Ήταν η συγκίνηση από την «Καντάτα για την Μακρόνησο» σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου και την «σπουδή σε ποιήματα του Μαγιακόφσκι» στο καταπληκτικό έργο του Θάνου Μικρούτσικου που μάγεψε και ξύπνησε μνήμες σε έναν χώρο υποβλητικό; Ήταν τα ακούσματα από το χώρο που σου ψιθύριζε; Ήταν οι σιωπές της συνοικίας που μεγάλωσα, που αργότερα έγιναν κραυγές;