Δουλειά και σε αργίες γιατί το ΝΑΤΟ έχει έξοδα...

Από τις διαδηλώσεις ενάντια στην κατάργηση της αργίας στη Δανία

ΔΑΝΙΑ

Την Τρίτη 28 Φλεβάρη, το δανέζικο Κοινοβούλιο ψήφισε με αυξημένη πλειοψηφία την πρόταση της κυβέρνησης στην οποία ηγείται η σοσιαλδημοκράτης Μέτε Φρέντρικσεν, βάσει της οποίας καταργείται μια επίσημη αργία και συγκεκριμένα η θρησκευτική εορτή της «Μεγάλης Ημέρας Προσευχής», που «πέφτει» την τέταρτη Παρασκευή μετά το Πάσχα και χρονολογείται από το 1686.

Σκοπός αυτής της απόφασης είναι να χρηματοδοτηθούν οι αυξημένες δαπάνες που απαιτούνται κατά την κυβέρνηση «για τον αμυντικό προϋπολογισμό λόγω της ιδιαίτερης κατάστασης που αφορά την ασφάλεια της χώρας με τη νέα κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία».

Δηλαδή, για τις επιθετικές ανάγκες της δανέζικης αστικής τάξης, προκειμένου να αναλάβει ακόμα πιο ενεργό ρόλο στο ΝΑΤΟ για τη διεξαγωγή του ιμπεριαλιστικού πόλεμου στην Ουκρανία.

Η πρόταση αυτή ήταν από τις πρώτες που ανακοίνωσε η κυβέρνηση μετά τη σύστασή της στα μέσα του περασμένου Δεκέμβρη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της, η μετατροπή της αργίας σε εργάσιμη μέρα θα αποφέρει στο κράτος 3,2 δισ. κορόνες (425 εκατ. ευρώ) και θα υπολείπονται πλέον 900 εκατ. (120 εκατ. ευρώ) για να επιτευχθεί ο στόχος του 2% του ΑΕΠ για τις εξοπλιστικές ανάγκες του ΝΑΤΟ.

Με την ανακοίνωση της πρότασης ξεσηκώθηκε κύμα εργατικών - λαϊκών αντιδράσεων και γι' αυτό η κυβέρνηση «το γύρισε», λέγοντας ότι κάποια απ' αυτά τα χρήματα θα διοχετευθούν και σε «κοινωνικούς τομείς».

Σε σύντομο διάστημα, με πρωτοβουλία των σωματείων, συγκεντρώθηκαν 470.000 υπογραφές σε κείμενο που ζητούσε την απόσυρση της κυβερνητικής πρότασης και έγιναν μαζικά συλλαλητήρια σε διάφορες πόλεις. Σύμφωνα με επαναλαμβανόμενες σφυγμομετρήσεις, το 70% των Δανών δεν συμφωνούν με την πρόταση της κυβέρνησης.

Παρ' όλα αυτά, το εν λόγω νομοσχέδιο εγκρίθηκε τελικά, αφού όλα τα κόμματα στο δανέζικο Κοινοβούλιο συμφωνούν με τη συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ, την ολόπλευρη υποστήριξη στην ουκρανική κυβέρνηση και τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, στην οποία αποδίδουν την αποκλειστική ευθύνη για την κλιμάκωση.

Στη Βορειοδυτική Δανία, το σωματείο οικοδόμων διοργάνωσε εικονική κηδεία της σοσιαλδημοκρατίας σαν «εργατικού» κόμματος

Πάνω από όλα η ταξική συνεργασία

Απέναντι στις λαϊκές αντιδράσεις, υπονομευτικό ρόλο έπαιξαν κι όλες οι ηγεσίες στις δευτεροβάθμιες κλαδικές Ομοσπονδίες και τη Γενική Συνομοσπονδία, που ελέγχονται από τη σοσιαλδημοκρατία.

Οι σοσιαλδημοκράτες εργατοπατέρες έχουν μεγάλη και πολύχρονη πείρα και τους διακρίνει ιδιαίτερη μαεστρία στο να χειραγωγούν τους εργαζόμενους και να τους ενσωματώνουν στις κυβερνητικές επιλογές, δίνοντας την εντύπωση ότι υπερασπίζονται τα λαϊκά συμφέροντα.

Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις της προέδρου της Γενικής Συνομοσπονδίας, Lizette Risgaard μετά την ψήφιση της κατάργησης της αργίας: «Σήμερα γράφτηκε ιστορία. Δυστυχώς, δεν είναι καλή ιστορία. Θα έφτανα στο σημείο να πω ότι είναι ένα μαύρο κεφάλαιο στην ιστορία της συνεργασίας μεταξύ του κοινοβουλίου της Δανίας και των κοινωνικών εταίρων.

Η κυβέρνηση έπρεπε να είχε καλέσει τους κοινωνικούς εταίρους ώστε από κοινού να βρεθεί μια λύση. Παρ' όλα αυτά ο αγώνας δεν πήγε χαμένος. Εγινε σε απόλυτη συμφωνία με το πνεύμα της δημοκρατίας - προσπαθώντας να διεξαγάγουμε μια δημόσια συζήτηση και να πείσουμε τους πολιτικούς.

Δεν τα καταφέραμε, αλλά ο δίμηνος αγώνας μας δεν ήταν μάταιος. Συγκεντρώσαμε Δανούς από κάθε γενιά και αναπτύξαμε πολιτικούς δεσμούς. Η λαϊκή δέσμευση πρέπει τώρα να αξιοποιηθεί για να διασφαλιστούν καλύτερες συνθήκες για τους εργαζόμενους. Για 125 χρόνια, έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε σπουδαία αποτελέσματα μέσα από τη συνεργασία».

Δηλαδή, ό,τι έγινε έγινε... Πηγαίνετε σπίτι σας και την επόμενη φορά θα επιδιώξουμε καλύτερο και πιο εποικοδομητικό διάλογο, για να διαπραγματευτούμε πάλι πόσα θα μας πάρουν... Αρκεί να μη βγουν οι εργαζόμενοι στους δρόμους.

Και, βέβαια, δεν είπε λέξη για το γεγονός ότι σύσσωμη η συμβιβασμένη ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος είναι απόλυτα σύμφωνη με την αποστολή όπλων στην Ουκρανία και υπέρ της συμμετοχής της Δανίας στα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Μάλιστα, πολλές Ομοσπονδίες έχουν επενδύσει τεράστια αποθεματικά από τα χρήματα των μελών τους στην πολεμική βιομηχανία.

Απλά επειδή οι εργαζόμενοι αντέδρασαν έντονα και μαζικά αυτήν τη φορά στην αφαίρεση της αργίας, έπρεπε να δείξουν ότι και αυτοί αντιδρούν, αφήνοντας όμως άθικτα «τα ιερά και τα όσια» της αστικής τάξης, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Οσο για το μέγεθος των «αμυντικών δαπανών», ήταν μάλιστα διατεθειμένοι να προτείνουν άλλο τρόπο για να εξασφαλιστεί το ποσό που θα προκύψει από την κατάργηση της αργίας, προκειμένου σε κάθε περίπτωση τα εξυπηρετηθούν τα ΝΑΤΟικά σχέδια.

Να αναφέρουμε ότι και η προηγούμενη «προοδευτική» κυβέρνηση της Δανίας, που έχαιρε της στήριξης των «κοκκινοπράσινων» οπορτουνιστών, εκμεταλλευόμενη την ανησυχία των λαϊκών στρωμάτων μπροστά στην κλιμάκωση του πολέμου, πήρε την πρωτοβουλία να κάνει δημοψήφισμα την 1η Ιούνη του 2022, για να αρθούν οι όποιες εξαιρέσεις συμμετοχής της Δανίας στην «Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας» της ΕΕ.

Αυτές δηλαδή που είχαν προκύψει μετά το ΟΧI του δανέζικου λαού το 1992 στο δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Και μάλιστα, σε μια περίοδο όπου και οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις της Σουηδίας (κι αυτές στηρίζονταν από το οπορτουνιστικό μόρφωμα «Αριστερό Κόμμα») και της Φινλανδίας (που στην κυβέρνηση μετείχε και η οπορτουνιστική «Αριστερή Συμμαχία Φινλανδίας»), σε αντίθεση με τις μέχρι τότε θέσεις τους, είχαν ανακοινώσει την έναρξη διαπραγματεύσεων για την ένταξη των χωρών τους στο ΝΑΤΟ.

Σημειώνουμε, επίσης, την πρόταση που έγινε στη Σουηδία από το ακροδεξιό ρατσιστικό κόμμα Σουηδοί Δημοκράτες, που στηρίζει τη σημερινή κυβέρνηση, «να καταργηθεί η αργία της Πρωτομαγιάς γιατί δεν είναι αργία όλου του λαού αλλά της αριστεράς και να αντικατασταθεί από τη μέρα της σουηδικής κληρονομιάς».

Να αξιοποιηθεί και εκλογικά η πείρα

Οι παραπάνω επικίνδυνες εξελίξεις προσφέρονται για συμπεράσματα σχετικά με τον ρόλο τόσο του εχθρικού για τον λαό αστικού κράτους, της ΕΕ και των κυβερνήσεων, όσο και της ίδιας της σοσιαλδημοκρατίας αλλά και των οπορτουνιστικών μορφωμάτων, που συστεγάζονται κάτω από τις ομπρέλες των καλούμενων «προοδευτικών κυβερνήσεων», με στόχο τη χειραγώγηση της εργατικής τάξης και την ενσωμάτωσή της στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από την αναβάθμιση της αστικής τάξης στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, ούτε από τις εξελίξεις αυτές, που επιδιώκουν οι εργάτες να δουλεύουν για την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ. Τα παραμύθια περί φιλολαϊκής διαχείρισης και κυβερνητικού προγράμματος που θα συμβιβάζει τάχα τα κέρδη των μονοπωλίων και τις ανάγκες του λαού, άρχισαν προ πολλού να ξεσκεπάζονται και στη Σκανδιναβία.

Ηδη καταγράφονται ελπιδοφόρες αντιδράσεις από πρωτοβάθμια σωματεία. Στη Βορειοδυτική Δανία, για παράδειγμα, το σωματείο οικοδόμων διοργάνωσε πρόσφατα εικονική κηδεία της σοσιαλδημοκρατίας σαν «εργατικού» κόμματος. Στις εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς πολλά πρωτοβάθμια σωματεία έχουν ανακοινώσει ότι δεν θα δεχτούν εκπροσώπους της σοσιαλδημοκρατίας να χαιρετίσουν, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία της Δανίας.

Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, προχωρά ένας συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων με ταξικό προσανατολισμό τόσο στη Δανία όσο και στη Σουηδία. Είναι σημαντικό ότι στις διαδηλώσεις ενάντια στην κατάργηση της αργίας για χάρη του ΝΑΤΟ, τα συγκεκριμένα σωματεία ανέδειξαν την εναντίωσή τους, τονίζοντας ότι μια τέτοια απόφαση θα αξιοποιηθεί για την κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ συμβάλλουν σε αυτήν την προσπάθεια για να δυναμώσει η πάλη ενάντια στην εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και για να μη στρατευτεί η εργατική τάξη στα επικίνδυνα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια.

Να, λοιπόν, ένας ακόμα λόγος γιατί χρειάζεται ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ και στην Ελλάδα και ανάμεσα στους Ελληνες μετανάστες στο εξωτερικό την επόμενη μέρα των εκλογών. Το ερώτημα γιατί ΚΚΕ στις ερχόμενες εκλογές απαντιέται, για άλλη μια φορά, και μέσα από την πείρα της Σκανδιναβίας.

Πάνος ΑΠΕΡΓΗΣ
Γραμματέας της ΤΕ Σκανδιναβίας του ΚΚΕ