25/5/1943: Επεσαν για τη λευτεριά και τη λαοκρατία

 

ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΕΛΗΣ

Τρεις ακόμα κομμουνιστές νεκροί: αιμάτινη σπονδή στο βωμό της λευτεριάς. Τους εχτέλεσαν οι χιτλερικοί δολοφόνοι στις 10 Μάη το πρωί στο σκοπευτήριο της Καισαριανής.

Ο Κώστας Λαζαρίδης ήταν καπνεργάτης απ' την Κομοτηνή. Μέλος του ΚΚΕ από το 1920. Είχε 23 χρόνια αγώνων για το ψωμί και τη λευτεριά της εργατικής τάξης και του Ελληνικού λαού. Διετέλεσε γραμ. της ΚΟΕ. Μέλος της γραμματείας της Ενωτικής Γεν. Συν/διας. Είταν μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Στα 1926 είταν εξόριστος στην Αμουργό (...)

Ο Κώστας Λαζαρίδης το 1941

Ο Α. Μάστορας και ο Μ. Μέλης είταν ηλεκτροτεχνίτες στον Πειραιά. Μέλη του ΚΚΕ και οι δυό.

Τους τρεις ήρωες τους πιάσαν στον Πειραιά και τους σκότωσαν τα χιτλερικά χτήνη για τα γεγονότα της 5 του Μάρτη. Γιατί πάλευαν για το ψωμί του λαού και ενάντια στην πολ. Επιστράτευση.

Πέθαναν ηρωικά. Τελευταίο τουφέκισαν τον Λαζαρίδη. Στις επίμονες προτάσεις τους να του δώσουν 200 εκατομμύρια για να συνθηκολογήσει ο περήφανος κομμουνιστής απάντησε «πέστε στα χτήνη ότι οι κομμουνιστές δεν πουλιόνται μα πεθαίνουν για το Κόμμα τους και το λαό τους. Αν θέλουν οι γερμανοί να σωθούν πρέπει να πάνε με τον Τέλμαν».

Μαζί τους σκότωσαν άλλους τέσσερις εργάτες οπαδούς του ΚΚΕ.

Εργάτες του Πειραιά και όλης της Ελλάδας! Ελληνικέ Λαέ! Οι νεκροί μας ζητούν εκδίκηση! Ας μας ενώσει στις γραμμές του ΕΑΜ ένας πύρινος όρκος. Εκδίκηση για τους νεκρούς μας! Θάνατος στους φασίστες! Για τη λευτεριά και τη λαοκρατία!

* * *

Ο Κώστας Λαζαρίδης ήταν ένα από τα 28 μέλη των κεντρικών καθοδηγητικών οργάνων του ΚΚΕ (του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ, της Κεντρικής Επιτροπής και της Κεντρικής Επιτροπής Ελέγχου) που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα. Ο ίδιος και οι σύντροφοί του ήταν επτά από τους εκατοντάδες που εκτελέστηκαν στο «Θυσιαστήριο της Λευτεριάς», επτά από τους χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες που θυσιάστηκαν, έπεσαν για τη ζωή, με το κεφάλι ψηλά.

Ο Κώστας Λαζαρίδης γεννήθηκε στο χωριό Ασώματος Κομοτηνής το 1901. Σε ηλικία λίγο μεγαλύτερη από 10 ετών έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς του. Για ένα διάστημα εγκαταστάθηκε στη Βουλγαρία, όπου άκουσε για πρώτη φορά για την Οκτωβριανή Επανάσταση. Οταν επέστρεψε στην Κομοτηνή για να υπηρετήσει στον στρατό, οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ. Μετά τη θητεία του εργάστηκε ως καπνεργάτης. Πρωτοστάτησε στη συνδικαλιστική και κομματική οργάνωση των καπνεργατών και διώχθηκε για τη δράση του.

Στα χρόνια της 4ης Αυγούστου πιάστηκε και κλείστηκε στην Ακροναυπλία, όπου και έμεινε μέχρι τις 30 Ιούνη 1941. Τότε απελευθερώθηκαν 27 στελέχη του ΚΚΕ που είχαν σλαβομακεδονική καταγωγή. Επωφελήθηκαν από την προσπάθεια των Βουλγάρων κατακτητών να παραστήσουν τους «προστάτες» του λαού της Μακεδονίας και ζήτησαν να αποφυλακιστούν.

Ο Κώστας Λαζαρίδης βγαίνοντας πήγε στην Αθήνα, όπου πήρε μέρος στην 6η Ολομέλεια της ΚΕ τον Ιούλη του 1941 και προσλήφθηκε ως μέλος της ΚΕ. Τον επόμενο μήνα συμμετείχε στην ίδρυση του Εργατικού Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΕΑΜ), του οποίου ήταν ο πρώτος Γενικός Γραμματέας.

Συνέχισε με ενθουσιασμό τη δράση του, μέχρι τη σύλληψή του, και ενώ προετοίμαζε απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων της «Ηλεκτρικής» και των Τροχιοδρομικών.

Στάθηκε ακλόνητος στο γερμανικό στρατοδικείο και στην εκτέλεσή του.

• Βλ. περισσότερα:

ΚΕ του ΚΚΕ, «Δεν αναγνωρίζω κανένα νόμο σας. Ούτε το κράτος σας...», «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 2017, σελ. 125 - 128.