Με την κορύφωση και το κλείσιμο του 46ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ, κόντρα σε θεούς και δαίμονες, και κυριολεκτικά με τα τραπεζάκια έξω για να κάθεσαι σαν άνθρωπος κι όχι σαν κατηγορούμενος σε εδώλιο, νομίζω σύντροφοι πως πρέπει να επισημάνουμε με υπομονή, επιμονή και πείσμα, καθημερινά ως το επόμενο, μερικά γεγονότα που χάνονται στον ορυμαγδό των συμπιεσμένων εξελίξεων.