Προτεραιότητες

Στην επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Αρχαία Ολυμπία, αλλά και στη σύσκεψη που έγινε χτες στο Μαξίμου για τη Βόρεια Εύβοια, επαναλήφθηκαν οι γνωστές υποσχέσεις περί «πλήρους αποκατάστασης» και «έργων υποδομής», όπως και οι δεσμεύσεις για «μέτρα ενίσχυσης» των πληγέντων βιοπαλαιστών αγροτών.

Η πραγματικότητα, όμως, στην οποία συνεχίζουν να ζουν οι κάτοικοι στα πυρόπληκτα χωριά, δεν έχει καμιά σχέση με την «κοσμογονία» που περιγράφουν ο πρωθυπουργός και τα κυβερνητικά στελέχη. Για παράδειγμα, δεν έχει ξεκινήσει ακόμα το παραμικρό αντιπλημμυρικό έργο, ενώ και οι πενιχρές και κουτσουρεμένες αποζημιώσεις καρκινοβατούν.

Αντίθετα, με ταχύτατους ρυθμούς βλέπουν να υλοποιείται το κυβερνητικό σχέδιο οι διάφοροι επιχειρηματικοί όμιλοι, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εμπλέκονται στην «αποκατάσταση» της περιοχής ή συνωστίζονται στον προθάλαμο των ενδιαφερόμενων να επενδύσουν στα αποκαΐδια της μεγάλης καταστροφής.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι και από την Ηλεία και από την Εύβοια αυτό που προβλήθηκε ήταν τα «Σχέδια Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης», οι Στρατηγικές Ανάπλασης και τα «μοντέλα για έναν νέο τρόπο να αντιλαμβανόμαστε την ολιστική ανάπτυξη».

Τα σχέδια αυτά έχουν στον πυρήνα τους αλλαγές στη χρήση γης με την εμπλοκή ομίλων, συγκέντρωση εκτάσεων σε ακόμα λιγότερα χέρια, επιχειρηματική εκμετάλλευση του δάσους, μέσα και από την «αναδοχή» στην αποκατάσταση των καμένων εκτάσεων.

Αυτό αποκαλύπτεται και από τα «έργα φωτοδότες» που παρουσίασε χτες στο Μαξίμου ο επικεφαλής της επιτροπής ανασυγκρότησης της Β. Εύβοιας Στ. Μπένος, παρουσιάζοντας τον σχεδιασμό για «μια συνολική ανασυγκρότηση του παραγωγικού και περιβαλλοντικού μοντέλου» των πυρόπληκτων δήμων, «και κατ' επέκταση τη ριζική αναμόρφωση του υφιστάμενου τρόπου χωρικής οργάνωσης (χρήσεις γης, οικισμοί, υποδομές κ.λπ.)». Κι όλα αυτά υπό το βλέμμα εκπροσώπων των ομίλων που εμπλέκονται στην «ανασυγκρότηση» της περιοχής και συμμετείχαν στη σύσκεψη.

Τις προτεραιότητες που υπηρετεί αυτός ο σχεδιασμός επιβεβαιώνουν και οι άλλες δράσεις που παρουσίασε η Επιτροπή. Για παράδειγμα, στο κεφάλαιο «Δομές Υγείας» προβλέπονται «δύο διακριτά έργα (...) τα οποία θα αναβαθμίσουν την περίθαλψη και την ποιότητα ζωής των πολιτών της Βόρειας Εύβοιας». Ποια είναι αυτά; Για τον δήμο Ιστιαίας - Αιδηψού η αγορά ενός ψηφιακού μαστογράφου και για τον δήμο Μαντουδίου - Λίμνης - Αγ. Αννας η αγορά ενός ασθενοφόρου!

Μιλάμε δηλαδή για σταγόνα στον ωκεανό των τεράστιων ελλείψεων που ταλαιπωρούν χρόνια την περιοχή και στον τομέα της Υγείας, με τους κατοίκους να τρομάζουν ακόμα και στην ιδέα ότι θα τους συμβεί κάτι που θα απαιτεί περίθαλψη και νοσηλεία.

Προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι να ενταχθεί η ανασυγκρότηση της περιοχής στο γενικότερο σχέδιο στήριξης κερδοφόρων επενδύσεων, στο πλαίσιο της «πράσινης ανάκαμψης». Αυτά τα σχέδια κρύβονται πίσω από τους εύηχους τίτλους, όπως «περιβαλλοντική αναγέννηση» και «δημιουργία πράσινου δάσους και υποδομών δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος», «Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις», «νέες μορφές επιχειρηματικότητας».

Ολα αυτά όμως καμιά σχέση δεν έχουν με τα δίκαια αιτήματα και τις διεκδικήσεις που προβάλλουν οι Επιτροπές Αγώνα των πυρόπληκτων και άλλοι φορείς της περιοχής. Καμιά σχέση δεν έχουν με την αγωνία των κατοίκων να μην πνίγονται τον χειμώνα, να μην καίγονται το καλοκαίρι. Αυτά βρίσκονται στο επίκεντρο του αγώνα των κατοίκων στα πυρόπληκτα χωριά της Εύβοιας, αλλά και του πανελλαδικού συντονισμού όλων των πληγέντων από φυσικές καταστροφές, που σηματοδότησε το μεγάλο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, το περασμένο Σάββατο.

Το σύνθημα «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό», που γεννήθηκε την ώρα της μάχης στις πυρκαγιές, βρίσκει σήμερα συνέχεια στον οργανωμένο αγώνα και στην προσπάθεια πανελλαδικού συντονισμού για αποζημιώσεις στο 100%, για άμεσα μέτρα ανακούφισης και αποκατάστασης, για σύγχρονα αντιπλημμυρικά έργα και αντιπυρική προστασία, για αξιοπρεπές εισόδημα και δουλειά με δικαιώματα, για αποκατάσταση και προστασία του δασικού πλούτου με κριτήριο τις δικές τους ανάγκες και όχι των ομίλων. Για όλα αυτά δηλαδή που αποτελούν προϋπόθεση για να μπορούν να μείνουν στον τόπο τους.