Την τζίφρα της σε συμβάσεις 7ήμερης και 9ήμερης συνεχόμενης εργασίας επιχειρεί να «κουκουλώσει» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
«Μια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, αν περιέχει δυσμενέστερο όρο από αυτά που ισχύουν στο νόμο, δεν μπορεί να παρακάμψει τον νόμο», αν επιβληθεί ο δυσμενέστερος όρος «θα είναι παράνομο. Γι' αυτό πηγαίνει το ΣΕΠΕ και επιβάλλει ποινές όποτε αυτό παραβιάζεται».
Με αυτήν την απάντηση θαρρεί πως... ξεμπερδεύει η υπουργός Εργασίας και εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Εφη Αχτσιόγλου, σε όσους «έχουν το θράσος» να της υπενθυμίζουν ότι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έχουν υπογραφεί από εργοδότες και εργατοπατέρες απαράδεκτες ΣΣΕ που εφαρμόζουν 7 και 9 μέρες συνεχόμενης εργασίας, οι οποίες μάλιστα έχουν τη δική της υπογραφή.
Μάλιστα, με ύφος χιλίων καρδιναλίων μας διδάσκει γεμάτη ειρωνεία: «Πρέπει να διαβάζετε όλες τις γραμμούλες, συμβουλευτείτε και κανέναν εργατολόγο»!
Πάνω στο αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο σε Ελλάδα και ΕΕ...
- Παρατήρηση πρώτη:
Τρανταχτή απόδειξη αποτελεί η τοποθέτηση του υπουργείου της για το σχέδιο της ΣΣΕ στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η οποία υπογράφτηκε στις 15/11/2018 και προβλέπει 7, ακόμα και 9 μέρες συνεχόμενης εργασίας.
Σε σύσκεψη συμφιλίωσης που είχε πραγματοποιηθεί στο υπουργείο Εργασίας στις 8/3/2018, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο Ανδ. Νεφελούδης, γγ του υπουργείου Εργασίας, με υπουργό την Εφη Αχτσιόγλου, είχε τοποθετηθεί ως εξής ως προς την παρατήρηση της Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ) ότι «τίθεται ζήτημα παραβίασης του νόμιμου χρόνου απασχόλησης, των ημερών ανάπαυσης, όπως προβλέπεται με διάταξη αναγκαστικού δικαίου της εργατικής νομοθεσίας»: «Για το συγκεκριμένο θέμα δεν παρατηρείται καμιά παραβίαση της νομοθεσίας καθόσον τίθενται σε εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 2 του ΠΔ 88/99».
Τι λέει το εν λόγω Προεδρικό Διάταγμα; Το ΠΔ 88/99 με τον τίτλο «Ελάχιστες προδιαγραφές για την οργάνωση του χρόνου εργασίας σε συμμόρφωση με την Οδηγία 93/104/ΕΚ» αποτελεί προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας σε Οδηγία της ΕΕ και ορίζει καταρχάς πως ο εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας είναι μέχρι και 6 μέρες. Ωστόσο, στο άρθρο 14 ορίζονται «παρεκκλίσεις», μεταξύ άλλων και για τον εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας, δηλαδή για περισσότερες από έξι μέρες εργασίας.
Συγκεκριμένα, το ΠΔ προβλέπει τα εξής: «Επιτρέπονται επίσης παρεκκλίσεις, με την επιφύλαξη της ισχύουσας νομοθεσίας, με συλλογικές συμβάσεις μεταξύ των πλέον αντιπροσωπευτικών συνδικαλιστικών οργανώσεων εργοδοτών και εργαζομένων ή μεταξύ εργοδοτών και των πλέον αντιπροσωπευτικών συνδικαλιστικών οργανώσεων εργαζομένων ή συμφωνίες μεταξύ εργοδοτών και εκπροσώπων εργαζομένων στα εργασιακά συμβούλια, υπό τον όρο ότι στους οικείους εργαζόμενους χορηγούνται ισοδύναμες περίοδοι αντισταθμιστικής ανάπαυσης ή ότι, σε εξαιρετικές περιπτώσεις όπου είναι αντικειμενικώς αδύνατη η χορήγηση ισοδύναμων περιόδων αντισταθμιστικής ανάπαυσης, παρέχεται στους οικείους εργαζομένους κατάλληλη προστασία σύμφωνα και με την εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου όπως προβλέπεται στο άρθρο 8 (παράγραφος 1) του Π.Δ. 17/96».
Αυτήν ακριβώς τη δυνατότητα «παρέκκλισης» αξιοποίησαν επίσης οι ξενοδόχοι και οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στην Ομοσπονδία Εργαζομένων στον Επισιτισμό - Τουρισμό, για να υπογράψουν το 2018 την άθλια κλαδική ΣΣΕ για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους, την οποία επίσης διαφήμισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, βάζοντας και σε αυτή την τζίφρα της.
Η εν λόγω σύμβαση, λοιπόν, εφόσον η πληρότητα είναι πάνω από 70%, δίνει τη δυνατότητα στους μεγαλοξενοδόχους να αναγκάζουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν κάθε μέρα συνεχόμενα «τους θερινούς μήνες για την περίοδο από 1η Ιουνίου έως 30 Σεπτεμβρίου και τους χειμερινούς μήνες από 15 Δεκεμβρίου έως τις 15 Φεβρουαρίου»!
Η «παρέκκλιση» γίνεται, λέει στη σύμβαση, «λόγω εποχικότητας και αυξημένου φόρτου εργασίας του ξενοδοχείου»! Στο άρθρο 14 του επίμαχου Προεδρικού Διατάγματος σημειώνεται: «(...) Επιτρέπονται παρεκκλίσεις (...) δ. Σε περίπτωση προβλέψιμης αύξησης του φόρτου εργασίας, ιδίως: (...) ii. Στον τουρισμό (...)».
