Τώρα συνεχίζουμε με το ΚΚΕ!

Ο λαός με το ΚΚΕ, τη μόνη συνεπή δύναμη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς

Με άξονα την προσήλωσή τους στους «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου τοποθετήθηκαν όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις μέσα κι έξω από τη Βουλή για τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ την περασμένη βδομάδα. Ενα ταξικό «αισθητήριο», που επιβεβαιώθηκε και από τη μεταξύ τους αντιπαράθεση, η οποία δεν άγγιξε ούτε κατ' ελάχιστο τις πιο «ευαίσθητες χορδές» του
ευρωατλαντικού προσανατολισμού τους.
Κι όλα αυτά, πασπαλισμένα με μπόλικο αντικομμουνισμό, τόσο από την κυβέρνηση όσο και από τα υπόλοιπα κόμματα, όπως και με διάφορες ανιστόρητες αρλούμπες που ξεστόμισαν βουλευτές και υπουργοί για τις θέσεις του ΚΚΕ.
Κοινή συνισταμένη τόσο του «ναι» της κυβέρνησης και των παρατρεχάμενών της, που επιχείρησαν τον εξωραϊσμό της συμφωνίας, όσο και του «όχι» των υπολοίπων, ήταν οι ισχυρισμοί περί «σταθερότητας» που εξασφαλίζεται στην περιοχή λόγω της ισχυροποίησης του ΝΑΤΟ, το «ξέπλυμα» των ιμπεριαλιστών για τα εγκλήματά τους, η επίκληση της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας» στην περιοχή και ο περιορισμός του μεταξύ τους καβγά στη βολική ονοματολογία.

Αψιμαχίες για το ποιος μπορεί να παίξει καλύτερα το ρόλο του «μεντεσέ»

Χαρακτηριστικές τοποθετήσεις, που καταδεικνύουν τη σύγκλιση όλων των κομμάτων του συστήματος στο ευρωΝΑΤΟικό πλαίσιο, είναι αυτές διαφόρων στελεχών των αστικών κομμάτων, που κατά καιρούς χειρίστηκαν το Σκοπιανό από κυβερνητικές θέσεις και σήμερα είναι μοιρασμένοι σε όλα σχεδόν τα κόμματα. Οι αψιμαχίες τους με την κυβέρνηση αφορούσαν όχι την ουσία της συμφωνίας αλλά επιμέρους και διαδικαστικά ζητήματα, πλευρές του τρόπου και του χρόνου που αυτή προωθήθηκε. Ολοι τους τοποθετήθηκαν υπερασπιζόμενοι την περιβόητη «εθνική γραμμή», όπως αυτή διαμορφώθηκε τις περασμένες δεκαετίες και η οποία διαχρονικά ήταν προσαρμοσμένη στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και στις κάθε φορά προτεραιότητες της αστικής τάξης στην περιοχή. Τέτοιες τοποθετήσεις, όπως του Κ. Καραμανλή, του Ευ. Βενιζέλου, της Ντ. Μπακογιάννη κ.ά., έθεταν στο επίκεντρο π.χ. το αν «αξιοποιήθηκαν όλα τα διαπραγματευτικά όπλα», αν ο ΣΥΡΙΖΑ βιάστηκε ή έπρεπε να περιμένει, αν εκμεταλλεύτηκε το ότι η κυβέρνηση των Σκοπίων είναι αυτή που «επείγεται» να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Λένε ότι «η Ελλάδα θα μπορούσε να κερδίσει περισσότερα», εννοώντας τα ανταλλάγματα που διεκδικεί η αστική τάξη από τις επικίνδυνες διευθετήσεις στην περιοχή. Επίσης, ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να αξιοποιήσει στις διαπραγματεύσεις την «πίεση» που της ασκεί η αντιπολίτευση, ομολογώντας έτσι ότι οι καβγάδες τους είναι απλά «φιλικοί αγώνες» στο γήπεδο της αστικής τάξης. Ποιο είναι το έδαφος τέτοιων τοποθετήσεων; Μα προφανώς η επιδιωκόμενη επέκταση της παρουσίας της ιμπεριαλιστικής δολοφονικής μηχανής στα Βαλκάνια, με τα σημερινά και τα χτεσινά κυβερνητικά στελέχη ουσιαστικά να τσακώνονται για το ποιος αποτελεί τον πιο «καλολαδωμένο μεντεσέ» των σχεδιασμών των ΗΠΑ στην περιοχή.
Μια τέτοια αντιπαράθεση φανερώνει διαφορετικές προσεγγίσεις του ίδιου στόχου, αυτού της «αναβάθμισης της αστικής τάξης» της Ελλάδας, που σημαίνει για το λαό νέους κινδύνους. Κυρίως φανερώνεται πόσο κάλπικη είναι η αντιπαράθεση ανάμεσα στους κοσμοπολίτες και τους εθνικιστές, αφού οι θέσεις τους είναι συμπληρωματικές μεταξύ τους και δεν αμφισβητούν τη βαθιά εμπλοκή στους θανατηφόρους σχεδιασμούς, κάτι που αποτυπώνεται άλλωστε στην απόλυτη συμφωνία τους για τη μετατροπή της χώρας σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση, σε πολεμικό ορμητήριο ενάντια στους λαούς της περιοχής.

Καρφί στο μάτι τους οι θέσεις του ΚΚΕ

Στοιχείο που, όπως αποδείχθηκε στη Βουλή, ενώνει όλες τις αστικές πολιτικές δυνάμεις, είναι και η συντονισμένη αντιΚΚΕ επίθεση. Επί τρεις μέρες, είτε από το «αντιπολιτευόμενο» στρατόπεδο του «όχι» φόρτωναν στο ΚΚΕ το μακεδονικό ζήτημα από καταβολής του με ανιστόρητες τοποθετήσεις και ωμό αντικομμουνισμό, είτε από το κυβερνητικό στρατόπεδο του «ναι» διαστρέβλωναν τις θέσεις του Κόμματος, προσπαθώντας να του χρεώσουν μέχρι και εθνικισμό. Το ένα ψέμα τους έλεγε ότι το ΚΚΕ «ξεπούλησε τη Μακεδονία» και το άλλο ότι συμμετέχει στα συλλαλητήρια της «ακροδεξιάς»! Επιστρατεύτηκαν κάθε είδους αντικομμουνιστές, επαγγελματίες γυρολόγοι της πολιτικής, «Γκοτζαμάνηδες» του διαδικτύου για να διαδώσουν συκοφαντίες για το Κόμμα, φτάνοντας να το κατηγορήσουν ακόμα και για «ιστορική ασυνέπεια»! Αποδείχθηκε και έτσι ότι οι θέσεις και η δράση που ανέπτυξε το Κόμμα μας αποτέλεσαν καρφί στο μάτι και των κοσμοπολιτών και των πατριδοκάπηλων, αφού διατρανώνει το μόνο γνήσιο, λαϊκό πατριωτικό και διεθνιστικό «όχι» στην επαίσχυντη συμφωνία. Είναι η μόνη φωνή που αποκαλύπτει στο λαό το πραγματικό περιεχόμενό της, ότι αποτελεί καραμπινάτη ιμπεριαλιστική διευθέτηση, σαν αυτές που άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου στα Βαλκάνια, υποδαυλίζοντας υπαρκτά και ανύπαρκτα μειονοτικά ζητήματα και δημιουργώντας τα προσχήματα για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και ένα σωρό συμφορές στους λαούς της περιοχής. Μόνο το ΚΚΕ τούς χαλάει τη σούπα: Με τον διεθνή συμβολισμό του γιγαντοπανό που κρέμασε στην Ακρόπολη και με τα μαζικά του συλλαλητήρια έστειλε το μήνυμα ότι στην Ελλάδα υπάρχουν δυνάμεις που αντιδρούν, που δεν αποδέχονται αυτούς τους βρώμικους ρόλους για τη χώρα μας. Που λένε την αλήθεια, αναδεικνύοντας ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν είναι παράγοντες σταθερότητας και ειρήνης, αλλά διαρκούς αστάθειας για όλους τους λαούς.

Κριτήριο για το λαό η συνέπεια του ΚΚΕ

Η ψηφοφορία στη Βουλή για την κύρωση της συμφωνίας, σε συνέχεια της αντίστοιχης επί της ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, ήρθε με τη σειρά της να επιβεβαιώσει πόσο κάλπικες είναι οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στα αστικά κόμματα. Ενα πολιτικό σύστημα που θυμίζει κινούμενη άμμο, με βουλευτές να είναι ταυτόχρονα στη συμπολίτευση και την αντιπολίτευση, με κοινοβουλευτικές ομάδες να μοιάζουν με συγκοινωνούντα δοχεία για τη διαμόρφωση των κάθε φορά απαιτούμενων συσχετισμών. Αθρόες μετακινήσεις, που από τη μία επιβεβαιώνουν το κοινό αντιλαϊκό έδαφος στο οποίο κινούνται όλα τα κόμματα του συστήματος και από την άλλη ότι η μόνη σταθερή δύναμη, που το αντιπαλεύει και γι' αυτό ο λαός μπορεί να εμπιστεύεται, μπορεί να είναι σίγουρος ότι δεν θα του βγει κάτι άλλο από αυτό που ψήφισε, είναι το ΚΚΕ.
Οι εξελίξεις αυτές, οι κίνδυνοι που κυοφορούνται, οι αναδιατάξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα το επόμενο διάστημα, που περιλαμβάνει κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις. Να κατασταλάξουν τα απαραίτητα και χρήσιμα συμπεράσματα και να γίνουν ακόμα περισσότεροι όσοι ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του ΚΚΕ για κλιμάκωση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, για να δυναμώσει η λαϊκή αντίθεση στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Να δυναμώσει η συμπόρευση με το Κόμμα στους αγώνες και στις κάλπες, σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη, παντού!

Ριζοσπάστης