06/05/1758
Γεννιέται στην πόλη Αράς της Γαλλίας ο Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος, ένας από τους ηγέτες της Γαλλικής αστικής Επανάστασης και από τους πιο αμείλικτους πολέμιους των υπονομευτών του επαναστατικού καθεστώτος των Ιακωβίνων (της ριζοσπαστικής πολιτικής οργάνωσης της αστικής τάξης που τέθηκε επικεφαλής της Επανάστασης).
06/05/1799
Δημοσιεύεται κοινή διακήρυξη του Ρώσου ναυάρχου Ουσάκοφ και του Τούρκου ομολόγου του Καδήρ Μπέη. Με αυτή ανακοινώνεται ότι τα Ιόνια Νησιά θα αποτελέσουν ενιαίο και ανεξάρτητο κράτος, με πρωτεύουσα την Κέρκυρα, που θα διοικείται από εκλεγμένη 14μελή Γερουσία (στις εκλογές θα μετείχαν οι αριστοκράτες και υπό προϋποθέσεις οι αστοί).
Με τη Σύμβαση τής Κωνσταντινούπολης (21 Μαρτίου 1800) πού υπέγραψαν η Ρωσία, η Τουρκία και η Μεγάλη Βρετανία, τα Ιόνια Νησιά αναγνωρίζονταν σαν ενιαίο αυτόνομο κράτος φόρου υποτελές στο Σουλτάνο.
06/05/1856
Γεννιέται ο Αυστριακός γιατρός και ψυχίατρος Σίγκμουντ Φρόιντ, «πατέρας» της ψυχανάλυσης.
06/05/1913
Πεθαίνει ο Αλέξανδρος Σχινάς, που στις 5 Μαρτίου 1913 δολοφόνησε τον βασιλιά Γεώργιο Α' στη Θεσσαλονίκη. Στις 6 Μαΐου, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, αυτοκτόνησε, πηδώντας από το παράθυρο του τμήματος της χωροφυλακής, όπου κρατούνταν.
Ο ιστορικός Γ. Κορδάτος, επικαλούμενος συνομιλία που είχε με τον ίδιο τον πρωτοδίκη της υπόθεσης Β. Κανταρέ, αναφέρει γύρω από τα αίτια της δολοφονίας: «(Ο Β. Κανταρές) Είπε ότι στην αρχή, παρ’ όλο το ξύλο που έφαγε ο Σχινάς (σ.σ.: από τους αστυνομικούς), δεν έβγαλε τσιμουδιά, αλλά μια-δυο μέρες ύστερα, άρχισε να κάνει διάφορους υπαινιγμούς. Ενοχοποιούσε πράχτορες Γερμανούς και μάλιστα τον Γερμανό πρεσβευτή. Αλλά δεν προχωρούσε, αν και έλεγε πως υπάρχουν και άλλα πιο σπουδαία, πιο τρανά και πιο υψηλά πρόσωπα. […] Ο Σχινάς δεν ήταν μανιακός κι ανισόρροπος. Ίσα-ίσα τα είχε τετρακόσια και, όπως διαπιστώθηκε, έκανε ταξίδια στην Γερμανία και την Αυστρία. Η δολοφονία οργανώθηκε στο Βερολίνο ή στη Βιέννη» («Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας», 5ος τόμος, σελ. 314).
Σύμφωνα με τον Γ. Κορδάτο, λοιπόν, η δολοφονία είχε να κάνει με τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς Βρετανίας - Γερμανίας ενόψει του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Γεώργιος πρόσκειτο στον Βρετανικό ιμπεριαλισμό, σε αντίθεση με τον γιο του Κωνσταντίνο Α’ (που τον διαδέχτηκε), που πρόσκειτο στο Γερμανικό.
06/05/1929
Η κυβέρνηση συνασπισμού της Γερμανίας (στην οποία ηγείτο το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα) απαγορεύει τη λειτουργία του «Συνδέσμου των κόκκινων παλαιών πολεμιστών».
06/05/1940
Ο Τζον Στάινμπεκ τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ, για το περίφημο μυθιστόρημά του «Τα Σταφύλια της Οργής»
06/05/1944
Τμήματα του ΕΛΑΣ χτυπούν επίλεκτο γερμανικό τάγμα των SS στο Νότιο Όλυμπο και έπειτα από ολοήμερη σκληρή μάχη το συντρίβουν. Ο εχθρός άφησε στη μάχη 230 νεκρούς.
