Κοινός παρονομαστής

«Είμαστε σαν την ορχήστρα του Τιτανικού, που παίζει ενώ όλα βουλιάζουν», είναι τα χαρακτηριστικά λόγια ενός υγειονομικού στη Μαδρίτη. Λίγες βδομάδες μετά την Ιταλία, στην Ισπανία επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό. Και δεν είναι καθόλου σύμπτωση... Το σύστημα Υγείας δείχνει τη μεγάλη αδυναμία του να ανταποκριθεί σε μια έκτακτη κατάσταση, αλλά αυτό δεν προέκυψε από το πουθενά.

Οι περικοπές στις κρατικές δαπάνες, η συρρίκνωση υπηρεσιών και προσωπικού, η ιδιωτικοποίηση δομών, η αγοραπωλησία της υγειονομικής περίθαλψης, εξετάσεων, θεραπειών, φαρμάκων, ιατρικού εξοπλισμού, σε συνδυασμό με την «υποτίμηση» στην έναρξη των κρουσμάτων, η αντιμετώπιση συνολικά της Υγείας με με λογική «κόστους - οφέλους», είναι ο κοινός παρονομαστής στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά και παγκόσμια.

Το ισπανικό σύστημα Υγείας - και μαζί του ο ισπανικός λαός - αγωνίζεται να επιβιώσει, αλλά τα υπάρχοντα νοσοκομειακά κρεβάτια δεν επαρκούν. Στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, μόνο στην περιοχή γύρω από την πρωτεύουσα, υπήρχαν 340 σοβαρά ασθενείς την Τρίτη.

* * *

Ενδεικτικά, στο Νοσοκομείο «Principe de Asturias» στη Μαδρίτη έχουν δημιουργηθεί 45 «αυτοσχέδια» κρεβάτια έκτακτης ανάγκης στη βιβλιοθήκη και στο κέντρο κίνησης! Το νοσοκομείο έχει δεχτεί μέσα σε λίγες μέρες 200 ασθενείς με κορονοϊό, περίπου 30 νέοι ασθενείς προστίθενται καθημερινά, λένε νοσηλευτές. Ακριβώς απέναντι από το Νοσοκομείο «Γκρεγκόριο Μαρανιόν», τη βασική κλινική έκτακτης ανάγκης της πρωτεύουσας, σε ένα κλειστό ξενοδοχείο, θα νοσηλευτούν τα πιο ελαφριά περιστατικά. Απελπισμένοι διευθυντές νοσοκομείων αγοράζουν με δικά τους έξοδα προστατευτικά γυαλιά από κατάστημα με οικοδομικά υλικά...

Είναι απαραίτητο πλέον να αποφασίζεται ποιος μπορεί να σωθεί και ποιος όχι, λένε υγειονομικοί σε τηλεοπτικές τους δηλώσεις, παρομοιάζοντας όλο και πιο έντονα τις συνθήκες με «πόλεμο». Είναι όμως έτσι; Παρά την αναμφισβήτητη σοβαρότητα της κατάστασης με την πανδημία, όντως οι συνθήκες πολέμου είναι αναπόφευκτες;

* * *

Καταρχάς είναι ξεκάθαρο πως η οικονομία της αγοράς, η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής και ο ανταγωνισμός των επιχειρήσεων για τα κέρδη - όλα όσα «κινούν» τον κόσμο στον καπιταλισμό - είναι εντελώς ασύμβατα με τις λαϊκές ανάγκες, ακόμα και με την προστασία της ανθρώπινης ζωής.

Αντί όλες οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας να τεθούν εκ των προτέρων στην υπηρεσία αντιμετώπισης της επιδημίας, μόλις προχτές, Τρίτη, όταν πλέον το μαχαίρι έφτασε στο λαιμό, κλήθηκαν οι επιχειρήσεις που κατασκευάζουν ιατροφαρμακευτικό υλικό ή έχουν αποθέματα να το αναφέρουν στις αρχές! Στην Ανδαλουσία π.χ. κατασχέθηκαν 150.000 μάσκες.

