Οι ΜΚΟ
χρηματοδοτήθηκαν αδρά με κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τις κυβερνήσεις.
Αναγορεύτηκαν σε κύριους διαχειριστές του Προσφυγικού - Μεταναστευτικού, με το
κράτος σε ρόλο παρατηρητή και «τροχονόμο» κονδυλίων, ευνοώντας την παρέμβαση
κέντρων και οργανισμών με διεθνή δράση και διασυνδέσεις, που καμία έγνοια δεν
έχουν για την ασφάλεια και τη φροντίδα μεταναστών και προσφύγων, αλλά είναι
ενταγμένοι σε ευρύτερους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς και επικίνδυνους
ανταγωνισμούς, παίζοντας παιχνίδια στις πλάτες των κατατρεγμένων, αλλά και των
κατοίκων στα νησιά και την ηπειρωτική χώρα.