«Οι πορφυρογέννητοι»

Το νέο τους τραγούδι κυκλοφόρησαν οι Υπεραστικοί και ο Αντώνης Σιδερίδης, με τίτλο «Οι πορφυρογέννητοι». Πρόκειται για ένα επίκαιρο τραγούδι, που με καυστικό χιούμορ σχολιάζει τη στάση της αστικής τάξης απέναντι στον εργαζόμενο λαό, της τάξης εκείνης που την εποχή της μεγαλύτερης παρακμής της, παρασιτεί σε βάρος της εργατικής τάξης και προκειμένου να συντηρηθεί στη ζωή ολοένα και εντείνει την εκμετάλλευση.

Η μουσική και οι στίχοι, η φωνή, τα φωνητικά, και το ακορντεόν είναι των Υπεραστικών, η ενορχήστρωση είναι του Αντώνη Σιδερίδη, που παίζει και την κιθάρα και τον τζουρά. Κοντραμπάσο παίζει ο Κώστας Σταυρόπουλος, βιολί ο Χρήστος Δαλιάνης και κρουστά ο Βασίλης Βασιλάτος. Ηχοληψία - Μίξη έκανε ο Γιωργής Νταβαρίνος. Το εύστοχο και εξίσου καυστικό Artwork έκανε ο γελοιογράφος Πάνος Ζάχαρης και το Video editing ο Άρης Οικονόμου. Οι αναγνώστες μπορούν να ακούσουν το τραγούδι παρακάτω:

Οι στίχοι εύστοχα φωτίζουν το ταξικό μίσος αλλά και το φόβο που έχουν οι αστοί για την οργανωμένη πρωτοπορία της εργατικής τάξης, γι' αυτό και προσπαθούν με την κοροϊδία να αποπροσανατολίσουν και να θολώσουν τα νερά, όπως για παράδειγμα όταν μας λένε «πως το δεκάωρο είναι για να ρεμβάζουμε»:

Οι πορφυρογέννητοι

Μέσα στο άγριο χάραμα, θεέ μου, τι καψόνι,

σαν ο πορφυρογέννητος κοιτάζει απ' το μπαλκόνι,

το Μπάντεν-Μπάντεν δεν θωρεί μήτε και το Παρίσι,

το μαύρο τούτο ριζικό ποιός να το τραγουδήσει.

---------------------------- 

Δεν βλέπει Μέλανα Δρυμό και Βυρτεμβέργη-Βάδη,

την «Aston Martin» που ζητά, δεν βρίσκει στο σκοτάδι.

«Ωρέ, που ξύπνησα, mon Dieu, τι βάσανο με βρήκε»,

στο Κολωνάκι, κάθιδρος στο ρετιρέ του μπήκε.

----------------------------  

«Το πρώτο φως που δεν αργεί, την πλέμπα θα φωτίσει.

Τι κοιλιόδουλος λαός, έχω αγανακτήσει.

Κι αφού δεν έχουνε ψωμί, ας φάνε παντεσπάνι,

της Σοβιετίας η κακιά σκουριά εδώ δεν πιάνει.

Κι άμα το Μπάντεν-Μπάντεν «πάει», θα πάω στο Ντουμπάι.

Κι άμα το Μπάντεν-Μπάντεν «πάει», θα πάω στο Ντουμπάι.

Μα τον Σύνδεσμο των Βιομηχάνων.

Πού να σταθείς, φτωχή μου ελίτ, χωρίς να σε μολύνουν,

σαν κατσαρίδες, τρωκτικά τρέχουν και δεν σ' αφήνουν

στην Ικαριά να ξεχαστείς, στην Πάρνηθα να παίξεις,

μήτε και «Harrods» να χαρείς, τι άλλο να αντέξεις;

Μπατίρια, ανεπρόκοποι, μισθο-εξαρτημένοι,

τεμπέληδες, ξυπόλυτοι, φτωχοί αφιονισμένοι,

ιθαγενείς ζητάνε ΜΕΘ και μόνιμες προσλήψεις,

ακόμα και επίταξη, χωρίς να 'χουνε τύψεις.

Δώσ' τους τα καθρεφτάκια τους, Κυριάκο, να λουφάζουν.

Πες τους πως το δεκάωρο είναι για να ρεμβάζουν.

Τί τυραννία, τί μπελάς στα αστικά σαλόνια,

φέρουνε βάρος σαν φορούν οι άριστοι γαλόνια.

Κι άμα το Μπάντεν-Μπάντεν «πάει», θα πάω στο Ντουμπάι.

Κι άμα το Μπάντεν-Μπάντεν «πάει», θα πάω στο Ντουμπάι.

---------------------------- 

Άιντε, βρε Υπεραστικοί, για βάλτε ένα χεράκι,

τούτοι οι πορφυρογέννητοι ζητάνε τραγουδάκι.

Κι όσο ο λαός ανέχεται τ' αφ' υψηλού τους φρύδια,

να 'χει σκοπό να τραγουδά για πορφυρένια αρχίδια.