Ιωσήφ Β. Στάλιν- 66 χρόνια μετά το θάνατο του σπέρνει εφιάλτες
σε αστούς, φασίστες και οπορτουνιστές
Συμπληρώνονται σήμερα 66 χρόνια από την 5η Μάρτη 1953, κι’ όμως οι αστοί σε όλο τον κόσμο τρέμουν ακόμη τ’ όνομα του. Στους φασίστες και τους νεοναζί, η μορφή του προκαλεί εφιάλτες.
Οι οπορτουνιστές-λαθρεπιβάτες του κομμουνιστικού κινήματος προσπαθούν ακόμη να τον ξορκίσουν με ψέματα και συκοφαντίες.
Εξηνταέξι χρόνια από τότε που η καρδιά του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι έπαψε να χτυπά, η εκστρατεία σπίλωσης και κατασυκοφάντησης του συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό. Και τι δεν έχουν χρησιμοποιήσει οι συκοφάντες του προκειμένου να αμαυρώσουν την ιστορική προσωπικότητα του κομμουνιστή ηγέτη. Εδώ και δεκαετίες έχει στηθεί μια ολόκληρη «βιομηχανία» παραγωγής παραχάραξης της ιστορίας, με στόχο τον Στάλιν και την περίοδο της ηγεσίας του στο τιμόνι της ΕΣΣΔ.
Τόνοι μελάνης και άπειρες σελίδες έχουν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή και προώθηση αντικομμουνιστικών μυθευμάτων και την προσπάθεια δαιμονοποίησης του Ι.Β.Στάλιν: Από το λεγόμενο «ουκρανικό λιμό» (Holomodor) και τις περίφημες «δίκες της Μόσχας» μέχρι το ναζιστικό έγκλημα στο Κατίν και τα υποτιθέμενα εκατομμύρια των εκτελεσθέντων στα διαβόητα «γκούλαγκ».
Τίθεται, λοιπόν, εύλογα το ερώτημα: Γιατί ο Στάλιν συνεχίζει να αποτελεί στόχο τέτοιας λυσσασμένης επίθεσης, από αστικά επιτελεία και οπορτουνιστικά ρεύματα, 66 χρόνια μετά το θάνατο του; Αφού, όπως ισχυρίζονται, ο Στάλιν ήταν ένας «δικτάτορας» ενός «καταπιεστικού καθεστώτος», αφού- όπως λένε- ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα «απέτυχε» και η κομμουνιστική ιδεολογία είναι πλέον «ξεπερασμένη», γιατί άραγε συνεχίζουν να επιτίθενται με μανία ενάντια στην ιστορία της ΕΣΣΔ και τον «δικτάτορα Στάλιν»;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Αυτό που τους ενοχλεί είναι να μη βγουν συμπεράσματα από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην Σοβιετική Ένωση. Κύριος σκοπός τους είναι να θαφτεί, να συσκοτιστεί, να συκοφαντηθεί ο αγώνας του σοβιετικού λαού για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να αμαυρωθεί ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα ως «ολοκληρωτισμός» και «τυραννία». Χτυπούν τον Στάλιν, μα πραγματικός τους στόχος είναι ο σοσιαλισμός.
Τους ενοχλεί το γεγονός ότι ο Στάλιν, πατώντας στις στέρεες βάσεις που έθεσε ο Λένιν, καθοδήγησε το Κόμμα και την ΕΣΣΔ στις πλέον δύσκολες συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης αλλά και εσωτερικής υπονόμευσης. Υπό την ηγεσία του, έλαβαν χώρα εξαιρετικά σημαντικά επιτεύγματα, τέθηκαν οι βάσεις μιας άνευ προηγουμένου ανάπτυξης που άλλαξε ριζικά την εικόνα της ΕΣΣΔ, μετατρέποντας μια καθυστερημένη, αγροτική κυρίως χώρα σε βιομηχανική υπερδύναμη.
Ο Ι.Β.Στάλιν υπερασπίστηκε τον σοσιαλισμό χωρίς να κάνει ούτε βήμα πίσω. Απέκρουσε τις προσπάθειες παλινόρθωσης του καπιταλισμού στο εσωτερικό της χώρας και ταυτόχρονα προετοίμασε την ΕΣΣΔ να αντιμετωπίσει επιτυχώς τις προκλήσεις του Β’ Παγκόσμιου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Στις υπονομευτικές προσπάθειες τόσο των «δημοκρατικών» καπιταλιστικών χωρών (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία κλπ), όσο και του φασιστικού καπιταλιστικού άξονα (Ναζιστική Γερμανία, Ιαπωνία, φασιστική Ιταλία κλπ), η ΕΣΣΔ στάθηκε όρθια, πάλεψε και νίκησε.
Επί ηγεσίας του Στάλιν η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο κυμάτισε περήφανα στο Ράϊχσταγκ. Αυτό, οι αστοί και τα τσιράκια τους δεν πρόκειται να το συγχωρήσουν ποτέ στον Στάλιν, τον σοβιετικό λαό και τους κομμουνιστές, όσες δεκαετίες κι’ αν περάσουν.
Γι’ αυτό και θα συνεχίσουν λυσσαλέα να συκοφαντούν τον Ι.Β.Στάλιν, με απώτερο στόχο να ξορκίσουν και να αμαυρώσουν στις συνειδήσεις των λαών την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού. Μα όσο κι’ αν το προσπαθήσουν, είναι βέβαιο πως δεν θα το πετύχουν. Ο ίδιος ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς άλλωστε, προβλέποντας κατά κάποιον τρόπο τα γεγονότα, σημείωνε: «Μετά το θάνατό μου πολλά σκουπίδια θα ριχτούν πάνω στον τάφο μου, αλλά ο άνεμος της ιστορίας θα τα σκορπίσει».
Ατέχνως
σε αστούς, φασίστες και οπορτουνιστές
Συμπληρώνονται σήμερα 66 χρόνια από την 5η Μάρτη 1953, κι’ όμως οι αστοί σε όλο τον κόσμο τρέμουν ακόμη τ’ όνομα του. Στους φασίστες και τους νεοναζί, η μορφή του προκαλεί εφιάλτες.
Οι οπορτουνιστές-λαθρεπιβάτες του κομμουνιστικού κινήματος προσπαθούν ακόμη να τον ξορκίσουν με ψέματα και συκοφαντίες.
Εξηνταέξι χρόνια από τότε που η καρδιά του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι έπαψε να χτυπά, η εκστρατεία σπίλωσης και κατασυκοφάντησης του συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό. Και τι δεν έχουν χρησιμοποιήσει οι συκοφάντες του προκειμένου να αμαυρώσουν την ιστορική προσωπικότητα του κομμουνιστή ηγέτη. Εδώ και δεκαετίες έχει στηθεί μια ολόκληρη «βιομηχανία» παραγωγής παραχάραξης της ιστορίας, με στόχο τον Στάλιν και την περίοδο της ηγεσίας του στο τιμόνι της ΕΣΣΔ.
Τόνοι μελάνης και άπειρες σελίδες έχουν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή και προώθηση αντικομμουνιστικών μυθευμάτων και την προσπάθεια δαιμονοποίησης του Ι.Β.Στάλιν: Από το λεγόμενο «ουκρανικό λιμό» (Holomodor) και τις περίφημες «δίκες της Μόσχας» μέχρι το ναζιστικό έγκλημα στο Κατίν και τα υποτιθέμενα εκατομμύρια των εκτελεσθέντων στα διαβόητα «γκούλαγκ».
Τίθεται, λοιπόν, εύλογα το ερώτημα: Γιατί ο Στάλιν συνεχίζει να αποτελεί στόχο τέτοιας λυσσασμένης επίθεσης, από αστικά επιτελεία και οπορτουνιστικά ρεύματα, 66 χρόνια μετά το θάνατο του; Αφού, όπως ισχυρίζονται, ο Στάλιν ήταν ένας «δικτάτορας» ενός «καταπιεστικού καθεστώτος», αφού- όπως λένε- ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα «απέτυχε» και η κομμουνιστική ιδεολογία είναι πλέον «ξεπερασμένη», γιατί άραγε συνεχίζουν να επιτίθενται με μανία ενάντια στην ιστορία της ΕΣΣΔ και τον «δικτάτορα Στάλιν»;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Αυτό που τους ενοχλεί είναι να μη βγουν συμπεράσματα από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην Σοβιετική Ένωση. Κύριος σκοπός τους είναι να θαφτεί, να συσκοτιστεί, να συκοφαντηθεί ο αγώνας του σοβιετικού λαού για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να αμαυρωθεί ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα ως «ολοκληρωτισμός» και «τυραννία». Χτυπούν τον Στάλιν, μα πραγματικός τους στόχος είναι ο σοσιαλισμός.
Τους ενοχλεί το γεγονός ότι ο Στάλιν, πατώντας στις στέρεες βάσεις που έθεσε ο Λένιν, καθοδήγησε το Κόμμα και την ΕΣΣΔ στις πλέον δύσκολες συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης αλλά και εσωτερικής υπονόμευσης. Υπό την ηγεσία του, έλαβαν χώρα εξαιρετικά σημαντικά επιτεύγματα, τέθηκαν οι βάσεις μιας άνευ προηγουμένου ανάπτυξης που άλλαξε ριζικά την εικόνα της ΕΣΣΔ, μετατρέποντας μια καθυστερημένη, αγροτική κυρίως χώρα σε βιομηχανική υπερδύναμη.
Ο Ι.Β.Στάλιν υπερασπίστηκε τον σοσιαλισμό χωρίς να κάνει ούτε βήμα πίσω. Απέκρουσε τις προσπάθειες παλινόρθωσης του καπιταλισμού στο εσωτερικό της χώρας και ταυτόχρονα προετοίμασε την ΕΣΣΔ να αντιμετωπίσει επιτυχώς τις προκλήσεις του Β’ Παγκόσμιου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Στις υπονομευτικές προσπάθειες τόσο των «δημοκρατικών» καπιταλιστικών χωρών (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία κλπ), όσο και του φασιστικού καπιταλιστικού άξονα (Ναζιστική Γερμανία, Ιαπωνία, φασιστική Ιταλία κλπ), η ΕΣΣΔ στάθηκε όρθια, πάλεψε και νίκησε.
Επί ηγεσίας του Στάλιν η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο κυμάτισε περήφανα στο Ράϊχσταγκ. Αυτό, οι αστοί και τα τσιράκια τους δεν πρόκειται να το συγχωρήσουν ποτέ στον Στάλιν, τον σοβιετικό λαό και τους κομμουνιστές, όσες δεκαετίες κι’ αν περάσουν.
Γι’ αυτό και θα συνεχίσουν λυσσαλέα να συκοφαντούν τον Ι.Β.Στάλιν, με απώτερο στόχο να ξορκίσουν και να αμαυρώσουν στις συνειδήσεις των λαών την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού. Μα όσο κι’ αν το προσπαθήσουν, είναι βέβαιο πως δεν θα το πετύχουν. Ο ίδιος ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς άλλωστε, προβλέποντας κατά κάποιον τρόπο τα γεγονότα, σημείωνε: «Μετά το θάνατό μου πολλά σκουπίδια θα ριχτούν πάνω στον τάφο μου, αλλά ο άνεμος της ιστορίας θα τα σκορπίσει».
Ατέχνως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου