Η «Πυξίδα» είναι κείμενο αντίστοιχο της «Στρατηγικής Αντίληψης» του ΝΑΤΟ, που οδεύει κι αυτή προς «επικαιροποίηση», δίνοντας ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στην ενίσχυση των μόνιμων στρατιωτικών δυνάμεων στην Ανατ. Ευρώπη.
Η «Στρατηγική Πυξίδα» θέτει συγκεκριμένους στόχους για τα κράτη - μέλη μέχρι το 2030, ώστε στο σύνολό της η ΕΕ να αναβαθμίσει τον ρόλο της στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, ενισχύοντας και κάνοντας πιο διακριτή τη στρατιωτική της ισχύ, συμπληρωματικά προς το ΝΑΤΟ.
Οπως οι ίδιοι αναφέρουν στο πολυσέλιδο κείμενο, «η υπόθεση για μια νέα ώθηση στην Ασφάλεια και Αμυνα της ΕΕ είναι επιτακτική: Ενα πιο εχθρικό περιβάλλον και ευρύτερες γεωπολιτικές τάσεις καλούν την ΕΕ να επωμίζεται μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τη δική της ασφάλεια».
Σε αυτό το πλαίσιο, η «Πυξίδα» ορίζει για τα κράτη - μέλη «συγκεκριμένες δράσεις προτεραιότητας» σε τέσσερις «άξονες εργασίας», τους οποίους παρουσιάζουμε αναλυτικά πιο κάτω.
Ευελιξία στις αποφάσεις και «συμμαχίες προθύμων»«Πρέπει να είμαστε σε θέση να ενεργούμε γρήγορα και σθεναρά κάθε φορά που ξεσπά μια κρίση, με εταίρους, εάν είναι δυνατόν, και μόνοι όταν είναι απαραίτητο», σημειώνει η «Πυξίδα» στον πρώτο άξονα και γι' αυτόν τον σκοπό προκρίνει τα εξής:
«Θα ενισχύσουμε τις πολιτικές και στρατιωτικές μας αποστολές και επιχειρήσεις της Κοινής Πολιτικής Αμυνας και Ασφάλειας (ΚΠΑΑ), παρέχοντάς τους πιο εύρωστες και ευέλικτες εντολές, προωθώντας την ταχεία και πιο ευέλικτη διαδικασία λήψης αποφάσεων και διασφαλίζοντας μεγαλύτερη οικονομική αλληλεγγύη, ενώ παράλληλα προάγουμε τη στενή συνεργασία με τις ευρωπαϊκές ad hoc αποστολές και επιχειρήσεις. Θα ενισχύσουμε την πολιτική μας ΚΠΑΑ μέσω ενός νέου Συμφώνου που θα επιτρέπει ταχύτερη ανάπτυξη, επίσης σε πολύπλοκα περιβάλλοντα».
Η ενοποίηση της ΕΕ βαθαίνει και στον στρατιωτικό τομέα, όπου μέχρι σήμερα διαπιστώνονταν μεγάλες καθυστερήσεις, εξαιτίας ισχυρών και ανταγωνιστικών συμφερόντων μεταξύ των κρατών - μελών. Τώρα, πέρα από τη στενότερη στρατιωτική συνεργασία, αναζητούνται τρόποι και για πιο ευέλικτες αποφάσεις, ώστε να αναβαθμίσει η ΕΕ τον ρόλο της σε ιμπεριαλιστικές αποστολές και επεμβάσεις, μαζί με το ΝΑΤΟ, ή και αυτοτελώς.
Οπως αναφέρεται πιο συγκεκριμένα, «πρέπει να επιδιώξουμε μεγαλύτερη ευελιξία στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, χωρίς συμβιβασμούς στην πολιτική και οικονομική αλληλεγγύη. Ως εκ τούτου, θα χρησιμοποιήσουμε τις δυνατότητες που παρέχουν οι Συνθήκες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της εποικοδομητικής αποχής»...
Εξειδικεύοντας παραπέρα, το κείμενο αναφέρεται σε «πρακτικές λεπτομέρειες εφαρμογής του άρθρου 44 της Συνθήκης για την ΕΕ (σ.σ. προβλέπει ότι στη λήψη αποφάσεων λαμβάνουν μέρος μόνο οι αντιπρόσωποι των κρατών - μελών που συμμετέχουν σε μια ομάδα κρατών "ενισχυμένης συνεργασίας") ώστε να επιτραπεί σε μια ομάδα πρόθυμων και ικανών κρατών - μελών να σχεδιάσουν και να διεξαγάγουν μια αποστολή ή επιχείρηση εντός του πλαισίου της ΕΕ και υπό την πολιτική εποπτεία του Συμβουλίου».
