Σκέψεις με αφορμή πρόσφατα τραγικά περιστατικά σε δημόσια νοσοκομεία

 «Πριν λίγες μέρες παρακολουθήσαμε την τραγική κατάληξη που είχε η επίσκεψη ενός ασθενούς στην Πάτρα σε μη εφημερεύον νοσοκομείο, ο οποίος αντιμετώπιζε οξύ πρόβλημα που του στοίχισε τη ζωή του καθ’ οδόν προς το εφημερεύον νοσοκομείο.

Αντίστοιχο περιστατικό είχαμε πριν λίγο καιρό σε νοσοκομείο της Αττικής, με ένα 19χρονο παιδί να χάνει τη ζωή του.

Πριν ένα χρόνο περίπου σε νοσοκομείο του Λεκανοπεδίου που είχε μετατραπεί σε νοσοκομείο αποκλειστικά για Covid ασθενής κατέρρευσε στην πύλη χωρίς καν να προλάβει να φτάσει ο γιατρός ο οποίος εκλήθη και έσπευσε αλλά ήταν αργά. Δυστυχώς ανακαλώντας την εμπειρία και τις πληροφορίες από συναδέλφους αυτά τα περιστατικά δεν είναι μεμονωμένα.

Σαν πολλά δεν μαζεύτηκαν;

Οι διάφορες ΕΔΕ που πραγματοποιούνται, όσο αναγκαίες κι αν είναι και ανεξαρτήτως πού θα επιρρίψουν ευθύνες, γιατί υπάρχουν και τέτοιες, αφήνουν έξω από το κάδρο των ευθυνών τον πρώτο και μεγαλύτερο ένοχο που ευθύνεται για αυτά τα τραγικά γεγονότα και που δεν είναι άλλος από την πολιτική και τις εγκληματικές αποφάσεις όλων των αστικών κυβερνήσεων (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και λοιπών) που έχουν σχεδιάσει και υλοποίησαν την πολιτική της εμπορευματοποίησης στην Υγεία, που οδηγεί στην υποχρηματοδότηση, στην υποστελέχωση και στο σμπαράλιασμα του δημόσιου συστήματος Υγείας. Πάνω σε αυτό το έδαφος διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις να γίνονται λάθη, να εκφράζονται αντικοινωνικές συμπεριφορές, με μοιραία σε ορισμένες περιπτώσεις κατάληξη για την υγεία των ασθενών.

Για αυτό και η αναγκαία διερεύνηση των ατομικών ευθυνών για κάθε περιστατικό ξεχωριστά δεν πρέπει να καλύψει το γεγονός ότι τα νοσοκομεία μας θα εξακολουθούν να λειτουργούν σε ακραίες συνθήκες. Ότι σε ολόκληρες πόλεις δεν υπάρχει ούτε μία δημόσια δομή Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας 24ωρης λειτουργίας ώστε να αντιμετωπίσει τις αυξημένες ανάγκες του πληθυσμού.

Αντικειμενικά αναδεικνύεται μια τραγική κατάσταση και με αφορμή αυτά τα γεγονότα και τις παραπάνω διαπιστώσεις γεννιούνται μερικές απορίες:

Ας αναλογιστεί κανείς τι θα γίνει αν προχωρήσει το σχέδιο της κυβέρνησης, δηλαδή το "νέο ΕΣΥ", με συγχωνεύσεις και κλείσιμο νοσοκομείων. Τι φρικτά αποτελέσματα θα έχουν, αν γίνουν πράξη, οι απαράδεκτες δηλώσεις του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης ότι “είναι αδιανόητο σήμερα να έχουμε -και δυστυχώς αυτό συμβαίνει σε πολλές περιοχές της χώρας- δύο νοσοκομεία σε απόσταση 20, 30 χιλιομέτρων και τα δύο νοσοκομεία να αποδεικνύεται τελικά ότι είναι προβληματικά. Και κάποια στιγμή θα πρέπει να ξεπεράσουμε αυτούς τους τοπικισμούς και αυτές τις αναχρονιστικές αντιλήψεις”. Γιατί για παράδειγμα στην Πάτρα, η εφαρμογή αυτής της απόφασης θα σημαίνει ότι το οσοκομείο του Αγίου Ανδρέα και το Καραμανδάνειο θα κλείσουν και θα μείνει μόνο το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου. Αυτή η προοπτική είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες ολόκληρων περιοχών σε υπηρεσίες Υγείας ή θα σημάνει περαιτέρω υποβάθμιση του συστήματος Υγείας και επιδείνωση των όρων ζωής του λαού;

Συμφέρει λοιπόν ή όχι το λαό η πρόταση του ΚΚΕ για ανεπτυγμένη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας με επίκεντρο το Κέντρο Υγείας, με αποκεντρωμένα ιατρεία και κινητές μονάδες που συνδέονται με αυτό και το οποίο θα είναι πλήρως στελεχωμένο με όλες τις βασικές ειδικότητες γιατρών αλλά οδοντιάτρων, νοσηλευτών, μαιών, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, επισκεπτών Υγείας, φυσικοθεραπευτών και άλλων υγειονομικών;

