Μηδέν από μηδέν μηδέν για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2023

Από τη μία ψυχρολουσία στην άλλη βρίσκονται καθημερινά τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων από τις επαναλαμβανόμενες τοποθετήσεις του πρωθυπουργού, Κυρ. Μητσοτάκη. Στην προσπάθειά του να προσεγγίσει τα στελέχη και να ανατρέψει τη βεβαιότητα που έχουν πλέον για την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση για τα ίδια τα στελέχη και τις οικογένειές τους, πέφτει από το ένα ατόπημα στο άλλο.

Είχαμε τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, όπου ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στους Εθελοντές Μακράς «Διαρκείας» αντί του όρου «Θητείας» (ΕΜΘ), δημιουργώντας την έντονη αγανάκτηση των ΕΜΘ. Ηρθε η τελετή ονοματοδοσίας και ένταξης στο Πολεμικό Ναυτικό του νεότευκτου Ταχέος Περιπολικού Κατευθυνόμενων Βλημάτων (ΤΠΚ) «ΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΒΛΑΧΑΚΟΣ», κατά την οποία ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και πάλι στους ΕΜΘ ονοματίζοντάς τους «Διαρκείας», σαν να αναφερόταν σε γάλα διαρκείας. Φούντωσε η αγανάκτηση. Εγινε οργή.

Στον φετινό εορτασμό της μέρας των Ενόπλων Δυνάμεων, την 21η Νοέμβρη 2022, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και πάλι στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων με τη φράση: «Η πατρίδα μας υποδέχεται, φέτος, τη γιορτή των ενστόλων της ισχυρότερη από ποτέ». Πολλάκις οι στρατιωτικοί έχουν εκφράσει την άποψη ότι ο όρος «ένστολος» αναφέρεται σε οποιονδήποτε εργαζόμενο τυγχάνει να φοράει στολή. Η εθιμική επίκληση του όρου «ένστολος» πρέπει να τελειώνει. Η αναφορά στους «εν στολή» εργαζόμενους στις Ενοπλες Δυνάμεις θα πρέπει να γίνεται με τον πραγματικό τους όρο. «Στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων». «Στρατιωτικοί» κ.λπ. Αλλωστε, η μέρα εορτασμού των Ενόπλων Δυνάμεων δεν αναφέρεται μόνο στους «εν στολή» εργαζόμενους, αλλά σε όλους τους εργαζόμενους που εργάζονται στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Εργαζόμενοι είναι και οι πολιτικοί υπάλληλοι. Αυτούς άραγε δεν τους τίμησε ο πρωθυπουργός της χώρας;

Πλέον οι στρατιωτικοί δεν τσιμπάνε. Δεν παρασύρονται από τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα. Εχουν αντιληφθεί πλήρως την απαξίωση που διαχρονικά δείχνουν οι κυβερνήσεις γι' αυτούς. Χτυπήματα στην πλάτη κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας και λίγο πριν από τις εκλογές να τους θυμούνται με όμορφα λόγια, υποσχέσεις και δημιουργία ελπίδας και εντυπώσεων, αλλά δυστυχώς μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους, αφού την επόμενη μέρα επανέρχονται τα όμορφα λόγια.

Αποκορύφωμα της απαξίωσης που δείχνει η κυβέρνηση προς τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων είναι η κατάθεση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2023 και τα ψίχουλα που φαίνεται να διαθέτει ο αστικός κρατικός κουμπαράς για τα στελέχη αυτά. Δεν θα μπορούσε βέβαια να διαθέσει και περισσότερα, αφού τα αντιμετωπίζει όπως αντιμετωπίζει όλους τους εργαζόμενους στη χώρα. Μόνιμη αφαίμαξη των εισοδημάτων τους για να διατηρείται ευχαριστημένο το κεφάλαιο. Μην τυχόν και βρεθεί κυβέρνηση να συγκρουστεί με το κεφάλαιο. Μην τυχόν και γυρίσει ο ντουνιάς.

