Για χρόνια «κάθονταν στο σβέρκο των εργαζομένων» της Πάτρας. Εμεναν μακριά από τα προβλήματά τους. Δεν οργάνωσαν ούτε έναν αγώνα σε κάποιο χώρο δουλειάς ή κλάδο. Αντιθέτως, έκαναν συναντήσεις και έκοβαν πίτες με την εργοδοσία και τον ΣΕΒ! Την ίδια περίοδο, η επίθεση των εκάστοτε κυβερνήσεων και της εργοδοσίας στα δικαιώματα των εργαζομένων ήταν ανελέητη.