Ο απροστάτευτος από την πανδημία λαός, η ακρίβεια που σαρώνει το λαϊκό
εισόδημα, οι μισθοί πείνας που συμπιέζονται ακόμα περισσότερο από την
απογείωση των τιμών στο ρεύμα και σε βασικά αγαθά, και σ' αυτό το φόντο
τα 250 και πλέον αντιλαϊκά νομοσχέδια που πέρασε η κυβέρνηση τα
τελευταία δυόμισι χρόνια, οι νόμοι της «πράσινης ανάπτυξης» και τα
κρατικά πακέτα στήριξης στα μονοπώλια,
δεν είναι απλώς μια εικόνα της στιγμής, ούτε μια «ατυχής συγκυρία».
