Συνεχίζεται η παράδοση του περιβάλλοντος για fast track «πράσινες» μπίζνες

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Νέο πακέτο ρυθμίσεων για fast track «πράσινες» μπίζνες σε βάρος δασών, παραλιών, ορεινών όγκων και συνολικά του περιβάλλοντος, με τον λαό να συνεχίζει να πληρώνει πολλαπλώς και πανάκριβα τα «σπασμένα», ετοιμάζει η κυβέρνηση για τους επιχειρηματικούς ομίλους της «πράσινης μετάβασης», συνεχίζοντας να «τρέχει» την ευρωατλαντική στρατηγική για την ενεργειακή απεξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο.

Το σχετικό νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει τίτλο «Εκσυγχρονισμός της αδειοδοτικής διαδικασίας ΑΠΕ - Β΄ φάση, Αδειοδότηση παραγωγής και αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, πλαίσιο ανάπτυξης Πιλοτικών Θαλάσσιων Πλωτών Φωτοβολταϊκών Σταθμών» και από χτες συζητείται στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.

Εντελώς ενδεικτικά, με το νομοσχέδιο η κυβέρνηση προωθεί μείωση του μέσου χρόνου αδειοδότησης νέων έργων ΑΠΕ σε 14 μήνες από 5 χρόνια που είναι τώρα, με παράλληλη προώθηση έργων αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας με εγκατεστημένη ισχύ τουλάχιστον 3,5 GW έως το 2030, που σύμφωνα με τον υπουργό, Κ. Σκρέκα, «μεταφράζεται σε αύξηση 167% της ισχύος των φωτοβολταϊκών».

Μειώνονται τα στάδια αδειοδότησης από 7 σε 5, προωθείται πλαίσιο προώθησης για πλωτά φωτοβολταϊκά που είναι και νέο πεδίο επενδύσεων, κ.ά. Βέβαια, για να προωθηθούν αυτά θα πρέπει να «θυσιαστούν» και άλλα δάση και περιοχές NATURA στον βωμό της κερδοφορίας των αρπακτικών των ΑΠΕ. Ετσι, τροποποιούνται προς το χειρότερο ακόμα και κάποιες ρυθμίσεις που είχαν απομείνει για την προστασία των δασών που βέβαια είχαν γίνει κουρελόχαρτο, ενώ περιέχονται ρυθμίσεις που αφορούν την άμεση μίσθωση πλοίου μεταφοράς LNG από τον ΔΕΣΦΑ που θα διπλασιάσει τη δυνατότητα της Ρεβυθούσας και θα μπορεί να υποδέχεται ταυτόχρονα δύο πλοία, με τους εφοπλιστές να συνεχίζουν να τρίβουν τα χέρια τους.

Συνολικά, όπως ανέφερε ο υπουργός, «η κυβέρνηση επιταχύνει την πράσινη μετάβαση» καθώς με το νομοσχέδιο αυτό «ενισχύεται η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας και μπαίνουν οι βάσεις για να γίνει κόμβος πράσινης Ενέργειας μέσω των διασυνδέσεων».

Το νομοσχέδιο δίνει αφορμή για μια ακόμα αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος κρατάει πιο ψηλά τη σημαία της «πράσινης μετάβασης», ποιος είναι πιο πιστός στους στρατηγικούς στόχους των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Ηταν χαρακτηριστική η τοποθέτηση της εισηγήτριας του ΣΥΡΙΖΑ, Θ. Πέρκα, η οποία ανέφερε για την κυβέρνηση πως «είναι φανερό ότι δεν πιστεύετε στην πράσινη μετάβαση» αφού με το νομοσχέδιο «δεν ακολουθείτε τίποτα» από «τις βασικές συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής», ζητώντας και άλλα προνόμια για γρήγορη αδειοδότηση, προσέλκυση επενδύσεων κ.ο.κ.

Επιτάχυνση της κερδοφορίας των «πράσινων» αρπακτικών

Η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ, Διαμάντω Μανωλάκου, καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο επισήμανε ότι «εντάσσεται στην ομάδα νομοθεσίας που εξυπηρετεί την "πράσινη μετάβαση", όπου με πιο γρήγορο, πιο μαζικό και καταστροφικό περιβαλλοντικά και οικονομικά για τα λαϊκά συμφέροντα τρόπο, προωθεί την ταχύτερη αδειοδοτική διαδικασία των ΑΠΕ».

Πρόκειται, σημείωσε, για «στρατηγική η οποία προωθείται από τη σημερινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι ρυθμίσεις που προωθούν την επιτάχυνση της υλοποίησης των στόχων της "πράσινης μετάβασης", της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των ομίλων, την κερδοφόρα διέξοδο για τα λιμνάζοντα κεφάλαια». Για τον στόχο αυτό προωθείται και με τις νέες ρυθμίσεις «πιο πολλή εμπορευματοποίηση της γης, των υδάτων, των δασών, της Υγείας, υπονομεύοντας την ισόρροπη σχέση ανθρώπινης παραγωγικής δραστηριότητας και περιβάλλοντος».

Ετσι, στο νομοσχέδιο, όπως τόνισε, «συμπεριλαμβάνονται άρθρα που χαρακτηρίζονται δασοκτόνα, αφού καταργείτε προστατευτικές για τα δάση διατάξεις και οι τροποποιήσεις εξυπηρετούν, διευκολύνουν την επιτάχυνση εγκαταστάσεων ΑΠΕ». Εφερε ως παράδειγμα τη ρύθμιση που προβλέπει μία ακόμα τροποποίηση του άρθρου 45 του νόμου περί προστασίας των δασών, που όλες οι κυβερνήσεις τροποποιούν διαρκώς προς το χειρότερο. Τώρα, με τη νέα τροποποίηση, προβλέπεται ακόμα μεγαλύτερη επέμβαση σε δάση, δασικές και δημόσιες χορτολιβαδικές εκτάσεις, ως τάχα «εξαιρετικό μέτρο», όπου μάλιστα δεν απαιτείται και απόφαση «έγκρισης περιβαλλοντικών όρων»!