Στρατόπεδο - κέντρο εκπαίδευσης του στρατού των ΗΑΕ στον Αυλώνα!

 
Πυκνώνει το δίχτυ της επικίνδυνης για τον λαό εμπλοκής σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς

Η κυβέρνηση «τρέχει» στην πράξη την κλιμακούμενη εμπλοκή της χώρας σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς με πολλούς και διάφορους τρόπους!

Οι πληροφορίες που έχει ο «Ριζοσπάστης» αποκαλύπτουν ότι τον Ιούλη του 2020 δημοπρατήθηκε και έως τον Οκτώβρη του 2021 είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή στρατοπέδου/κέντρου εκπαίδευσης των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΑΕ, εντός των στρατιωτικών εγκαταστάσεων του ΚΕΤΘ στον Αυλώνα!

Η σύμβαση προβλέπει μίσθωση των εγκαταστάσεων για δέκα έτη καταρχάς, με δυνατότητα ανανέωσης. Το έργο κόστισε 13.630.000 ευρώ, που αφορούν σε οδοποιία, οικοδομικά, ηλεκτρομηχανολογικά, υδραυλικά, υδραυλικά υπό πίεση και βιομηχανικά ενεργειακά έργα. Το συγκρότημα έχει συνολική δομημένη επιφάνεια περίπου 15.000 τ.μ., εκτείνεται σε έκταση 90 στρεμμάτων, αποτελείται από 67 κτίρια (κοιτώνες, διοικητήριο, κλειστό γυμναστήριο, χώρος δραστηριοτήτων, ιατρείο, εστιατόριο, πλυντήριο, φυλάκια, χώροι αναψυχής, μηχανολογικοί χώροι, γραφεία) και δύναται να φιλοξενήσει 900 περίπου άτομα.

Το έργο φέρεται να υλοποιήθηκε στο πλαίσιο διακρατικής συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας - Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, προφανώς (;) προγενέστερης αυτής που ήρθε προς κύρωση στη Βουλή τον περασμένο Μάρτη.

Στο μεσοδιάστημα, το φθινόπωρο του 2020, υπογράφτηκαν η Κοινή Διακήρυξη Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης μεταξύ Ελλάδας και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και η Συμφωνία σχετικά με την κοινή συνεργασία στην Εξωτερική Πολιτική και Αμυνα, που έμπλεξε ακόμα βαθύτερα τη χώρα στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στον Περσικό και παραπέρα, με τον Ν. Δένδια να την παρουσιάζει ως «μεγάλη διπλωματική επιτυχία», αναπαράγοντας το αφήγημα της «προστασίας» που διάφορες τέτοιες κολιγιές παρέχουν τάχα στη χώρα, όταν αποδεδειγμένα κάνουν τον λαό «στόχο» των ανταγωνισμών.

Περηφανεύτηκε μάλιστα για την απαράδεκτη δέσμευση που ανέλαβε η κυβέρνηση ότι... θα πολεμήσει στο πλευρό των ΗΑΕ και των συμμάχων τους στην περιοχή, λέγοντας ότι «εμπεριέχεται στη Συμφωνία πρωτοποριακή ρήτρα αμυντικής συνδρομής. Η ρήτρα αυτή υπάρχει για πρώτη φορά σε διμερή συμφωνία, την οποία υπογράφει η χώρα μας μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου».

Επιβεβαιώνοντας πλήρως τη σύμπλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική της εμπλοκής στα ευρωατλαντικά σχέδια, ο τομεάρχης Εξωτερικών, Γ. Κατρούγκαλος, αναγνώρισε τη Συμφωνία αυτή ως μέρος σχεδιασμών που και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπηρέτησε με ζήλο, κάνοντας λόγο για αναβάθμιση της σχέσης της χώρας με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και για «θετική εξέλιξη», πλειοδοτώντας με την υπενθύμιση πως «εμείς είχαμε άλλωστε προτείνει την τριμερή συνεργασία με τα Αραβικά Εμιράτα και την Κύπρο, στο τελευταίο μου ταξίδι στη χώρα αυτή τον Ιούνιο 2019».

Λίγους μήνες μετά, τον περασμένο Μάρτη, ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα της εμπλοκής στα ευρωατλαντικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς στην περιοχή του Περσικού Κόλπου και πέραν αυτού, απέναντι στο Ιράν, στην Κίνα και άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα προστίθεται, με την κύρωση απ' τη Βουλή και τη θετική ψήφο της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και της Ελληνικής Λύσης, της Στρατιωτικής Συμφωνίας με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Πρόκειται για μια επικίνδυνη Συμφωνία, η οποία περιλαμβάνει ρήτρα αμοιβαιότητας στη συνδρομή αντιμετώπισης επίθεσης που θα δεχθεί κάποιο από τα συμβαλλόμενα μέρη και προκλητική παροχή του δικαιώματος η μία χώρα να στέλνει και να εγκαθιστά στρατεύματα στην επικράτεια της άλλης!

