Επιλογή γλώσσας

Δευτέρα 9 Μαΐου 2022

Αναστασία Καρανικόλα: H πρώτη γυναίκα νεκρή


Η Αναστασία Καρανικόλα, 28 χρονών, καπνεργάτρια απ' τη Θεσσαλονίκη, παντρεμένη με τον Γ. Καρανικόλα, μητέρα ενός παιδιού.
Στέλεχος του ΚΚΕ.  Ένα από τα πιο καλά στελέχη του νεολαιίστικού και συνδικαλιστικού κινήματος. (...) 

Από τις 4 του Μάη συνέβαλε στην ενίσχυση της απεργίας των υφαντουργίνων.

Στις 8 του μήνα, μαζί με την Ισραηλίτισσα Ρετζίνα, πρωτοστάτησαν στην αποφασιστική αντιμετώπιση της έφιππης χωροφυλακής στην Κολόμβου. 
 

Σχεδιάγραμμα των αιματηρών γεγονότων στις 9 Μάη 1936. Από το βιβλίο του Θ Κορνάρου*

 
9 Μαΐου, η απεργία στη συμπρωτεύουσα είχε γενικευτεί. Μαζί με τους εργάτες κατέβηκαν σε απεργία διαμαρτυρίας και οι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες και οι φοιτητές. «Την πρωίαν της 9ης Μαΐου - γράφει ο Γρ. Δαφνής11 - απήργησαν εις ένδειξιν αλληλεγγύης οι λιμενεργάται, αρτεργάται, μυλεργάται, εργάται πλεκτηρίων και άλλων κλάδων, έτσι που το σύνολο των απεργούντων εργατών εις Θεσσαλονίκην ανήλθε εις 25.000 περίπου. Οι δε έμποροι και επαγγελματίαι έκλεισαν τα καταστήματά των. Ολόκληρος δηλαδή ο λαός της Θεσσαλονίκης, ο εργαζόμενος, ενεφανίζετο ηνωμένος εις την κατά των κυβερνητικών μέτρων διαμαρτυρίαν».

9 Μάη 1936 Η πρώτη γυναίκα νεκρή

Το σημείο που δολοφονήθηκε η Αναστασία Καρανικόλα

Στις 9 Μάη, ενώ βάδιζε επικεφαλής ομάδας απεργών προς το διοικητήριο, για να ενωθεί με τον κύριο όγκο των διαδηλωτών, δέχτηκε απανωτούς πυροβολισμούς στο κεφάλι από χαφιέδες που βρίσκονταν κρυμμένοι στο ξενοδοχείο "Ηλιος", Εγνατία με Αντιγονιδών, με αποτέλεσμα να πέσει αμέσως νεκρή και τα μυαλά της να χυθούν στο δρόμο.

 

Η Α. Καρανικόλα με τον άνδρα της Γ. Καρανικόλα

Φωτογραφίες των τιμημένων νεκρών της  τάξης μας










 

17 σχόλια:

  1. Αυτή έπρεπε να τιμάμε, την Σύντροφισα μας και όχι τον Τουση που έγινε απο μια σύμπτωση ήρωας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από σύμπτωση; Ποια σύμπτωση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. για την ιστορία,για να μαθαίνουν αυτοί που δεν είναι απο το Ασβεστοχώρι.

      Ο Τασος Τουσης ήταν επαγγελματίας οδηγός, δικό του αμάξι.
      Καμιά σχέση με συνδικάτα.
      Την ημέρα της απεργίας χάλασε το αμάξι του, και το πήγε στο
      συνεργείο, αυτός πήγε στο στέκι των Ασβεστοχωριτών, Συγγρού και Πτολεμαίων, για ούζα.
      Κατεβαίνοντας η διαδήλωση, προς Εγνατία, χτυπήθηκε από την αστυνομία.
      Ακούγοντας την φασαρία βγήκαν απο το καφενείο, και ο Τ Τουσης
      φώναξε προς την αστυνομία "τι κάνετε ρε πούστηδες χτυπάτε
      γυναίκες;" και πέταξε μια πέτρα στους αστυνομικούς.
      Τότε γυρνάει ενας απο τους αστυνομικούς και των πυροβολεί.
      Οι απεργοί πήγαν στην ανεγειρόμενης οικοδομή,ξηλώνουν μια πόρτα και βάζουν επάνω τον νεκρό και πάνε στο υπουργείο, εκεί τον βλέπει
      η μάνα του και βγήκε η περίφημη φωτογραφία,που είδε ο Γ. Ρίτσος, απο το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη, και έγραψε, τον επιτάφιο.
      Ο Τασος Τουση δεν ήταν ΑΠΕΡΓΟΣ, ήταν ένας άνδρας της εποχής που έκανε οτι περνούσε απο το χέρι του για να γίνει "πλούσιος"
      Για περισσότερες πληροφορίες στο βιβλίο της αδελφή του.
      ΔΣΕ



