

Στο τρίτο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ, στη Θέση 28, αναφέρονται παραδείγματα για τη διαπάλη που διεξάγεται στο περιεχόμενο της εργατικής πάλης και των διεκδικήσεων, προκειμένου να διαμορφωθούν πρωτοπόρες εστίες αντίστασης, που δεν θα εγκλωβίζονται ανάμεσα σε αντιτιθέμενους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς. Ανάμεσα σε αυτά αναφέρεται η σχετική πείρα από το πώς εκδηλώνεται αυτή η κατάσταση στο λιμάνι του Πειραιά.

Αυτό που αξίζει ίσως εδώ να αναφέρουμε, για να αναδείξουμε την αξία μιας συστηματικής προσπάθειας να προσεγγίσουμε από πολλές πλευρές εργατικά - λαϊκά στρώματα, είναι ότι το Κόμμα από το 2013 επεξεργάστηκε τη θέση του για τα λιμάνια στην Αττική, η οποία παρουσιάστηκε σε εκδήλωση στον Πειραιά από τον ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος. Από τότε επανέρχονται η ΕΠ, η ΤΕ του Πειραιά, οι δυνάμεις μας στο συνδικαλιστικό κίνημα, παρακολουθώντας τις εξελίξεις και επικαιροποιώντας τις θέσεις μας, το σχέδιο της αυτοτελούς παρέμβασης του Κόμματος και στο κίνημα, διαμορφώνοντας αγωνιστικό πλαίσιο διεκδικήσεων, που συνέβαλαν στην ανάπτυξη της αγωνιστικής δράσης με πολλές μορφές, έως και απεργιακές κινητοποιήσεις.

Αυτή είναι μια συγκεκριμένη πείρα για το «πώς η καθοδήγηση και η δράση ξεκινούν από τη στρατηγική», που έχει αφήσει θετικό αποτύπωμα στη δράση των δυνάμεών μας στον Πειραιά και στις Μεταφορές, με αποτελέσματα και στην κομματική οικοδόμηση.

Δεν ακολούθησαν στον ίδιο βαθμό που απαιτούνταν και άλλες δυνάμεις μας που εμπλέκονται, δυσκολεύονται να απαλλαγούν από προηγούμενες επεξεργασίες μας, που δεν αντιστοιχούν πια στις εξελίξεις. Αυτός είναι ένας σοβαρός ανασταλτικός παράγοντας, να προσεγγίσουν το Κόμμα νέες εργατικές δυνάμεις που βρίσκονται εγκλωβισμένες κάτω από ξένα για τα συμφέροντά τους συνθήματα (...)

Σήμερα μπορούμε να προσεγγίσουμε καλύτερα τι σημαίνει «όλα τα σφυριά χτυπούν στον ίδιο στόχο», και κυρίως έχουν διαμορφωθεί ορισμένες υποκειμενικές προϋποθέσεις αυτό να γίνεται και πιο αποτελεσματικά. Η εργατοϋπαλληλική σύνθεση της ΚΟΑ έχει βελτιωθεί και αποτελεί πλειοψηφία στη δύναμή της, αυτό αντανακλάται και στην ηλικιακή της σύνθεση, όπου η πλειοψηφία είναι έως 50 χρονών. Επίσης, περίπου το 1/5 στη συνολική δύναμη των μελών της εργάζεται σε βιομηχανικούς κλάδους. Η βελτίωση της κοινωνικής και ηλικιακής σύνθεσης της ΚΟΑ επιτεύχθηκε με μια ταυτόχρονη διακριτή άνοδο των συνολικών δυνάμεών της.

Αυτά δεν είναι παρά ορισμένες καλύτερες προϋποθέσεις για να δουλέψουμε ώστε να στεριώσει το Κόμμα στις επιχειρήσεις μεγάλων κλάδων και μονοπωλιακών ομίλων όπου τώρα λείπουμε και που είναι εκατοντάδες στην Αττική.