Σώμα 5.000 στρατιωτών για «ταχεία ανάπτυξη»Προβλέπεται παράλληλα η ικανότητα «Ταχείας Ανάπτυξης της ΕΕ (EU Rapid Deployment Capacity) που θα μας επιτρέψει να αναπτύσσουμε γρήγορα έως και 5.000 στρατιώτες σε μη ανεκτικά (non-permissive) περιβάλλοντα για διαφορετικούς τύπους κρίσεων», σε συνδυασμό με τη βελτίωση της ικανότητας «Στρατιωτικού Σχεδιασμού και Διεύθυνσης» (Military Planning and Conduct Capability), αλλά και της ετοιμότητας και συνεργασίας, «μέσω της ενίσχυσης της στρατιωτικής κινητικότητας και των τακτικών ασκήσεων».
Η συγκεκριμένη στρατιωτική δύναμη θα πρέπει να είναι πλήρως λειτουργική έως το 2025. Εξ ου και τα επιχειρησιακά σενάρια θα ολοκληρωθούν μέσα στο 2022, με στόχο από το 2023, οι τακτικές ασκήσεις να συμβάλουν «στην ετοιμότητα και τη διαλειτουργικότητά» της, με στόχο να επιχειρεί σε γη, θάλασσα και αέρα.
Σύμφωνα με όσα γράφονται στην «Πυξίδα», η Δύναμη θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορα στάδια μιας επιχείρησης, όπως αρχική διείσδυση, ενίσχυση άλλης δύναμης, ή ως εφεδρική δύναμη για να εξασφαλίσει μια έξοδο. Η ανάπτυξη της ικανότητας θα βασίζεται σε επιχειρησιακά σενάρια που θα επικεντρωθούν αρχικά στις επιχειρήσεις διάσωσης και εκκένωσης, καθώς και στην αρχική φάση «επιχειρήσεων σταθεροποίησης».
Θα αποτελείται από προκαθορισμένες στρατιωτικές δυνάμεις και γι' αυτό κάθε κράτος - μέλος δεσμεύεται «να αυξήσει την ετοιμότητα και τη διαθεσιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων», όπως και τους «σχετικούς πόρους και τα απαραίτητα στρατηγικά μέσα, ιδίως στρατηγικές μεταφορές, προστασία δυνάμεων, ιατρικά μέσα, κυβερνοάμυνα, δορυφορική επικοινωνία και πληροφορίες, επιτήρηση και δυνατότητες αναγνώρισης».
Συναφής με τα παραπάνω είναι ο άξονας για τις εταιρικές σχέσεις, όπου αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι θα πρέπει «να ενισχύσουμε τη συνεργασία μας με τους εταίρους για την αντιμετώπιση κοινών απειλών και προκλήσεων».
Προς τούτο, η ΕΕ σκοπεύει να ενισχύσει «τις στρατηγικές εταιρικές σχέσεις με ΝΑΤΟ και ΟΗΕ μέσω πιο δομημένων πολιτικών διαλόγων καθώς και επιχειρησιακής και θεματικής συνεργασίας», όπως και τη συνεργασία «με περιφερειακούς εταίρους, συμπεριλαμβανομένων των ΟΑΣΕ, Αφρικανικής Ενωσης και ASEAN».
Δήλωση προθέσεων για μια πιο αυτοτελή επιχειρησιακή δράση ανά τον κόσμο αποτελεί και η αναφορά στην ενίσχυση της συνεργασίας διμερώς «με εταίρους που μοιράζονται τις ίδιες αξίες και συμφέροντα, όπως οι ΗΠΑ, Νορβηγία, Καναδάς, Ηνωμένο Βασίλειο και Ιαπωνία. Θα αναπτύξουμε προσαρμοσμένες συνεργασίες στα Δυτικά Βαλκάνια, στην ανατολική και νότια γειτονιά μας, στην Αφρική, στην Ασία και τη Λατινική Αμερική».
Το κείμενο δεσμεύει επίσης τα κράτη - μέλη ότι «θα ενισχύσουμε τις δράσεις μας στους θαλάσσιους, εναέριους και διαστημικούς τομείς, ιδίως επεκτείνοντας τις Συντονισμένες Θαλάσσιες Παρουσίες (Coordinated Maritime Presences) σε άλλες περιοχές, ξεκινώντας από τον Ινδο-Ειρηνικό, και αναπτύσσοντας μια Διαστημική Στρατηγική της ΕΕ για την ασφάλεια και την άμυνα», κάτω από τη διαπίστωση ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναβαθμίσει την ικανότητά της «να προβλέπει απειλές, να εγγυάται ασφαλή πρόσβαση σε στρατηγικούς τομείς και να προστατεύει τους πολίτες της».
Με άλλα λόγια, να αναβαθμίσει και στρατιωτικά την ικανότητά της να προασπίζεται τα συμφέροντα των μονοπωλίων της σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης.
Πολεμικοί προϋπολογισμοίΟλα αυτά βέβαια απαιτούν και τα απαραίτητα κονδύλια, που θα βρεθούν από τους πολεμικούς προϋπολογισμούς της ΕΕ και των κρατών - μελών. Αυτούς δηλαδή που ψηφίζουν το ένα μετά το άλλο τα Κοινοβούλια, φορτώνοντας και αυτόν τον λογαριασμό στους λαούς.
«Πρέπει να επενδύσουμε περισσότερα και καλύτερα σε δυνατότητες και καινοτόμες τεχνολογίες, να καλύψουμε στρατηγικά κενά και να μειώσουμε τις τεχνολογικές και βιομηχανικές εξαρτήσεις», αναφέρει η «Πυξίδα» και εξειδικεύει:
«Θα ξοδεύουμε περισσότερα και αποδοτικότερα στην Αμυνα και θα βελτιώσουμε την ανάπτυξη και τον σχεδιασμό των ικανοτήτων μας για την καλύτερη αντιμετώπιση της επιχειρησιακής πραγματικότητας και των νέων απειλών και προκλήσεων.
Θα αναζητήσουμε κοινές λύσεις για την ανάπτυξη των απαραίτητων στρατηγικών δυνάμεων για τις αποστολές και τις επιχειρήσεις μας, καθώς και τις ικανότητες επόμενης γενιάς σε όλους τους επιχειρησιακούς τομείς, όπως ναυτικές πλατφόρμες υψηλών προδιαγραφών (σ.σ. πλοία), μελλοντικά εναέρια συστήματα μάχης (σ.σ. επανδρωμένα και UAV), ικανότητες στο Διάστημα και κύρια άρματα μάχης.
Θα αξιοποιήσουμε πλήρως τη Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO) και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας για να αναπτύξουμε από κοινού στρατιωτικές δυνατότητες αιχμής και να επενδύσουμε στην τεχνολογική καινοτομία για την Αμυνα και να δημιουργήσουμε έναν νέο κόμβο αμυντικής καινοτομίας εντός του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας».
Ποτέ η κυβέρνηση δεν έχει τόση ανάγκη από τη συμφωνία όλων των κομμάτων των κυρίαρχων τάξεων και από την "ειρηνική" υποταγή των καταπιεζόμενων τάξεων σ' αυτή την κυριαρχία, όσο τον καιρό του πολέμου. Αυτό είναι το πρώτο. Και, δεύτερο, αν "στις αρχές του πολέμου", ιδιαίτερα σε μια χώρα που περιμένει γρήγορη νίκη, η κυβέρνηση φαίνεται παντοδύναμη, κανένας ποτέ και πουθενά στον κόσμο δεν σύνδεσε την αναμονή μιας επαναστατικής κατάστασης αποκλειστικά με τη στιγμή της "έναρξης" του πολέμου και πολύ περισσότερο δεν ταύτισε το "φαινομενικό" με την πραγματικότητα». ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριγράφοντας την κατάσταση όπως διαμορφώνεται πια το 1916 και όχι το 1914, σημειώνει: «Καμιά κυβέρνηση δεν είναι σίγουρη για την επαύριο, καμιά κυβέρνηση δεν είναι απαλλαγμένη από τον κίνδυνο δημοσιονομικής χρεοκοπίας, από τον κίνδυνο απώλειας εδαφών, από τον κίνδυνο να τη διώξουν από τη δική της τη χώρα (όπως έδιωξαν την κυβέρνηση του Βελγίου). Ολες οι κυβερνήσεις ζουν σαν πάνω σε ηφαίστειο, όλες κάνουν οι ίδιες έκκληση στην αυτενέργεια και στον ηρωισμό των μαζών. Ολόκληρο το πολιτικό καθεστώς της Ευρώπης έχει κλονιστεί και κανένας ασφαλώς δεν θ' αρνηθεί ότι μπήκαμε (και μπαίνουμε όλο και πιο βαθιά - τα γράφω αυτά την ημέρα της κήρυξης του πολέμου από μέρους της Ιταλίας) σε εποχή πολύ μεγάλων πολιτικών κλονισμών».