      Διαγραφή
    2. Αυτά που έγραψα είναι πολύ περιληπτικά, στο βιβλίο της αδελφή του,γράφει τι έκανε.. για να αγοράσει το αυτοκίνητο κλπ
      ΔΣΕ

      Διαγραφή
  3. Κι αυτό;;;
    https://www.902.gr/eidisi/politiki/294817/katathesi-stefanoy-sto-mnimeio-toy-tasoy-toysi-foto

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποτέ το ΚΚΕ δεν τίμησε πρόσωπα αλλά σύμβολα αγώνα.
      ΠΧ έχουμε την φωτογραφία, του στρατιώτη που σήκωσε την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ, τιμάμε τον στρατιώτη;
      ΟΧΙ
      Τιμάμε την ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ
      ..και εδώ τιμάμε τον αγώνα τον εργατών και οχι τον Τάσο Τούση
      ΑΧ


      Διαγραφή
    2. Σε λίγο θα ξεχάσω κι αυτά τα λίγα που έχω μάθει από μαρξισμό-λενινισμό. Πώς μπορούμε να τιμάμε τους αγώνες κι όχι τους ανθρώπους που τους κάνουν; Δλδ τους αγώνες ποιοι τους κάνουν; Τα δέντρα ή οι πέτρες; Τι είναι οι αγώνες; Αφηρημένα φαινόμενα του νου ή της φαντασίας ή πράξεις που τις κάνουν άνθρωποι;

      Διαγραφή
    3. κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις ή είσαι τόσο "βλάκας" που πραγματικά δεν καταλαβαίνεις;
      1ο Σχολίασε ο ΔΣΕ τα γεγονότα όπως τα καταγράφει η αδελφή του Τ.Τούση και εγώ συμπληρώνω όπως μου τα μετέφεραν σ. που συμμετείχαν στην απεργία πχ Αφαλής δήμαρχος Συκεών ( δεκαετία ΄60 μέχρι την δεκαετία του ΄80, με εξαίρεση την 7ετια της χούντα ) και άλλοι σύντροφοι που τα έζησαν, και για να σε προλάβω, οι σύντροφοι της ηλικία μου είχαμε την τιμή να γνωρίσουμε αυτούς τους Συντρόφους.
      Φυσικά συμφωνώ απόλυτα με τον ΔΣΕ

      2ο δηλαδή του Κόμμα τιμάει τον στρατιώτη της φωτογραφίας ή την ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ;

      ΑΧ

      Διαγραφή
    4. εσύ, Ανώνυμος10 Μαΐου 2022 - 7:07 μ.μ., λες οτι τιμάμε τον Τούση και οχι τους νεκρούς του Μάη του 1936;

      ΔΣΕ

      Διαγραφή
  4. Είμαι σίγουρος οτι κάτι δεν κατάλαβε καλά η συντρόφισσα μας, η Ευδοξία, από το Δ.Τ της ΚΟΒ Χορτιάτη του ΚΚΕ
    Δεν τιμάμε πρόσωπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος10 Μαΐου 2022 - 7:07 μ.μ.

