Υπάρχουν στιγμές που η αλήθεια έρχεται στην επιφάνεια με έναν τρόπο επιβλητικό, πέφτουν οι μάσκες. Με αναγκαία προϋπόθεση ότι κάποιοι παλεύουν σταθερά «να γίνουν τα σκοτάδια φως». Το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη είναι ένα τέτοιο γεγονός. Η οργή μετατράπηκε σε ελπιδοφόρα αγωνιστική στάση και όπως είναι λογικό χιλιάδες νέοι αναρωτιούνται, «τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;».
Στο μυαλό τους ο προβληματισμός δυναμώνει και αναζητά απαντήσεις στα ερωτήματα που τέθηκαν επιτακτικά. Για τις πραγματικές ευθύνες, για το πώς μπορούν να τιμωρηθούν οι πραγματικοί ένοχοι, για το αν γίνεται να πάμε συνολικά «αλλιώς». Αυτός ο προβληματισμός χρειάζεται να μετατραπεί σε θέληση για δράση, σε πολιτική στάση ασυμβίβαστη και ενάντια σε αυτά που ζούμε και διαμορφώνουν το παζλ ενός διαρκούς εγκλήματος για τη ζωή και τα δικαιώματα της νεολαίας και του λαού.
Τα κομμάτια του παζλ συμπληρώνονται.
Το σύνθημα «τα κέρδη τους - οι ζωές μας» έχει γίνει βίωμα για τους φοιτητές. Η ίδια πολιτική βρίσκεται σταθερά στον «τόπο» του «επαναλαμβανόμενου εγκλήματος» και όσον αφορά την κατάσταση στα πανεπιστήμια.
- Όταν η ασφάλεια των φοιτητών αντιμετωπίζεται ως κόστος. Και αυτό δεν αφορά μόνο τον σιδηρόδρομο, αλλά και τις υπόλοιπες απαρχαιωμένες συγκοινωνίες που χρησιμοποιούν καθημερινά για να μεταβούν στις σχολές τους, όπως και τις κτιριακές υποδομές των ιδρυμάτων και των εστιών που οι φοιτητές τρέμουν σε κάθε σεισμό μη τυχόν και προκύψει καμία... «ατομική ευθύνη».
- Όταν απέναντι στα αιτήματα για ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών τους, για προσλήψεις καθηγητών, εκσυγχρονισμό των εργαστηρίων, οι κυβερνήσεις απαντούν με ακόμα μεγαλύτερη υποχρηματοδότηση και επικαλούνται τις «αντοχές της οικονομίας», που κατά τ' άλλα δεν εμπόδισαν την κατάκτηση από τη χώρα μας της θλιβερής πρωτιάς στις ΝΑΤΟικές δαπάνες. Και την ίδια στιγμή ενισχύεται η λειτουργία των ΑΕΙ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, σχεδιάζοντας την αξιοποίηση εκατομμυρίων από το Ταμείο Ανάκαμψης για τις κερδοφόρες μπίζνες στα πανεπιστήμια.
- Όταν το περιεχόμενο των σπουδών δεν καθορίζεται από την ολόπλευρη επιστημονική προσέγγιση του κάθε αντικειμένου και την αναγκαία γνώση για την άσκηση του επαγγέλματος, αλλά από τις εφήμερες επιδιώξεις των επιχειρηματικών ομίλων που οδηγούν στη διάσπαση της συνεκτικότητας των προγραμμάτων σπουδών, στη μετατροπή τους σε ένα άθροισμα δεξιοτήτων.
- Όταν τα πτυχία χιλιάδων φοιτητών έχουν υποβαθμιστεί, χωρίς να εξασφαλίζουν την πρόσβαση στο επάγγελμα, χωρίς να κατοχυρώνουν επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Ενισχύεται η κατηγοριοποίηση των πτυχίων και των τμημάτων, που συμπιέζει τα δικαιώματα όλων προς τα κάτω, ενώ με κινήσεις «εξπρές» ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ εξίσωσαν τα πτυχία των κολεγίων με αυτά των πανεπιστημίων.
Από τη μία πλευρά, λοιπόν, βρίσκονται όσοι υπηρετούν αυτήν την πολιτική και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, οι κυβερνήσεις, ο κρατικός μηχανισμός, τα κόμματα του συστήματος. Από την άλλη όλοι οι φοιτητές των λαϊκών οικογενειών με τις ανάγκες και τα όνειρά τους, που βλέπουν τις σύγχρονες δυνατότητες για μια καλύτερη ζωή να συνθλίβονται σε αυτό το αδιέξοδο.
Στις δύο πλευρές που συγκρούονται, το ζητούμενο είναι ποια θα είναι πιο δυνατή. Σε όλες τις κάλπες που θα στηθούν για τους νέους το ζητούμενο είναι ένα: Να σταθούν με το κεφάλι ψηλά, να βάλουν μπροστά τις δικές τους ανάγκες, να σημαδέψουν σωστά, να ενισχύσουν τη δική τους δύναμη σε συμπόρευση με τους κομμουνιστές.
Το «τι κρίνεται» στις εκλογές το έδειξε η ζωή.
Όσα εκβιαστικά διλήμματα και αν θέσουν τα κόμματα και διάφοροι καλοθελητές δημοσιολόγοι, το τοπίο ξεκαθαρίζει.
Η αναμονή για λύσεις από κάθε λογής σωτήρες αποδείχθηκε επιζήμια, η αναζήτηση δήθεν «ρεαλιστικών» λύσεων για να μην αμφισβητηθούν τα κέρδη τους αποδείχθηκε αδιέξοδη, όπως και η αποχή, που αφήνει χώρο στη συγκάλυψη και την ανεμπόδιστη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής.
Το πραγματικό ζητούμενο για τον λαό και τη νεολαία είναι αν θα δυναμώσει η δική τους δυνατότητα να παρεμβαίνουν στις εξελίξεις, να ακούγεται η φωνή τους και να γίνονται δύναμη ανατροπής απέναντι στους σχεδιασμούς που στοχεύουν τις ανάγκες τους. Γι' αυτό πρέπει να βρεθούν σε όσο το δυνατόν πιο αδύναμη θέση τα κόμματα που την επόμενη μέρα είναι διαθέσιμα να υλοποιήσουν την ίδια πολιτική.
Μόνοι τους και όλοι μας! Όπως συμβαίνει αυτές τις μέρες στις μεγάλες διαδηλώσεις όπου χιλιάδες νέοι με ενοποιητικό στοιχείο τη συλλογικότητα, τις διεκδικήσεις και τις ανάγκες τους, χτίζουν μια ελπιδοφόρα ενότητα, έναν σημαντικό αγώνα για ζωή με δικαιώματα.
Αυτό πρέπει να μετατραπεί σε πολιτική επιλογή. Να δυναμώσει το ΚΚΕ που αποτελεί τη μόνη εγγύηση για να αποκτήσει η οργή ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, να μην εκτονωθεί και να αποτελέσει ένα πολιτικό χτύπημα σε όλα τα κόμματα του συστήματος. Γιατί δίπλα στη ΝΔ, στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΠΑΣΟΚ διαμορφώνεται ακόμα ένα δίκτυ βαθιά συστημικών «μικρών κομμάτων» για «κάθε γούστο», ώστε να μην ξεφύγει κανένας προς την αμφισβήτηση των πολιτικών επιλογών που μας έφεραν ως εδώ.