Χαρακτηριστική είναι επίσης η καθυστέρηση στη διάγνωση των κρουσμάτων και στη λήψη μέτρων. Οι επικεφαλής των μεγάλων δημόσιων νοσοκομείων ήδη τη μέρα που διαγνώστηκε η πρώτη περίπτωση τοπικής μετάδοσης του κορονοϊού στην Ισπανία (26 Φλεβάρη) προειδοποιούσαν στα ΜΜΕ ότι «χρειάζονται περισσότερα τεστ και έπρεπε να γίνονται νωρίτερα» και ότι «το σύστημα Υγείας δεν έχει προετοιμαστεί για τη σοβαρή κατάσταση που έρχεται».

Διευθυντής σε μεγάλο νοσοκομείο της Ανδαλουσίας υπογραμμίζει: «Μέχρι πριν από μια βδομάδα δεν μπορούσαμε να κάνουμε διαγνωστικό τεστ (PCR) χωρίς να ζητήσουμε άδεια. Επιτρεπόταν να παραγγείλω PCR για τη γρίπη, αλλά όχι για τον κορονοϊό»! Αναλυτές αναφέρουν πως οι περικοπές και οι ιδιωτικοποιήσεις στην Υγεία, που έγιναν στο πλαίσιο της διαχείρισης της οικονομικής κρίσης, έχουν αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι τους και σήμερα οι κρατικές δαπάνες για την Υγεία δεν επαρκούν ούτε στο ελάχιστο.

* * *

Ειδικά στη Μαδρίτη, ο νέος κορονοϊός εξαπλώθηκε αρχικά απαρατήρητος στις δομές όπου συγκεντρώνονται ηλικιωμένοι. Οταν όλα τα κέντρα ημερήσιας φροντίδας και τα γηροκομεία έκλεισαν και οι ηλικιωμένοι απομονώθηκαν στα σπίτια, ήταν πολύ αργά.

Την Τρίτη, η εφημερίδα «El Mundo» ανέφερε ότι τουλάχιστον 20 φιλοξενούμενοι σε ιδιωτικό γηροκομείο είχαν πεθάνει και έχουν μολυνθεί μέχρι και 70 άτομα, συμπεριλαμβανομένου του νοσηλευτικού προσωπικού. Το γεγονός ότι ο ιός εξαπλώθηκε γρήγορα στους ηλικιωμένους αναφέρεται στην Ισπανία ως λόγος για το σχετικά υψηλό - σε σύγκριση με διεθνώς - ποσοστό θνησιμότητας, στο 3%.

Η ειρωνεία είναι ότι υπάρχουν στην Ισπανία εταιρείες βιοτεχνολογίας που παράγουν διαγνωστικά κιτ PCR, όπως π.χ. η «Certest», που παράγει κατόπιν αιτήματος 40.000 κιτ (κιβώτιο με αντιδραστήρια για διάφορες αναλύσεις) τη μέρα.

Οπως προκύπτει από ερώτημα της εφημερίδας «El Pais» στις 7 Μάρτη, σχεδόν όλη η παραγωγή εξήχθη σε 26 χώρες, είτε εξαιτίας καλύτερων τιμών είτε επειδή «η ισπανική αγορά δεν μπορεί να τα απορροφήσει». Από την άλλη, λείπουν άλλα απαραίτητα εξαρτήματα για την αντιμετώπιση της επιδημίας, που δεν παράγονται στην Ισπανία, όπως επιχρίσματα με τα οποία λαμβάνονται το δείγμα και το υγρό στο οποίο μεταφέρεται.

Ολα αυτά τα επιμέρους στοιχεία, στην Ισπανία, στην Ιταλία και παντού, αποτελούν μικρές ψηφίδες στη «μεγάλη εικόνα» ενός άγριου συστήματος, που σε «κανονικές» και έκτακτες συνθήκες συνθλίβει τις λαϊκές ανάγκες για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, βάζοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια, την υγεία, ακόμα και τη ζωή του λαού...

Ε. Μ