Για το “Νομοσχέδιο Λιβάνιου”

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Η 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση, τον περασμένο Δεκέμβρη, των εργαζόμενων όλων των ειδικοτήτων (δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί υπάλληλοι) στις τηλεοπτικές επιχειρήσεις, υποχρέωσε την κυβέρνηση, κάτω από την πίεση του αγώνα, να αποσύρει προσωρινά το λεγόμενο “σχέδιο νόμου Πέτσα”.

Το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ είχε υπογραμμίσει ότι ο μόνος δρόμος ηταν ο ενιαίος αγώνας όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ μέχρι να αποσυρθεί το αντεργατικό έκτρωμα του “νομοσχεδίου Πέτσα”.

Είχαμε έγκαιρα και αναλυτικά ενημερώσει τους εργαζόμενους για όσα τερατώδη προέβλεπε εις βάρος τους και είχαμε τονίσει ότι το νομοσχέδιο αποτελούσε μέρος της συνολικής αντεργατικής επίθεσης που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση συνεχίζοντας και βαθαίνοντας την επίθεση και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Η εκτίμηση, εκείνη επιβεβαιώνεται καθώς η κυβέρνηση επανήλθε με το “νομοσχέδιο Λιβάνιου” νομοθετώντας πάντα με γνώμονα την ενίσχυση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων συμπεριλαμβανομένων και μάλιστα σε εξέχουσα θέση των ραδιοτηλεοπτικών, τσακίζοντας ταυτόχρονα τα ελάχιστα δικαιώματα των εργαζομένων.

Με το νομοσχέδιο προβλέπεται ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί τυπικά πρέπει να διατηρούν ως μέσο ετήσιο όρο του «απασχολούμενου προσωπικου» 400 άτομα.

–Ολοι αυτοί, όμως, δεν θα είναι εργαζόμενοι των τηλεοπτικών σταθμών με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης, αφού το 15%, δηλαδή 60, μπορεί να είναι εργαζόμενοι άλλων επιχειρήσεων συνδεδεμένων με τον τηλεοπτικό σταθμό, ή ανεξάρτητων εταιρειών παραγωγής με συγκεκριμένο έργο για το σταθμό ή και τα δύο.

Αυτό σημαίνει μείωση προσωπικού των τηλεοπτικών σταθμών ιδιαίτερα τεχνικών.

–Η περίπτωση εργαζομένων των ανεξάρτητων εταιρειών, ουσιαστικά οδηγεί σε εργολαβικούς εργαζόμενους καθώς και σε συμπίεση των μισθών προς τα κάτω, μέσω ατομικών συμβάσεων, αφού οι άλλες εταιρείες θα δίνουν μικρότερους μισθούς.

–Θεωρώντας στο νομοσχέδιο ως πλήρη απασχόληση τις 20 μέρες το μήνα σε συνδυασμό με το μέσο ετήσιο όρο 400 εργαζομένων, σημαίνει ότι μετρούν 400 εργαζόμενους ανά 20ημερο για 12 μήνες και όχι ανά 25 μέρες για 12 μήνες. Αρα ουσιαστικά σε ετήσια βάση οι σταθμοί θα δουλεύουν με λιγότερους εργαζόμενους. Δίνεται έτσι η δυνατότητα για αντεργατική διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, εντατικοποίηση της δουλειάς, αύξηση του απλήρωτου εργάσιμου χρόνου, εκ περιτροπής εργασία, δηλαδή ελαστικοποίηση, πράγμα που κάνουν και τώρα εν μέσω πανδημίας.

Στο νομοσχέδιο γίνεται λόγος για σύμβαση εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης αλλά δεν διευκρινίζεται καθαρά ότι αυτή θα είναι “αορίστου χρόνου”. Αρα μπορεί να είναι και ορισμένου χρόνου.