Στον κρατικό προϋπολογισμό για το 2023, λοιπόν, φαίνεται να υπάρχει μια αύξηση στον κωδικό για τις παροχές προς εργαζόμενους στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας κατά εκατό εκατομμύρια (100.000.000) ευρώ περίπου, σε σχέση με τη φετινή χρονιά (2022). Με τη δημοσιοποίηση του προϋπολογισμού άναψαν οι συζητήσεις στα στρατόπεδα και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Πήρανε χαρτί και μολύβι. Γράφανε και σβήνανε, αλλά τα κουκιά δεν έβγαιναν. Μιλάνε πλέον ανοιχτά για κοροϊδία της κυβέρνησης. Οι υποσχέσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Εθνικής Αμυνας ότι έρχονται αυξήσεις στους μισθούς τους, ότι τακτοποιούνται οι όποιες εκκρεμότητες και στρεβλώσεις που δημιούργησε η προηγούμενη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έγιναν γράμμα άνευ περιεχομένου.

Εδώ και πέντε (5) χρόνια, αν και υπάρχει νόμος που αποζημιώνει τη νυχτερινή εργασία των στρατιωτικών, με το ευτελές ποσό των 2,77 ευρώ μεικτά την ώρα, κανένας και καμία στρατιωτικός δεν έχει λάβει ούτε ένα λεπτό του ευρώ μέχρι και σήμερα. Αν ένας μέσος όρος της πραγματικής νυχτερινής εργασίας των στρατιωτικών είναι τα πενήντα εκατομμύρια (50.000.000) ευρώ ετησίως, για τα έξι (6) χρόνια που πρέπει να αποζημιωθεί το προσωπικό δεν φτάνουν ούτε τα τριακόσια εκατομμύρια (300.000.000) ευρώ. Δηλαδή τα τριπλάσια από αυτά που προϋπολογίστηκαν για το έτος 2023.

Τα στελέχη που υπηρετούν σε πολεμικά πλοία, ακούγοντας την εξαγγελία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ για αύξηση των πλεύσιμων του Στόλου, έτρεξαν και αγόρασαν κουμπαράδες. Ελπίζοντας στον κρατικό προϋπολογισμό ανέμεναν την καταβολή των χρημάτων. Εξήγγειλε αύξηση, αλλά δεν ανέφερε ποσά. Η γνωστή τακτική δηλαδή της σταγόνας. Κι όμως. Οι στρατιωτικοί που υπηρετούν στα πολεμικά πλοία για ακόμη μία φορά επαληθεύονται. Ανθρακες φαίνεται να είναι ο θησαυρός, αφού από τα επιπλέον εκατό εκατομμύρια (100.000.000) δεν θα μείνει σεβαστό ποσό για να τους δοθεί ως αύξηση στα πλεύσιμά τους. Θα τους δοθεί; Μα βεβαίως θα τους δοθεί. Αφού εξαγγέλθηκε, δεν μπορεί να κάνει πίσω ο πρωθυπουργός. Εστω και ένα λεπτό του ευρώ να δώσει παραπάνω, για αύξηση θα το πλασάρει.

Οσον αφορά τους Εθελοντές Μακράς Θητείας και την καταβολή του πραγματικού ύψους του μισθού που αναλογεί στον βαθμό του Ανθυπολοχαγού (και αντιστοίχων) θα λάβουν (εάν λάβουν) προφανώς ένα μικρό κομμάτι από την «πίτα», γιατί κι αυτό εξαγγέλθηκε. Εξαγγέλθηκε το αυτονόητο δηλαδή. Από το 2019, χρονιά που ονομάστηκαν Ανθυπολοχαγοί (και αντίστοιχοι), χρονιά αυτής της κυβέρνησης, οι ΕΜΘ συνέχισαν μέχρι και σήμερα να πληρώνονται ως Ανθυπασπιστές, γιατί η κυβέρνηση δεν είχε την τόλμη να βάλει το χέρι στην τσέπη και να τους αποζημιώσει με τον μισθό που προβλέπεται για τον βαθμό τους. Το αλισβερίσι του υπουργείου Οικονομικών με το υπουργείο Εθνικής Αμυνας για το πόσα πρέπει να πάρουν οι Ανθυπολοχαγοί (και αντίστοιχοι) ΕΜΘ πέρασε στα ίδια τα στελέχη που είδαν την κυβέρνηση να τους κοροϊδεύει μέσα στα μάτια τους. Τα αυτονόητα έγιναν προσδοκίες. Οι προσδοκίες έγιναν αγανάκτηση και πίκρα. Τώρα είναι αργά για δάκρυα. Οι ΕΜΘ έχουν καταλάβει τι παίζεται πίσω από την πλάτη τους.

Οι Οπλίτες Βραχείας Ανακατάταξης (ΟΒΑ) είδαν τα όνειρά τους να γκρεμίζονται. Η κυβέρνηση, προκειμένου να προσεγγίσει άνεργους νέους, προέβαλλε μέσω διαφημίσεων μια πορεία στο Στράτευμα που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Οι ΟΒΑ προσελήφθησαν και θα προσληφθούν (όπως εξήγγειλε η κυβέρνηση) προκειμένου να στελεχώσουν κρίσιμες Μονάδες στην παραμεθόριο, στα νησιά του Αιγαίου, στα πολεμικά πλοία και στις Πτέρυγες Μάχης. Η κυβέρνηση όμως δεν τους είπε την αλήθεια. Δεν τους είπε ότι δεν πρόκειται να τους καταβάλει το επίδομα που προβλέπεται για όσους δημόσιους υπαλλήλους και στρατιωτικούς υπηρετούν σε παραμεθόριες ή προβληματικές περιοχές. Δεν τους καταβάλλει το επίδομα των εκατό (100) ευρώ που παίρνουν όλες και όλοι οι στρατιωτικοί που υπηρετούν σε τέτοιες περιοχές. Κοροϊδία στην κοροϊδία. Θα μείνει τίποτα άραγε από την «πίτα» των εκατό εκατομμυρίων (100.000.000) του νέου αστικού προϋπολογισμού για τους ΟΒΑ; Θα περιμένουμε, Αλέκο.

Ολα τα παραπάνω δεν είναι προβλήματα που «γεννήθηκαν» σήμερα. Είναι προβλήματα που τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και τα μέλη των οικογενειών τους βίωναν και στις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Είναι προβλήματα που τη λύση τους διεκδίκησαν και τότε, χωρίς όμως ποτέ να δικαιωθούν. Ας μην τους εξαπατά λοιπόν σήμερα η δήθεν υποστήριξη αυτών των κομμάτων στα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Διαθέτουν πλέον την πείρα για να αντιληφθούν ότι οι υποσχέσεις που τους δίνουν στα μεγάλα οβάλ κομματικά γραφεία είναι παραπλανητικές και παραπέμπουν ξεκάθαρα σε «τζάμπα» προεκλογικές υποσχέσεις.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας έχει αποδείξει διαχρονικά ότι στέκεται δίπλα στα προβλήματα των στρατιωτικών. Αγωνίζεται πολυεπίπεδα για τη λύση τους. Οι στρατιωτικοί έχουν δικαιώματα. Οι αστικές κυβερνήσεις διαχρονικά έχουν περάσει το μήνυμα ότι οι στρατιωτικοί έχουν μόνο υποχρεώσεις και όχι δικαιώματα. Οι μαχητικές συνδικαλιστικές τους ενώσεις, όπως κάθε συνδικαλιστική οργάνωση που μάχεται και διεκδικεί στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ανέκαθεν δεν άρεσαν στην αστική τάξη και στις κυβερνήσεις της. Οι στρατιωτικοί, μέσω των συνδικαλιστικών τους οργάνων, διεκδικούν μαχητικά, αναζητούν λύσεις. Το ΚΚΕ βρίσκεται δίπλα στα μαχητικά συνδικαλιστικά σωματεία. Οι στρατιωτικοί έχουν πλέον καταλάβει ότι τίποτα δεν τους χαρίζεται χωρίς αγώνες και διεκδικήσεις.

Ενας αξιωματικός