    Σε λίγο θα ξεχάσω κι αυτά τα λίγα που έχω μάθει από μαρξισμό-λενινισμό....... χοχοχο Εννοείς Κάουτσκι Μπερνστάιν μη τα μπερδεύεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τεσπά, τζάμπα η κουβέντα μαζί σας, αλλά για μια τελευταία φορά δυο-τρία παραγματάκια: 1ο Ίσως θάπρεπε να ρίξετε μια ματιά στο βιβλίο του Πλεχάνοφ για το ρόλο της προσωπικότητας στην ιστορία, 2ο Γιατί το Κόμμα καταθέτει στεφάνι στον τάφο ενός προσώπου (άσχετα αν είναι ο Τούσης ή η Καρανικόλα) και δε στεφανώνει αποκλειστικά και μόνο ξέρω γω αγάλματα ή κενοτάφια; και 3ο Τους αγώνες τους κάνουν πάντα ανθρώπινα όντα κι όχι αφηρημένες οντότητες πούχει ο πάσα ένας στο κεφάλι του, αυτό είναι ιδεαλιστική μεταφυσική. Κι όσο για το αν είμαι "βλάκας" (εγώ δεν έβρισα κανένα) ή αν έχω μπερδέψει μ-λ με Κάουτσκι και Μπερνστάιν, ένα έχω μόνο να πω: για να καταλάβει κανείς καλά τον μ-λ πρέπει να διαβάζει και τους αντιπάλους και τους εχθρούς του μ-λ, μόνο τότε μπορεί να ξεχωρίζει τί είναι το ένα και τι είναι το άλλο. Με παπαγαλίες κι αντιγραφές κι αναμασήματα δεν αναπτύσσεται η κριτική σκέψη: εγώ και Κάουτσκι και Μπερνστάιν τυχαίνει νάχω διαβάσει (έτσι κατάλαβα τι πα να πει οπορτουνισμός), ο εξυπνάκιας που με κοροϊδεύει, έχει ανοίξει βιβλίο στη ζωή του;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος11 Μαΐου 2022 - 1:50 π.μ........ Το ξέρουμε πως έτσι έγινες οπορτουνιστής δεν χρειάζεται να γίνεσαι περισσότερο ξεφτίλα. Οσο και να προσπαθείς να κρυφτείς πίσω απο τους Μαρξ Λένιν η σαπίλα του οπορτουνιστή δεν κρύβεται Κάουτσκι χαχαχα πήγαινε λοιπόν αλλού να ...παίξεις ...Αντε στο καλό..... Χαφιέ.

      Διαγραφή
  7. Η επανέκδοση της ΚΟΜΕΠ και η κυκλοφορία της κανονικά σε μηνιαία βάση πραγματοποιήθηκε το Μάη του 1942 (αριθμ. φύλλου 1), ενώ είχε προηγηθεί ένα και μοναδικό τεύχος τον Οκτώβρη 1941 με τον τίτλο «ΛΑΪΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ, θεωρητικό όργανο της ΚΕ (Ν) του Κομμουνιστικού Κόμματος (ΕΤΚΔ)». Σε άρθρο της Σύνταξής του, με τίτλο «Η επανέκδοσή μας, το ιδεολογικό μας μέτωπο», αναφερόταν:

    «Μέσα στο νεφέλωμα της παλλαϊκής εξέγερσης ο ηγετικός ρόλος του προλεταριάτου είναι καθορισμένος από την ιστορία την ίδια. Μα με τον κατηγορηματικό όρο να μπορέσει το προλεταριάτο να παρατάξει επικεφαλής την αποφασιστική φωτισμένη πρωτοπορία του το Κομμουνιστικό Κόμμα. Και Κομμουνιστικό Κόμμα χωρίς ξεκαθαρισμένη γραμμή, χωρίς θεωρητική σιγουριά βασισμένη στη διαλεχτική και όχι δογματική μελέτη του μαρξισμού - λενινισμού δεν γίνεται».https://gkagkarin.blogspot.com/2021/11/100_0171760078.html...........Η «ομαλή δημοκρατική εξέλιξη»



    Στις 18 Οκτώβρη αποβιβάστηκαν στο Κερατσίνι ο Γ. Παπανδρέου και μια σειρά υπουργοί. Περίπου ένα μήνα πριν, είχαν αποβιβαστεί στην Ελλάδα οι πρώτες αγγλικές στρατιωτικές δυνάμεις.

    Στις 16 Οκτώβρη είχε φτάσει στην Αθήνα από τα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας ο Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Γ. Σιάντος, με μια σειρά μέλη της ΚΕ του Κόμματος, του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ. Την επόμενη μέρα συνήλθε το ΠΓ της ΚΕ, το οποίο εξέδωσε Απόφαση «πάνω στην απελευθέρωση της Αθήνας». Η Απόφαση εκτιμούσε ότι με την Απελευθέρωση της πρωτεύουσας και της υπόλοιπης Ελλάδας «ανοίγει νέο στάδιο αγώνων για την κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και για την αναγέννηση της νέας δημοκρατικής Ελλάδας». Τονιζόταν επίσης η σημασία της «περιφρούρησης της τάξης και της ασφάλειας κατά την ώρα της απελευθέρωσης» που «ανέτρεψαν τις προσπάθειες των εχθρών της εθνικής ενότητας να συκοφαντήσουν το Κόμμα και το ΕΑΜ στα μάτια των συμμάχων μας».

    Ανέφερε: «Ο λαός μας, κάτω από τις σημαίες του ΕΑΜ και του ΚΚΕ μ' ενθουσιασμό χαιρέτησε και φιλοξενεί τμήματα ενόπλων δυνάμεων των συμμάχων, που ήρθαν εδώ για να συνεχίσουν τον αγώνα εναντίον του εχθρού που υποχωρεί. Τα γενναία τέκνα της φιλελεύθερης και συμμάχου Μεγάλης Βρετανίας θα βρουν την πιο θερμή υποδοχή και υποστήριξη από το σύμμαχο, φιλελεύθερο και φιλοπρόοδο ελληνικό λαό» («Το ΚΚΕ - Επίσημα Κείμενα», τόμ. 5ος, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 231-232). ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακόμα: «Υποστηρίζουμε την κυβέρνηση εθνικής ενότητας γιατί οι προγραμματικοί της σκοποί συμπίπτουν με τους άμεσους σκοπούς του αγώνα μας. Την υποστηρίζουμε υπό την προϋπόθεση ότι θα πάρει όλα τα μέτρα πραχτικής εφαρμογής των προγραμματικών διακηρύξεών της».

      Τέλος, το ΠΓ καλούσε «ολόκληρο το Κόμμα και τον ελληνικό λαό να περιφρουρήσουν την εθνική ενότητα, να κατοχυρώσουν τη λαϊκή κυριαρχία και ν' αγωνιστούν θαρρετά για μιαν Ελλάδα καθαρισμένη από το φασισμό, αναγεννημένη, λαοκρατούμενη, ευτυχισμένη».


      Στην παραπάνω θέση αποτυπώνεται, με το χαρακτηρισμό «λαοκρατούμενη» Ελλάδα, η μεταρρυθμιστική, κοινοβουλευτική αντίληψη για το πέρασμα από την καπιταλιστική στη σοσιαλιστική εξουσία, η οποία δεν κατονομάζεται, αλλά υπονοείται.

      Εξάλλου, ο Σιάντος είχε δηλώσει ότι στις εκλογές που θα γίνουν, το ΚΚΕ «όχι μόνο θα κατέβει σε ενιαίο συνασπισμό με όλα τα Κόμματα του ΕΑΜ, αλλά και επιδιώκει να συμπράξει σε έναν ευρύτατο συνασπισμό όλων των δημοκρατικών δυνάμεων της Χώρας. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι προς το συμφέρον του Ελληνικού Λαού επιβάλλεται η συσπείρωση όλων των προοδευτικών δυνάμεων - και αυτών που βρίσκονται έξω από το ΕΑΜ - σε ένα πανδημοκρατικό Μέτωπο» («Ριζοσπάστης», 16-11-1944). ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    2. Η πείρα διδάσκει

      Η συμμετοχή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στην αστική κυβέρνηση του 1944 αποτελεί απτό παράδειγμα για το πόσο ουτοπικός είναι ο ισχυρισμός ότι χάρη στη μαχητικότητα και τη συνέπεια του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι δυνατό μία τέτοια κυβέρνηση να ακολουθήσει φιλολαϊκό δρόμο ή - σε κάθε περίπτωση - να πάρει τουλάχιστον κάποια μέτρα υπέρ του λαού και ν' ανοίξει σιγά - σιγά τον δρόμο για έναν ευνοϊκότερο συσχετισμό στην πάλη για το σοσιαλισμό. Αντίθετα με αυτήν την ανεδαφική προσμονή, η πείρα και εκείνης της περιόδου διδάσκει ότι η συμμετοχή στις αστικές κυβερνήσεις - σε πείσμα των πιο καλών προθέσεων - γίνεται φραγμός στη λαϊκή πάλη και οδηγεί σε πισωγύρισμα με αρνητικές επιπτώσεις και για πολλά χρόνια.

      Στο πλαίσιο της συμμετοχής σε αστική κυβέρνηση, δεν είναι δυνατό να υπάρξουν επωφελείς για το λαό συμβιβασμοί, από τη στιγμή που το ΚΚ έχει κάνει ήδη την πρώτη και θεμελιώδη υποχώρηση, προκειμένου να συμμετάσχει σε αυτήν την κυβέρνηση: Εχει παραιτηθεί από την πάλη για την εργατική εξουσία και συνεπώς από τον στόχο της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής.

      Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ χρεώθηκαν σε μεγάλο βαθμό τα μη φιλολαϊκά μέτρα που πάρθηκαν αυτήν την περίοδο, χάριν των αναγκών της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης, όπως επίσης και την αποτυχία άλλων μέτρων, για παράδειγμα στο μέτωπο της καταπολέμησης της ανεργίας, του πληθωρισμού. Ταυτόχρονα, εφόσον οι ΕΑΜικοί υπουργοί αντιμετώπιζαν τα ζητήματα «από τα πάνω», ο λαϊκός παράγοντας υποτιμήθηκε ή ακόμα και τέθηκε στο περιθώριο.

      Στις 15 Οκτώβρη 1944, η ΚΕ του Εργατικού ΕΑΜ ανέλαβε καθήκοντα προσωρινής διοίκησης της ΓΣΕΕ, με σκοπό την αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, τη διενέργεια αρχαιρεσιών στα συνδικάτα και τη σύγκληση ενός πραγματικού συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Σημειώνεται ότι στις 18 Αυγούστου 1944 η ΚΕ του ΕΕΑΜ αποφάσισε το ΕΕΑΜ να χρησιμοποιεί «από δω και στο εξής τον τίτλο Γενική Συνομοσπονδία των Εργατών της Ελλάδας» με 16μελή Διοίκηση («Κείμενα της Εθνικής Αντίστασης», τόμ. Α', εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 200).

      Αυτήν την περίοδο η ΓΣΕΕ διακήρυττε πως «η εργατοϋπαλληλική τάξη θα υποστηρίξει την Κυβέρνηση στην πραγματοποίηση των σκοπών της» («Ριζοσπάστης», 5-11-1944 ).

      Από τη μεριά του, ο Παπανδρέου διαβεβαίωνε τους εκπροσώπους των εργαζομένων «ότι η κυβέρνηση πιστεύει σταθερά στη λαοκρατία και αποβλέπει στη δημιουργία του λαϊκού σοσιαλιστικού κράτους» («Ριζοσπάστης», 7-11-1944).

      Οπως ήταν επόμενο, το γενικότερο πρόβλημα της στρατηγικής του ΚΚΕ είχε άμεσο αντίκτυπο στην κατεύθυνση της πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος. Σε σύσκεψη μεταξύ των εκπροσώπων της ΓΣΕΕ, των βιομηχάνων και των αρμόδιων υπουργών, υπό την προεδρία του Γ. Παπανδρέου (7 Νοέμβρη 1944), με αντικείμενο τη λειτουργία των εργοστασίων, ο Κ. Θέος, μιλώντας εξ ονόματος της ΓΣΕΕ, τόνισε μεταξύ άλλων:

      «Ο αγώνας των εργατών που έφερε εθνική ένωση δεν είχε σαν επιδίωξη να κάμει προνομιούχο τάξη την εργατική. Ο εργατικός κόσμος είναι έτοιμος με αυταπάρνηση να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στην προσπάθεια της ανασυγκρότησης».

      Διαβεβαίωσε ακόμη «ότι και οι εργάτες αναγνωρίζουν ότι και μεγάλο μέρος των βιομηχάνων έδειξε κατά το διάστημα της σκλαβιάς πατριωτική στάση». Ο υπουργός Εργασίας Μ. Πορφυρογένης, με τη σειρά του, τόνισε ότι «πρέπει να μην έχουμε προκαταλήψεις (...) και πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλοι αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να μπούμε από την ανωμαλία στην ομαλότητα» («Ριζοσπάστης», 8-11-1944).

      Το συμπέρασμα είναι ότι ο λαός, ακόμα και ένοπλος, θα παραμένει εγκλωβισμένος στο αστικό πλαίσιο, από τη στιγμή που το Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχει σε αστική κυβέρνηση και δεν οργανώνει την αυτοτελή δράση της εργατικής τάξης για την ανατροπή της αστικής εξουσίας.
      Με πληροφορίες απο "Ρ" Θ. Λ...... Καλή χώνεψη ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΑ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  8. Ανώνυμος10 Μαΐου 2022 - 8:00 μ.μ.

    κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις ή είσαι τόσο "βλάκας" που πραγματικά δεν καταλαβαίνεις; .........ευγενικά του το είπες.. μαλάκας με πατέντα είναι

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου