«Βάλε τώρα που γυρίζει»...

 Η επικουρική σύνταξη έχει χαρακτήρα συμπληρωματικό της κύριας σύνταξης. Σκοπός της είναι η ενίσχυση του εισοδήματος των ασφαλισμένων όταν επέλθει ο ασφαλιστικός κίνδυνος του γήρατος, της αναπηρίας ή του θανάτου (για τους επιζώντες συζύγους και τα τέκνα αυτών).

Η κυβέρνηση, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και σε συνέχεια όλων των ανατροπών στην Κοινωνική Ασφάλιση από τους νόμους των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται να ολοκληρώσει τη ληστεία των κόπων εκατομμυρίων εργαζομένων και να μετατρέψει σε ατομική υπόθεση την Ασφάλιση για τους νέους εργαζόμενους. Μετά τη 10ωρη δουλειά οι νέοι εργαζόμενοι μαθαίνουν ότι η Ασφάλιση είναι «ατομικό ρίσκο».

Η κυβέρνηση στοχεύει να ιδιωτικοποιήσει πλήρως την επικουρική ασφάλιση, να αποκόψει τις επικουρικές συντάξεις από το δημόσιο σύστημα και να τις παραδώσει στον τζόγο, με βάση τους νόμους της ελεύθερης αγοράς, βαφτίζοντάς το ως κάτι καινούργιο, θετικό και καινοτόμο.

Η επικουρική σύνταξη θα γίνει ατομική υπόθεση και ατομική ευθύνη, ανοίγοντας τον δρόμο στους επιχειρηματικούς ομίλους να βρουν τζάμπα χρήμα και τεράστιους πόρους, από το τζογάρισμα αυτών των εισφορών. Βέβαια τα κέρδη για τις εταιρείες που θα διαχειριστούν εισφορές 2,5 δισ. με αβέβαια και επισφαλή τα οφέλη για τους ασφαλισμένους.

Το δήθεν «νέο Ασφαλιστικό» της ΝΔ είναι παλιό και δοκιμασμένο. Το σύστημα των «τριών πυλώνων», η μετατροπή της ασφάλισης των γηρατειών σε «ατομική υπόθεση» είναι κάτι που το ζουν εκατομμύρια ανασφάλιστοι και ασφαλισμένοι στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες.

Κυβερνητικοί παράγοντες, «αριστεροί» και δεξιοί ψάλτες της κυβερνητικής πολιτικής έχουν πάρει αμπάριζα κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες για να διαφημίσουν τα καλά του τζογαρίσματος των εισφορών. Βάλε τώρα που γυρίζει. Λίγα βάζεις, πολλά παίρνεις. Επαναλαμβάνουν οι σύγχρονοι παπατζήδες, διαφημίζοντας το κεφαλαιοποιητικό σύστημα Ασφάλισης. Αποκρύπτουν ότι σε αυτό το σύστημα «ξέρεις τι θα δίνεις, άγνωστο τι θα πάρεις, αφού τα χρήματα τα διαχειρίζονται "επενδυτές" που τα επενδύουν, τα τζογάρουν στα χρηματιστήρια».

Αποτελεί πρόκληση να προβάλλεται ως «θετικό» και «καινοτόμο» το τζογάρισμα των εισφορών των εργαζομένων, που καθιστά «επισφαλή» τα ασφαλιστικά δικαιώματα και την ίδια τη σύνταξη, την οποία άλλωστε δεν την εγγυώνται οι ασφαλιστικές εταιρείες.

Απατώνται όταν νομίζουν ότι οι εργαζόμενοι είναι λωτοφάγοι και ξεχνάνε πώς τα προηγούμενα χρόνια μεγαθήρια της ιδιωτικής Ασφάλισης, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, κατέρρευσαν, οδηγώντας σε απόγνωση χιλιάδες εργαζόμενους.

'Όσο για τον «ατομικό ασφαλιστικό κουμπαρά» αυτός επιβεβαιώνει το γεγονός ότι πλέον η επικουρική σύνταξη, η προστασία των γηρατειών, παύει να είναι συλλογική υπόθεση, γίνεται απολύτως «ατομική». Η σύνταξη σταματά να είναι προστασία και μετατρέπεται σε «επένδυση», οι δε ασφαλισμένοι σε «επενδυτές»! Ως εκ τούτου, επειδή οι επενδύσεις πολλές φορές αποτυγχάνουν, οι μελλοντικοί συνταξιούχοι μπορεί να μετατραπούν σε «αποτυχημένους επενδυτές» και να βρεθούν στο δρόμο! Όσο για τους «αυστηρούς κανόνες» που επικαλούνται, αυτά ας τα πούνε στους χιλιάδες ασφαλισμένους σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, που αντί για σύνταξη έγιναν θύματα των διακυμάνσεων του χρηματιστηριακού δείκτη.

Οι νέοι εργαζόμενοι, που πρόσφατα με τον νόμο - έκτρωμα για τα Εργασιακά έμαθαν από την κυβέρνηση πως η «προστασία της εργασίας» σημαίνει 10ωρα, εντατικοποίηση και απλήρωτες ώρες δουλειάς, καλούνται τώρα να μάθουν πως η Ασφάλισή τους θα είναι «επένδυση» και «ατομικό ρίσκο», αλλά και ότι οι ίδιοι θα χαρακτηρίζονται «επενδυτές» που θα τζογάρουν σε χρηματιστηριακές λοταρίες τους κόπους της ζωής τους. Για τη συντριπτική πλειοψηφία των νέων εργαζομένων που δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας, με χαμηλούς μισθούς και βρίσκονται κατά χιλιάδες στην ανεργία και στα κακοπληρωμένα, ολιγόμηνα προγράμματα του ΟΑΕΔ, ο «ατομικός κουμπαράς» είναι χωρίς πάτο. Η αναλογική σύνταξη που συμπληρώνει την εθνική ισοδυναμεί κυριολεκτικά με ψίχουλα, ενώ οι παροχές Υγείας και Πρόνοιας θα είναι στο «ελάχιστο».

Καμία ανοχή στο προμελετημένο έγκλημα στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Ο κοινός αγώνας των εργαζομένων, συνταξιούχων, σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα, που θα έχει ως σημαία του τη διεκδίκηση δημόσιας υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης μπορεί και πρέπει να ανατρέψει αυτές τις «παπατζίδικες» πρακτικές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και να ακυρώσει τα σχέδια ολοκληρωτικής παράδοσης της Κοινωνικής Ασφάλισης στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

 *Της Κάλι Καρά