Επιλογή γλώσσας

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2021

Να δυναμώσει η πάλη ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια


Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Ηδη ακούσαμε την εξέλιξη των ιστορικών γεγονότων στο Αφγανιστάν τουλάχιστον για τα τελευταία 20 χρόνια, έγινε αναφορά στους γεωπολιτικούς συσχετισμούς, αλλά και στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, καθώς τεκμηριώθηκε αναλυτικά και η γεωπολιτική σημαντικότητα αυτής της χώρας.

Εχουν περάσει 20 χρόνια μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη του 2001 σε Νέα Υόρκη και Βιρτζίνια. Οι ΗΠΑ, σαν έτοιμες από καιρό, την επομένη αυτής της επίθεσης, ξεκίνησαν "σταυροφορία κατά της τρομοκρατίας", όπως διακήρυξαν. Τότε, ο πρώην υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ και πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Πολ Γούλφοβιτς, είχε ομολογήσει κυνικά πως "εάν δεν υπήρχε η 11η Σεπτέμβρη, θα έπρεπε να την εφεύρουμε". Ομως, όπως λέει ένα παλιό απόφθεγμα, "κάθε ιμπεριαλιστικός πόλεμος διεξάγεται με κάποιο πρόσχημα".

Οι σημερινές εξελίξεις σ' αυτή τη χώρα, όπως και συνολικά όσα έχουν μεσολαβήσει αυτές τις δύο δεκαετίες, αποκαλύπτουν το πραγματικό περιεχόμενο των στοχεύσεων αυτού του περιβόητου "πολέμου κατά της τρομοκρατίας".

Τότε με συνοπτικές διαδικασίες το ΝΑΤΟ ενεργοποίησε το Αρθρο 5 της Συνθήκης της Ουάσιγκτον. Αυτό το άρθρο προβλέπει ότι μια επίθεση εναντίον ενός ή περισσοτέρων μελών του θεωρείται επίθεση εναντίον όλων.

Με βάση την εφαρμογή αυτού του άρθρου, και με δεδομένο ότι η επιθετικότητα της ελληνικής αστικής τάξης και των κομμάτων που υπηρετούν τα συμφέροντά της κλιμακώνεται διά μέσου της συμμετοχής στα σχέδια των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, έκαναν την εμφάνισή τους στο Αφγανιστάν και οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις.

Για το επίπεδο των δυνατοτήτων εμπλοκής αυτής της δύναμης στις ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, από την πρώτη στιγμή της αποστολής τους, προπαγάνδιζαν παραπλανητικά ότι αυτή ήταν "συμβολική", ήταν "ανθρωπιστική". Το πόσο όμως "συμβολική" ή "ανθρωπιστική" ήταν το δείχνουν τόσο η σύνθεσή της όσο και οι αποστολές που είχε τη δυνατότητα να εκτελέσει. Η Ελληνική Δύναμη Αφγανιστάν περιλάμβανε:

  • Μονάδα Μηχανικού με δεκάδες άτομα προσωπικό και εξειδικευμένο βαρύ εξοπλισμό.
  • Στελέχωση και λειτουργία πλήρους στρατιωτικής ιατρονοσηλευτικής μονάδας (κανονικό νοσοκομείο).
  • Διάθεση δεκάδων στελεχών σε διάφορες επιτελικές θέσεις της ΝΑΤΟικής δύναμης ISAF. Τα στελέχη αυτά συμμετείχαν σε όλους τους σχεδιασμούς αυτής της κατοχικής δύναμης.
  • Παραχώρηση για πολεμική χρήση δεκάδων στρατιωτικών οχημάτων, αλλά και μεταγωγικών αεροσκαφών.

Σ' αυτά πρέπει να προστεθεί και μεγάλος αριθμός εξειδικευμένου στρατιωτικού προσωπικού που είχε διατεθεί για τη λειτουργία του αεροδρομίου της Καμπούλ, που την ευθύνη της διοίκησής του για μεγάλο χρονικό διάστημα την είχε η Ελλάδα.

Επιπλέον, η ελληνική εμπλοκή επεκτάθηκε και στην κάλυψη μίας από τις εννιά Περιφερειακές Ομάδες Ανασυγκρότησης - όπως λέγονταν - που είχαν δημιουργηθεί για να επεκτείνει τη δράση του το ΝΑΤΟ και εκτός Καμπούλ, "μέσω έργων ανοικοδόμησης και επαφών με τοπικούς παράγοντες" (εξαγοράς δηλαδή), και τη δημιουργία μικρών προτεκτοράτων - "καντονιών".

Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό το ψέμα που είχε περίτεχνα καλλιεργηθεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις, για τη δήθεν "αθώα" ελληνική συμμετοχή. Αντίθετα, ήταν άμεση και σημαντική για την επιτυχή έκβαση συνολικά των ΝΑΤΟικών ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων. Επιπλέον, οι ελληνικές κυβερνήσεις, αγνόησαν τελείως τους παράγοντες που εξέθεταν σε τεράστιους κινδύνους το προσωπικό που συμμετείχε σ' αυτή τη στρατιωτική δύναμη.

Θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι στο ΝΑΤΟ, την κατανομή των υποχρεώσεων που προκύπτουν από μια αποστολή στα κράτη - μέλη την κάνουν τα επιτελεία του και όχι οι κυβερνήσεις τους. Βασικά δε κριτήρια για το τι θα αναλάβει το κάθε κράτος αποτελούν το επίπεδο, ο εξοπλισμός και η εκπαίδευση των στρατιωτικών δυνάμεων που διαθέτει.

Εδώ πρέπει να επισημανθεί, γιατί μέσω αυτού αποκαλύπτεται και ο ρόλος των κυβερνήσεων των κρατών - μελών του, ότι το ΝΑΤΟ ως οργανισμός διαθέτει ελάχιστες έως μηδενικές στρατιωτικές δυνάμεις. Η δύναμη της στρατιωτικής του ισχύος βρίσκεται στα στρατόπεδα, στα πολεμικά αεροδρόμια και στα λιμάνια του κάθε κράτους - μέλους του. Οταν σχεδιάζεται μια επιχείρηση, τα κράτη - μέλη καλούνται να συνεισφέρουν στρατιωτικές δυνάμεις σύμφωνα με τις νατοϊκές απαιτήσεις.

Από τα προηγούμενα προκύπτει ότι όσο πιο καλά εξοπλισμένα στρατιωτικά είναι τα κράτη - μέλη, όσο πιο ομογενοποιημένες είναι οι Ενοπλες Δυνάμεις των κρατών - μελών σε υλικό και εκπαίδευση, τόσο πιο ισχυρή και αποτελεσματική γίνεται και η πολεμική μηχανή της λυκοσυμμαχίας. Ετσι ερμηνεύεται και η σχεδόν αναγκαστική ΝΑΤΟική ρήτρα της διάθεσης του 2% του ΑΕΠ κάθε χώρας - μέλους για τις Ενοπλες Δυνάμεις της.

Κι αυτό είναι ένα ποσοστό που πέρα από την ποσοτική του διάσταση, περιλαμβάνει και μια αντίστοιχη ποιοτική. Ποσοστό 20% από τα διατιθέμενα κονδύλια πρέπει αναγκαστικά να πηγαίνει σε καινούργιους εξοπλισμούς.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που παρουσιάστηκαν στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, η Ελλάδα είναι πρώτη στις στρατιωτικές δαπάνες μεταξύ των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ σε σχέση με το ΑΕΠ της χώρας, με διατιθέμενο ποσοστό 3,82%. Σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις, φέτος θα δαπανήσει 6,6 δισ. ευρώ, ποσό αυξημένο κατά 50% σε σχέση με το 2020, που είχε δαπανήσει 4,4 δισ. ευρώ.

Για να κάνουμε μια σύγκριση και με τις αντίστοιχες δαπάνες της Τουρκίας, που κατά την ελληνική κυβέρνηση αποτελεί και τον βασικό στόχο των ελληνικών εξοπλισμών, η σχέση των στρατιωτικών της δαπανών με το ΑΕΠ της ανέρχεται στο 1,75%.

Ας σημειωθεί πως για επτά χρόνια η Ελλάδα ήταν δεύτερη πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Φέτος «κατόρθωσε» να περάσει πρώτη.

Αυτήν ακριβώς την επιδιωκόμενη ισχυροποίηση της ελληνικής πολεμικής μηχανής οι αστικές κυβερνήσεις την ενσωματώνουν αδίστακτα στην εργαλειοθήκη της "γεωστρατηγικής αναβάθμισης" της αστικής τάξης. Κι αυτή είναι μια έννοια, η "γεωστρατηγική αναβάθμιση", που προϋποθέτει πρώτα απ' όλα ισχυρή κοινωνική συνοχή, δηλαδή υποταγή του λαού στα βαφτισμένα "εθνικά" προτάγματα του κεφαλαίου.