Επιπλέον το νομοσχέδιο:

–Χαρίζει στους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών μια ολόκληρη σχεδόν ετήσια δόση από την αδειοδότηση, 3.450.000 ευρώ από τα 3.500.000 ευρώ, αν αυτό το ποσό παρουσιαστεί ως επένδυση στον τηλεοπτικό σταθμό, πράγμα εύκολο για τους επιχειρηματίες.

–Αναφέρεται στον ΕΔΟΕΑΠ και χρηματοδοτεί με κρατικό χρήμα, χρήμα του λαού, τις ασφαλιστικές εισφορές σε όσους τηλεοπτικούς σταθμούς χρωστούν στο Ταμείο αυτό, όταν οι καναλάρχες έχουν ήδη παρακρατήσει και δεν έχουν αποδώσει τις εισφορές των εργαζομένων, άρα κερδίζουν διπλά τις εισφορές των εργαζομένων και βεβαίως τις εργοδοτικές εισφορές. Επίσης τους χαρίζει τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις για χρέη. Και αυτό για 4 ολόκληρα χρόνια.

Και όλα αυτά μετά από το χάρισμα των αναδρομικών εισφορών στον ΕΔΟΕΑΠ, τις τεράστιες φοροελαφρύνσεις, όπως το φόρο 20% των διαφημίσεων που έγινε 5%, κ.ά..

Ουσιαστικά με το νομοσχέδιο, επιχειρείται η θεσμοθέτηση και με την σφραγίδα του “νόμου” όλων των αντεργατικών διευθετήσεων των προηγούμενων χρόνων και ακόμα περισσότερο του τελευταίου χρόνου όπου δεκάδες αντεργατικά μέτρα νομοθετήθηκαν περνώντας από τον “δοκιμαστικό σωλήνα” της πανδημίας για να γίνουν μόνιμα, ενισχύοντας την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Μέτρα διαχείρισης της οικονομικής κρίσης σε βάρος των εργαζομένων.

Βεβαίως το νομοσχέδιο περιέχει και άλλα άρθρα που επιβεβαιώνουν την στρατηγική επιλογή τόσο για ολόπλευρη ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων των ΜΜΕ, γενικότερα των επιχειρηματιών, όπως το χάρισμα, ουσιαστικά, αδειών συνδρομητικής τηλεόρασης χωρίς διαγωνιστική διαδικασία, απαλλαγής από την καταβολή προστίμων στο ΕΣΡ και πολλά παράθυρα αθώωσης για τυχόν παραβάσεις, για την περαιτέρω ενίσχυση της αναπαραγωγής της αστικής πολιτικής και ιδεολογίας των καπιταλιστών, της ΕΕ, αλλά και της προαγωγής των σάπιων αξιών τους. Επίσης φροντίζει να εισπράξει με κάθε τρόπο, αντί να χαρίσει τα χρέη τελών ΕΡΤ μέσω ΔΕΗ των εξαθλιωμένων λαϊκών νοικοκυριών που δεν έχουν ούτε ψωμί να φάνε, ούτε φως και θέρμανση,ούτε τα στοιχειώδη στη ζωή.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Μπροστά στο τσουνάμι των αντεργατικών ρυθμίσεων που περιλαμβάνει το κυβερνητικό “νομοσχέδιο Λιβάνιου”, οι πλειοψηφίες των Ενώσεων του κλάδου, με πρώτη-πρώτη την ΕΣΗΕΑ, όχι μόνο δεν αντιδρούν, παρά τα μεγάλα λόγια, με ενημέρωση των εργαζομένων στα ΜΜΕ για το αντεργατικό περιεχόμενο και για προετοιμασία και οργάνωση του αγώνα αλλά δηλώνουν και “ικανοποιημένες” γιατί, οι απολύσεις, όπως ισχυρίζονται, θα είναι λιγότερες από το νομοσχέδιο Πέτσα!!!

Αντί με όπλο τον αγώνα και την αποφασιστικότητα που έδειξαν οι εργαζόμενοι στην απεργία του Δεκέμβρη να διεκδικήσουν την απόσυρση όλων των αντεργατικών διατάξεων του νομοσχεδίου, αρκούνται στο να “κλείσουν” το θέμα, θυσιάζοντας δικαιώματα και εργαζόμενους στους στόχους των αφεντικών.

Αντί να ενθαρρύνουν με προετοιμασία και οργάνωση τους εργαζόμενους για ενιαίο αγώνα, εκμεταλλεύονται τον φόβο και την ανησυχία για να μη γίνει κανένας αγώνας.

Δηλητηριαζουν τη συνείδηση των εργαζομένων με τη λογική του “μικρότερου κακού” μιας και ισχυρίζονται ότι τώρα θα απολύονται λιγότεροι, άρα “είμαστε καλύτερα” !!!

Σκορπούν την απογοήτευση και την παραίτηση, αντί να οργανώσουν συνελεύσεις με τους εργαζόμενους, αποφασίζοντας αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Τώρα, για παράδειγμα, θα έπρεπε να καλέσουν μαζικά, μαχητικά τους εργαζόμενους σε συγκεντρώσεις έξω από τα υπουργία Τύπου και Εργασίας, ακόμη και έξω από τη βουλή αφού έχει αρχίσει η συζήτηση του νομοσχεδίου, στην οποία συμμετέχουν και οι Ενώσεις. Και βεβαίως να κλιμακώσουμε στην πορεία με νέες απεργιακές κινητοποιήσεις.

Αλλά αντί για κινητοποιήσεις, συνδιαλέγονται με εργοδοσία και κυβέρνηση αναζητώντας, μάταια, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων μέσα από τις ορέξεις των αφεντικών και έτσι πάντα ωφελημένοι είναι οι εργοδότες.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ τονίζει πως μπροστά στην ολόπλευρη επίθεση του κεφαλαίου, είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους, ο ανυποχώρητος αγώνας με μορφές που οι ίδιοι θα αποφασίσουμε, θα οργανώσουμε και θα περιφρουρήσουμε.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ ανεξαρτήτως ειδικότητας σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση.

–Να αποσυρθούν όλα τα αντεργατικά άρθρα του «νομοσχεδίου Λιβάνιου».

–Να μη χαθεί καμία θέση εργασίας στους τηλεοπτικούς σταθμούς, να μη μειωθούν οι εργαζόμενοι, να μην συνυπολογίζονται οι εργαζόμενοι άλλων εταιρειών, να μην δεχτούμε καμιά αρνητική εργασιακή μεταβολή, καμία αρνητική μεταβολή στις συμβάσεις, στα ωράρια, στις εργασιακές σχέσεις. Πλήρης απασχόληση σημαίνει συμβάσεις αορίστου χρόνου με 25 μέρες το μήνα, πέντε μέρες εργασίας τη βδομάδα και σταθερό ημερήσιο ωράριο, όπως καθορίζουν οι συμβάσεις μας.

–Να μη γίνει καμιά απόλυση

–Να καταργηθούν όλες οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, για όλους τους εργαζόμενους.

— Να πληρώσει η εργοδοσία τις εισφορές στον ΕΔΟΕΑΠ και όχι το κράτος, δηλαδή με χρήματα δικά μας, κανένα χάρισμα των προσαυξήσεων.

–Κλαδική Σύμβαση Εργασίας με αυξήσεις, σταθερή δουλειά και διασφάλιση όλων των δικαιωμάτων στο μισθό, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, στο χρόνο εργασίας, στις ωριμάνσεις, στις συνθήκες δουλειάς για όλες τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους του κλάδου.

–Κάθε εργαζόμενος να ασκεί τα καθήκοντα της ειδικότητάς του, για το μέσο στο οποίο έχει προσληφθεί και μόνο, όχι στους εργαζόμενους πολυεργαλεία.

–Πλήρης σύνθεση των εξωτερικών συνεργείων με εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων, ασφαλή δουλειά για όλους.

–Μέτρα προστασίας της υγείας στους χώρους δουλειάς.