Κάποτε στον θάλαμο ενός ψυχιατρείου, νοσηλεύονταν ένας ασθενής επειδή νόμιζε ότι είναι καλαμπόκι. Μαζί του «προσωπικότητες κύρους», όπως: Μέγας Ναπολέων, Μέγας Αλέξανδρος, Χίτλερ, Σωκράτης κ.α. Δεν τον ενοχλούσαν διότι δεν έπαιρνε τη δόξα κανενός.
Μια μέρα, είπε στους γιατρούς: «Έγινα επιτέλους άνθρωπος. Νιώθω καλά». Χαρούμενοι οι γιατροί, ετοίμασαν το εξιτήριο και τον ρωτάνε για τελευταία φορά: «Λοιπόν, τι είσαι»; Απάντησε: «Άνθρωπος». Του είπαν: «Μπράβο». Και ο ασθενής ατάραχος: «Εγώ το ξέρω, οι κότες όμως το ξέρουν»; Άφωνοι οι γιατροί. Πίσω στον θάλαμο ο ασθενής.