Προστάτης του λαού και των δικαιωμάτων του ο Ζελένσκι;

 
Τις τελευταίες μέρες σηκώθηκε κουρνιαχτός στα αστικά ΜΜΕ και κόμματα ότι προσβλήθηκαν οι «δυτικές μας αξίες» από την απόφαση να μην παραστούν οι βουλευτές του ΚΚΕ κατά την επερχόμενη ομιλία του Ζελένσκι προς την ελληνική Βουλή. Εγινε λόγος για «ελληνικά παράδοξα», «...ενός εχθρικού προς τη δημοκρατία κόμματος που παριστάνει το προοδευτικό και έχει κατά κόρον στηρίξει αυταρχικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα», «...Από μια άποψη αυτή είναι και η στάση που αρμόζει στο Κόμμα: Να καταγραφεί στους απόντες».

Η ομιλία του Ζελένσκι χαρακτηρίστηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γ. Οικονόμου ως «θεσμική ενέργεια συμπαράστασης προς την Ουκρανία και τον ηρωικό λαό της», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να την χαιρετίσει, με τον Γ. Κατρούγκαλο να μιλάει για «θετική κίνηση αλληλεγγύης».

Σε τι πραγματικά όμως είναι όλοι τους αλληλέγγυοι, ποιους δεν δέχεται να χειροκροτήσει το ΚΚΕ;Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν «ξεχάσει» να πουν στον λαό ότι:

Ο Ζελένσκι είναι επικεφαλής μιας αστικής κυβέρνησης που έχει αναλάβει - σε συνέχεια των προηγούμενων - ειδικό ρόλο στην εμπλοκή του ουκρανικού λαού σε επικίνδυνους ανταγωνισμούς, με τα τραγικά αποτελέσματα που παρακολουθούμε. Που πριν από τον πόλεμο ακόμη έχει εξαπολύσει ολομέτωπη επίθεση στα εργασιακά - λαϊκά δικαιώματα και τις ελευθερίες των εργαζομένων για τα συμφέροντα της ουκρανικής αστικής τάξης.

Καταγγελίες και από τη Δύση

Αποκαλυπτική είναι η Εκθεση του 2020 από το Γραφείο Δημοκρατίας, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Εργασίας του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις περιοχές της Ουκρανίας, που σίγουρα δεν υπηρετεί την προπαγάνδα του Πούτιν.

Σε αυτήν διαπιστώνεται μια μαύρη λίστα παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων:

«...παράνομη ή αυθαίρετη θανάτωση, βασανιστήρια και περιπτώσεις σκληρής, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας κρατουμένων από το προσωπικό επιβολής του νόμου. Σκληρές και απειλητικές για τη ζωή συνθήκες σε φυλακές και κέντρα κράτησης, αυθαίρετη σύλληψη ή κράτηση ...Καταχρήσεις στη σύγκρουση υπό τη Ρωσία στο Ντονμπάς, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής κακοποίησης πολιτών και μελών ένοπλων ομάδων που κρατούνται σε εγκαταστάσεις κράτησης... Σοβαροί περιορισμοί στην ελεύθερη έκφραση, στον Τύπο και το Διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένης της βίας, των απειλών για βία ή των αδικαιολόγητων συλλήψεων ή διώξεων κατά δημοσιογράφων, της λογοκρισίας και του αποκλεισμού ιστότοπων. Επαναπροώθηση προσφύγων, σοβαρές πράξεις διαφθοράς, έλλειψη έρευνας και λογοδοσίας για τη βία κατά των γυναικών, βία ή απειλές βίας με κίνητρο τον αντισημιτισμό, εγκλήματα που περιλαμβάνουν βία ή απειλές βίας που στοχεύουν άτομα με αναπηρία, μέλη εθνοτικών μειονοτικών ομάδων ...ύπαρξη των χειρότερων μορφών παιδικής εργασίας».

Ηδη τον Γενάρη 2020 οι πρέσβεις του Ισραήλ και της Πολωνίας στην Ουκρανία είχαν διαμαρτυρηθεί για τη διεξαγωγή εθνικιστικής παρέλασης προς τιμήν του περιβόητου Stepan Bandera, συνεργάτη των ναζί κατά την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ενάντια στην ΕΣΣΔ. Ο Ισραηλινός πρέσβης Joel Lion και ο Πολωνός Bartosz Cichocki είχαν στείλει από κοινού επιστολή στην ουκρανική κυβέρνηση, καταγγέλλοντας ότι κρεμάστηκε σε δημόσιο κτίριο πανό Ουκρανού συνεργάτη των ναζί.

Δικτατορία του κεφαλαίου στην Ουκρανία

Εως και σήμερα κομμουνιστές και αγωνιστές διώκονται και φυλακίζονται από το ουκρανικό καθεστώς. Μάλιστα, στις 7 Μάρτη 2022 και ενώ ήταν σε πλήρη εξέλιξη η ιμπεριαλιστική επέμβαση της Ρωσίας, συνελήφθησαν με την προσχηματική κατηγορία της κατασκοπείας ο Α' Γραμματέας της Λενινιστικής Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας, Μιχαήλ Κονονόβιτς, και ο αδερφός του Αλεξάντερ. Φυλακίστηκαν, χτυπήθηκαν επανειλημμένα από τις αρχές και οι ζωές τους βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο. Πρόσφατα, μάλιστα, η κυβέρνηση Ζελένσκι απαγόρευσε όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ως «φιλορωσικά»!

Φυσικά, η εν λόγω κυβέρνηση έχει πάρει τη σκυτάλη και συνεχίζει επάξια την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης Ποροσένκο, η οποία προέκυψε με πραξικόπημα το 2014 και με ανατροπή της αστικής κυβέρνησης του φιλορώσου Γιανουκόβιτς, με την παρέμβαση των ΗΠΑ και ΕΕ. Στο διάστημα που μεσολάβησε έχουν καταπατηθεί στην Ουκρανία σειρά εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων:

Συγκεκριμένα, έχοντας διαμορφώσει ένα ολόκληρο αντικομμουνιστικό πλαίσιο, το ουκρανικό καθεστώς έθεσε εκτός νόμου το ΚΚ Ουκρανίας και εξαπέλυσε διώξεις κατά κομμουνιστών και αγωνιστών. Τα μέλη και οι φίλοι του, κάθε προοδευτικός αγωνιστής, διώκονται από το ουκρανικό καθεστώς. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο βουλευτής του ΚΚΕ και αντιπρόεδρος της ελληνικής Βουλής, Γ. Λαμπρούλης, θεωρείται ανεπιθύμητο πρόσωπο στην Ουκρανία επειδή κατά την επίσκεψή του στη χώρα είχε εκδηλώσει την αλληλεγγύη του στους διωκόμενους κομμουνιστές!

Παράλληλα με το έργο «αποκομμουνιστικοποίησης», η ουκρανική κυβέρνηση κατάργησε τον νόμο που απαγόρευε τη ναζιστική προπαγάνδα. Συνεργάζεται με φασιστικά τάγματα εφόδου, όπως τα Τάγματα Αζόφ, τα έχει μάλιστα εντάξει στον τακτικό ουκρανικό στρατό.

H ιστορία των νεοναζιστικών οργανώσεων στην Ουκρανία είναι μεγάλη και με ισχυρές συνδέσεις με το αστικό κράτος. Αναβίωσαν μετά την ανατροπή της ΕΣΣΔ, εκπαιδεύτηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από το ουκρανικό και ξένο κεφάλαιο. Εθνικιστές που συνεργάστηκαν με τους ναζί τιμήθηκαν ως ήρωες. Τέτοιες ομάδες αξιοποιήθηκαν στα γεγονότα της «πορτοκαλί επανάστασης» το 2004, στο πραξικόπημα του 2014 και τα γεγονότα στην πλατεία Μεϊντάν. Οργάνωσαν και διεξήγαγαν πογκρόμ βίας, χτυπήματα και δολοφονίες κατά όσων δεν συμφωνούσαν με την πρόσδεση της Ουκρανίας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, ενώ στο στόχαστρο βρέθηκαν κύρια κομμουνιστές και συνδικαλιστές. Αποκορύφωμα η «σφαγή της Οδησσού» τον Μάη 2014, όπως έμεινε γνωστή η επίθεση στο κτίριο των Εργατικών Συνδικάτων της Οδησσού, όπου εκτελέστηκαν επιτόπου και κάηκαν ζωντανοί πάνω από 100 άνθρωποι. Αρκετοί από τους εθνικιστές μάλιστα ενσωματώθηκαν στις κυβερνητικές δομές της νέας αστικής εξουσίας, στελεχώνοντας έως και την ουκρανική κυβέρνηση!

Ολα αυτά τα χρόνια, οι κυβερνήσεις Ζελένσκι και Ποροσένκο, ειδικά στις περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας, έχουν καταπατήσει δικαιώματα μειονοτήτων, στις οποίες περιλαμβάνεται και η ελληνική μειονότητα και ευθύνονται για χιλιάδες νεκρούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι έχει απαγορευθεί η ρώσικη γλώσσα σε όλη την Ουκρανία.

Η υποκρισία του ευρωατλαντισμού

Σε αυτήν την κατάσταση βάζει πλάτη και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ). Αποκαλυπτική είναι η περίπτωση της προσφυγής σε αυτό του ΚΚ Ουκρανίας κατά της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας του να επικυρώσει τον Δεκέμβρη 2015 την απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας. Η υπόθεση δεν έχει ακόμα εκδικαστεί, παρά την ύπαρξη μελέτης ήδη από το 2018 της υποεπιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όπου διαπιστώνεται «σοβαρή παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο στις περιοχές που έχουν καταληφθεί από τη Ρωσία (Κριμαία), όσο και στις περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας που ελέγχονται από την ουκρανική κυβέρνηση και βρίσκονται κοντά στη γραμμή επαφής...».

Μάλιστα, στις 24 Φλεβάρη 2022 η ουκρανική κυβέρνηση έστειλε αίτημα προς το ΕΔΔΑ για «αναβολή της εξέτασης όλων των αιτήσεων κατά της Ουκρανίας μέχρι νεωτέρας». Στις 2 Μάρτη το ΕΔΔΑ αποφάσισε, μεταξύ άλλων, ότι όλες οι νέες αιτήσεις κατά της Ουκρανίας θα τίθενται προς εξέταση σε μεταγενέστερη ημερομηνία, ενώ οι υποθέσεις που είναι ακόμα υπό διερεύνηση (πριν δηλ. το στάδιο της εξέτασης) αναβάλλονται μέχρι νεωτέρας... Στις περιπτώσεις που ο φάκελος της υπόθεσης είναι έτοιμος για εξέταση από το Δικαστήριο, η διαδικασία θα προχωράει κανονικά, όμως καμία απόφαση δεν θα δημοσιεύεται ούτε θα κοινοποιείται στα μέρη μέχρι νεωτέρας (!)

Η αστική Δικαιοσύνη λοιπόν «παύει» και επισήμως και χωρίς προκάλυμμα, όταν αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης.

Γίνεται συνεπώς φανερό ότι κάθε είδους αποτρόπαιο έγκλημα χωράει στις «δυτικές αξίες» των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των αστικών κυβερνήσεων (συντηρητικών, φιλελεύθερων, σοσιαλδημοκρατικών, πράσινων, δεξιών, αριστερών, ή όπως αλλιώς χωροθετούνται στο αστικό πολιτικό σύστημα) όταν αυτό εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα και σχεδιασμούς. Γιατί ακριβώς οι αντιθέσεις που οδήγησαν στον πόλεμο δεν είναι ανάμεσα στη «δημοκρατία» και στον «αυταρχισμό», αλλά ανάμεσα σε γιγάντια μονοπώλια και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για το μοίρασμα και ξαναμοίρασμα του πλούτου.

Δεν είναι να απορεί κανείς, λοιπόν, για τα ευήκοα ώτα που βρίσκει ο Ζελένσκι στα Κοινοβούλια των ευρωπαϊκών χωρών όλο αυτό το διάστημα. Εξάλλου, με τις ευλογίες της ΕΕ έχουν νομιμοποιηθεί και δικαιωθεί ιστορικά όλοι αυτοί που πολέμησαν στο πλευρό των ναζί στις χώρες της Βαλτικής και σε άλλες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, οι απόγονοι των Ταγμάτων Θανάτου των SS που κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ οι κομμουνιστές διώκονται. Ιδεολογία της ΕΕ είναι αυτή του αντικομμουνισμού, της θεωρίας των δύο άκρων, της παραχάραξης της Ιστορίας. Δεν ξεχνάμε τη διακήρυξη που υπέγραψαν το 2019 ομόφωνα, μαζί με τους ακροδεξιούς, οι ηγέτες της ΕΕ, ανάμεσά τους και ο Τσίπρας, στην επέτειο της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, «για το Σιδηρούν Παραπέτασμα που είχε διχοτομήσει την Ευρώπη για δεκαετίες»...

Αντικομμουνισμός, βαρβαρότητα και επιθέσεις κατά των λαών. Τίποτα δεν τους διαχωρίζει σε αυτά ούτε βέβαια από το ΝΑΤΟ ούτε από τον Πούτιν.

Αυτήν την πολιτική θα χειροκροτήσουν τα αστικά κόμματα της χώρας μας στη Βουλή. Αυτή χειροκροτούν άλλωστε και όσοι τελικά συντάσσονται με το ένα ή το άλλο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο. Το επιχείρημα της «αλληλεγγύης στον αμυνόμενο» μόνο αθωώνει τους θύτες και λειτουργεί ως πρόσχημα για τη βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Γι΄ αυτό το ΚΚΕ υπερασπίζεται σταθερά τα συμφέροντα του ουκρανικού λαού, όπως το ίδιο θα ίσχυε απέναντι σε κάθε «Μπάιντεν» ή «Πούτιν», κάθε υπεύθυνο για τη διεξαγωγή του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ησωστή πλευρά της Ιστορίαςείναι με κανένα στρατόπεδο ληστών. Είναι αυτή της κοινωνικής προόδου, του αγώνα σε κάθε χώρα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, την πραγματική ειρήνη και φιλία των λαών. Νίκη για τον ουκρανικό λαό θα είναι να απαλλαγεί οριστικά από αστικές κυβερνήσεις τύπου Ζελένσκι, τις φασιστικές - εθνικιστικές δυνάμεις που δρουν ελεύθερα στη χώρα, τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που ανταγωνίζονται για τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι.

* Η Μαριάννα Δίπλα είναι συνεργάτης του Τμήματος Δικαιοσύνης και Λαϊκών Ελευθεριών της ΚΕ του ΚΚΕ (το άρθρο αναδημοσιεύεται από τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου»)