Φορτία - χρυσάφι για τους εφοπλιστές στη σκιά του πολέμου

 ΜΕΤΑΦΟΡΑ LNG

Χορό δισεκατομμυρίων έχουν στήσει οι εγχώριοι επιχειρηματικοί όμιλοι, πρώτα και κύρια οι εφοπλιστές, με την εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία να τους κάνει να τρίβουν τα χέρια για τις ευκαιρίες που ξανοίγονται μπροστά τους από τη μεταφορά του «πράσινου» πανάκριβου υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG). Οι αριθμοί κυριολεκτικά ζαλίζουν. Την περασμένη βδομάδα, στο φόντο των προκλητικών κυβερνητικών εκβιασμών απέναντι στα λαϊκά νοικοκυριά ότι «ή προσαρμόζεσαι» και «βάζεις βαθιά το χέρι στην τσέπη για να φας και να ζεσταθείς» ή «πεθαίνεις», όπως και των κυνικών δηλώσεων Σόιμπλε για «δεύτερο πουλόβερ και κασκόλ στο σπίτι», η ναύλωση ενός πλοίου μεταφοράς LNG μέσω Ατλαντικού έφτασε τα 397.000 δολάρια τη μέρα, από 374.000 δολάρια μια μέρα πριν!

Ενδεικτικά, η ναυτιλιακή εταιρεία «Maran Gas», συμφερόντων του Ομίλου Αγγελικούση (Angelicoussis Group) ναύλωσε στη «Shell» το πλοίο μεταφοράς LNG «JOHN. A. ANGELICOUSSIS» για 400.000 δολάρια τη μέρα!

Ενώ ναυλομεσιτικοί οίκοι και ειδικοί, όπως ο διευθύνων σύμβουλος της «Flex LNG», προβλέπουν ότι «οι τιμές μεταφοράς LNG θα μπορούσαν να ξεπεράσουν το ένα εκατομμύριο δολάρια την ημέρα το τέταρτο τρίμηνο»! Οπως εξήγησαν, «η ζήτηση στην Ευρώπη, στην Ιαπωνία, στη Νότια Κορέα, στην Ταϊβάν και την Ταϊλάνδη αναμένεται να αυξηθεί συνολικά κατά 46,6 εκατομμύρια τόνους φέτος, με την Ευρώπη να αντιπροσωπεύει το 85% αυτής της αύξησης, καθώς η ήπειρος όλο και "απομακρύνεται" από τις παραδόσεις των ρωσικών αγωγών»... Επιπλέον, υπολογίζουν ότι το πεντάμηνο Γενάρη - Ιούνη του 2022, οι εισαγωγές LNG στην Ευρώπη έχουν αυξηθεί κατά 50%.

Γι' αυτό και οι παραγγελίες για ναυπηγήσεις πλοίων LNG από τους Ελληνες εφοπλιστές εξακολουθούν να βρίσκονται σε επίπεδα - ρεκόρ. Την περασμένη Πέμπτη δημοσιεύτηκε ότι οι παραγγελίες για νέες ναυπηγήσεις μόνο δύο εφοπλιστικών ομίλων, συγκεκριμένα της «Dynagas» του εφοπλιστή Γ. Προκοπίου και της «TMS Cardiff Gaz» του εφοπλιστή Γ. Οικονόμου έφτασαν τα 1,2 δισ. δολάρια. Συνολικά, σύμφωνα με στοιχεία της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, «πάνω από το ένα τρίτο των πετρελαιοφόρων και σχεδόν ένα στα έξι πλοία μεταφοράς LNG, που ναυπηγούνται αυτήν τη στιγμή στον κόσμο, θα παραδοθούν σε Ελληνες πλοιοκτήτες».

Υπολογίζεται ότι οι Ελληνες εφοπλιστές διαθέτουν αυτήν τη στιγμή τουλάχιστον 133 πλοία μεταφοράς LNG, δηλαδή τον μεγαλύτερο στόλο παγκοσμίως, ενώ υλοποιούν και πρόγραμμα ναυπήγησης για επιπλέον 39 πλοία και έπεται συνέχεια και δίκαια βέβαια τους χαρακτηρίζουν «κυρίαρχους στη μεταφορά αμερικανικού LNG στην Ευρώπη».

Δεν προλαβαίνουν να μετράνε τα κέρδη!

Ταυτόχρονα είναι τέτοια η κερδοφορία τους που πλέον τα στοιχεία βγαίνουν ανά 3μηνο και 6μηνο.

Εντελώς ενδεικτικά, την ίδια στιγμή που το πανάκριβο ενεργειακό μείγμα της «πράσινης μετάβασης» έχει φέρει τα λαϊκά νοικοκυριά στα όριά τους:

-- Τα κέρδη της εταιρείας «Dynagas», του Γ. Προκοπίου, μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2022 ήταν 11,117 εκατομμύρια δολάρια, έναντι 9,115 εκατ. δολαρίων το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Σε σχετική της δε ανακοίνωση αναφέρει ότι «η ζήτηση για μεταφορά LNG κινείται ανοδικά, εξέλιξη που ευνοεί τα οικονομικά της εταιρείας».

-- Η εταιρεία «Tsakos Energy Navigation» (TEN), του εφοπλιστικού ομίλου Τσάκου, το πρώτο εξάμηνο του 2022 κατέγραψε κέρδη 133,3 εκατ. δολαρίων, διπλάσια από το πρώτο εξάμηνο του 2021.

-- Καθαρά κέρδη 25,1 εκατομμυρίων δολαρίων σημείωσε η εταιρεία «Capital Product Partners L.P.», του ομίλου Β. Μαρινάκη το α' τρίμηνο του 2022, αυξημένα κατά 130% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα που ήταν 10,9 εκατ. Η αύξηση των κερδών οφείλεται και στην απόκτηση έξι πλοίων μεταφοράς LNG το δεύτερο εξάμηνο του 2021, τα οποία απέδωσαν έσοδα 37,6 εκατ. το α' τρίμηνο του 2022.

-- Η ναυτιλιακή εταιρεία «StealthGas», του ομίλου Χάρη Βαφειά, κατέγραψε κέρδη το πρώτο εξάμηνο του 2022 19,8 εκατ. δολαρίων, από 2,4 εκατ. το πρώτο περσινό εξάμηνο και ...πάει λέγοντας.

Συνολικά τα κέρδη και οι επενδύσεις των εφοπλιστών χαρακτηρίζονται από «εκρηκτική αύξηση», όπως αναφέρουν τα δημοσιεύματα, που τους κατατάσσουν «στην πρώτη θέση της λίστας των εφοπλιστών με τις μεγαλύτερες επενδύσεις στους κλάδους των gas carriers, σε παγκόσμιο επίπεδο, διαδραματίζοντας, παράλληλα, πρωταγωνιστικό ρόλο». Ενώ παράλληλα εκθειάζουν το ...«επιχειρηματικό τους δαιμόνιο» καθώς, όπως αναφέρεται στον ναυτιλιακό Τύπο και σχετικά site, «οι Ελληνες εφοπλιστές είχαν αντιληφθεί τη ζήτηση για LNG πολύ νωρίτερα από τους περισσότερους ανταγωνιστές τους στο εξωτερικό. Εδώ και περίπου πέντε χρόνια επενδύουν μαζικά σε τάνκερ LNG και σήμερα ελέγχουν πάνω από το 1/5 του παγκόσμιου τονάζ. Από τα 641 τάνκερ LNG που κυκλοφορούν στις θάλασσες του κόσμου, τα 135 ανήκουν σε Ελληνες εφοπλιστές».

Με τα μούτρα στο ψητό της ενεργειακής αγοράς

Βέβαια, δεν είναι μόνο η μεταφορά φυσικού αερίου. Εχουν πέσει συνολικά με τα μούτρα στο ψητό της αγοράς του LNG επενδύοντας και συνάπτοντας συμφωνίες δισεκατομμυρίων και για τις υποδομές τόσο στην Ευρώπη, «συμβάλλοντας στην σταδιακή απεξάρτηση της ηπείρου από το ρωσικό φυσικό αέριο», όπως γράφεται, όσο και στην Ασία, για να γίνει η «Ελλάδα γέφυρα» και «πύλη εισόδου για την ευρωπαϊκή αγορά».

Ο Ομιλος Προκοπίου έχει κλείσει συμφωνία για τη ναύλωση από τη γερμανική κυβέρνηση δύο Πλωτών Μονάδων Αποθήκευσης και Επαναεριοποίησης (FSRU). Πρόκειται για το LNG - FSRU «Transgas Power» και το αδελφό πλοίο «Transgas Force», χωρητικότητας 174.000 κυβικών μέτρων το καθένα, τα οποία παρέλαβε το 2021. Μπορούν να τροφοδοτούν κάθε χρόνο έως και 30 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου το γερμανικό δίκτυο. Οσο για τις τιμές ναύλωσης υπολογίζεται ότι θα κοστίσουν στον γερμανικό λαό πάνω από 200.000 δολάρια τη μέρα το καθένα.

Είναι ακόμα χαρακτηριστικό ότι ο Ομιλος Αγγελικούση έχει δημιουργήσει κοινοπραξία με τη «Nakilat» του Κατάρ (συμμετέχει με 40%) και παράλληλα «τρέχουν» ναυπηγικό πρόγραμμα τεσσάρων πλοίων LNG carriers στη Νότια Κορέα. Το Κατάρ υλοποιεί - όπως αναφέρει ο ναυτιλιακός Τύπος - «γιγαντιαίο πρότζεκτ, ύψους σχεδόν 30 δισ. δολαρίων, με στόχο να αυξήσει τις εξαγωγές και να περιορίσει στο ελάχιστο τον ανταγωνισμό».

Σε αυτές τις συμφωνίες έρχεται να κουμπώσει και η πρώτη επίσκεψη του πρωθυπουργού, Κυρ. Μητσοτάκη, στο Κατάρ τον περασμένο Αύγουστο, όπου, όπως έλεγαν από το Μαξίμου, «διαπιστώθηκε η κοινή βούληση για εμβάθυνση της συνεργασίας στον τομέα της Ενέργειας» και «ιδιαίτερη έμφαση, κατά τη συνάντηση, δόθηκε στον τομέα της Ενέργειας και στις δυνατότητες ενίσχυσης και συστηματοποίησης της συνεργασίας στον ενεργειακό τομέα, δεδομένης της ηγετικής θέσης του Κατάρ στην παραγωγή φυσικού αερίου». Στο πλαίσιο αυτό, ο πρωθυπουργός παρουσίασε τον στόχο της αστικής τάξης για Ελλάδα - «γέφυρα του Κατάρ με την Ευρώπη, πύλη εισόδου Ενέργειας για την ευρωπαϊκή αγορά, τόσο μέσω του σταθμού της Ρεβυθούσας όσο και μέσω της Αλεξανδρούπολης».

Σε εξέλιξη και η μετατροπή της χώρας σε κόμβο ενεργειακών ανταγωνισμών

Την ίδια ώρα άλλωστε «τρέχουν» τα διάφορα πρότζεκτ για τον «εθνικό» στόχο της αστικής τάξης, για μετατροπή της χώρας σε «ενεργειακό κόμβο», με πρωταγωνιστές και εδώ τους εφοπλιστές, σχέδια που σπρώχνουν βαθύτερα στους επικίνδυνους ανταγωνισμούς που «καίνε» το λαϊκό εισόδημα και έχουν ανάψει τη φωτιά του πολέμου στην ευρύτερη περιοχή.

Ετσι, στις αρχές Οκτώβρη η ΡΑΕ γνωστοποίησε πως έδωσε «Αδεια Ανεξάρτητου Συστήματος Φυσικού Αερίου» στην «Elpedison» (συμφερόντων του Ομίλου Λάτση πλέον) για τον νέο τερματικό σταθμό LNG - FSRU, ο οποίος θα περιλαμβάνει τέσσερις δεξαμενές προσωρινής αποθήκευσης ΥΦΑ συνολικής χωρητικότητας 140.000 - 170.000 κ.μ. «Μέσω της επένδυσης αυτής, με προϋπολογισμό 60,38 εκατ. ευρώ, η "Elpedison" στοχεύει να ενισχύσει την τροφοδοσία των δύο μονάδων της - μια εν λειτουργία και μια υπό κατασκευή στη Θεσσαλονίκη με ισχύ 418 MW και 826 MW αντίστοιχα - και να υποστηρίξει και την μονάδα στη Θίσβη Βοιωτίας».

Το ενδιαφέρον είναι βέβαια στραμμένο και στο FSRU της Αλεξανδρούπολης που αναμένεται να λειτουργήσει από τις αρχές του 2024 από την «Gastrade», στην οποία συμμετέχει η εταιρεία «GasLog», του Ομίλου Λιβανού. Η «Gastrade» έχει ανακοινώσει την κατάθεση αίτησης στη ΡΑΕ για την αδειοδότηση του «ΑΣΦΑ Θράκης», δηλαδή και δεύτερου πλωτού σταθμού αποθήκευσης και αεριοποίησης LNG, στο Θρακικό Πέλαγος. Το έργο υπολογίζεται να έχει ολοκληρωθεί έως το 2025 και να διαθέτει ικανότητα αποθήκευσης 170.000 κ.μ. και παράδοσης έως και 22,7 εκατ. κ.μ. φυσικού αερίου ημερησίως ή 5,5 δισ. κ.μ. ετησίως.

Ως γνωστόν, ο όμιλος «Motor Oil» προχωρά στην ανάπτυξη του έργου «Διώρυγα Gas», νοτιοδυτικά του διυλιστηρίου της στους Αγ. Θεοδώρους, με χωρητικότητα αποθήκευσης ως 210.000 κ.μ. Το έργο αναμένει στο τέλος του έτους την επενδυτική απόφαση που υπολογίζεται στα 370 εκατ. ευρώ και μπορεί να έχει ολοκληρωθεί έως το τέλος της επόμενης χρονιάς, με στόχο να γίνει η «νότια ενεργειακή πύλη» της χώρας, με «συμβολή στην ενεργειακή κάλυψη των Βαλκανίων και από εκεί και πέρα της Ευρώπης».

Προχωράει και το FSRU «Αργώ» της «Mediterranean Gas», στον Βόλο που βρίσκεται αυτή την περίοδο σε διαδικασία market test. Ο προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται στα 230 εκατ. ευρώ και προβλέπει τη δημιουργία μιας πλωτής μονάδας αποθήκευσης και επαναεριοποίησης (FSRU) και μιας πλωτής προβλήτας με πολλαπλά σημεία πρόσδεσης. Οπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της εταιρείας, «το LNG που θα μεταφέρεται με πλοία από διάφορες πηγές στον Βόλο θα επαναεριοποιείται, θα μπαίνει στο εθνικό σύστημα φυσικού αερίου και από εκεί μέσω ενός άξονα διασυνοριακών αγωγών στη Βόρεια Μακεδονία, στη Ρουμανία, στη Βουλγαρία, στην Αλβανία, αλλά και την Ιταλία μέσω της προωθούμενης διασύνδεσης με την Ελλάδα».

Ενισχυμένη είναι ήδη και η δυναμικότητα του σταθμού FSRU Ρεβυθούσας που έχει αυξήσει τη χωρητικότητά του σε 375.000 κυβικά μέτρα από 225.000 κ.μ., μέσω της προσθήκης μιας πλωτής δεξαμενής.

Ολο αυτό το απίστευτο φαγοπότι, από τις «τρελές» μπίζνες, για τους επιχειρηματικούς ομίλους, που ενισχύεται με πλουσιοπάροχα προνόμια, φοροαπαλλαγές, χρηματοδοτήσεις με δισ. (π.χ. Ταμείο Ανάκαμψης) από ΕΕ και κυβερνήσεις, πληρώνεται πολύ ακριβά από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, με τη συνεχή ακρίβεια και το βάθεμα της ενεργειακής φτώχειας, τον σφαγιασμό εργασιακών δικαιωμάτων και τη διαρκή ένταση της εκμετάλλευσης, την άγρια φοροληστεία και την όλο βαθύτερη εμπλοκή στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους. Α.Ζ.

Α. Ζ