Οταν μια παραλίγο μετακόμιση επιβεβαιώνει τη δυνατότητά της...

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Η επιθεώρηση ως θεατρικό είδος μπορεί να έχει σχεδόν εκλείψει, αλλά η παραλίγο υπουργοποίηση Αποστολάκη και τα όσα ακολούθησαν ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να εμπνεύσουν θεατρικούς συγγραφείς του είδους.

Οι αλληλοκατηγορίες για το ποιος «δυναμιτίζει τη συναίνεση», όπως λέει η ΝΔ για τον ΣΥΡΙΖΑ, ή για το ότι «η ΝΔ δεν επιδιώκει την πραγματική συναίνεση», όπως την κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι αποκαλυπτικές του ουσιαστικού ζητήματος, δηλαδή της συμφωνίας τους στα βασικά, στα στρατηγικά, που είναι η βάση αυτής της συζήτησης. Από την άλλη, δεν μπορούν να κρύψουν ότι όταν και οι δύο τους κλίνουν σε όλες τις πτώσεις τη συναίνεση, στόχο έχουν να παγιδεύσουν τη λαϊκή αγανάκτηση.

Αλλωστε, δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής, την κρίσιμη στιγμή που το δημόσιο σύστημα Υγείας είχε καταρρεύσει, ή την πρότασή του για ένα «εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης» μετά τις φωτιές. Είχε προηγηθεί - τις μέρες που καίγονταν η μισή Εύβοια και άλλες περιοχές - το κάλεσμα του Μητσοτάκη για συναίνεση, που του πρόσφερε απλόχερα ο ΣΥΡΙΖΑ με τη συνέντευξη Τύπου του Τσίπρα.

Φώναζε από παντού η προσπάθειά τους όχι μόνο να κουκουλώσουν τις εγκληματικές τους ευθύνες για τη διαχρονική έλλειψη σχεδίου αντιπυρικής προστασίας αλλά και να περάσει η συζήτηση στην επόμενη μέρα της περιβόητης «πράσινης ανάπτυξης», με όχημα το Ταμείο Ανάκαμψης, δηλαδή το νέο υπερμνημόνιο, που θα χρηματοδοτεί «πράσινες μπίζνες» θυσιάζοντας τα δικαιώματα του λαού, οι συμβάσεις του οποίου άλλωστε ψηφίστηκαν από τη ΝΔ με την ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο κατακαλόκαιρο.

Μπορεί, λοιπόν, η υπουργοποίηση Αποστολάκη να έμεινε κυριολεκτικά στα χαρτιά, όμως το σίγουρο είναι ότι πέρα από το παζάρι που προηγήθηκε, επιβεβαιώθηκε και κάτι ακόμα πιο σημαντικό: Η δυνατότητα που υπάρχει και έχει αποδειχτεί διαχρονικά, στελέχη να μετακινούνται από το ένα αστικό κόμμα στο άλλο, ακριβώς επειδή υπάρχει κοινή αντίληψη στα στρατηγικά, δηλαδή στα κρίσιμα για τη ζωή του λαού ζητήματα.

Ενα τέτοιο ζήτημα είναι και ο τομέας της Πολιτικής Προστασίας και ο στόχος να αναδιοργανωθεί κατά τα πρότυπα του ΝΑΤΟ με την παραπέρα στρατιωτικοποίησή του. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους πρώτους που συνεχάρησαν τον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ και «παρά τρίχα» της ΝΔ, ήταν ο Αμερικανός πρέσβης.

Ολα τα υπόλοιπα που διαβάζουμε γύρω από μικροπολιτικές κόντρες και ίντριγκες των ανθρώπων του κατεστημένου, απλά επιβεβαιώνουν το κύριο συμπέρασμα. Ορισμένοι μάλιστα που αναφέρονται και σε μεγαλοεπιχειρηματίες, που πότε παρέχουν και πότε αποσύρουν τη στήριξή τους σε πολιτικά πρόσωπα, ή ακόμα και πιέζουν για να «σπρώξουν» τους εκλεκτούς τους, κάνουν λες και «ανακάλυψαν την Αμερική». Απλά ομολογούν ποιος κάνει πραγματικά κουμάντο σ' αυτόν τον τόπο, ποιος έχει την πραγματική εξουσία.

Ηπαραλίγο υπουργοποίηση Αποστολάκη μονοπώλησε, όμως ο ανασχηματισμός σηματοδοτεί κυρίως την επιτάχυνση του αντιλαϊκού κυβερνητικού έργου. Δίπλα στα βασικά στηρίγματα - υπουργούς - τοποθετούνται και νέα, προκειμένου όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά να ολοκληρώσουν χωρίς καθυστερήσεις την αντιλαϊκή αποστολή που έχουν αναλάβει, δηλαδή την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου σε βάρος των δικαιωμάτων του λαού.

Για παράδειγμα, δίπλα στο Παιδείας με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και την Πανεπιστημιακή Αστυνομία, το Εργασίας με το αντεργατικό έκτρωμα και το νέο Ασφαλιστικό του τζόγου, είναι το Προστασίας του Πολίτη με ό,τι άλλο ακολουθήσει στο μέτωπο της καταστολής των λαϊκών αγώνων, αλλά και το Υγείας με την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ και μάλιστα εν καιρώ πανδημίας. Τα πρώην στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ. ειδικεύονται στο κλείσιμο νοσοκομείων.

Οσο γι' αυτούς που αποβιβάστηκαν από το κυβερνητικό όχημα με στόχο να φορτωθούν τις ευθύνες για τις καταστροφικές πυρκαγιές, πρόλαβαν και τέλειωσαν τις «βρώμικες δουλειές» τους, όπως είναι ο «νόμος για την απαγόρευση των συγκεντρώσεων».

Οταν, λοιπόν, η αντιλαϊκή πολιτική επιταχύνεται, το ζητούμενο είναι να επιταχυνθεί η οργάνωση και πάλη του λαού που θα προσπερνά τις τρικλοποδιές της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και τις παγίδες της κυβερνητικής εναλλαγής του ΣΥΡΙΖΑ και θα κάνει πράξη παντού, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία και τις σχολές, το σύνθημα: «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό».

* Η Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου είναι μέλος της ΚΕ και του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ (το άρθρο αναδημοσιεύεται από την ειδησεογραφική ιστοσελίδα «iΕidiseis.gr»)