Τμήματα του ΕΛΑΣ χτυπούν επίλεκτο γερμανικό τάγμα των SS στο Νότιο Όλυμπο
06/05/1946
Αντιπροσωπεία των κομμάτων του ΕΑΜ παρουσιάζεται στον Πρωθυπουργό Κ. Τσαλδάρη και του δηλώνει πως ο ελληνικός λαός θ’ αντισταθεί στην οργανωμένη επίθεση κατά της ζωής του, όπως αντιστάθηκε και στη Γερμανική κατοχή.
Ο Τσαλδάρης αντί άλλη απάντησης δήλωσε πως η δολοφονική δράση των «παρακρατικών» οφείλονταν σε «αντεκδικήσεις».
06/05/1947
Εκτελείτε η Κούλα Ελευθεριάδου.
Γεννήθηκε το 1923 στο Σωχό Λαγκαδά. Το 1943
εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ. Με την οικογένειά της κατεβαίνει στη Θεσσαλονίκη και
συνδέεται με την οργάνωση της ΕΠΟΝ του Πανεπιστημίου.
Παίρνει δραστήρια μέρος στον αγώνα ενάντια στους κατακτητές.
06/05/1949
Τα τμήματα της 6ης Μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στο Ανατολικό Μπέλες, αφού αντιμετώπισαν τις επανειλημμένες επιθέσεις του κυβερνητικού στρατού, πέρασαν στην αντεπίθεση καταδιώκοντάς τον απ’ όλες τις θέσεις του. Ο 3ος Λόχος του 554 Τάγματος του κυβερνητικού στρατού διαλύθηκε εντελώς.
06/05/1950
Ο Πλαστήρας εξαγγέλλει το κλείσιμο της Μακρονήσου. Η λειτουργία όμως αυτού του τόπου εξορίας και μαρτυρίου θα συνεχιστεί έως το 1954.
06/05/1955
Η Ο.Δ. Γερμανίας εντάσσεται στο ΝΑΤΟ. Είχε προηγηθεί σειρά προτάσεων της ΕΣΣΔ για επανένωση των δύο Γερμανιών, χωρίς ξένα στρατεύματα και έξω από κάθε είδους συμμαχίες και στρατιωτικούς συνασπισμούς (βλ. «Μνημόνιο Στάλιν», 10/3/1952, κ.α.).
Οι προτάσεις της ΕΣΣΔ απορρίφθηκαν, ενώ η ένταξη της Ο.Δ. της Γερμανίας στον επιθετικό ιμπεριαλιστικό συνασπισμό του ΝΑΤΟ αποτέλεσε σημαντικό χτύπημα στην υπόθεση της επανένωσης της Γερμανίας.
06/05/1974
Ο Γερμανός καγκελάριος Βίλι Μπραντ παραιτείται μετά από την αποκάλυψη ότι ο υπεύθυνος του πολιτικού του γραφείου Γκίντερ Γκιγιόμ διενεργούσε κατασκοπία υπέρ της Λ.Δ. Γερμανίας.
06/05/1974
Πραγματοποιείται συνάντηση αντιπροσωπειών των ΚΚ Ελλάδας και Τουρκίας. Οι δύο αντιπροσωπείες επεσήμαναν με ανησυχία την ένταση της κατάστασης στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής και τόνισαν ότι στην ένταση αυτή συμβάλλουν ενεργά με τη στάση τους η τουρκική αντίδραση και η ελληνική Χούντα.
Κατήγγειλαν επίσης την εγκατάσταση σε κυπριακό έδαφος τμημάτων του 6ου Αμερικανικού στόλου και ζήτησαν την αποχώρησή τους. Καταδίκασαν τέλος κατηγορηματικά κάθε επέμβαση των ιμπεριαλιστών, της ελληνικής και τουρκικής κυβέρνησης στα εσωτερικά της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Πραγματοποιείται συνάντηση αντιπροσωπειών των ΚΚ Ελλάδας και Τουρκίας
06/05/1976
Καταστρεπτικός σεισμός 6,4 της κλίμακας Ρίχτερ πλήττει την περιοχή Φριούλι της Ιταλίας, με αποτέλεσμα 989 νεκρούς, 2.400 τραυματίες και 157.000 άστεγους.
06/05/1976
Νέες συλλήψεις πραγματοποιούνται στην Ιταλία για συνωμοσία κατά του πολιτεύματος. Οι συνωμότες σχεδίαζαν την απαγωγή του προέδρου Λεόνε και την πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας.
06/05/1979
Πάνω από 60.000 άτομα διαδηλώνουν στην Ουάσιγκτον κατά των πυρηνικών εργοστασίων. Λίγες μέρες πριν, είχε γίνει το μεγάλο πυρηνικό δυστύχημα στο εργοστάσιο του Θρι Μάιλ Αϊλαντ.
06/05/1985
Εκατοντάδες χιλιάδες Ισπανοί διαδηλώνουν την αντίθεσή τους στην ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ στη Νικαράγουα, στη συμμετοχή της Ισπανίας στο ΝΑΤΟ και στην προώθηση του προγράμματος «Πόλεμος των Άστρων». Οι διαδηλώσεις γίνονται κατά την επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ Ρ. Ρίγκαν στη Μαδρίτη.
06/05/1992
Πεθαίνει η Γερμανίδα ηθοποιός Μαρλέν Ντίτριχ.
Μαρλέν Ντίτριχ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αισθάνθηκε ως Γερμανίδα συνυπεύθυνη για τις πράξεις του Χίτλερ και συμμετείχε στον αγώνα κατά του ναζισμού. Ο ίδιος ο Χίτλερ τη θαύμαζε απεριόριστα. Συνεργάτες του προσπάθησαν, μάλιστα, κατόπιν εντολής του να τη δελεάσουν και να τη φέρουν πίσω στη Γερμανία. Εκείνη αρνήθηκε και τιμήθηκε αργότερα για την προσφορά της με το μετάλλιο της ελευθερίας.
https://gkagkarin.blogspot.com/2023/05/blog-post_510.html
6 Μαίου 1952,πεθαίνει η Μαρία Μοντεσσόρι,Ιταλίδα γιατρός και παιδαγωγός, εμπνεύστρια της παιδαγωγικής μεθόδου,που φέρει το όνομά της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννήθηκε το 1870 στο Κιαραβάλε της Ανκόνα. Κατάφερε να εισαχθεί στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ρώμης. Από τις αρχές τις φοίτησης της στην Ιατρική, δέχτηκε έντονη κριτική από τους συμφοιτητές όσο και καθηγητές της εξαιτίας του φύλου της. Η κριτική αυτή θα εξαλειφθεί με τις άριστες επιδόσεις της, ενώ αναγκάζεται να παρακολουθεί μόνη της ορισμένα μαθήματα, καθώς θεωρούνταν ακατάλληλο για γυναίκα να εξετάζει γυμνά πτώματα με άντρες συμφοιτητές της.
Θα αποσπάσει ακαδημαϊκό βραβείο -μόλις από το πρώτο χρόνο των σπουδών της-και το 1897 θα ξεκινήσει την πρακτική της σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Από το 1891, θα δουλέψει με παιδιά που αντιμετώπιζαν αναπηρίες, ασθένειες και προβλήματα νοητικής υστέρησης. Το 1896 ολοκληρώνει τις σπουδές της στην παιδιατρική και ψυχολογία και θα είναι η πρώτη γυναίκα με πτυχίο Ιατρικής από ιταλικό πανεπιστήμιο. Το 1900, διορίζεται καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης.
Το 1906 θα προσκληθεί σε μια πολύ φτωχή περιοχή της Ρώμης, το Σαν Λορέντζο, για να αναλάβει την εκπαίδευση των παιδιών. θα ανοίξει το πρώτο "Σπίτι των παιδιών", εφαρμόζοντας τους εκπαιδευτικούς τρόπους της σε εγκαταλειμμένα παιδιά παιδιά φτωχών οικογενειών που δεν είχαν ούτε τη στοιχειώδη μόρφωση. Εκεί, θα επικεντρωθεί στην διδασκαλία μέσω εποπτικών μέσων, τα οποία θα είναι δικής της κατασκευής.
Σε λίγο, οι μαθητές της άλλαξαν εντελώς τους τρόπους τους, ενώ κατάφεραν να μάθουν να γράφουν, να διαβάζουν και να συνεργάζονται μεταξύ τους.
Με την μέθοδο της Μοντεσσόρι, ο παιδαγωγός παρατηρεί, επιβλέπει και γνωρίζει εις βάθος το παιδί. Δεν σηκώνει ποτέ τον τόνο της φωνής του, δεν τρομοκρατεί το παιδί και δεν το θέτει ποτέ σε κατώτερη θέση με τιμωρίες που το εκθέτουν. Οργανώνει το υλικό με το οποίο θα ασχοληθούν τα παιδιά, θέτει κανόνες και συμμετέχει μαζί τους στις δραστηριότητες, χωρίς ποτέ να είναι παρεμβατικός.
H μέθοδος της Μοντεσσόρι αναγνωρίστηκε αρχικά στην Ιταλία και έπειτα σε πολλές άλλες χώρες, όπως στην Ισπανία. Το 1924, η δικτατορία έκλεισε το πρότυπο σχολείο της στην Βαρκελώνη.
Η αντίληψη της για την παιδαγωγική ως "επιστήμη πάνω απο την πολιτική" οδήγησε την Μοντεσσόρι σε μια δεκάχρονη συνεργασία με το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι, το οποίο αρχικά προσπάθησε να εκμεταλλευτεί το σύστημα της.
Οι αυταπάτες κατέρρευσαν την δεκαετία του 1930, όταν οι φασίστες προσπάθησαν να επιβάλλουν την φασιστική ιδεολογία (όρκους κλπ) στα σχολεία της. Η ίδια δεν είχε πολιτική δράση αλλά υπεράσπιζε την ειρήνη, ενώ αρνήθηκε την επιβολή φασιστικών όρκων στους μαθητές.
Ο Μουσολίνι δεν την χρειαζόταν πια. Η άρνηση της να υιοθετήσει την φασιστική ιδεολογία οδήγησε τους φασίστες στο να την βάλουν σε περιορισμό και παρακολούθηση τo 1932. Το 1934, αναγκάζεται να εγκαταλείψει την χώρα και να εξοριστεί στην Ισπανία.
2
ΔιαγραφήΤο 1933, ο Μουσολίνι κλείνει όλα τα σχολεία της και λίγο μετά τα βιβλία της και η διδασκαλία της απαγορεύονται (και στην ναζιστική Γερμανία). Οι φασίστες καίνε τα βιβλία της στην πυρά. Η δημοκρατική Ισπανική κυβέρνηση θα υποστηρίξει το σύστημα της, όμως, μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου, δεν θα μπορέσει να μείνει ούτε εκεί. Θα μετακομίσει στην Ολλανδία, από την οποία θα φύγει με προορισμό την Ινδία. Στην Ιταλία θα επιστρέψει το 1947. Δύο χρόνια αργότερα, θα επιστρέψει στην Ολλανδία, όπου θα μείνει μέχρι το τέλος της ζωής της, το 1952.
Η Μοντεσσόρι άφησε μια ξεχωριστή παρακαταθήκη στην παιδαγωγική. Ο τρόπος της, έθεσε στο επίκεντρο την ελευθερία έκφρασης του παιδιού. Ακολούθησε ριζοσπαστικές προτάσεις για την εποχή, ενθάρρυνε μεικτές τάξεις διαφορετικών ηλικιακών ομάδων, θεμελίωσε την αξία της ομαδικότητας των μαθητών και απέρριψε κάθε είδους βαθμολογική αξιολόγηση. Προτάθηκε τρεις φορές για Νόμπελ Ειρήνης.
Η πορεία της είναι και ένα παράδειγμα για το ότι ακόμα και οι πιο ριζοσπαστικές προτάσεις, αν (νομίζουν ότι) αναπτύσσονται-"έξω" απο την κοινωνία και πολιτική, μπορεί να οδηγήσουν σε ανοχή και αυταπάτες για τις πιο αντιδραστικές αστικές ιδεολογίες, πριν γίνουν θύμα τους.
