Τη συμμετοχή του ΕΑΜ στην κυβέρνηση απαιτεί ο λαός

Στις 20 Γενάρη 1946 με πρόσκληση των Δημοκρατικών Συλλόγων πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα τεράστιες συγκεντρώσεις με σύνθημα: «Συμμετοχή του ΕΑΜ στην κυβέρνηση - Πανδημοκρατικό Μέτωπο». Ξεχώρισαν και πάλι οι συγκεντρώσεις στο γήπεδο του «Παναθηναϊκού» και στη Θεσσαλονίκη.

Γενάρης του 1946. Οι λαϊκές κινητοποιήσεις, επικεφαλής των οποίων στάθηκαν το ΚΚΕ και το ΕΑΜ, δεν μπόρεσαν να ανακόψουν το τρομοκρατικό - δολοφονικό όργιο της αντίδρασης που εντεινόταν σ' όλη τη χώρα. Στις 15 του μήνα στη Νάουσα, δυνάμεις της Χωροφυλακής και της Εθνοφυλακής κύκλωσαν την πόλη και συνέλαβαν 400 πολίτες.

Στη Νότια Πελοπόννησο μεταξύ 16 και 20 του μήνα, συμμορίες παρακρατικών διέπραξαν ομαδικές σφαγές οπαδών του ΕΑΜ στην περιοχή από το Γύθειο ως τη Σπάρτη. Στη συνέχεια εισέβαλαν στην Καλαμάτα και πήραν ως ομήρους 50 δημοκρατικούς πολίτες, τους περισσότερους από τους οποίους έσφαξαν.

Στην ένταση του μονόπλευρου πολέμου των αντιδραστικών δυνάμεων, το λαϊκό κίνημα απάντησε με νέες κινητοποιήσεις για ομαλότητα. Η ΚΕ του ΕΑΜ στις 19 Γενάρη 1946 με διάβημά της στον αντιβασιλέα και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γ. Καφαντάρη, ζήτησε τη συμμετοχή του ΕΑΜ στην κυβέρνηση και την αντικατάσταση στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας, που υπέθαλπαν την τρομοκρατία.

Στις 20 Γενάρη 1946 με πρόσκληση των Δημοκρατικών Συλλόγων πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα τεράστιες συγκεντρώσεις με σύνθημα: «Συμμετοχή του ΕΑΜ στην κυβέρνηση - Πανδημοκρατικό Μέτωπο». Ξεχώρισαν και πάλι οι συγκεντρώσεις στο γήπεδο του «Παναθηναϊκού» και στη Θεσσαλονίκη.

Την επομένη, στις 21 Γενάρη, το ΕΑΜ με διάβημα προς τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ζήτησε την απομάκρυνση των αγγλικών στρατευμάτων από την Ελλάδα. Η σοβιετική κυβέρνηση από την πλευρά της, εκδηλώνοντας την αλληλεγγύη της προς τον ελληνικό λαό, απαίτησε να συζητηθεί η κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Ο αντιπρόσωπος της ΕΣΣΔ διατύπωσε στο Συμβούλιο Ασφαλείας τη γνώμη ότι η παρουσία των αγγλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα, ύστερα από τη λήξη του πολέμου, δεν υπαγορεύεται από καμιά ανάγκη, αλλά αποτελεί μέσο πίεσης σε βάρος του ελληνικού λαού.

Η πάλη των δημοκρατικών δυνάμεων κατά της παρατεινόμενης κατοχής των αγγλικών στρατευμάτων προκάλεσε κρίση στην κυβέρνηση. Ο υπουργός Εξωτερικών Σοφιανόπουλος, στις 26 Γενάρη, αρνήθηκε να υποστηρίξει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ την άποψη της κυβέρνησης για παραμονή των αγγλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα.

Με εντολή των Αγγλων, ο πρωθυπουργός Σοφούλης έπαυσε τον Σοφιανόπουλο και στη θέση του έβαλε τον Ρέντη. Η κυβέρνηση δεν υποχωρούσε μόνο στους Αγγλους. Υποχωρούσε και στους εκβιασμούς του αντιβασιλιά και της μαύρης αντίδρασης. Ετσι, ενώ οι εκλογές είχαν οριστεί για τις 31 Μάρτη 1946, στις 5 Φλεβάρη ο Σοφούλης ματαίωσε την εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων, μια από τις σημαντικότερες προϋποθέσεις για την αδιάβλητη διεξαγωγή τους.