Δεν βγήκαν μόνο τα φασιστοειδή, από τις τρύπες τους τις μέρες αυτές.
Πλάι στην «ομάδα κρούσης» απέναντι στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, τους μαθητές και φοιτητές που αγωνίζονται, βγήκε και η «ομάδα υποστήριξης» για τη βρωμοδουλειά.
Γιατί βέβαια το θρασύδειλο μπουλούκι, όπως έχει αποδειχτεί - με «διευθύνσεις και ονόματα» - και στην περίπτωση της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής κι όπως αποδεικνύεται ξανά τώρα, δεν χτυπάει ποτέ μόνο:
- Χτυπάει με την ανοχή και το χαϊδολόγημα των κυβερνήσεων, είτε αυτό είναι οι «συναναστροφές» α λα Καστελόριζο επί ΣΥΡΙΖΑ, είτε η «μπουγάδα» που βάζει τις ημέρες αυτές η κυβέρνηση της ΝΔ για να ξεπλύνει τα φασιστοειδή και τη δράση τους στη Θεσσαλονίκη.
- Σεργιανίζει με τις «πλάτες» του κρατικού μηχανισμού και τις προσβάσεις του σε αυτόν, είτε πρόκειται για το δολοφόνο Ρουπακιά που δήλωνε στους αστυνομικούς ότι είναι «δικός τους», είτε για τις πλάτες της αστυνομίας και της διεύθυνσης των σχολείων στο φασιστικό θύλακα στη Σταυρούπολη.
- Απλώνεται σαν χολέρα στα βρωμόνερα της «θεωρίας των δύο άκρων», το κατασκεύασμα της ΕΕ που φτιάχτηκε για να τους ξεπλύνει κι έτρεξαν ξανά να αναπαράγουν τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τους.
Αυτά που πριν μερικά χρόνια έλεγαν ότι οι κομμουνιστές και οι συνδικαλιστές στο Πέραμα «προκαλούσαν» τους χρυσαυγίτες, κι αυτά τα ίδια που την επόμενη μέρα της επίθεσης των φασιστοειδών στη Σταυρούπολη έσπευδαν να πουν πως «τίθεται θέμα λειτουργίας του ΚΚΕ» που δεν αναγνωρίζει τη δικτατορία του κεφαλαίου (βλέπε αστική «δημοκρατία») και πως «το ερώτημα είναι … γιατί μοίραζαν κομματικά φυλλάδια τα μέλη της ΚΝΕ στα σχολεία».
Γιατί όντως το ερώτημα για όλους αυτούς είναι πάντα το ίδιο: το πώς θα χτυπήσουν το λαϊκό κίνημα και τους μπροστάρηδες του, τους κομμουνιστές, το πώς θα κάνουν τους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, τα σχολεία και τις σχολές «νεκροταφείο» για να προελαύνει η αντιλαϊκή πολιτική για τα κέρδη του κεφαλαίου.
Σε αυτό το «ερώτημα» απαντάνε σταθερά και τα μαντρόσκυλα τους, φασιστοειδή και λοιποί, που τους «ξαμολάνε» και τους «μαζεύουν» κατά το δοκούν.
Και το ερώτημα αυτό δεν μπορεί παρά να στριφογυρνάει στο μυαλό τους, όταν το μόνο που έχει να «προσφέρει» στους λαούς το σάπιο σύστημα τους είναι φτώχεια, εξαθλίωση και πολέμους.
Ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι νέοι, έχουν τη δύναμη να κάνουν τους
εφιάλτες τους πραγματικότητα. Να στείλουν τους φασίστες ξανά στις τρύπες
τους, να «κόψουν από τη ρίζα» το χέρι που απλώνεται απέναντι στο
εργατικό-λαϊκό κίνημα: Να στείλουν το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που
κλωσάει το «αυγό» στον απόπατο της Ιστορίας.
Ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι νέοι, έχουν τη δύναμη να κάνουν τους εφιάλτες τους πραγματικότητα. Να στείλουν τους φασίστες ξανά στις τρύπες τους, να «κόψουν από τη ρίζα» το χέρι που απλώνεται απέναντι στο εργατικό-λαϊκό κίνημα: Να στείλουν το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που κλωσάει το «αυγό» στον απόπατο της Ιστορίας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή λένε για "μεμονωμένες ομάδες" και "μαθητές"...Όταν ρώτησαν την Λουντμίλα Παβλιτσένκο για το πόσους ανθρώπους σκότωσε, εκείνη απάντησε "άνθρωπο κανέναν, φασίστες 309"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓυναίκες ελεύθεροι σκοπευτές: τα καμάρια του Κόκκινου Στρατού
https://gkagkarin.blogspot.com/2019/02/blog-post_23.html
"Ποιο παιδί θέλει να μετρήσει ποσό βαθιά είναι η πηγάδα;"
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.facebook.com/photo/?fbid=3040539609553745&set=gm.4231065257000040
Ολα θα είχαν τελειώσει για τον Καπιταλισμό τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 αν το ΚΚΕ είχε στρατηγικό στόχο τον Σοσιαλισμό και εργαλείο του αγώνα ΕΑΜ ΚΑΙ ΕΠΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ. Ολη η χώρα θα ήταν Μελιγαλάς.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΘα... θα... θα... + Αν... αν... αν... = κολοκύθια στο πάτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔ. Χ.
Το καταλαβαίνω πως εκεί ακριβώς πονάς για αυτό και ΣΚΟΥΖΕΙΣ αλλά η πραγματικότητα είναι πεισματάρα. Αν το ΚΚΕ είχε στρατηγικό στόχο τον Σοσιαλισμό και εργαλείο του αγώνα ΕΑΜ ΚΑΙ ΕΠΟΝ Κοινωνική συμμαχία όλα θα είχαν τελειώσει για τον καπιταλισμό τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944. Η ...λαοκρατία ευρωκομουνισμός... κατέστρεψαν τα πάντα.https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11036664 Αφιερωμένο σε κάθε μεταβατικό σταδιολόγο με τις μπούρδες και τις παπάτζες του. Τα κόλπα τελείωσαν τέτοια εποχή πριν 30 χρόνια. Καλή χώνεψη... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΟ καθένας με τον πόνο του και κάποιοι με τα "αν" και τα "θα"... Η ιστορία όμως δεν γράφεται ούτε με "αν" ούτε με "θα", η μυθολογία ίσως... Κι αν αυτά δεν είναι μεταφυσικά παπατζιλίκια, τότε τι είναι παπατζιλίκια και παπατζήδες; Άσε που αυτός ο τρόπος σκέψης θυμίζει ιδεαλιστικούς αναγωγισμούς και σολιψιστικά κεφαλοκλειδώματα. Αλλά είπαμε, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Καλή ανάρρωση, λοιπόν, αν και μου φαίνεται πως είσαι υποψήφιος για το άσυλο ανιάτων...
ΔιαγραφήΔ. Χ.
Τα συμπεράσματα είναι για το σήμερα και για το αύριο για να τσακίσουμε όσους προσπαθούν να κάνουν ξανά τα ίδια εγκλήματα σερβίροντας ξανά την ίδια θεωρία. Και αυτή την φορά θα τους τσακίσουμε. Καλή χώνεψη και ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΑ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΗ «ομαλή δημοκρατική εξέλιξη»
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις 18 Οκτώβρη αποβιβάστηκαν στο Κερατσίνι ο Γ. Παπανδρέου και μια σειρά υπουργοί. Περίπου ένα μήνα πριν, είχαν αποβιβαστεί στην Ελλάδα οι πρώτες αγγλικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Στις 16 Οκτώβρη είχε φτάσει στην Αθήνα από τα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας ο Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Γ. Σιάντος, με μια σειρά μέλη της ΚΕ του Κόμματος, του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ. Την επόμενη μέρα συνήλθε το ΠΓ της ΚΕ, το οποίο εξέδωσε Απόφαση «πάνω στην απελευθέρωση της Αθήνας». Η Απόφαση εκτιμούσε ότι με την Απελευθέρωση της πρωτεύουσας και της υπόλοιπης Ελλάδας «ανοίγει νέο στάδιο αγώνων για την κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και για την αναγέννηση της νέας δημοκρατικής Ελλάδας». Τονιζόταν επίσης η σημασία της «περιφρούρησης της τάξης και της ασφάλειας κατά την ώρα της απελευθέρωσης» που «ανέτρεψαν τις προσπάθειες των εχθρών της εθνικής ενότητας να συκοφαντήσουν το Κόμμα και το ΕΑΜ στα μάτια των συμμάχων μας».