Πηγές: "Μαρία Μοντεσσόρι: Η σπουδαία γυναίκα που άλλαξε την παιδαγωγική επιστήμη",Σ.Λαμπρινή, "Μοντεσσόρι, γιατί όχι;", Δίκτυο Κριτικής στην Εκπαίδευση,"Who Was Maria Montessori?",American Montessori Society,"The Montessori Method:The Origins of Educational Innovation" G.L.Gutek
6 Μαίου 2000, πεθαίνει ο δημοσιογράφος και εκδότης Στέλιος Ανεμοδουράς, "πατέρας" του "Μικρού Ηρωα" που γαλούχησε με τις ιστορίες του τις μεταπολεμικές γενιές της χώρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε το 1952, με τίτλο "Ελεύθερος σκλάβος", σε εικονογράφηση του Βύρωνα Απτόσογλου. Μέχρι και λίγο μετά τη χούντα,όταν η λογοκρισία σταμάτησε την έκδοση, κυκλοφόρησαν συνολικά 798 τεύχη.
Μέσα απο αυτά, ο "Μικρός Ηρωας" και οι πρωταγωνιστές του -το"παιδί-φάντασμα" Γιώργος Θαλάσσης, ο Σπίθας και η Κατερίνα-προσέφεραν πραγματικό λειτούργημα στη νεολαία της εποχής. Δίδασκαν-έμμεσα-την αντίσταση του λαού εναντίον των ναζί, σε εποχή που το μετεμφυλιακό κράτος προσπαθούσε να τη διαστρεβλώσει και να τη σβήσει. Αυτοί ήταν οι λόγοι που και οι Αγγλοι Ιμπεριαλιστές έκλεισαν το περιοδικό στην Κύπρο.
Ο Στ. Ανεμοδουράς γεννήθηκε το 1917 στον Πειραιά. Ηταν τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής. Από το 1947 θα ασχοληθεί με το περιοδικό "Μάσκα". Μετά τον "Μικρό Ηρωα", εξέδωσε κόμικς ("Μπλεκ", "Ζαγκόρ", "Ομπραξ") και νεανικά περιοδικά ("Κατερίνα"). Εργάστηκε επίσης σαν δημοσιογράφος σε εφημερίδες και περιοδικά.
Η επιστροφή του «Μικρού Ηρωα» θα γίνει στις αρχές της δεκαετίας του '80, όπου ο ποιητής Ηλίας Λάγιος θα αναλάβει τη νέα έκδοση του περιοδικού. θα ακολουθήσουν μια ραδιοφωνική μεταφορά στον "9,84" από τον Δημήτρη Πιατά, εκδοτικά αφιερώματα και διακρίσεις.
Ο Στέλιος Ανεμοδουράς τιμήθηκε για τη συνεισφορά του στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και της κουλτούρας των νεαρών αναγνωστών, και παρασημοφορήθηκε λίγο πριν το τέλος της ζωής του από τον Δήμο Αθηναίων. Πέθανε 6 Μαΐου 2000.
Ο "Μικρός Ηρωας"και οι ΗΡΩΕΣ της Αντίστασης
ΔιαγραφήΠενήντα καλλιτέχνες, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και αθλητές, με κοινή τους δήλωση στον Τύπο, ζητούν να γίνει τηλεοπτική σειρά "Ο Μικρός Ηρωας" του Στέλιου Ανεμοδούρα.
Ο "Μικρός Ηρωας" λοιπόν, ο κατά κόσμον Γ. Θαλάσσης, το βδομαδιάτικο περιοδικό για νέους των δεκαετιών '60-'70, πριν τα περίπτερα κατακλυστούν από δεκάδες νεολαιίστικα περιοδικά αμφίβολης ποιότητας, αφού πρώτα τραγουδήθηκε από τον Λ. Κηλαηδόνη, τώρα διεκδικεί την προβολή του και στη μικρή οθόνη.
Εχουμε την εντύπωση ότι για ορισμένες ηλικίες - των σαραντάρηδων και των πενηντάρηδων για να ακριβολογούμε - η είδηση αυτή κουβαλάει και ένα μεγάλο συναισθηματικό φορτίο. Και δε θα μπορούσε να γινόταν διαφορετικά, καθώς τα αντικείμενα, τα γεγονότα και οι καταστάσεις που μας άγγιξαν στην παιδική και εφηβική περίοδο, ενεργοποιούν έντονα τον συναισθηματικό μας κόσμο. Είναι η αφορμή για να ζωντανέψουν στη μνήμη εικόνες και θύμησες παλιές. Και στο σημείο αυτό πρέπει να ομολογήσουμε ότι "Ο Μικρός Ηρωας" ήταν ένα Σήμα Κατατεθέν για την εποχή του, μία εποχή "αθώα" αν τη συγκρίνουμε με τη σημερινή, την εποχή της πληροφορικής και των πολλαπλών ιδεολογικών μηνυμάτων που δέχεται ο μέσος άνθρωπος.
Αν όμως παραμερίσουμε το συναισθηματικό φορτίο και επιδιώξουμε, σε κατάσταση λογικής νηφαλιότητας, να θέσουμε τόσο το συγκεκριμένο περιοδικό, όσο και την κίνηση για την τηλεοπτική του προβολή, υπό το πρίσμα της κριτικής, θα πρέπει να σημειώσουμε τα ακόλουθα.
Το περιοδικό "Ο Μικρός Ηρωας" κυκλοφόρησε σε μία εποχή όπου η Ελλάδα μόλις λίγα χρόνια πριν είχε βγει από έναν αιματηρό και καταστρεπτικό εμφύλιο πόλεμο, όπου οι νικητές (οι αστικές δυνάμεις της χώρας που είχαν συμμαχήσει ανοιχτά με τους ταγματασφαλίτες και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις) επέβαλαν ένα καθεστώς διώξεων κατά της ηττημένης Αριστεράς και του κομμουνιστικού κινήματος. Τα όσα τραγικά έλαβαν χώρα εκείνη την εποχή των εκτάκτων στρατοδικείων και των "νέων Παρθενώνων" είναι λίγο - πολύ γνωστά και απλώς υπενθυμίζονται ώστε να προσδιοριστούν οι οικονομικοί - κοινωνικοί και πολιτικοί παράγοντες της εποχής. Και ναι μεν στον οικονομικό τομέα, με την είσοδο και του ξένου κεφαλαίου, το μετεμφυλιακό καθεστώς ένιωθε να στηρίζεται στα πόδια του. Ηταν η εποχή που άρχιζε η "χρυσή τριακονταετία" του ελληνικού καπιταλισμού, η οποία τελείωσε μάλλον οριστικά με την πετρελαϊκή κρίση του 1973. Ενας οικονομικός - κοινωνικός σχηματισμός όμως για να επιζήσει, εκτός από την οικονομική του "σταθερότητα", απαιτείται να υπερέχει και στον ιδεολογικό τομέα, στον τομέα των ιδεών. Και στο μέτωπο αυτό τα πράγματα ήταν κάπως περίπλοκα, καθώς οι νικητές του εμφυλίου έπρεπε να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους με το προηγούμενο ΕΑΜικό παρελθόν και με ό,τι είχε σχέση με τη θρυλική αυτή εποποιία του ελληνικού λαού κατά των γερμανικών χιτλερικών ορδών. Η αντίφαση της εποχής αυτής ήταν ότι οι συνεργάτες των κατοχικών στρατευμάτων, οι οποίοι στη διάρκεια του εμφυλίου πέρασαν με τις "εθνικόφρονες δυνάμεις", έπρεπε να δικαιολογήσουν πλέον την ιστορία της κατοχής από τη σκοπιά των "νικητών συμμάχων" και όχι από τη σκοπιά του ηττημένου γερμανοϊταλικού άξονα, τον οποίο είχαν υπηρετήσει. Αν ήθελαν όμως να ερμήνευαν σωστά την ιστορία, θα έπρεπε να εξυμνούσαν το ΕΑΜικό κίνημα και να κατηγορούσαν τον ίδιο τους τον εαυτό. Ούτε η εποχή όμως στη χώρα μας (ήττα του αριστερού κινήματος), αλλά ούτε και οι διεθνείς εξελίξεις (αρχή ψυχρού πολέμου) επέτρεπαν τη σωστή καταγραφή των ιστορικών γεγονότων. Και επειδή κάτι έπρεπε να πουν για την περίοδο αυτή και να δικαιολογήσουν πρόσωπα και καταστάσεις, άρχισαν να δημιουργούν τη δική τους - φανταστική και πέρα για πέρα ψευδή - ιστορία για την περίοδο της κατοχής.
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3710801
Διαγραφή