Η πρώτη φορά που είδα τον Κώστα Καζάκο στη σκηνή ήταν το καλοκαίρι του 1993 στην «Όπερα τής Πεντάρας» σε σκηνοθεσία του Ζύλ Ντασέν, στο ιστορικό Αθήναιον που χρόνια, πριν, είχε φιλοξενήσει «Το μεγάλο μας τσίρκο». Εγώ μαθήτρια δημοτικού και αυτό που θυμάμαι είναι τον κόσμο έξω από το θέατρο να λέει «μπράβο στον Καζάκο που ερχόμαστε στο θέατρο».