ΔιαγραφήΚαι τότε, το 1914 και το 1917, ο συσχετισμός δύναμης δεν ήταν καθόλου ευνοϊκός για τους λαούς. Τρεις μεγάλες αυτοκρατορίες, η βρετανική, η γερμανική - αυστροουγγρική και η τσαρική, μοίραζαν τον κόσμο, την Ασία, την Ευρώπη και την Αφρική, το εργατικό κίνημα στη μεγάλη του πλειοψηφία είχε συμβιβαστεί, μια χούφτα κομμουνιστές σε όλο τον κόσμο προσπαθούσαν, έδιναν μια μάχη χωρίς να μπορούν να γνωρίζουν, να υποσχεθούν ότι αυτή θα είναι νικηφόρα. Ο Λένιν μάλιστα τον Γενάρη του 1917, σε διάλεξή του στην Ελβετία για την επανάσταση του 1905, τους έλεγε τα εξής: «Δεν πρέπει να μας ξεγελά η σημερινή νεκρική σιγή στην Ευρώπη. Η Ευρώπη εγκυμονεί την επανάσταση» και συμπλήρωνε ότι ο ίδιος όπως και όλοι οι ηλικιωμένοι ίσως να μη ζήσουν τις αποφασιστικές μάχες της επανάστασης που έρχεται! ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ το εξής που διδάσκει η Ιστορία μας: Οτι οι εργαζόμενοι, ο λαός μας έχουν αποδείξει πως μπορούν να μεγαλουργήσουν ακριβώς σε κάτι τέτοιες δύσκολες και κρίσιμες στιγμές, που όλα έμοιαζαν χαμένα, που οι δυνάμεις ήταν ελάχιστες. Μέσα σε δύσκολες συνθήκες ο λαός μας οργάνωσε τη μαζική του πάλη ενάντια στην κατοχή μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, γράφοντας χρυσές σελίδες ηρωισμού και δόξας, αναδεικνύοντας το μέγεθος της εργατικής - λαϊκής δύναμης.
ΔιαγραφήΔεν πρέπει βεβαίως να ξεχνάμε και το άλλο κρίσιμο συμπέρασμα. Οτι ο αγώνας αυτός έμεινε στη μέση, δεν ολοκληρώθηκε, δεν έφτασε στο τέλος του, δεν συνοδεύτηκε από τον αγώνα για την ουσιαστική διέξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο προς όφελος του λαού, παρά τον μεγάλο ηρωικό αγώνα του ΔΣΕ.
Ομως για αυτό είναι από σήμερα αναγκαίο να προετοιμαζόμαστε για περιόδους που θα ωριμάζει αυτό που αποτυπώνεται και στην Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τον πόλεμο στην Ουκρανία: «Το ζήτημα είναι πολιτικό, απαιτεί στροφή στις συνειδήσεις των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων, για να δυναμώσει η πάλη για αποδέσμευση από τις διάφορες ιμπεριαλιστικές ενώσεις, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με τον λαό πραγματικά στο τιμόνι της εξουσίας».
Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες συμβάλλουν αποφασιστικά στην οργάνωση της εργατικής - λαϊκής πάλης ενάντια στην εμπλοκή και τις επιπτώσεις από τον πόλεμο, για να σταθούν οι εργαζόμενοι, ο λαός στο δικό τους μετερίζι, να μην διαλέξουν την πλευρά της αστικής τάξης. Ταυτόχρονα όμως συμβάλλουν ώστε και οι εργαζόμενοι, ο λαός να προετοιμάζονται για έναν μεγαλύτερο δίκαιο αγώνα, για τη δικιά τους μάχη, για τον δικό τους «πόλεμο» ενάντια στις αιτίες που γεννούν τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την καπιταλιστική εκμετάλλευση, τη βαρβαρότητα για τους λαούς. Τον αγώνα για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, τον αγώνα που ανοίγει τον δρόμο για να πάρουν οι εργαζόμενοι την εξουσία, να οικοδομήσουν το σύγχρονο, το νέο, το αναγκαίο, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
(Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου») https://www.902.gr/eidisi/politiki/290695/eimaste-me-stratopedo-ton-laon-alla-ti-mporoyn-na-kanoyn-oi-laoi ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
....Δεν πρέπει βεβαίως να ξεχνάμε και το άλλο κρίσιμο συμπέρασμα. Οτι ο αγώνας αυτός έμεινε στη μέση, δεν ολοκληρώθηκε, δεν έφτασε στο τέλος του, δεν συνοδεύτηκε από τον αγώνα για την ουσιαστική διέξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο προς όφελος του λαού, παρά τον μεγάλο ηρωικό αγώνα του ΔΣΕ..... Αυτός ο αγώνας έμεινε στη μέση γιατί δεν είχαμε στρατηγικό στόχο το Σοσιαλισμό και εργαλείο του αγώνα ΕΑΜ ΚΑΙ ΕΠΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ που θα εξασφάλιζε την αυτοτέλεια ΚΚΕ ΟΚΝΕ... και θα διεκδικούσε την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 σε επαναστατικές συνθήκες με τον συσχετισμό στα Βαλκάνια συντριπτικό.https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11036664 Τιμημένο ΚΚΕ. Ούτε βήμα πίσω. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ΔΣΕ ΑΘΑΝΑΤΟΙ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή