Κάποιες επικαιροποιημένες σκέψεις σχετικά με τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας

 Έχει μια αξία νομίζω να ξανακοιτάξουμε το πόλεμο μεταξύ ΝΑΤΟ και Γιουγκοσλαβίας κάτω από το φως των "νέων επικαιροποιημένων αναλύσεων" που έχουν πετάξει στην μπάντα ("μια για πάντα" κιόλας;) τα ..."οπορτουνιστικά βαρίδια του παρελθόντος”.
1)Η φύση του πολέμου εκείνου 

Ήταν ένας πόλεμος ιμπεριαλιστικός (και από τις δύο πλευρές) που στόχο είχε το ξαναμοίρασμα των αγορών και την εκμετάλλευση των φυσικών πλουτοπαραγωγικών πηγών* του Κοσσόβου. Ως τέτοιος, ήταν άδικος και από τις δύο πλευρές, πολύ δε περισσότερο που η ιμπεριαλιστική Γιουγκοσλαβία** δεν ήταν μόνη της, αλλά είχε και την άμεση στρατιωτική βοήθεια της ιμπεριαλιστικής Ρωσσίας.***

Βάση των παραπάνω, μπορούμε πλέον να κρίνουμε και στην στάση των τάσεων της τότε ελληνικής αριστεράς απέναντι στον πόλεμο αυτό.

2)Η κριτική κατά τάση

(Αυτό γιατί για κάποια από τα κομματίδια εκείνης της εποχής μπορεί να τα θυμάμαι και λάθος (υπήρχαν π.χ. 2 ΟΚΔΕ με διαφορετική μεταξύ τους στάση), αφού δεν ήταν ακόμη και η εποχή της γενικής πρόσβασης και καταγραφής στο ίντερνετ.
___________________________

α)Στάση πρώτη (υπερπαναστατική)

Εκφράστηκε (ως συνήθως) από την ΟΑΚΚΕ, που προκειμένου να μην πέσει στη παγίδα των “ίσων αποστάσεων”, πήρε ευθέως θέση εναντίων του Γιουγκοσλάβικου ιμπεριαλισμού και του Ρώσσικου “σοσιαλφασισμού”, υποστηρίζοντας με περίσσιο επαναστατικό θάρρος (και ενάντια στο τότε ρεύμα εντός του ελληνικου λαού) πως το ΝΑΤΟ διεξάγει έναν δίκαιο πόλεμο.

β)Στάση δεύτερη (συνεπής-επαναστατική)

Εκφράστηκε κυρίως από το ΣΕΚ (νομίζω λέγονταν ΟΣΕ ακόμη τότε;-μπορεί να κάνω και λάθος...) με το μεγαλειώδες σύνθημα -και επίσης κόντρα στο -σφόδρα εκείνη την εποχή, αντιαμερικάνικο- ρεύμα, “ούτε με το ΝΑΤΟ-ούτε με τον Μιλόσεβιτς!”  Τότε βέβαια τους λέγαμε ΝΑΤΟϊκούς πράκτορες τους ανθρώπους, αλλά υπό το φως των νέων αναλύσεων, γενναία οφείλουμε να εκλιπαρήσουμε για την συγχώρεση τους.

Συνεπή επαναστατική στάση είχε επίσης και ο ΣΥΝασπισμός “της αριστεράς κ της προόδου” (έτσι λέγονταν ακόμη τότε) που μέσω του αείμνηστου ευρωβουλευτή και συνεπή αγωνιστή Μιχάλη Παπαγιαννάκη, έδωσε δείγματα επαναστατικού ήθους και οξυδέρκειας στην ευρωβουλή, όταν αφού καταδίκασε ως απαράδεκτους του ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς (ε- όχι υπέρ του να σκοτώνεται κ κοσμάκης-αριστεροί είμαστε στην τελική και εμείς ρε παιδιά...), χωρίς να παραλείψει βέβαια ταυτόχρονα, να κάνει και μια παρένθεση ανά 2,5 λεπτά προκειμένου να καταδικάσει το “καθεστώς Μιλόσεβιτς” να μιλήσει “για το δράμα των κοσσοβάρων προσφύγων” κλπ κλπ κλπ

Σε αυτή την τάση (ας με συγχωρήσει κάποιος εάν τον ξεχάσω, εκτός από το ΣΕΚ και τον ΣΥΝ πρέπει να ήταν και το ΝΑΡ, και πολλές τροτσκιστικές οργανώσεις, που δεν τις θυμάμαι όλες τώρα.

Ξέχασα σε αυτό το σημείο να αναφέρω (και ντροπή μου μεγάλη!) πως στην κατηγορία των συνεπών επαναστατικών δυνάμεων που “δεν διάλεγαν ιμπεριαλιστή”, ήταν και η ΣΑΚΕ στην οποία και ήμουν οργανωμένος την εποχή εκείνη. 

(...Και σας κράταγα να συνεδριάζουμε μεταμεσονύχτια, για να κουβεντιάσουμε τις δικές μου "παιδικές" διαφωνίες... Ντροπή μου και, ...σύντροφοι την συγνώμη μου)

Σε αυτό το σημείο

να πούμε πως δεν ήταν

μόνο η επαναστατική

αριστερά που είχε

συνεπή Μ-Λ στάση τότε,

αλλά κ η νεοφιλελέ δεξιά

γ)Στάση τρίτη (οπορτουνιστική κάργα)

Σε αυτή την στάση πρωτοστάτησε το ΚΚΕ, με μπροστάρη τον Μάκη Μαΐλη, ενώ μπορείς να κατατάξεις σε αυτήν και τα 2 Μ-Λ (αυτά πιο συγκρατημένα βέβαια).

Ήταν η τάση που εντελώς οπορτουνιστικά έκανε μονόπλευρη κριτική στο ΝΑΤΟ, αφήνοντας εντελώς στο απυρόβλητο, τόσο τον Γιουγκοσλάβικο, όσο και τον σύμμαχο του Ρώσσικο ιμπεριαλισμό. Υπό το φως των σημερινών φωτισμένων μας αναλύσεων θα μπορούσαμε να τους αποκαλέσουμε και “Γιελτσινίτσες” ή ακόμη και “μίσθαρνα όργανα του Κρεμλίνου”. Θα μπορούσαμε ακόμη να πούμε πως διάλεγαν “ιμπεριαλιστή”, ή ακόμη καλύτερα “ληστή”, ή γιατί όχι και “παιδεραστή” (οι χαρακτηρισμοί που στοχεύουν σε συναισθηματικά αντανακλαστικά και δεν επιδέχονται καμμίας επιστημονικής ανάλυσης,είναι και δωρεάν εξάλλου)

Επίλογος:

Το μπλογκ δεν μπορεί παρά να εκφράσει την αμέριστη ικανοποίηση του που η πραγματικά επαναστατικές θέσεις δικαιώνονται, για όσους τις πήραν τότε, έστω και μια 20ετία+ μετά.

Εκφράζουμε για πολλοστή φορά την συγνώμη μας στους συντρόφους του ΣΕΚ, του ΣΥΝ, της ΟΑΚΚΕ κλπ, που άνοιξαν, κόντρα στο ρεύμα, και σε πολύ δύσκολες εποχές τον δρόμο, προκειμένου να μπορεί να υπάρξει σήμερα μια συνεπής Μ-Λ στάση απένατι στα διεθνή γεγονότα.
______________
Παραπομπές:

*Αφού ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι πόλεμοι στην εποχή του ιμπεριαλισμού γίνονται αποκλειστικά για αυτό-και από όλες τις πλευρές! Σιγά που θα μας πιάσουν εμάς κορόϊδα οι Παλαιστίνιοι πως απλά θέλουν δική τους πατρίδα. Να την κάνουν τί δηλαδή; Να αλλάξουν τον Ισραηλινό “ληστή” με έναν παλαιστίνιο (όπως έκαναν π.χ. οι κάτοικοι της Κριμαίας);

-Ρε, δε πάνε στο γέρο-διάολο και δάφτοι που ασχολούμαστε (οπορτουνιστικά) τόσα χρόνια με την πάρτη τους;  

**ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ. -Όλες! Από τις ΕΠΑ μέχρι το Σουρινάμ! Μην λέμε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια και το κουράζουμε....  

***Η Ρωσσία, όχι μόνο είχε αποστείλει το πλοίο Κουζνέτσωφ στην Ανδριατική σε αποστολή ηλεκτρονικού πολέμου-παροχής πληροφοριών στην Γιουγκοσλαβία, αλλά και πολύ πιο σημαντικά, απέτρεψε την χερσαία παρέμβαση του ΝΑΤΟ με την κατάληψη του στρατηγικού αεροδρομίου της Πρίστινα, από Ρώσσους αλεξιπτωπτωτιστες. (Ναι, καλό καλαμπούρι ήταν αυτό με την λαχαναγορά στην Θεσσαλονίκη-και εμένα μου άρεσε😁, αλλά δεν απέτρεψε αυτό την χερσαία επέμβαση).

-Σε αυτό το σημείο ξεχάσαμε να αναφέρουμε πως στο πλευρό της ιμπεριαλιστικής Γιουγκοσλάβίας, ήταν (εμμέσως πλην σαφώς) και η ιμπεριαλιστική "Δημοκρατία της Μακεδονίας" (κοίτα παραπομπή #2)

-Τι, όχι;

Από τα παραπάνω ίσως θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς το ποιές οργανώσεις της αριστεράς (εντός κ εκτός εισαγωγικών) είναι συνεπείς στις απόψεις τους από τότε μέχρι σήμερα (χωρίς να μπούμε στην διαδικασία να τις κρίνουμε καθαυτές) και ποιές όχι.

Ίσως αυτό πάλι να είναι μια παραίσθηση του fadomduck2, οπότε δεν χρειάζεται να προβληματιστεί και ιδιαιτέρα κάποιος/α.....

fadomduck2

 30/4/1999: ΝΑΤΟική φάλαγγα πήγε για ... βρούβες!

 20 χρόνια δεν ξεχνώ