Σε αυτόν τον τομέα, τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ όσο και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των αστικών κομμάτων, έχουν κάνει σημαία τους τη δυνατότητα του ελληνικού κεφαλαίου να συμμετέχει στους ανταγωνισμούς, στα παζάρια που διεξάγονται στην περιοχή, αλλά και πέρα απ' αυτή.

Πριν δέκα μέρες αναχώρησε μια Πυροβολαρχία Κατευθυνόμενων Βλημάτων του αντιαεροπορικού συστήματος μεγάλου βεληνεκούς "Patriot" για τη Σαουδική Αραβία. Επίσημη αιτιολογία, η ενίσχυση της αεράμυνας και της αντιπυραυλικής προστασίας του βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας από πυραυλικές απειλές.

Οπως όμως αποκαλύπτεται σε αμερικανικά ΜΜΕ, π.χ. στη "Wall Street Journal", το αμερικανικό Πεντάγωνο απέσυρε ήδη τουλάχιστον τρεις τέτοιες συστοιχίες από την περιοχή του Κόλπου, συγκεκριμένα από την αεροπορική βάση "Prince Sultan" στη Σαουδική Αραβία, αφήνοντας ένα κενό.

Την απόσυρση αυτή τη χαρακτηρίζει "κομμάτι μιας μεγαλύτερης προσπάθειας να κατευθύνει περισσότερες δυνάμεις στον Ειρηνικό", κόντρα στην Κίνα. Αυτό το κενό πήγαν να καλύψουν συστοιχίες όπως η ελληνική, με ακριβοπληρωμένους από τον ελληνικό λαό αντιαεροπορικούς πυραύλους. Αυτή είναι η αποστολή την οποία ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, αποχαιρετώντας τους στην Τανάγρα, χαρακτήρισε κίνηση που σκοπό έχει "τη διατήρηση της ειρήνης και την προάσπιση της παγκόσμιας ασφάλειας".

Με τέτοια ψεύδη και παραπλανητικές δικαιολογίες καλύπτει η κυβέρνηση τη μετατροπή της Ελλάδας σε μια απέραντη και διαρκώς επεκτάσιμη αμερικανοΝΑΤΟική επιθετική βάση. Επικαλείται με απύθμενο θράσος τη δήθεν διασφάλιση της χώρας από την τουρκική επιθετικότητα. Το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιεί και για τη μετατροπή του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε πύλη μεταφοράς αμερικανοΝΑΤΟικών δυνάμεων στα Βαλκάνια και στα ευρω-ρωσικά σύνορα. Επικαλείται την προάσπιση της "ειρήνης" - της ιμπεριαλιστικής "ειρήνης" - για την καθημερινή συμμετοχή ελληνικών πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών σε πρόβες πολέμου, σε ΝΑΤΟικές και πολυεθνικές ασκήσεις, μόνο που τα σχέδια που δοκιμάζουν στις ασκήσεις στάζουν αίμα.

Το Κόμμα μας πρωτοστατεί τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ευρωπαϊκό, αλλά και διεθνές επίπεδο, στην πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό του ΝΑΤΟ και στους σχεδιασμούς του, στην εμπλοκή της χώρας μας σε αυτούς.

Θέτει το ζήτημα της αποδέσμευσης από το ΝΑΤΟ και από κάθε ιμπεριαλιστική ένωση, και εκτιμά πως μια τέτοια αποδέσμευση μπορεί πραγματικά να είναι υπέρ των λαϊκών συμφερόντων μόνο αν την εγγυηθεί η εργατική εξουσία.

Απευθύνεται στους εργαζόμενους, στη νεολαία, και τους καλεί να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα στην περιοχή αλλά και ευρύτερα, ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτά με ευθύνη της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στην πάλη των λαών, να παλέψουν για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Τους καλεί, τέλος, να συζητήσουν τις θέσεις του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, στην Ανατολική Μεσόγειο, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στο Κυπριακό και στα Βαλκάνια, και την ανάγκη κλιμάκωσης της δράσης ενάντια στα εγκλήματα των ιμπεριαλιστών και στη συμμετοχή της κυβέρνησης σε αυτά.

 Ομιλία του Νίκου Παπαναστάση, αντισυνταγματάρχη ε.α. και βουλευτή του ΚΚΕ.

Καμία εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, κλείσιμο βάσεων, όχι αποστολή στρατού στο Σαχέλ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου