Ο περιορισμός των διαδηλώσεων αποτελεί τον σταθερό και διαχρονικό
''πόθο'' των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων. Πηγαίνει
χέρι-χέρι και σε ευθεία γραμμή με την κλιμάκωση της αντιλαϊκής
πολιτικής, την επίθεση σε όσα εργατικά-ασφαλιστικά δικαιώματα έχουν
απομείνει. Η πρόθεση για να μπει χέρι στις διαδηλώσεις συμπληρώνει το
συνολικό σχεδιασμό καταστολής που θέλει τον εργαζόμενο λαό στο
περιθώριο, άφωνο και τους αγώνες του στο γύψο. Γι' αυτό και προσπαθεί
πρόσφατα όπως έκαναν στο παρελθόν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις να
αξιοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό.