Το νομικό «παράθυρο» εμπλουτίστηκε το 2005 με το ΠΔ 76/2005 και συμπεριέλαβε σε αυτές τις ρυθμίσεις και τους εργαζόμενους στον σιδηρόδρομο.
Και τα δύο ΠΔ είναι μέρος μιας ευρύτερης νομοθεσίας που έχει μετατρέψει τον χρόνο εργασίας σε λάστιχο, που τεντώνει και μαζεύει καταπώς βολεύει την εργοδοσία, με κριτήριο πάντα την κερδοφορία της.
Τη νομοθεσία αυτή διατήρησε και εμπλούτισε η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ άλλων θεσμοθετώντας ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα στην κυριακάτικη αργία στο Εμπόριο.
Αυτές είναι οι... «γραμμούλες» που καμώνεται πως «ξέχασε» η κυρία υπουργός και προσπαθεί από πάνω να κάνει και ειρωνείες!
...η 7ήμερη και 9ήμερη συνεχόμενη εργασία εφαρμόζεται ήδη στην πράξη
- Παρατήρηση δεύτερη:
Για τον εργαζόμενο δεν έχει σημασία αν ο επίμαχος όρος για τη συνεχόμενη εργασία είναι παράνομος - και μέσα από ποιον δικαστικό κυκεώνα θα πρέπει να τον αντικρούσει - αλλά το τι εφαρμόζεται στην πράξη, έχοντας μάλιστα τις υπογραφές της σημερινής κυβέρνησης και των προκατόχων της.
Οι εν λόγω συμβάσεις εφαρμόζονται ήδη στην πράξη, μηχανοδηγοί στα τρένα δουλεύουν μέχρι και 9 μέρες συνεχόμενες λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε προσωπικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ίδιους αλλά και για την ασφάλεια των επιβατών. Εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία ξεζουμίζονται χωρίς ρεπό, πλέον με την εργοδοσία να έχει στο τσεπάκι της και την απαράδεκτη σύμβαση με υπογραφή Αχτσιόγλου.
Ο ισχυρισμός «θα παρέμβει το ΣΕΠΕ» είναι ανέκδοτο, όταν όλοι γνωρίζουν ότι, λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε προσωπικό, για να ελέγξει από μία μόνο φορά το σύνολο των επιχειρήσεων της χώρας θα απαιτούνταν 8 χρόνια! Δεν γνωρίζουν άραγε το υπουργείο και η ηγεσία του ΣΕΠΕ τι συμβαίνει ήδη στους εν λόγω κλάδους;
Ακόμα όμως και αν το ΣΕΠΕ κάποια στιγμή επιβάλλει πρόστιμο, το ύψος του (εφόσον καταβληθεί) δεν αποτρέπει τον εργοδότη από το να συνεχίσει την αυθαιρεσία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πρόστιμο για τις παράνομες υπερωρίες. Η προσαύξηση για αυτές ήταν 250% και ύστερα από συνεχείς μειώσεις έχει φτάσει σήμερα στο 80%...
Τι άλλο μένει να κάνουν οι εργαζόμενοι, σύμφωνα με την υπουργό; Να πάνε στα δικαστήρια; Εκεί που έστειλαν χιλιάδες και χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους, οι οποίοι αφού υποχρεώθηκαν να «ταΐζουν» μεγαλοδικηγόρους για χρόνια και χρόνια, βλέπουν τα δίκαια αιτήματά τους για επιστροφή περικοπών να μένουν αδικαίωτα;
Μετά από πόσα χρόνια ξεζουμίσματος με συνεχόμενη εργασία μπορεί ο εργαζόμενες να ελπίζει σε μια δικαστική δικαίωση;
Επιπλέον, ακόμα και αν υπάρχει δικαστική απόφαση υπέρ τους, δεν σημαίνει ότι η εργοδοσία συμμορφώνεται με αυτή. Ας θυμηθούμε την περίπτωση των εργαζομένων στα πρώην σούπερ μάρκετ «Καρυπίδης», που υπάρχουν τόσες δικαστικές αποφάσεις που ορίζουν ότι ο νέος εργοδότης πρέπει να τους προσλάβει, οι οποίες μένους ανεφάρμοστες εδώ και χρόνια, με την σημερινή υπουργό Εργασίας να δηλώνει στη Βουλή ότι δεν έχουμε τα νομικά εργαλεία να υλοποιήσουμε τις δικαστικές αποφάσεις!
Ολα κομμένα και ραμμένα, νομοθεσία, δικαστήρια, ελεγκτικοί μηχανισμοί, στα μέτρα του κεφαλαίου. Με τις ευλογίες των κυβερνήσεών τους και του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος - όπως επιβεβαιώνουν και οι σχετικές απαράδεκτες τοποθετήσεις Μητσοτάκη - έχει προετοιμάσει το έδαφος για τα επόμενα αντεργατικά χτυπήματα και σε αυτό το ζήτημα...
Απάντηση στην επίθεση της εργοδοσίας και των κυβερνήσεών της επομένως δεν δίνουν... οι «γραμμούλες» που λέει η υπουργός, αλλά η ενίσχυση της πάλης των εργαζομένων για κατάργηση όλου του αντεργατικού οπλοστασίου που διαμόρφωσαν οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, ο αγώνας για ΣΣΕ με αυξήσεις μισθών, σταθερή δουλειά με δικαιώματα, εγγύηση για το δυνάμωμα του οποίου είναι η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου