Ευχές με κελιά και λίθιο

Οταν μαζί με τους συντρόφους οικοδόμους χτίζαμε συμβολικά την είσοδο στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης πίσω στο άθλιο ΝΑΤΟικό 1999, κι ύστερα μας έπνιγαν τα δακρυγόνα, καμία ταινία διαβολικά καλής επιστημονικής φαντασίας δεν θα μπορούσε να περιγράψει την πραγματικότητα 22 χρόνια μετά, με τίτλο ΚΟΣΟΒΟ, και ίσως υπότιτλο «Ο ακρωτηριασμός των λαών και η ψευδαίσθηση του κράτους».

Τον υπότιτλο τον έφτιαξα, σύντροφοι εργάτες, αγρότες, υπάλληλοι, κνιτόπουλα που μεγαλώσατε πια, για να σαρκάσω μια σειρά από ειδήσεις - εξελίξεις που χάνονται στην τρύπα της Ομικρον αφού έχουν ξεχυθεί από τη Δέλτα εκδοχή του ποταμού των αφοριστικών φόβων. Είκοσι δύο χρόνια μετά τις βόμβες γραφίτη που δηλητηρίασαν το υπέδαφος, και το δικό μας και γενικά των Δυτικών Βαλκανίων, με το περιβάλλον να παραδίδεται στα συμφέροντα της «πράσινης» ανάπτυξης, το Κόσοβο είναι ένα πετυχημένο προτεκτοράτο. Και γίνονται και επενδύσεις εκεί! Και δη ανθρωποκεντρικές! Χριστουγεννιάτικα γεμίζω αισιοδοξία, εγώ η ταπεινή κάτοικος της πάλαι ποτέ αποκαλούμενης και Δανίας του Νότου, Ελλάδας, που καυχιέται ότι τώρα έχει και Σούδα του Βορρά.

Στο Κόσοβο, λοιπόν, στην αρχή οι Νορβηγοί και τώρα οι Δανοί στέλνουν καραβιές φυλακισμένων για να αποσυμφορήσουν τα δικά τους σωφρονιστικά καταστήματα. Με διακρατικές συμφωνίες, η δημοκρατία δυτικού τύπου φτάνει στο απόγειό της, ενισχύοντας την κοσοβάρικη οικονομία, που θα ψωμίζεται από ενοικιαζόμενα κελιά, όπως λέμε ενοικιασμό τουριστικών καταλυμάτων. Ποιος μπορεί να πει ότι δεν υπάρχει φαντασία και καινοτομία στη ΝΑΤΟική σκέψη και οικονομία; Οχι τίποτα άλλο, αλλά με την πανδημία δεν θα προλάβουμε να δούμε από πού θα μας έρθει. Γιατί πριν από μερικά χρόνια κάτι κουβέντες για τουριστική αξιοποίηση του Αη Στράτη και αιολικό πάρκο στα ματοβαμμένα βράχια της Μακρονήσου, και έγιναν, και πνίγηκαν ξεμπροστιασμένα απ' τους κουκουέδες.

Ομως η ενοικιαζόμενη φυλακή είναι άλλο πράγμα. Αλλο επίπεδο. Οι πολιτισμένοι Δανοί και οι ακόμα πιο πολιτισμένοι Νορβηγοί, που έχουν εξασφαλίσει σουίτα απομόνωσης με ίντερνετ στον διαβόητο φονιά, ναζί Μπρέιβερικ, δηλώνουν ότι η οργάνωση των κοσοβάρικων φυλακών είναι άριστη και καλύτερη από τη δική τους. Και έτσι προσφέρουν όλες τις ανέσεις της φυλακισμένης πελατείας τους με το αζημίωτο.

Και επειδή εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε - γέλασε, αλλά το λίθιο (σπάνια γαία, απαραίτητη για μπαταρίες) γίνεται στ' αλήθεια λήθη, ώστε κανένας άθλιος πόλεμος σαν της Γιουγκοσλαβίας να μη διεγείρει πια μήτε καν το λαϊκό θυμικό, λίγο παραπάνω από την Πρίστινα, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Βελιγράδι, εκτός από τεράστια αποθέματα λιθίου, βρέθηκε και άλλο ένα σπάνιο υλικό, ο τζανταρίτης, από τον ποταμό Τζαντάρ! Το είπανε χαϊδευτικά και ...κρυπτονίτη, το μυστικό της δύναμης του κόμικ ήρωα Σούπερμαν, η εξόρυξη του οποίου έχει φέρει στην επιφάνεια τον εξορυκτικό κολοσσό «Rio Tinto», αλλά και διαδηλώσεις που εδώ περνούν απαρατήρητες, από οικολόγους, και μάλιστα παρά τη συμμετοχή του εθνικίζοντα ανεμβολίαστου τενίστα Τζόκοβιτς! Οπότε, χωρίς τον διαμελισμό θα είχαμε όλες αυτές τις θαυμάσιες και προσοδοφόρες εξελίξεις, αναρωτιέμαι. Ημασταν κοντόφθαλμοι και μουσειακοί όταν παλεύαμε μαζί με τον γιουγκοσλαβικό λαό και ξεφτιλίζαμε τον ανθρωπιστικό βομβαρδισμό. Γιατί οι ουτσεκάδες έδειξαν τι σημαίνει να είσαι ανεξάρτητος και ελεύθερος, τόσο ώστε να επενδύεις στις φυλακές και να «φιλοξενείς» κρατούμενους από το... εξωτερικό ως το πιο ελεύθερο κράτος - δεσμοφύλακας της κραταιάς Ευρώπης. Φωνάζεις ύστερα «είμαστε όλοι Κοσοβάροι» ή δεν φωνάζεις;

Για δώρο Χριστουγέννων φέτος, σύντροφοι, σας έχω μόνο την πρόταση να ψάχνουμε πίσω από τις λέξεις, που ειδικά στα Ελληνικά είναι και δωρεάν, και ως νοητικό νόμισμα παγκόσμια. Λίγο να τις ψάξει κανείς έξω από τα κλισέ (μέχρι και για τις συμφορές στα Ελληνικά καταφεύγουν, με όμικρον και δέλτα), κατανοεί ότι το δώρο μου δεν είναι εθνικό, αλλά απόλυτα διεθνιστικό άμα το δεις έξω από το λεξικό, στην τρέχουσα επιστημονική κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα. Το λίθιο απ' τον λίθο, δηλαδή την πέτρα, έχει τόσες εφαρμογές που σε εκπλήσσει ως μη ειδικό πολίτη. Είναι και ψυχιατρικό φάρμακο, αντιμανιοκαταθλιπτικό, και ενισχύει, ως κράμα, απ' τα αεροσκάφη έως το γυαλί και τις μπαταρίες. Μια λεξούλα, η πέτρα, ο λίθος, μόνο στα Ελληνικά, κι άμα έχεις σπάσει πέτρες απ' το ναζιστικό στρατόπεδο έως τη Μακρόνησο, βασανιζόμενος, μπορεί να την καταλάβεις και ως το κρυφό κίνητρο και του θερμού και του ψυχρού ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Καλές γιορτές, άνευ λήθης περί λιθίου...!

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