Σκίτσο του Δημ. Μεγαλίδη
|
«Με το πικρό χαμόγελο και τα σφιγμένα χείλη
βουβά τον ίσκιο σου έλιωνες στην πολιτεία των τάφων
εδώ σε θάβουν ζωντανό αν θέλεις νά 'σαι τίμιος
παιδί σε 'χτισαν γέρασες χωρίς σταλιά να ζήσεις.
* * *
Μήνες και χρόνια μέτραγες δεκάχρονα κατόπι
κιόλο η πηγάδα βάθαινε κι αψήλωνε ο τοίχος
παρηγοριά και μάθημα ενός λαού δεμένου
και μίαν αυγή ανοιξιάτικην που ανάκραζε αγάπη
* * *