Γι' αυτό φτάνουν στο πολύ επικίνδυνο σημείο να παρουσιάζουν ακροδεξιές δυνάμεις ως δήθεν «αντισυστημικές», όταν το πρόσφατο παρελθόν απέδειξε τη σύνδεση τέτοιων δυνάμεων με το αστικό κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Και από την άλλη, κάνουν απέλπιδα προσπάθεια να παρουσιάσουν ως «αντισυστημικές» δυνάμεις όπως το ΜέΡΑ25, που μετά την καταγγελία για δήθεν «πλαστογράφηση» της επιστολής στήριξης του Βαρουφάκη στη διαπραγμάτευση που οδήγησε στο 3ο μνημόνιο, σε λίγο θα καταγγείλει και ως «playback» της φωνής του, όταν υπερασπιζόταν τις ιδιωτικοποιήσεις, την ΕΕ κ.ά.
Ψήφο λοιπόν στο ΚΚΕ. Ασυμβίβαστη και ανατρεπτική. Στήριγμα στα δικά μας όνειρα και εμπόδιο στα δικά τους σχέδια. Μόνο αυτή η ψήφος είναι κερδισμένη, μόνο αυτή η ψήφος είναι επικίνδυνη για το σύστημα. Με το ΚΚΕ που είναι δύναμη αγώνα, αλήθειας, ανατροπής.
Στις φοιτητικές εκλογές «συνεχίζουμε» να κάνουμε τον φόβο τους πραγματικότητα!
Σε αυτές τις συνθήκες θα πραγματοποιηθούν οι φοιτητικές εκλογές στις αρχές του Μάη. Το σύνθημα «Μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό» μπορεί να μετατραπεί σε επιλογή συμμετοχής και αγώνα σε κάθε τμήμα.
Οι συνθήκες το απαιτούν: Το «βήμα» της πρωτιάς της «Πανσπουδαστικής» πρέπει να γίνει άλμα! Οι μεγάλες στιγμές αυτής της χρονιάς, οι τεράστιες διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών είχαν την υπογραφή της συγκινητικής προσπάθειας χιλιάδων μελών και φίλων της ΚΝΕ, άλλων αγωνιστών φοιτητών.
Σε αυτές τις συνθήκες έλαμψε η αξία της συμμετοχής στον αγώνα, που αποδείχθηκε «μονόδρομος», για να ακουστούν οι σκέψεις των νέων, να στοχοποιηθεί ο πραγματικός ένοχος. Αναδείχθηκε η εμπιστοσύνη στους Φοιτητικούς Συλλόγους που κατάφεραν να εκφράσουν χιλιάδες φοιτητές, να γίνουν οργανωτές της συλλογικής δράσης. Τους φοβίζει ότι χιλιάδες φοιτητές συνειδητοποιούν τη δύναμή τους.
Αποδείχθηκε ότι ο οργανωμένος αγώνας των φοιτητών μέσα από τους Φοιτητικούς Συλλόγους είναι το καθοριστικό που πρέπει να δυναμώσει για να μην «πάμε και όπου βγει».
Αυτά όμως δεν είναι δεδομένα. Σε αυτήν την προσπάθεια μπαίνει ως εμπόδιο ο αρνητικός συσχετισμός σε όσους Φοιτητικούς Συλλόγους κυριαρχούν οι παρατάξεις που στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική μέσα τις σχολές, εντείνουν τον εκφυλισμό και την ανοργανωσιά, επιδιώκουν να «καταθέσουν» τον αγώνα και τις ανησυχίες των φοιτητών στις εκλογές υπέρ της μίας ή της άλλης κυβέρνησης.
Οι φοιτητικές εκλογές αποτελούν μια αυτονόητη συνέχεια στις προσπάθειές μας. Γιατί το «τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;» εξαρτάται και από πόση δύναμη θα έχουν στα χέρια τους οι φοιτητές, πόσο περισσότεροι θα εμπιστευτούν τους συλλόγους τους, ποια γραμμή πάλης θα ενισχυθεί μέσα από την αλλαγή των συσχετισμών, ποια αιτήματα και διεκδικήσεις θα πάρουν προβάδισμα.
«Πανσπουδαστική» πρώτη δύναμη ξανά! Γι' αυτά που κατακτήσαμε, γι' αυτά που μας ανήκουν!
Τη μέρα των φοιτητικών εκλογών τα βλέμματα θα είναι στραμμένα πάνω στους δεκάδες χιλιάδες φοιτητές που θα έχουν σημαντική ευκαιρία:
- Να καταδικάσουν και να τιμωρήσουν τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ που βήμα βήμα υλοποίησαν τη δολοφονική πολιτική της ΕΕ, αλλά και τις παρατάξεις τους στις σχολές. Μόνο με ψήφο στην «Πανσπουδαστική» θα σταλεί προειδοποιητικό μήνυμα στην επόμενη κυβέρνηση ότι θα τα βρει σκούρα με τους φοιτητές.
- Να δυναμώσουν την ελπιδοφόρα αγωνιστική δράση των Φοιτητικών Συλλόγων! Με περισσότερους ζωντανούς, αγωνιστικούς συλλόγους στα χέρια των φοιτητών που θα διεκδικούν τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζουν τον 21ο αιώνα!
- Να προχωρήσει η ανασύσταση της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας (ΕΦΕΕ), η πανελλαδική έκφραση του φοιτητικού κινήματος. Να ενωθούμε σε κοινό πανελλαδικό αγώνα, με ενιαία αιτήματα, κόντρα στην αντιεκπαιδευτική πολιτική των κυβερνήσεων, της ΕΕ. Να αποκρουστεί κάθε απόπειρα συκοφάντησης, ελέγχου και καταστολής των συλλόγων!
Για να συνεχίσουν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι με ορμή από αυτά που κατέκτησαν. Με τον αγώνα που ακύρωσε την είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας, μπλόκαρε την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία των εν ενεργεία φοιτητών καθηγητικών σχολών, απέτρεψε τη γενίκευση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά. Τον αγώνα που έφερε κατακτήσεις για τη σίτιση, τους όρους διαβίωσης στις φοιτητικές εστίες, τους όρους μόρφωσης και σπουδών. Για τις πρωτοβουλίες που έδειξαν την αλληλεγγύη στους λαούς της Τουρκίας και της Συρίας, που καταδίκασαν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας μας, που ύψωσαν τείχος προστασίας ενάντια στον φασισμό και τον ρατσισμό.
Όλα αυτά και άλλα πολλά «δεν έτυχαν, αλλά πέτυχαν» από την προσπάθεια να αναζωογονηθεί το φοιτητικό κίνημα. Ήταν τα πρώτα σημάδια ότι «κάτι άλλαξε» και που χρειάζεται να γενικευτούν.
Όπως και αυτές τις μέρες με τους φοιτητές των τμημάτων που πανεπιστημιοποιήθηκαν, που αναγκάζουν την κυβέρνηση να ανοίξει τη συζήτηση για να κατοχυρωθούν τα επαγγελματικά δικαιώματα σχολών που βρίσκονται στον «αέρα». Για να δυναμώσει η διεκδίκηση για ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών, για ένα πτυχίο μοναδική προϋπόθεση για την πρόσβαση στο επάγγελμα, για να καταργηθούν όλοι οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι, για σπουδές χωρίς εμπόδια και δουλειά με δικαιώματα.
Να είναι και οι φοιτητικές εκλογές ακόμα μία νίκη των φοιτητών! Με πρώτη δύναμη ξανά την «Πανσπουδαστική». Έτσι θα καταδικαστεί και η άθλια στάση της ΔΑΠ που ακόμα και μετά το έγκλημα στα Τέμπη έχει το θράσος να απευθύνεται στους φοιτητές για να «σκύψουν το κεφάλι».
Στις φοιτητικές εκλογές να ακουστεί δυνατά το: «Μόνοι τους και όλοι μας. Η οργή να γίνει ανατροπή. 1η δύναμη ξανά η "Πανσπουδαστική"!».
Του Βαγγέλη Μαγνήσαλη, μέλους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου