Εκείνοι
που μέχρι πριν από λίγες μέρες παρουσίαζαν ως επιτυχία της ελληνικής
εξωτερικής πολιτικής τη «διπλωματική απομόνωση» της Τουρκίας και την
ενεργοποίηση του αμερικανοΝΑΤΟικού παράγοντα για το ζήτημα των θαλάσσιων
ζωνών, είναι οι ίδιοι που σήμερα, ιδιαίτερα μετά τη συνάντηση Τραμπ -
Μητσοτάκη, κλαψουρίζουν επειδή η Τουρκία αναγνωρίζεται ως βασικός
«παίκτης» και της αποδίδεται κεντρικός ρόλος στα παζάρια με επίκεντρο τη
Λιβύη.