Η Συμφωνία μάλιστα έχει συνταγματική ισχύ αφού ψηφίστηκε σύμφωνα με το απαράδεκτο άρθρο 27 του Συντάγματος, το οποίο προβλέπει ότι μπορεί στην ελληνική επικράτεια να παραμείνει ή να γίνει διέλευση ξένης στρατιωτικής δύναμης, αρκεί κάτι τέτοιο να ψηφιστεί από την Ολομέλεια της Βουλής με απόλυτη πλειοψηφία, δηλαδή με το 50% συν 1 των βουλευτών. Αρθρο που διαφύλαξαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ κατά την τελευταία συνταγματική αναθεώρηση, απορρίπτοντας την πρόταση του ΚΚΕ για την κατάργησή του.

Τα αστικά κόμματα εν χορώ επιβεβαίωσαν τον ρόλο που ο Αμερικανός πρέσβης απέδωσε στη χώρα, ως του «μεντεσέ» στα επικίνδυνα ευρωατλαντικά σχέδια, καθώς η Ελλάδα με αυτήν τη Συμφωνία μετατράπηκε σε κρίκο μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ, από τη μια, και μιας χώρας του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου, από την άλλη, χάριν της προσπάθειας αναβάθμισης του γεωστρατηγικού ρόλου της εγχώριας αστικής τάξης. Για να μην υπάρχει αμφιβολία ποιον πραγματικά υπηρετούν τέτοιες Συμφωνίες ο Ν. Δένδιας κυνικά παραδέχτηκε στη Βουλή: «Εχουμε υποχρέωση (...) να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας. Και μπορούμε να το κάνουμε (...) προασπίζοντας τις αρχές μας, τα συμφέροντά μας και την οικονομική μας παρουσία, τις εξαγωγές μας, τις επενδύσεις», χαιρετίζοντας ως «μεγάλο επίτευγμα» ότι «Συμφωνίες όπως η σημερινή ψηφίζονται με ευρύτατη πλειοψηφία», που δείχνει πως «μπορούμε να βλέπουμε τις προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος μαζί», ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί δηλαδή. Ενώ θιγμένος ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Τσίπρας, που η ΝΔ τους πήρε «την μπουκιά απ' το στόμα», δήλωσε απερίφραστα ότι «έχει επιλέξει να τρώει από τα έτοιμα, από τις συνεργασίες που χτίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια, μια τέτοια συνεργασία αφορά και τη Συμφωνία που συζητάμε σήμερα με τα Εμιράτα».

Ποια είναι τα ΗΑΕ;

Κι αν κάποιος σκεφτεί ότι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι μια φιλήσυχη, μακρινή, νωχελική χώρα, πέφτει έξω. Μιλάμε για μια πετρελαιομοναρχία, όπου δεν υπάρχουν πολιτικά κόμματα, δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι έχουν μόλις 6.689 άτομα (!) διορισμένα από τους κυβερνήτες των 7 εμιράτων.

Τις τελευταίες 3 δεκαετίες έχουν συμμετάσχει σχεδόν σε όλες τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της Δύσης: Στους πολέμους του Κόλπου, στο Αφγανιστάν, στη Σομαλία, στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, στη Λιβύη, στη μετέπειτα «διεθνή εκστρατεία κατά του "Ισλαμικού Κράτους"», στον πόλεμο της Σαουδικής Αραβίας και των συμμάχων της στην Υεμένη που έχει οδηγήσει σε τραγωδία τον πολύπαθο λαό της, από όπου αποσύρθηκαν το 2019, στην επέμβαση υπέρ της σουνιτικής μοναρχίας στο Μπαχρέιν το 2011 κ.ο.κ.

Τελευταία, στο πλαίσιο των ανταγωνισμών που μαίνονται στην ευρύτερη περιοχή, επιδεικνύουν μια εξαιρετικά δραστήρια στάση, διευρύνοντας κολιγιές σε μια προσπάθεια να κερδίσουν τα περισσότερα οφέλη από περισσότερους «παίκτες». Επισημοποίησαν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ, υπογράφοντας τον Σεπτέμβρη του 2020 τη «συμφωνία του Αβραάμ» για ομαλοποίηση σχέσεων, αναθέρμαναν τις σχέσεις με την Τουρκία, ενισχύουν τις σχέσεις με την Κίνα κ.ά.

"Ρ"