Αλλη μια λαϊκή ανάγκη, που βρίσκει εμπόδιο στα τείχη της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανάπτυξης, είναι η δωρεάν πρόσβαση σε καθαρές παραλίες με ποιοτικές υποδομές. Ανάγκη που σήμερα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία με την παρατεταμένη περίοδο της πανδημίας, με τις άδειες σε μια σειρά από κλάδους να συρρικνώνονται λόγω της εντατικοποίησης, το κύμα ακρίβειας να θερίζει το λαϊκό εισόδημα και τις τιμές στο ρεύμα να κάνουν τους εργαζόμενους να διστάζουν ακόμα και να βάλουν σε λειτουργία το κλιματιστικό.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του νότιου παραλιακού μετώπου στην Αττική, με τις «εμβληματικές» επενδύσεις του.
Στη λεγόμενη «Αθηναϊκή Ριβιέρα», επιχειρήσεις - ξενοδοχειακές και επισιτιστικές - έχουν κατακλύσει το παραλιακό μέτωπο, απομυζώντας τεράστια κέρδη, μέσα από τη μετατροπή των πλαζ σε απροσπέλαστες για τον λαό «αυλές» τους, που απευθύνονται στα πιο υψηλά εισοδήματα. Πρόκειται μάλιστα για μια μικρογραφία του τι έρχεται στο παραλιακό μέτωπο με την επένδυση στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Μια βόλτα στην παραλιακή, ακόμα και τις καθημερινές, αποτυπώνει την τραγική εικόνα: Σε έναν τόπο που έχει την τύχη λίγα χιλιόμετρα από το μεγαλύτερο αστικό κέντρο να βρέχεται από θάλασσα, δεκάδες χιλιάδες λαϊκών οικογενειών στριμώχνονται στις λιγοστές ελεύθερες πλαζ, που κατά κανόνα είναι και οι πιο υποβαθμισμένες. Και την ίδια στιγμή κάγκελα δεκάδων χιλιομέτρων υψώνονται κατά μήκος όλης της παραλιακής για τις ιδιωτικοποιημένες παραλίες με τα πανάκριβα εισιτήρια.
Ολο αυτό το σκηνικό ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης των ακτών, αποκλεισμού του λαού από τις ανάσες δροσιάς που έχει ανάγκη, φέρει την υπογραφή διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων.
Σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ αυξάνει τον χώρο στον οποίο μπορεί να αναπτυχθεί επιχειρηματική δραστηριότητα σε παραλία και αιγιαλό, ενώ δίνει τη δυνατότητα στους δήμους να παραχωρούν την απλή χρήση αιγιαλού και παραλίας προς επιχειρηματική εκμετάλλευση με fast track διαδικασίες, δηλαδή μόνο με την προσκόμιση κάποιων απλών δικαιολογητικών.
Ο δε ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα διαμαρτύρεται για την εμπορευματοποίηση, ήταν στην κυβέρνηση όταν παρέδιδε τις παραλίες στους δήμους με την προϋπόθεση να τις παραχωρήσουν σε επιχειρηματίες. «Ανακάλυψε», για παράδειγμα, πως για την αύξηση των τιμών στην Ακτή Βουλιαγμένης φταίνε η «κακοδιαχείριση της ΕΤΑΔ» και οι «αμοιβές των golden boys», ενώ η ...«φιλολαϊκή» του πρόταση φτάνει μέχρι τη διατήρηση των τιμών «σε επίπεδο ανεκτό από τους πολίτες».
Στο μεταξύ, με τις «ευλογίες» του κράτους, οι δημοτικές αρχές της περιοχής αντιμετωπίζουν τις παραλίες ως πηγή εσόδων, βάζοντας και εκβιαστικά διλήμματα στον λαό για να αποδεχθεί την επιχειρηματική δράση: Είτε αφήνουν σχεδόν στην τύχη της όποια ελεύθερη σπιθαμή ακτής έχει απομείνει είτε παρουσιάζουν τους επιχειρηματικούς ομίλους, δηλαδή τους βασικούς ενόχους, ως επενδυτές - «σωτήρες». Οι ίδιοι, βέβαια, όταν κρίνουν ότι δεν βγάζουν κέρδος, υποβαθμίζουν, εγκαταλείπουν, ακόμη και ρημάζουν παραλίες και υποδομές.
Ξεκινώντας λοιπόν γιαλό γιαλό, σε Πειραιά και Παλαιό Φάληρο σχεδόν όλες οι παραλίες κρίθηκαν ακατάλληλες. Στον Αλιμο τώρα, η είσοδος τα Σαββατοκύριακα είναι στα 8 ευρώ το άτομο και τις καθημερινές στα 6 ευρώ, ενώ επιπρόσθετη είναι η χρέωση για ξαπλώστρα. Στην ανοιχτή παραλία δεν λειτουργούν οι ντουζιέρες ενώ δεν υπάρχουν και διασώστες.
Παραδίπλα, κοντά ένα ημερομίσθιο πρέπει να δώσει μια τετραμελής οικογένεια μόνο για να μπει στην Α' Πλαζ Βούλας, καθώς η είσοδος είναι 7 ευρώ τις καθημερινές και 8,50 ευρώ τα Σαββατοκύριακα, ενώ το κόστος εκτινάσσουν οι ξαπλώστρες, που τις καθημερινές κοστίζουν 20 - 30 ευρώ και τα Σαββατοκύριακα 30 - 40 ευρώ.
Στις οργανωμένες παραλίες στο Καβούρι οι χρεώσεις ξεκινούν από 35 ευρώ το σετ για ξαπλώστρες έως και 60 ευρώ τις καθημερινές, και από 45 έως 120 ευρώ τα Σαββατοκύριακα.
Στρογγυλά είναι τα ποσά στην Ακτή Βουλιαγμένης, με τα 10 ευρώ για είσοδο τις καθημερινές και τα 15 ευρώ τα Σαββατοκύριακα.
Φτάνοντας στην παραλία της Βάρκιζας, η είσοδος είναι 7,50 ευρώ τις καθημερινές και 8,50 ευρώ τα Σαββατοκύριακα, ενώ για σετ ξαπλώστρας απαιτούνται άλλα 10 ευρώ.
Ταυτόχρονα, στις οργανωμένες παραλίες, ακόμα και χωρίς είσοδο, όπως σε Ανάβυσσο ή Βουλιαγμένη, η χρέωση για ξαπλώστρες ξεκινά από 10 ευρώ τις καθημερινές και 25 ευρώ τα Σαββατοκύριακα, μέχρι 85 και 160 ευρώ στη Βουλιαγμένη. Στο Σούνιο είναι 20 ευρώ τις καθημερινές και 30 ευρώ τα Σαββατοκύριακα.
«Η ξεκούραση, η αναψυχή, οι παραλίες, οι θάλασσες δεν είναι εμπορεύματα! Μια χούφτα επιχειρηματίες, που το αστικό κράτος τους παραχωρεί τη γη και τη θάλασσά μας, κερδίζουν από τη δική μας εργασία και πλουτίζουν εκμεταλλευόμενοι τις ανάγκες μας. Αυτοί είναι το εμπόδιο και όχι το μέσο, για να μπορούμε όλοι να χαρούμε κυριολεκτικά τη φύση, με τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα να δουλεύουμε πολύ λιγότερο ώστε να έχουμε τη δυνατότητα δωρεάν πρόσβασης σε σύγχρονες υποδομές που θα κατασκευάζονται με τον πλέον σύγχρονο τρόπο και θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία»: Τα παραπάνω σημειώνει σε ανακοίνωσή της η ΤΕ Νότιου Τομέα Αττικής του ΚΚΕ, που πραγματοποιεί πλατιά εξόρμηση στον λαό για το δικαίωμα στην ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες.
Το Κόμμα προβάλλει τις διεκδικήσεις για ελεύθερη πρόσβαση του λαού σε όλες τις παραλίες, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σε παραλίες και αιγιαλούς, για την προστασία τους, για υποδομές και μέτρα ασφαλείας για τους λουόμενους σε κάθε παραλία, με ναυαγοσώστες και ιατρικό - νοσηλευτικό προσωπικό. Για δωρεάν και σύγχρονες υποδομές, εξοπλισμό - ομπρέλες και σκίαση, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια, τουαλέτες και υπηρεσίες εστίασης - σε όλες τις παραλίες κ.ο.κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου