Δεν έχει άδικο ο Θεός… Άλλωστε τι Θεός θα ‘τανε…. Και ποιος να τονε κρίνει. Αφού …Θεός είναι. Και βλέπει. Και ξέρει… Που ρίχνει και καλά κάνει και ρίχνει, ό,τι ρίχνει, τέλος πάντων, και τους καίει στο καζάνι και τους αφήνει… εκεί… να ζέχνουνε. Στο θειάφι και στην πίσσα.
Και δεν είναι που δεν δίνουνε και σ’ αυτούς, το κάτι τις, βρε αδελφέ. Δίνουνε. Όμως, αυτοί… εκεί να ψειρίζουνε τ’ αυγό του κούκου. Άπιστοι Θωμάδες.