Δεν είναι ο Πισσαρίδης το πρόβλημα. Μ' όλο το σεβασμό, που δεν τρέφω για τα Νόμπελ Οικονομίας γενικώς. Είναι κυριολεκτικά πίσσα και πούπουλα όσα μεθοδεύονται, προτείνονται, νομοθετούνται και εφαρμόζονται εναντίον των εργαζομένων. Σε όλες μάλιστα τις καπιταλιστικές χώρες, είτε σατράπικες, είτε της αντιπροσωπευτικής αστικοδημοκρατίας, είτε ακόμη και σε κολοσσούς σαν την Κίνα, που πλασάρουν έναν μεταμοντέρνο «καπιταλιστικό κομμουνισμό». Η έλλειψη ομοιομορφίας των μέτρων στο Μεγάλο Πόλεμο κατά του Κορονοϊού δεν είναι ούτε άλλοθι ούτε απάντηση στις περισσότερο ή λιγότερο εύπεπτες θεωρίες συνωμοσίας. Είναι απλώς οι διαφορετικές ρίζες, ιστορικές και κοινωνικές, και το εποικοδόμημα ανάπτυξης των οικονομιών τους.