«Ημουν δεκατριών χρονών όταν οι μπολσεβίκοι πέρασαν από το χωριό μου ... Ρώτησαν: "Ποιος θέλει να μάθει να διαβάζει ;". Σήκωσα το χέρι μου. "Εγώ"! Ήμουν το μοναδικό κορίτσι.
Η μητέρα μου έβαλε τα κλάματα λέγοντας ότι θα έπαιρνα τον κακό δρόμο.
Κι αυτό ήταν η αρχή της περιπέτειας: Ο,τι μάθαινα στην οργάνωση των γυναικών το μετέδιδα στις άλλες, ήμουν συγχρόνως δασκάλα και μαθήτρια.