Ανέφερε: «Ο λαός μας, κάτω από τις σημαίες του ΕΑΜ και του ΚΚΕ μ' ενθουσιασμό χαιρέτησε και φιλοξενεί τμήματα ενόπλων δυνάμεων των συμμάχων, που ήρθαν εδώ για να συνεχίσουν τον αγώνα εναντίον του εχθρού που υποχωρεί. Τα γενναία τέκνα της φιλελεύθερης και συμμάχου Μεγάλης Βρετανίας θα βρουν την πιο θερμή υποδοχή και υποστήριξη από το σύμμαχο, φιλελεύθερο και φιλοπρόοδο ελληνικό λαό» («Το ΚΚΕ - Επίσημα Κείμενα», τόμ. 5ος, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 231-232).
Ακόμα: «Υποστηρίζουμε την κυβέρνηση εθνικής ενότητας γιατί οι προγραμματικοί της σκοποί συμπίπτουν με τους άμεσους σκοπούς του αγώνα μας. Την υποστηρίζουμε υπό την προϋπόθεση ότι θα πάρει όλα τα μέτρα πραχτικής εφαρμογής των προγραμματικών διακηρύξεών της».
Τέλος, το ΠΓ καλούσε «ολόκληρο το Κόμμα και τον ελληνικό λαό να περιφρουρήσουν την εθνική ενότητα, να κατοχυρώσουν τη λαϊκή κυριαρχία και ν' αγωνιστούν θαρρετά για μιαν Ελλάδα καθαρισμένη από το φασισμό, αναγεννημένη, λαοκρατούμενη, ευτυχισμένη».
Στην παραπάνω θέση αποτυπώνεται, με το χαρακτηρισμό «λαοκρατούμενη» Ελλάδα, η μεταρρυθμιστική, κοινοβουλευτική αντίληψη για το πέρασμα από την καπιταλιστική στη σοσιαλιστική εξουσία, η οποία δεν κατονομάζεται, αλλά υπονοείται.
Εξάλλου, ο Σιάντος είχε δηλώσει ότι στις εκλογές που θα γίνουν, το ΚΚΕ «όχι μόνο θα κατέβει σε ενιαίο συνασπισμό με όλα τα Κόμματα του ΕΑΜ, αλλά και επιδιώκει να συμπράξει σε έναν ευρύτατο συνασπισμό όλων των δημοκρατικών δυνάμεων της Χώρας. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι προς το συμφέρον του Ελληνικού Λαού επιβάλλεται η συσπείρωση όλων των προοδευτικών δυνάμεων - και αυτών που βρίσκονται έξω από το ΕΑΜ - σε ένα πανδημοκρατικό Μέτωπο» («Ριζοσπάστης», 16-11-1944). ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Η πείρα διδάσκει
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συμμετοχή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στην αστική κυβέρνηση του 1944 αποτελεί απτό παράδειγμα για το πόσο ουτοπικός είναι ο ισχυρισμός ότι χάρη στη μαχητικότητα και τη συνέπεια του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι δυνατό μία τέτοια κυβέρνηση να ακολουθήσει φιλολαϊκό δρόμο ή - σε κάθε περίπτωση - να πάρει τουλάχιστον κάποια μέτρα υπέρ του λαού και ν' ανοίξει σιγά - σιγά τον δρόμο για έναν ευνοϊκότερο συσχετισμό στην πάλη για το σοσιαλισμό. Αντίθετα με αυτήν την ανεδαφική προσμονή, η πείρα και εκείνης της περιόδου διδάσκει ότι η συμμετοχή στις αστικές κυβερνήσεις - σε πείσμα των πιο καλών προθέσεων - γίνεται φραγμός στη λαϊκή πάλη και οδηγεί σε πισωγύρισμα με αρνητικές επιπτώσεις και για πολλά χρόνια.