Ας αναλογιστεί κανείς τι θα γίνεται αν συνεχιστεί το άθλιο εφημεριακό καθεστώς της χώρας, που ξεζουμίζει υγειονομικούς και δεν έχει καν δυνατότητες να προσφέρει, έστω και στο επίπεδο των πρώτων βοηθειών αφού παρουσιάζει τεράστιες ελλείψεις, πολλές φορές κρίσιμες ή λειτουργεί με μπαλώματα; Για παράδειγμα στο Νοσοκομείο του Πύργου της Ηλείας για διάστημα πάνω από έτος η Παθολογική Κλινική δεν διαθέτει κανένα γιατρό. Κάθε μέρα εφημερεύει ένας διαφορετικός παθολόγος από άλλο νοσοκομείο (από Πάτρα, Αίγιο, Τρίπολη κ.ο.κ.). Ή, ακόμα, τι μπορεί να προσφέρει σε ένα παιδί που θα πάθει κάτι επείγον το Νοσοκομείο Ικαρίας όταν στο νησί ολόκληρο δεν υπάρχει σε καμία δημόσια δομή παιδίατρος; Ή ακόμα χειρότερα το Καραμανδάνειο της Πάτρας που έχει ξεμείνει από αναισθησιολόγους και ανά πάσα στιγμή μπορεί να μην είναι σε θέση να διασωληνώσει ένα παιδί που θα χρειαστεί υποστήριξη της αναπνοής ακόμα και όταν εφημερεύει;

Ας σκεφτεί πολύ περισσότερο τι μπορεί να προσφέρει ένα νοσοκομείο που δεν εφημερεύει, ένα νοσοκομείο με άδειο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών δηλαδή. Με λιγοστούς, ως επί το πλείστον ειδικευόμενους, γιατρούς σε ενεργή εφημερία που τρέχουν για να μαζέψουν την κατάσταση στις κλινικές όπου νοσηλεύονται πολλοί ασθενείς και αρκετοί εξ αυτών σε βαριά κατάσταση. Στα ΜΜΕ αναφέρθηκε ότι εφημέρευαν 70 γιατροί το μοιραίο βράδυ στο Νοσοκομείο του Αγ. Ανδρέα. Το νούμερο μοιάζει επαρκές για να ειδοποιηθεί κάποιος να δει τον άνθρωπο που έφτασε στην πόρτα του νοσοκομείου, πουθενά δεν αναφέρθηκε πόσοι πραγματικά γιατροί χρειάζονταν για την ασφαλή λειτουργία του. Προφανώς προσμετρούν και τους γιατρούς σε εφημερία ετοιμότητας, δηλαδή από το σπίτι ή αυτούς που έχουν στην ευθύνη τους αρρώστους της κλινικής τους.

Συμφέρει ή όχι τον λαό η πρόταση του ΚΚΕ στην οποία τα κριτήρια ανάπτυξης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας είναι η πλήρης και απολύτως δωρεάν κάλυψη όλων των αναγκών σε υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (πρόληψη, θεραπεία, αποκατάσταση) όλο το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο, η έγκαιρη παροχή υπηρεσιών (γι’ αυτό πρέπει να είναι κοντά στον τόπο κατοικίας, εργασίας και σπουδών) παίρνοντας υπόψιν τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε περιοχής, αν είναι βιομηχανική, αγροτική, τουριστική, ορεινή και τα 200 περίπου κατοικημένα νησιά της χώρας;

Ταιριάζει στο 2022 και τον πλούτο που παράγεται η κατάσταση με το υποστελεχωμένο ΕΚΑΒ με τα λιγοστά ασθενοφόρα (που να μπορούν να κυκλοφορήσουν) να φορτώνονται ασθενείς στις καρότσες αγροτικών αφού δεν υπάρχει άλλος τρόπος μεταφοράς; Γιατί αυτά είδαμε στην Ικαρία και παλαιότερα στην Εύβοια. Τα Κέντρα Υγείας που ακόμα και σήμερα δεν διαθέτουν βασικές ειδικότητες; Γιατί αυτά βιώνουν οι κάτοικοι όλων των γειτονιών και περιοχών που παίρνουν τηλέφωνο στο 1535 και τους κλείνουν ραντεβού για τον Οκτώβριο και αυτό αν είναι τυχεροί. Και άλλα πολλά.

Η αλήθεια που υπάρχει πίσω από κάθε τραγικό γεγονός σαν αυτά που είδαμε τις τελευταίες ημέρες αφορά τα ακραία αποτελέσματα πτυχών της λειτουργίας του εμπορευματοποιημένου δημόσιου συστήματος Υγείας. Η προάσπιση της υγείας του λαού και η ταυτόχρονη ενίσχυση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων είναι έννοιες ασύμβατες. Κέρδη για το κεφάλαιο σημαίνει πως η υγεία του λαού είναι κόστος που πρέπει να μειώνεται, σημαίνει υποστελέχωση και περαιτέρω εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας, σημαίνει αυξημένες έμμεσες ή άμεσες πληρωμές για το λαό.

Όλες οι αστικές κυβερνήσεις, με όποια σύνθεση, περπάτησαν και εφάρμοσαν τον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο. Ήρθε η ώρα να πάμε αλλιώς. Η πρόταση του ΚΚΕ και στο ζήτημα της Υγείας είναι ρεαλιστική, σύγχρονη και η μόνη που απαντά στις σύγχρονες ανάγκες του λαού».

  Του Γιάννη Γαλανόπουλου, μέλους της ΕΓ της ΟΕΝΓΕ, μέλους της ΚΟΒ Δυτικών Νοσοκομείων του ΚΚΕ