Στο πλαίσιο της συμμετοχής σε αστική κυβέρνηση, δεν είναι δυνατό να υπάρξουν επωφελείς για το λαό συμβιβασμοί, από τη στιγμή που το ΚΚ έχει κάνει ήδη την πρώτη και θεμελιώδη υποχώρηση, προκειμένου να συμμετάσχει σε αυτήν την κυβέρνηση: Εχει παραιτηθεί από την πάλη για την εργατική εξουσία και συνεπώς από τον στόχο της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής.
Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ χρεώθηκαν σε μεγάλο βαθμό τα μη φιλολαϊκά μέτρα που πάρθηκαν αυτήν την περίοδο, χάριν των αναγκών της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης, όπως επίσης και την αποτυχία άλλων μέτρων, για παράδειγμα στο μέτωπο της καταπολέμησης της ανεργίας, του πληθωρισμού. Ταυτόχρονα, εφόσον οι ΕΑΜικοί υπουργοί αντιμετώπιζαν τα ζητήματα «από τα πάνω», ο λαϊκός παράγοντας υποτιμήθηκε ή ακόμα και τέθηκε στο περιθώριο.
Στις 15 Οκτώβρη 1944, η ΚΕ του Εργατικού ΕΑΜ ανέλαβε καθήκοντα προσωρινής διοίκησης της ΓΣΕΕ, με σκοπό την αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, τη διενέργεια αρχαιρεσιών στα συνδικάτα και τη σύγκληση ενός πραγματικού συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Σημειώνεται ότι στις 18 Αυγούστου 1944 η ΚΕ του ΕΕΑΜ αποφάσισε το ΕΕΑΜ να χρησιμοποιεί «από δω και στο εξής τον τίτλο Γενική Συνομοσπονδία των Εργατών της Ελλάδας» με 16μελή Διοίκηση («Κείμενα της Εθνικής Αντίστασης», τόμ. Α', εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 200).
Αυτήν την περίοδο η ΓΣΕΕ διακήρυττε πως «η εργατοϋπαλληλική τάξη θα υποστηρίξει την Κυβέρνηση στην πραγματοποίηση των σκοπών της» («Ριζοσπάστης», 5-11-1944 ).
Από τη μεριά του, ο Παπανδρέου διαβεβαίωνε τους εκπροσώπους των εργαζομένων «ότι η κυβέρνηση πιστεύει σταθερά στη λαοκρατία και αποβλέπει στη δημιουργία του λαϊκού σοσιαλιστικού κράτους» («Ριζοσπάστης», 7-11-1944).
Οπως ήταν επόμενο, το γενικότερο πρόβλημα της στρατηγικής του ΚΚΕ είχε άμεσο αντίκτυπο στην κατεύθυνση της πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος. Σε σύσκεψη μεταξύ των εκπροσώπων της ΓΣΕΕ, των βιομηχάνων και των αρμόδιων υπουργών, υπό την προεδρία του Γ. Παπανδρέου (7 Νοέμβρη 1944), με αντικείμενο τη λειτουργία των εργοστασίων, ο Κ. Θέος, μιλώντας εξ ονόματος της ΓΣΕΕ, τόνισε μεταξύ άλλων:
«Ο αγώνας των εργατών που έφερε εθνική ένωση δεν είχε σαν επιδίωξη να κάμει προνομιούχο τάξη την εργατική. Ο εργατικός κόσμος είναι έτοιμος με αυταπάρνηση να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στην προσπάθεια της ανασυγκρότησης».
Διαβεβαίωσε ακόμη «ότι και οι εργάτες αναγνωρίζουν ότι και μεγάλο μέρος των βιομηχάνων έδειξε κατά το διάστημα της σκλαβιάς πατριωτική στάση». Ο υπουργός Εργασίας Μ. Πορφυρογένης, με τη σειρά του, τόνισε ότι «πρέπει να μην έχουμε προκαταλήψεις (...) και πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλοι αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να μπούμε από την ανωμαλία στην ομαλότητα» («Ριζοσπάστης», 8-11-1944).
Το συμπέρασμα είναι ότι ο λαός, ακόμα και ένοπλος, θα παραμένει εγκλωβισμένος στο αστικό πλαίσιο, από τη στιγμή που το Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχει σε αστική κυβέρνηση και δεν οργανώνει την αυτοτελή δράση της εργατικής τάξης για την ανατροπή της αστικής εξουσίας.
Με πληροφορίες απο "Ρ" Θ. Λ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